Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο εκφυλίστηκε και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η πραγματική καθιέρωση της εορτής είναι:
«Η ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Την ημέρα εκείνη οι εργάτριες της Νέας Υόρκης ξεσηκώθηκαν για πρώτη φορά σαν εργαζόμενες γυναίκες, έκαναν απεργία και διαδήλωσαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενες για τους άθλιους όρους δουλειάς
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων».
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος.
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ηλεκτρονική «βιβλιογραφία» sansimera.gr
Η πραγματική καθιέρωση της εορτής είναι:
«Η ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Την ημέρα εκείνη οι εργάτριες της Νέας Υόρκης ξεσηκώθηκαν για πρώτη φορά σαν εργαζόμενες γυναίκες, έκαναν απεργία και διαδήλωσαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενες για τους άθλιους όρους δουλειάς
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων».
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος.
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ηλεκτρονική «βιβλιογραφία» sansimera.gr
Συγχαρητήρια κ. Ηλιάδη. Κάποιος να θυμίζει τα νοήματα. Όλες οι γιορτές τείνουν να γίνουν γιορτές εμπόρων
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ κάθε Ελληνίδα η κάθε γυναίκα καταξιώνεται στο σπίτι στην εργασία και στην κοινωνία με την προσφορά και το έργο της. Δεν έχει την ανάγκη διεθνοποιημένων "εορτών¨" που την μετατρέπουν σε εμπορεύσιμο είδος ΄προς εορτασμό . Παρόμοιες ψευτογιορτές και περιττές είναι και δεν μας χρειάζονται .Ανακαλύφθηκαν για να πουλάν κάποιοι φρού φρού και αρώματα και κάποιοι άλλοι να ξεχάσουν γυναίκες και άνδρες πότε ονομαστικά εορτάζουν το όνομα και την ύπαρξη τους. Μόδα εισαγώμενη που καθιερώθηκε για την εμπορευματοποιημένη εκμετάλευση της γυναίκας από την παγκοσμιοποίηση και τα εγχώρια τσιράκια της . ¨Οσο για το ιστορικό της ημέρας δεν αγγίζει πλέον την ελληνική πραγματικότητα των γυναικών στην χώρα μας που στη πλειοψηφία τους είναι άνεργες κακοπληρωμένες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστός
Διαγραφή