Ο εραστής του φεγγαριού

Κάποτε κάπου μακριά στο σύμπαν ζούσαν τρισευτυχισμένοι και αγαπημένοι το Φεγγάρι και ο Λύκος!

Το Φεγγάρι δεχόταν καθημερινά εκατοντάδες προτάσεις από μνηστήρες μα κανείς δεν μπορούσε να το κάνει να απαρνηθεί την αγάπη του, αστέρια κομήτες γαλαξίες άλλα και όλα τα ζώα του βασιλείου προσπάθησαν και απέτυχαν το Φεγγάρι παρέμενε πιστό στον Λύκο!
Η ζηλιάρα Αλεπού μη μπορώντας να αντέξει την αγάπη τους φρόντισε (δήθεν τυχαία) να συναντηθεί με τον λύκο, ο Λύκος την χαιρέτησε και την ρώτησε:
Πως από τα μέρη μας κυρά Αλεπού;
Η Αλεπού προσποιούμενη την αδιάφορη είπε:
Μπα,τίποτα το σπουδαίο το φεγγάρι θέλει λίγα λουλούδια από την γη και λέω να κατέβω να τα μαζέψω.
Ο Λύκος δεν απάντησε προχώρησε και μονολόγησε:
Δεν είναι σωστό να παν άλλοι λουλούδια στην αγάπη μου, έκανε μια δρασκελιά και μονομιάς βρέθηκε στην γη μη γνωρίζοντας ότι όσοι κατεβαίνουν δεν μπορούν να ξανά επιστρέψουν.
Από τότε το Φεγγάρι βγαίνει ολόγιομο τις νύχτες στον καθαρό ουρανό θρηνώντας την χαμένη αγάπη του, ο Λύκος το κοιτά ουρλιάζει και σπαράζει, όσοι τον άκουσαν λένε ότι ο πόνος του είναι τόσο μεγάλος που ραγίζει σίδερα…!

Ηθικό δίδαγμα: Ο εύπιστος ανοίγει την «πόρτα» στους πονηρούς.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος.
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
τ. Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ