Μια μέρα η μαμά της, της είπε «Κοκκινοσκουφίτσα μου, η γιαγιά είναι άρρωστη. Πήγαινε να τη δεις και πάρε να της δώσεις αυτό το καλαθάκι που ετοίμασα». Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεκίνησε χαρούμενη για το σπίτι της γιαγιάς που ήταν στην άλλη άκρη του δάσους. Ξάφνου, ενώ μάζευε λουλούδια για τη γιαγιά της, τις ήρθαν διάφορες εικόνες στο μυαλό από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν συχνά η γιαγιά. Η οποία είχε μια ασθένεια, “κακιά” αρρώστια την έλεγε η μαμά της.
Η Κοκκινοσκουφίτσα αντίκριζε εικόνες εκεί μέσα που τις ράγιζαν την καρδιά. Εκτός από την γιαγιά της έβλεπε και πολλούς άλλους ανθρώπους να υποφέρουν από την ίδια ασθένεια, ακόμη και παιδιά. Εκείνη την στιγμή ένιωσε έναν κόμπο στο στομάχι, είναι εκείνες οι στιγμές που θες να αλλάξεις αυτόν τον κόσμο μα δεν μπορείς. Συνέχισε, έφτασε στο σπίτι της γιαγιάς και ετοίμασαν τραπέζι να φάνε μαζί, έβαλε και τα λουλούδια που μάζεψε στο τραπέζι και η Κοκκινοσκουφίτσα άρχισε τις ερωτήσεις περί της ασθένειας της γιαγιάς.
–Γιαγιά γιατί υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που υποφέρουν από την κακιά αρρώστια;
-Γιατί τα δύσκολα τα βάζουν πάντα στους δυνατούς καλή μου.
– Εσύ είσαι δυνατή;
-Δεν ξες πόσο δυνατός είσαι παρά μόνο όταν το να είσαι δυνατός είναι η μόνη σου επιλογή.
–Και γιατί οι περισσότεροι τελικά πεθαίνουν;
-Η ζωή γλυκιά μου είναι ένας διαρκής αγώνας ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν.
Τελείωσαν το φαγητό και η γιαγιά ξάπλωσε γιατί δεν αισθανόταν καλά και η Κοκκινοσκουφίτσα έκατσε να δει τηλεόραση. Θα έφευγε όταν η γιαγιά της θα αισθανόταν καλύτερα.
Την επόμενη ημέρα η γιαγιά είχε τα γενέθλια της και όσο η γιαγιά κοιμόταν η Κοκκινοσκουφίτσα σκεφτόταν τι δώρο να της κάνει, ήθελε κάτι μοναδικό που δεν θα χρειαζόταν χρήματα. Η γιαγιά δεν είχε μαλλιά της, τα πήρε η κακιά αρρώστια. Έτσι η Κοκκινοσκουφίτσα σκέφτηκε πως το να της δωρίσει τα μαλλιά της θα ήταν το τέλειο δώρο.
Πρώτα της έγραψε σε μια καρτέλα “Aγαπημένη μου γιαγιάκα σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα, η ημέρα των γενεθλίων σου. Με αυτήν την αφορμή θα ήθελα να σου κάνω και ένα ξεχωριστό δώρο. Ξέρεις, θα ήθελα και εγώ να βοηθήσω στο να διώξουμε τον κακό λύκο που έχει μπει μέσα σου αλλά δεν μπορώ, οπότε σου κάνω ένα σχετικό δώρο, ελπίζω να σ’ αρέσει.
Σ’ αγαπώ πολύ!”
Αφού πήρε την απόφαση, πήγε στην κουζίνα πήρε ένα ψαλίδι και πήγε στο μπάνιο, έκοψε τα μαλλιά της μια μακριά πλεξούδα. Πήρε την καρτέλα και την πλεξούδα και τα άφησε στο τραπέζι και έφυγε ώστε όταν θα ξυπνούσε η γιαγιά να τα έβλεπε. Την επόμενη μέρα το πρωί η Κοκκινοσκουφίτσα πήγε με την μαμά της επίσκεψη στην γιαγιά. Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν και λίγο αγχωμένη για το αν άρεσε τελικά το δώρο στη γιαγιά. Έφτασαν, χτυπούσαν την πόρτα για πέντε λεπτά συνεχόμενα, αλλά η γιαγιά δεν άνοιγε. Τότε πήραν το κλειδί από την γλάστρα που βρισκόταν στον κήπο και άνοιξαν.
Η γιαγιά ακόμα δεν είχε ξυπνήσει, ούτε το δώρο είχε δει. Η μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας σα να ταράχτηκε που είδε την γιαγιά να κοιμάται ακόμα και έκατσε δίπλα της και ούτε κουνιόταν, ούτε μιλούσε.
Μαμά τι συμβαίνει; ρωτάει η Κοκκινοσκουφίτσα. Μετά από λίγα λεπτά της απαντάει «Αγάπη μου η γιαγιά έφυγε για ένα ταξίδι... μακρινό ταξίδι». Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν χρειάστηκε περισσότερες εξηγήσεις ήταν ένα πολύ έξυπνο κορίτσι και αμέσως κατάλαβε. Γέμισαν τα ματάκια της δάκρυα με σιγανή φωνή είπε «δεν πειράζει», όπως έλεγε και η γιαγιά, «ο Θεός από έναν κήπο κόβει μόνο τα όμορφα λουλούδια…».
Μ.Ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.