Του Χριστάκη Ιωάννη
Την αφορμή και την έμπνευση για να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο μου την έδωσε το κύριο άρθρο της τοπικής εφημερίδας «ΗΧΩ» με τίτλο ‘’Αριστερά και «αριστερά»’’, αλλά και οι πολλές κριτικές που γίνονται καθημερινά για την περιβόητη πρώτη φορά αριστερά. Το σκεπτικό του αρθρογράφου στοχεύει την σημερινή κυβέρνηση, η οποία , κατά τα λεγόμενά του, οι μνημονιακές πολιτικές που ακολουθεί δεν είναι Αριστερές. Λέει λοιπόν: «όταν κάποιος κόβει συντάξεις και αυξάνει τον ΦΠΑ, μπορεί να αυτοαποκαλείται όπως θέλει, Αριστερός πάντως σίγουρα δεν είναι….». Κάνει αναφορά και σε άλλα μνημονιακά και όχι μόνο παραδείγματα , για να μας πείσει ότι ο σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος υποχρεώθηκε να τα εφαρμόσει, δεν είναι Αριστερός.
Ποια είναι τελικά η Αριστερά και ποιος ο Αριστερός , χωρίς τα εισαγωγικά;
Από το 1974 που αποκαταστάθηκε η «κολοβή» μας δημοκρατία ποτέ η Αριστερά δεν ανέλαβε κυβερνητική ευθύνη για να κάνουμε την σύγκριση. Υπήρξε μόνο η ολιγόμηνη σύμπραξη με την κυβέρνηση Μητσοτάκη , το «βρώμικο ΄89».Τότε που έστειλαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο, αλλά δεν ήταν αρκετό για να μας διαφωτίσει περισσότερο. Ποτέ δεν έκανε πρόταση και πρόγραμμα εξουσίας για να μας προβληματίσει.
Η Αριστερά εδώ στην Ελλάδα εκφράστηκε κυρίως από το ΚΚΕ και τα διάφορα διάσπαρτα κόμματο-κομματάκια της. Ποτέ δεν ήταν ενωμένη και πάντα αλληλοσπαραγμένη. Την θυμόμαστε καθηλωμένη στο 2%-5% και να μάχεται στους δρόμους και τις πλατείες για τα δίκαια της εργατικής τάξης, ενάντια στα μονοπώλια , το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη. Ενάντια στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Με την ίδια σχεδόν αριστερή – Μαρξιστική θεωρία και με καπεταναίους της Αριστεράς, το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε το 1981, με τον Ανδρέα Παπανδρέου, να κυβερνήσει την χώρα. Όμως και αυτοί κυβέρνησαν καπιταλιστικά, με την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ και το ίδιο συνδικάτο. Προσγειώθηκαν σύντομα στα τότε Ευρωπαϊκά δεδομένα και έμειναν για πολλά χρόνια στην εξουσία.
Η ιστορία θα κρίνει το πέρασμα του από την πολιτική ζωή του τόπου μας.
Η χώρα μας βέβαια δεν έφτασε σε αυτό το οικονομικό χάλι επειδή η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν μονοπωλιακές πρακτικές .Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες , έτσι κυβερνήθηκαν, καπιταλιστικά. Όμως εκεί οι κυβερνήτες σεβάστηκαν το δημόσιο χρήμα, οργάνωσαν σύγχρονα κράτη, καθιέρωσαν την αξιοκρατία , περιόρισαν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εκεί η δικαιοσύνη έχει πάντα τα μάτια της ορθάνοιχτα ενώ εδώ στην Ελλάδα κατέκλεψαν και κατασπατάλησαν τον μόχθο του Έλληνα φορολογούμενου και τα δανεικά πακέτα που έπαιρναν από τις σύμμαχες καπιταλιστικές ανεπτυγμένες χώρες. Εδώ τους κυρίευσε η κλεπτομανία και το φαγοπότι. Πιάστηκαν από τον Ελληνικό λαό με το αρνί στους ώμους. «Ενώ αυτοί μας κλέβανε τον κλέφτη εγυρεύανε». Αυτά προκάλεσαν την σημερινή οικονομική καταστροφή και την δημόσια διαφθορά.
Τι έκανε η Αριστερά όλα αυτά τα χρόνια , με ποιο τρόπο πέρναγε τις αρχές της στην κοινωνία? Πρωτοστατούσε πάντα σε απεργιακές κινητοποιήσεις σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, με αρνητικά πάντα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις. Οι απεργοί σε αυτές τις περιπτώσεις απολύονταν από τις εργασίες τους και κανένα κόμμα δεν ενδιαφέρονταν μετέπειτα για αυτούς. Όπως και κανένας δεν νοιάστηκε και για τις επιχειρήσεις που πάθαιναν μεγάλες οικονομικές ζημιές από τις απεργίες σκοπιμότητας. Στον ιδιωτικό τομέα οι εργαζόμενοι δεν έχουν τη δύναμη και την ασφάλεια που έχουν οι εργαζόμενοι στο διεφθαρμένο δημόσιο και έμεναν μετά τον απεργιακό σαματά έκθετοι. Κι όμως σε αυτό το διεφθαρμένο δημόσιο τα Αριστερά σωματεία συμμάχησαν με τους καπιταλιστές. Δημιούργησαν ένα παντοδύναμο δημόσιο διεφθαρμένο συνδικαλισμό, όπου κάθε λίγο και λιγάκι, εκ του ασφαλούς, κατέβαιναν σε απεργίες με μόνο αίτημα την αύξηση των αποδοχών τους. Πράσινοι, μπλε, κόκκινοι , ενωμένοι στον αγώνα όχι για μεταρρυθμίσεις αλλά για τα κεκτημένα. Οι μιζάνθρωποι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ποτέ δεν τους χάλαγαν το χατίρι. Οι παροχές πήγαιναν σύννεφο. Έτσι εξασφάλιζαν την εκλογική τους πελατεία οι ρουσφετάνθρωποι. «Όλοι μαζί τα τρώγανε». Έτσι εξασφάλιζαν , ανενόχλητοι, τις παραγραφές στα οικονομικά τους εγκλήματα. Η ανεύθυνη πολιτική συμπεριφορά και η τσαπατσουλιά της αριστεράς προς το λαϊκό κίνημα ήταν εγκληματική. Τα χρόνια περνάνε, οι εποχές και οι πολιτικές αλλάζουν, οι αριστεροί έχουν μείνει στο 1945-1946. Αγύριστα κεφάλια με μυαλά σκουριασμένα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κομμάτι της διεσπαρμένης αριστεράς, με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα, πήρε αυτή την δύσκολη εποχή την ιστορική απόφαση να ξεφύγει από την ανευθυνότητα του 3% και να πιάσει δουλειά. Να αναλάβει επιτέλους και η Αριστερά την ευθύνη να κυβερνήσει τη χώρα. Έκανε πρόταση εξουσίας και απευθύνθηκε σε όλους τους Έλληνες να τον εμπιστευτούν. Υποσχέθηκε πως θα δώσει με κάθε μέσο τη μάχη για να αντιμετωπίσει την οικονομική θεομηνία που προκάλεσαν οι πολιτικοί απατεώνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τους λέω απατεώνες διότι ενώ έβλεπαν πριν από χρόνια πως τα ταμεία άδειαζαν, δεν προειδοποίησαν τους πολίτες να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα. Αλλά τους κορόιδευαν πως λεφτά υπάρχουν και έταζαν παροχές. Προστάτεψαν μόνο τα μιζοκόμματα τους και τα τομάρια τους. Τον λαό τον πέταξαν στον λάκκο των τοκογλύφων.
Ο Ελληνικός λαός τους σιχάθηκε για αυτό έδωσε την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ , ο οποίος με καθαρά χέρια ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητική δουλειά. Η κυβερνητική δουλειά όμως είναι δύσκολη. Για αυτό και τριάντα αριστεροί καπεταναίοι καβάλα στο βουλευτιλίκι τους με αρχηγό τον «Λαφαζάνο» , διασπάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησαν νέο κομματάκι, την Λαϊκή Ενότητα. Δεν άντεξαν στα δύσκολα. Φοβήθηκαν την κυβερνητική φθορά και δραπέτευσαν από την ιστορική ευθύνη. Γύρισαν ξανά στην παλιά τους ανεύθυνη δουλειά, να γαυγίζουν στους δρόμους και τα σοκάκια και να παριστάνουν τους επαναστάτες. Μαζί τους και ο Μανώλης Γλέζος με τον Στάθη Παναγούλη. Ο πρώτος κατέβασε την σημαία του αγώνα για την οικονομική απελευθέρωση. Τώρα στα γεράματα πρόδωσε τα ηρωικά του νιάτα και έναν λαό που τον εμπιστεύτηκε στις πρώτες γραμμές του ιστορικού αγώνα για την αριστερά και τον λαό . Ο δεύτερος «ζάπωσε» με πονηριά την αριστερή βουλευτική έδρα και τώρα από τον καναπέ απολαμβάνει τα βουλευτικά προνόμια. Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός στο μεγαλείο του. Αν αυτοί είναι οι αριστεροί , να μας λείπουν. Ο λαός μας δεν θέλει τέτοιους αριστερούς για αυτό και τους άφησε έξω από την σημερινή βουλή. Τώρα σαν λυσσασμένοι σκύλοι προσπαθούν να δαγκώσουν τον σημερινό πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Οι Έλληνες σήμερα καθόλου δεν νοιάζονται αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι αριστερός, με ή χωρίς εισαγωγικά. Θέλουν από τον σημερινό πρωθυπουργό να αντιμετωπίσει χωρίς άλλα θύματα την οικονομική καταστροφή και τις μνημονιακές υποχρεώσεις. Να σέβεται και να φυλάει σαν «κόρη οφθαλμού» το δημόσιο χρήμα. Να εξουδετερώσει την λερναία ύδρα της πολιτικής και κοινωνικής διαφθοράς. Να εδραιώσει κράτος δικαίου και κυρίως να φέρει πίσω τα κλεμμένα. Γιατί ο λαός δεν ξεχνά και τιμωρεί. Αν τα καταφέρει ή όχι θα κριθεί με το πέρασμα του χρόνου. Τότε θα κρίνουμε την Αριστερά με την «αριστερά» και όχι μόνο.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων σήμερα δείχνει εμπιστοσύνη στα ηγετικά προσόντα του Αλέξη Τσίπρα και Ελπίζει.
Φλώρινα 22 Δεκεμβρίου 2015
Ποια είναι τελικά η Αριστερά και ποιος ο Αριστερός , χωρίς τα εισαγωγικά;
Από το 1974 που αποκαταστάθηκε η «κολοβή» μας δημοκρατία ποτέ η Αριστερά δεν ανέλαβε κυβερνητική ευθύνη για να κάνουμε την σύγκριση. Υπήρξε μόνο η ολιγόμηνη σύμπραξη με την κυβέρνηση Μητσοτάκη , το «βρώμικο ΄89».Τότε που έστειλαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο, αλλά δεν ήταν αρκετό για να μας διαφωτίσει περισσότερο. Ποτέ δεν έκανε πρόταση και πρόγραμμα εξουσίας για να μας προβληματίσει.
Η Αριστερά εδώ στην Ελλάδα εκφράστηκε κυρίως από το ΚΚΕ και τα διάφορα διάσπαρτα κόμματο-κομματάκια της. Ποτέ δεν ήταν ενωμένη και πάντα αλληλοσπαραγμένη. Την θυμόμαστε καθηλωμένη στο 2%-5% και να μάχεται στους δρόμους και τις πλατείες για τα δίκαια της εργατικής τάξης, ενάντια στα μονοπώλια , το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη. Ενάντια στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Με την ίδια σχεδόν αριστερή – Μαρξιστική θεωρία και με καπεταναίους της Αριστεράς, το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε το 1981, με τον Ανδρέα Παπανδρέου, να κυβερνήσει την χώρα. Όμως και αυτοί κυβέρνησαν καπιταλιστικά, με την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ και το ίδιο συνδικάτο. Προσγειώθηκαν σύντομα στα τότε Ευρωπαϊκά δεδομένα και έμειναν για πολλά χρόνια στην εξουσία.
Η ιστορία θα κρίνει το πέρασμα του από την πολιτική ζωή του τόπου μας.
Η χώρα μας βέβαια δεν έφτασε σε αυτό το οικονομικό χάλι επειδή η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν μονοπωλιακές πρακτικές .Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες , έτσι κυβερνήθηκαν, καπιταλιστικά. Όμως εκεί οι κυβερνήτες σεβάστηκαν το δημόσιο χρήμα, οργάνωσαν σύγχρονα κράτη, καθιέρωσαν την αξιοκρατία , περιόρισαν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εκεί η δικαιοσύνη έχει πάντα τα μάτια της ορθάνοιχτα ενώ εδώ στην Ελλάδα κατέκλεψαν και κατασπατάλησαν τον μόχθο του Έλληνα φορολογούμενου και τα δανεικά πακέτα που έπαιρναν από τις σύμμαχες καπιταλιστικές ανεπτυγμένες χώρες. Εδώ τους κυρίευσε η κλεπτομανία και το φαγοπότι. Πιάστηκαν από τον Ελληνικό λαό με το αρνί στους ώμους. «Ενώ αυτοί μας κλέβανε τον κλέφτη εγυρεύανε». Αυτά προκάλεσαν την σημερινή οικονομική καταστροφή και την δημόσια διαφθορά.
Τι έκανε η Αριστερά όλα αυτά τα χρόνια , με ποιο τρόπο πέρναγε τις αρχές της στην κοινωνία? Πρωτοστατούσε πάντα σε απεργιακές κινητοποιήσεις σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, με αρνητικά πάντα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις. Οι απεργοί σε αυτές τις περιπτώσεις απολύονταν από τις εργασίες τους και κανένα κόμμα δεν ενδιαφέρονταν μετέπειτα για αυτούς. Όπως και κανένας δεν νοιάστηκε και για τις επιχειρήσεις που πάθαιναν μεγάλες οικονομικές ζημιές από τις απεργίες σκοπιμότητας. Στον ιδιωτικό τομέα οι εργαζόμενοι δεν έχουν τη δύναμη και την ασφάλεια που έχουν οι εργαζόμενοι στο διεφθαρμένο δημόσιο και έμεναν μετά τον απεργιακό σαματά έκθετοι. Κι όμως σε αυτό το διεφθαρμένο δημόσιο τα Αριστερά σωματεία συμμάχησαν με τους καπιταλιστές. Δημιούργησαν ένα παντοδύναμο δημόσιο διεφθαρμένο συνδικαλισμό, όπου κάθε λίγο και λιγάκι, εκ του ασφαλούς, κατέβαιναν σε απεργίες με μόνο αίτημα την αύξηση των αποδοχών τους. Πράσινοι, μπλε, κόκκινοι , ενωμένοι στον αγώνα όχι για μεταρρυθμίσεις αλλά για τα κεκτημένα. Οι μιζάνθρωποι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ποτέ δεν τους χάλαγαν το χατίρι. Οι παροχές πήγαιναν σύννεφο. Έτσι εξασφάλιζαν την εκλογική τους πελατεία οι ρουσφετάνθρωποι. «Όλοι μαζί τα τρώγανε». Έτσι εξασφάλιζαν , ανενόχλητοι, τις παραγραφές στα οικονομικά τους εγκλήματα. Η ανεύθυνη πολιτική συμπεριφορά και η τσαπατσουλιά της αριστεράς προς το λαϊκό κίνημα ήταν εγκληματική. Τα χρόνια περνάνε, οι εποχές και οι πολιτικές αλλάζουν, οι αριστεροί έχουν μείνει στο 1945-1946. Αγύριστα κεφάλια με μυαλά σκουριασμένα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κομμάτι της διεσπαρμένης αριστεράς, με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα, πήρε αυτή την δύσκολη εποχή την ιστορική απόφαση να ξεφύγει από την ανευθυνότητα του 3% και να πιάσει δουλειά. Να αναλάβει επιτέλους και η Αριστερά την ευθύνη να κυβερνήσει τη χώρα. Έκανε πρόταση εξουσίας και απευθύνθηκε σε όλους τους Έλληνες να τον εμπιστευτούν. Υποσχέθηκε πως θα δώσει με κάθε μέσο τη μάχη για να αντιμετωπίσει την οικονομική θεομηνία που προκάλεσαν οι πολιτικοί απατεώνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τους λέω απατεώνες διότι ενώ έβλεπαν πριν από χρόνια πως τα ταμεία άδειαζαν, δεν προειδοποίησαν τους πολίτες να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα. Αλλά τους κορόιδευαν πως λεφτά υπάρχουν και έταζαν παροχές. Προστάτεψαν μόνο τα μιζοκόμματα τους και τα τομάρια τους. Τον λαό τον πέταξαν στον λάκκο των τοκογλύφων.
Ο Ελληνικός λαός τους σιχάθηκε για αυτό έδωσε την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ , ο οποίος με καθαρά χέρια ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητική δουλειά. Η κυβερνητική δουλειά όμως είναι δύσκολη. Για αυτό και τριάντα αριστεροί καπεταναίοι καβάλα στο βουλευτιλίκι τους με αρχηγό τον «Λαφαζάνο» , διασπάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησαν νέο κομματάκι, την Λαϊκή Ενότητα. Δεν άντεξαν στα δύσκολα. Φοβήθηκαν την κυβερνητική φθορά και δραπέτευσαν από την ιστορική ευθύνη. Γύρισαν ξανά στην παλιά τους ανεύθυνη δουλειά, να γαυγίζουν στους δρόμους και τα σοκάκια και να παριστάνουν τους επαναστάτες. Μαζί τους και ο Μανώλης Γλέζος με τον Στάθη Παναγούλη. Ο πρώτος κατέβασε την σημαία του αγώνα για την οικονομική απελευθέρωση. Τώρα στα γεράματα πρόδωσε τα ηρωικά του νιάτα και έναν λαό που τον εμπιστεύτηκε στις πρώτες γραμμές του ιστορικού αγώνα για την αριστερά και τον λαό . Ο δεύτερος «ζάπωσε» με πονηριά την αριστερή βουλευτική έδρα και τώρα από τον καναπέ απολαμβάνει τα βουλευτικά προνόμια. Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός στο μεγαλείο του. Αν αυτοί είναι οι αριστεροί , να μας λείπουν. Ο λαός μας δεν θέλει τέτοιους αριστερούς για αυτό και τους άφησε έξω από την σημερινή βουλή. Τώρα σαν λυσσασμένοι σκύλοι προσπαθούν να δαγκώσουν τον σημερινό πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Οι Έλληνες σήμερα καθόλου δεν νοιάζονται αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι αριστερός, με ή χωρίς εισαγωγικά. Θέλουν από τον σημερινό πρωθυπουργό να αντιμετωπίσει χωρίς άλλα θύματα την οικονομική καταστροφή και τις μνημονιακές υποχρεώσεις. Να σέβεται και να φυλάει σαν «κόρη οφθαλμού» το δημόσιο χρήμα. Να εξουδετερώσει την λερναία ύδρα της πολιτικής και κοινωνικής διαφθοράς. Να εδραιώσει κράτος δικαίου και κυρίως να φέρει πίσω τα κλεμμένα. Γιατί ο λαός δεν ξεχνά και τιμωρεί. Αν τα καταφέρει ή όχι θα κριθεί με το πέρασμα του χρόνου. Τότε θα κρίνουμε την Αριστερά με την «αριστερά» και όχι μόνο.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων σήμερα δείχνει εμπιστοσύνη στα ηγετικά προσόντα του Αλέξη Τσίπρα και Ελπίζει.
Φλώρινα 22 Δεκεμβρίου 2015
Αφού ο Χριστακης στηρίζει τον Τσίπρα οΣΥΡΙΖΑ λογικά δεν θα πρέπει να αισθάνεται πολύ καλά,φοβού τους Δαναούς, κάτι θα ζητήσει ως γνωστόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλέ Γιάννη τι πινεις και δεν μας το λες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν υπήρχε το ΠΑΣΟΚ που βριζεις αχαριστε ψευτοαριστερε ποιος θα ησουν?
ΑπάντησηΔιαγραφή