Όπως έγινε γνωστό πριν από λίγο, έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος Νίκος Τούλιος. Κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής του διαδρομής εργάστηκε σε πολλά μέσα ενημέρωσης, αναδεικνύοντας σοβαρά ζητήματα.
Στους οικείους του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Φλώρινας που θα τον σκεπάζει.
Στους οικείους του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Φλώρινας που θα τον σκεπάζει.
Αγαπητός, φίλος, πολύ καλός συνάδελφος, στέλεχος του ΦΣΦ Αριστοτέλη, άριστος χειριστής της Ελληνικής γλώσσας, δάσκαλος πολλών παιδιών, αιρετικός πολλές φορές στις πολιτικές και κομματικές του απόψεις, άοκνος υπηρέτης του λειτουργήματος του, καλό κατευόδιο φίλε Νίκο, θα είσαι τώρα με τον Αποστόλη παρέα όπως παλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.καλά ρε Νίκο, τώρα βρήκες να φύγεις? τώρα που παραιτήθηκε ο Λιάνης? τώρα που καίγεται η Ελλάδα? τώρα που χρειαζόμασταν πιο πολύ από κάθε φορά τις απόψεις και τις κριτικές σου?
Μας την έφερες ρε μπαγάσα!!!!!!!!....στο επανειδήν καλέ μου φίλε....
Η Φλώρινα έχασε έναν από τους ελάχιστους υπηρέτες της έντιμης δημοσιογραφίας στο νομό της Φλώρινας. Ξέρω Νίκο ότι αυτό που έκανες το έκανες από αγάπη για τον τόπο σου για τους Φλωρινιώτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο το κενό που αφήνεις πίσω σου σε πολλούς τομείς θα φανεί σύντομα. Είσουν ασυμβίβαστος και αυτό όλοι το ξέρουμε ότι δεν άρεζε σε πολλούς.
Καλέ συνάδελφε να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει. Εμείς δεν σε ξεχνάμε, θα σε θυμόμαστε πάντα και εσένα και τις ατάκες σου.
Καλό ταξίδι Νίκο, φίλε και συμμαθητή,
ΑπάντησηΔιαγραφήέφυγες πρόωρα αφήνοντας μεγάλο κενό στην κοινωνία της πόλης και στη δημοσιογραφία.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Καλό ταξίδι Νίκο...θα σε θυμόμαστε για πάντα, η πένα σου θα είναι μεγάλο κενό που δεν θα μπορέσει να το συμπληρώσει κανείς...Ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λίγες φορές που συνεργάστηκα μαζί του, ήσαν αρκετές για να κερδίσει τον βαθύ σεβασμό μου. Ένας άνθρωπος που τίμησε το λειτούργημά του. Από αυτούς που σπανίζουν πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απώλειά του είναι πλήγμα για την τοπική μας κοινωνία, και την λειτουργία των κοινών.
Γιώργης Χατζής
Αντίο ΦΙΛΕ. Καλή αντάμωση στην ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΙΟ ΝΙΚΟ 15- 6- 2011
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένε πως οι έπαινοι προς τους νεκρούς μπορεί να θεωρηθούν υπερβολικοί, γιατί ο θάνατος εξωραΐζει τους ανθρώπους. Λίγες είναι οι περιπτώσεις εκείνες που τα εγκώμια έρχονται απλά να περιγράψουν αλήθειες και, ακόμη πιο σπάνιες, οι περιπτώσεις όπου τα λόγια είναι φτωχά για να αποδώσουν την πραγματική διάσταση της ζωής κάποιων ανθρώπων.
“Όσο για μένα, είμαι κάποιος άγνωστος έγραφε ο Νίκος Τούλιος με την υπογραφή ΝΑΤ σε ένα περιοδικό του Αριστοτέλη. Δεν έχω όνομα. Κάποτε κοιτούσα τα αστέρια μέσα από την φτώχεια και από την στέρηση κι άπλωνα τα χέρια στη ζωή. Τώρα απέμειναν παγωμένα, γεμάτα λαβωμένα όνειρα και ξεφτισμένες ελπίδες. Κι όμως γελώ, συμβιβάζομαι , ζω. Τι ειρωνεία Θεέ μου! “
Και στην εφημερίδα της εποχής την ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ, έλεγε, «θάθελα να είμαι άνθρωπος μικρός, ολομόναχα γυμνός, δίχως προστασίες από την καρδιά και το μυαλό»!
Αυτός ήταν ο Νίκος Τούλιος. Άνθρωπος ευαίσθητος, αλλά αγωνιστής. Τιθάσευε τις ανησυχίες του και πειθαρχούσε σε ένα πλαίσιο λογικής, με την δύναμη του χαρακτήρος που διέθετε.
Με όπλο την φυσική του εξυπνάδα και την άπταιστη γνώση της Ελληνικής, ως δημοσιογράφος είχε καθημερινή παρουσία στην ζωή της Φλώρινας. Καυστικός και ευφυής, με την υπογραφή ΝΑΤ, μας προβλημάτιζε, μας προκαλούσε με τις βαθιές του σκέψεις και μας προσκαλούσε να τις μοιραστούμε. Ο γραπτός του λόγος, δημοσιογραφικός, ποιητικός ή λογοτεχνικός ξεχώριζε πάντα. Είχε αυτό το κάτι που δεν περνούσε απαρατήρητο και σε άγγιζε.
Είχε πολλά να δώσει ο Νίκος Τούλιος. Όχι τώρα που έφυγε . Αλλά και όταν ζούσε. Σκέψεις και ιδέες, κρυμμένες σε ατέλειωτες κόλλες χαρτιού και μια ανήσυχη φύση που καταπιέστηκε για να προσαρμοστεί και να επιβιώσει στα επειδή και στα πρέπει. Μια ψυχή καθαρή όμως, που γεννήθηκε στο ενάρετο οικογενειακό του περιβάλλον, μια ψυχή που ο ίδιος μόνον ήξερε πως κατάφερε να την προστατέψει.
Για αυτή την ψυχή την ελεύθερη και ωραία ας προσευχηθούμε σήμερα, να βρει τον δρόμο της. Ελεύθερη να ανασάνει, χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Να ανοίξει φτερά για να βρει έναν άλλον προορισμό που της ταιριάζει περισσότερο.
Εμείς ας κρατήσουμε από τον φίλο μας, τον συνεργάτη μας, τον συνάδελφο Νίκο, την θύμηση της παρουσίας του κλεισμένη σε τρία γράμματα Ν Α Τ όπως συνήθιζε να υπογράφει, μέσα από λίγες ή πολλές σειρές.. Να τον αποχαιρετίσουμε με πολύ αγάπη, με μια συγγνώμη αν τον πικράναμε, με μία τελευταία φράση. Νεκρός είναι όποιος δεν αγωνίστηκε. Και ο Νίκος Τούλιος ήταν κάθε μέρα ένας αγωνιστής και σε όλα τα μετερίζια! ΑΝΤΙΟ ΝΙΚΟ.
Nτόρη Koυτουράτσα
Είδα μια πολύ «περίεργη» ανάρτηση στο blog http://florineanews.blogspot.com/2011/06/blog-post_8501.html με τίτλο: Οι «Αγανακτισμένοι» και τα Κόμματα, το οποίο σύμφωνα με τους συντάκτες του blog είναι ένα από τα τελευταία άρθρα Ν. Τούλιου το οποίο είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα «ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ»
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως το ίδιο ακριβώς άρθρο με τίτλο: «Κομματική χρεοκοπία» είναι δημοσιευμένο στο δικτυακό τόπο της «Ελευθεροτυπίας» από τον Γιάννη Παντελάκη http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=278694
Ποιος έχει λογοκλέψει ποιόν;
Ιεροσυλία
ΑπάντησηΔιαγραφήΙεροσυλία...
Να ακούς απέξω τον γκιώνη, μες στο βράδυ
και συ να βάζεις μουσική για να χαλαρώσεις...
Ιεροσυλία...
να ευωδιάζει έξω το χώμα από βροχή,
και συ να βάζεις μυρωδικά εσωτερικού χώρου...
Ιεροσυλία...
να σου χαρίζεται απλόχερα η ζωή
και συ να την μετράς με ένα ρολόι, μιαν αναμονή,
μιαν αγάπη, ένα φιλί, μια υπόσχεση, μιαν απογοήτευση...ΠΗΓΗ:
http://akatergasta.pblogs.gr/2009/05/ierosylia-.html
NTOΡΗ ΚΟΥΤΟΥΡΑΤΣΑ