Ευχές του βουλευτή Γιώργου Λιάνη

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες και όπου γης Φλωρινιώτες,

Το φως των ημερών, ιλαρό φως, δεν είναι ως φαίνεται ικανό να σβήσει το σκοτάδι μέσα στο οποίο έχει τυλιχτεί ένα μεγάλο μέρος  της χώρας και των Ελλήνων.

Για πρώτη φορά τέτοιες Άγιες μέρες οι Έλληνες κρατούν κάτω από τη μασχάλη τους το τυλιχτάρι της αγωνίας. Ξέροντας πως αυτό αγγίζει και την πολύπαθη και υψηλόφρονη Φλώρινα απευθύνομαι σε όλους σας με αισθήματα βαθιάς αγάπης, αλληλεγγύης και της αρμόζουσας ταπεινότητας.

Φοβάμαι ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει όλοι σε τι κατάσταση είναι η χώρα και φοβάμαι ότι εμείς που έχουμε την ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση, οι πολιτικοί κυρίως, το έχουμε συνειδητοποιήσει λιγότερο από όλους…

Έλαχε τις τελευταίες μέρες, την τελευταία περίοδο της πολύχρονης κοινοβουλευτικής μου θητείας, μιας θητείας την οποία την χρωστώ αποκλειστικά και μόνο στη Φλώρινα και στον απαράμιλλο λαό της, να συμβαίνουν τα χείριστα, τα οποία απαιτούν από όλους μας το ανάλογο ήθος για να αντιμετωπιστούν.

Για μένα για να θυμηθώ τον Ρωμανό τον Μελωδό η Φλώρινα «φως φορεί, φως πέμπει, φως έστι». Ο,τι και να έκανα πήγαζε από αυτή τη γνώση.

Θέλω λοιπόν χωρίς να έχω να προτείνω μια άμεση λύση για το πως θα αντιμετωπιστούν τα δεινά της χώρας, να λιγοστέψω τουλάχιστον όσο μπορώ τα βάρη της πατρίδας μου και είναι πολλά και δυσβάσταχτα. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η Φλώρινα να είναι ενωμένη. Να έχει σύμπνοια και να ηνιοχεύει στα σύνορα με τον τρόπο που οι Βυζαντινοί Ακρίτες ηνιόχευαν στα σύνορα του Ελληνισμού.

Προσπάθησα και νομίζω ως έναν βαθμό πέτυχα την ενότητα της Φλώρινας που δεν έχει να κάνει διόλου με τις όποιες περιστασιακές κριτικές, τα όποια γεγονότα και τα όποια πρόσωπα αναμείχθηκαν σ’ αυτά τα γεγονότα. «Όσοι Λευκοφόροι τη διάνοια» θα εννοήσουν αυτά που λέω  και θα τα εκλάβουν ως μια απλή αλήθεια. Κι  αυτό είναι το σημαντικότερο.

Με όλες μου τις δυνάμεις προσπαθώ και θα προσπαθήσω για το χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι το τέλος αυτής της τριετίας να κάνω γνωστά στην Ελλάδα τα δεινά που καθιστούν τα σύνορα μας σχεδόν ανοχύρωτα.

Αλλοίμονο αν η Ελλάδα δεν δείξει ευαισθησία για τα σύνορά της.

Τα προβλήματα έχουν γίνει γνωστά, οι λύσεις είναι δύσκολες. Χρέος μου να υπενθυμίζω τα προβλήματα, να προτείνω λύσεις και να αγωνίζομαι μαζί με τον λαό της Φλώρινας για την τελική έξοδο από τα φοβερά αδιέξοδα που μας περιβάλλουν. Αυτό πράττω και υπόσχομαι ότι θα το πράττω με όσες δυνάμεις μου απομένουν.

Συγχωρέστε μου το γεγονός ότι μίλησα λίγο διαφορετικά σ’ αυτό το γιορτινό μήνυμα αλλά θα ήταν υποκρισία να δίνω ευχές μέσα στο αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε.

Ο τρόπος που πολιτεύτηκα όσο κι αν ενοχλεί ορισμένους είναι αποδεκτός στην Ελλάδα και νομίζω ότι είναι ένας τρόπος αντάξιος της περιοχής που με εκλέγει. Δεν έχω να πω περισσότερα. Το μόνο που θέλω είναι στην υπέροχη αυτή γη, ανάμεσα σε αυτά τα χιονόδοξα βουνά κι εδώ που αρχίζει η Ελλάδα να κρατήσουμε αυτό που πάντα αναζητούσαμε σαν το χρυσόμαλλο δέρας οι Έλληνες. Την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Εύχομαι λοιπόν σε όλους σας Καλά Χριστούγεννα, Υγεία και Προκοπή στα παιδιά μας.

Εύχομαι καλή χρονιά, και αυτή η χρονιά να σημάνει και το  τέλος αυτής της χωρίς προηγούμενο δοκιμασίας που περνάμε όλοι μας.

Θα προσπαθήσω αντλώντας από την Παράδοση μας και από την ιστορία της Φλώρινας να είμαι αντάξιος αυτών των δύσκολων ωρών και να πράξω στο ακέραιο το καθήκον μου.

Θα παραμένω όχι μόνο κατά την ιθαγένεια και κατά την φαντασία Έλλην αλλά και κατά την ιθαγένεια και κατά την φαντασία Φλωρινιώτης.