Η Λαϊκή Συσπείρωση για τον "Συμπαραστάτη" και την "Επιτροπή Διαβούλευσης"

Στις 28-2-11 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Φλώρινας με θέματα μεταξύ άλλων της επιλογής «Συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης».

Χωρίς να μπούμε σε κανενός είδους συνδιαλλαγή με οποιονδήποτε τοποθετηθήκαμε από θέση αρχής κρίνοντας τον ίδιο τον θεσμό και τις στοχεύσεις μέσα στα πλαίσια του Καλλικράτη.

Είπαμε ξεκάθαρα ότι, ανεξάρτητα από τις τυχόν προθέσεις και ικανότητες των προσώπων που διεκδίκησαν την θέση αυτή, ο νέος αυτός θεσμός δεν μπορεί παρά να λειτουργεί ως μηχανισμός στήριξης της εξουσίας και όχι ενάντια σε αυτή όπως ψευδεπίγραφα και παραπλανητικά προβάλλεται.

Το πρόβλημα, ειδικά σήμερα, δεν είναι το κατά πόσο εφαρμόζονται οι διατάξεις και νόμοι στο χώρο της τοπικής διοίκησης αλλά το ίδιο το περιεχόμενό τους.

Ποια θα ήταν λοιπόν η θέση του «συμπαραστάτη» έναντι των απολυμένων συμβασιούχων; Τι θα έκανε για να σταματήσει η ομηρία των νέων ανθρώπων με τα δίμηνα, τα οχτάμηνα, τα δωδεκάμηνα χωρίς εργασιακά δικαιώματα; Πώς θα επέβαλε την μείωση ή και απαλλαγή (για άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους κτλ) από τα δημοτικά τέλη; Πώς θα εμπόδιζε τις ρυθμίσεις χρήσεως γης που μπορεί να συνιστούν παραχώρηση δημοσίου πλούτου σε όφελος επιχειρηματιών; Πώς θα αντιταχθεί σε συγχωνεύσεις νοσοκομείων, σχολείων που σχεδιάζονται στα πλαίσια του Καλλικράτη και στην μεταφορά μέρους του κόστους λειτουργίας τους στους πολίτες;

Όχι μόνο δεν μπορεί να αντισταθεί αλλά είναι υποχρεωμένος, ανεξαρτήτως των δικών του επιθυμιών, να προωθήσει όλες  τις θεσμοθετημένες  αντιδραστικές ρυθμίσεις. Το πολύ να έχει τον ρόλο ενός ακόμα «αμορτισέρ» έναντι λαϊκών αντιδράσεων.

Ακόμα παραπέρα με την ιδιότητά του ως «συμπαραστάτη» του επιχειρηματία θα είχε να παίξει σοβαρό ρόλο στην υπηρεσία των επιχειρηματικών συμφερόντων, που με ακόμη πιο ραγδαίους ρυθμούς εισβάλουν στην εκμετάλλευση των λαϊκών αναγκών και τοπικά.

Γίνεται φανερό ότι η δημιουργία μεγάλων αγορών και συναλλαγών που προκύπτουν από τις συνενώσεις των παλιών δήμων, προσφέρει τεράστια φιλέτα για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των επιχειρηματικών ομίλων. Θα πρέπει τώρα πιο ευέλικτα να αναλαμβάνουν έργα υποδομής και τομείς υπηρεσιών με τη λογική των ληστρικών συμβάσεων παραχωρήσεων και των ΣΔΙΤ. Απαιτείται σε μία οικονομία της αγοράς, να υπάρχει, θεσμικά, ο κατάλληλος άνθρωπος που θα εξυπηρετεί αυτό το αλισβερίσι ως διαμεσολαβητής απέναντι στη διοίκηση τους επιχειρηματίες.

Για τον πολίτη υπάρχουν ήδη πολλοί θεσμοί στη Διοίκηση και τη Δικαιοσύνη για να αντιμετωπίσει περιπτώσεις πραγματικής  κακοδιοίκησης.

Εμείς δεν μπορούσαμε να νομιμοποιήσουμε έναν τέτοιο φορέα. Το κρίσιμο δεν είναι πώς θα διευκολύνεται η εφαρμογή των νόμων της κυβέρνησης, του μνημονίου, του Καλλικράτη αλλά αντίθετα το πώς θα αντιπαλεύονται. Γι αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία για την εκλογή «συμπαραστάτη», η οποία τελικά δεν επετεύχθη.

Αντίστοιχα απείχαμε και από την εκλογή επιτροπής διαβούλευσης του Δήμου Φλώρινας. Πρόκειται για έναν θεσμό που καλλιεργεί μια τεχνητή συναίνεση. Απροκάλυπτα, αποτελεί «χωνευτήρι» της δυσαρέσκειας και σε τοπικό επίπεδο. Στηρίζεται στον μύθο της συνδιαλλαγής εργοδοτών και εργαζομένων, επιχειρηματιών και οικολογικών οργανώσεων, επιστημόνων και ΜΚΟ κτλ. Συνισταμένη είναι η λογική ότι δεν χρειάζονται αγώνες! Ότι δεν υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα! Ότι αρκεί «αρκεί να τα λέμε μεταξύ μας» 2-3 φορές τον χρόνο.  Αξιολογούμε ως θετικό το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των επιστημονικών φορέων και ενώσεων εργαζομένων δεν θέλησαν να μετέχουν.

Προειδοποιούμε τους συμπολίτες μας ότι τέτοιοι θεσμοί, παρά το θελκτικό περίβλημα, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα. Αντίθετα θα είναι νέοι μηχανισμοί που θα τους εμποδίζουν στον αγώνα τους. Καλούμε τον καθένα να δυναμώσει την πάλη του, να ενταχθεί στο ταξικό κίνημα, στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, το Μέτωπο Σπουδαστών, την ΟΓΕ, να συμμετέχει σε σωματεία και συσπειρώσεις, να αγωνιστεί για την ανατροπή αυτής της πολιτικής σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, για την δημιουργία της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.