Διδάσκει η Ιστορία;

Δυστυχώς οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν διδάχτηκαν τίποτα από την πρόσφατη ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία, στην οποία άλλωστε ήταν οι πρωταγωνιστές.

Βρισκόμαστε στη Γερμανία, στα τέλη της δεκαετίας του ΄20. Όπως και οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έτσι και η Γερμανία, βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση, με τεράστια ύφεση, ανεργία, δυσθεώρητο οικονομικό χρέος και τεράστια ελλείμματα στον προϋπολογισμό της, λόγω του οικονομικού ΚΡΑΧ του 1929 στην Αμερική, που έχει παρασύρει σαν «τσουνάμι» ακόμα και τις πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου.
Οι πολιτικοί ηγέτες της Γερμανίας την εποχή εκείνη, ο Καγκελάριος Γκούσταβ Στρέζεμαν, και ο διάδοχος του Heinrich Bruning, θέλοντας να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση, παίρνουν δυσβάστακτα αντιλαϊκά μέτρα (άγρια φορολογία, οριζόντιες περικοπές μισθών και ημερομισθίων, με μείωση ως και 70% )και άλλα πολλά, που αναγκάζουν και τους δυο προαναφερόμενους Καγκελάριους να παραιτηθούν υπό το βάρος της λαϊκής αντίδρασης.
Μετά την ολιγόμηνη παραμονή του Heinrich Bruning στην Καγκελαρία, αναλαμβάνει Καγκελάριος ο Franz fon Papen, ο οποίος εκτός του ότι συνεχίζει την ίδια σκληρή αντιλαϊκή οικονομική πολιτική, προχώρα και σε διωγμό των αντιφρονούντων (Γερμανών και ξένων) και σε δραστική κατάργηση των ατομικών ελευθεριών.
Οι παραπάνω ηγέτες με την πολιτική τους, έχουν «στρώσει το χαλί» στον επόμενο πολιτικό άντρα, που θα αναδειχθεί το 1933, μέσα από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες ως σωτήρας, τον Αδόλφο Χίτλερ!!!
Για περισσότερα από 12 χρόνια, μέχρι και τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία και μαζί της σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη, μπαίνουν στην πιο σκοτεινή και καταστροφική περίοδο, που έχει γνωρίσει ως τώρα η Γηραιά Ήπειρος.
Το 1945, ο Πόλεμος τελειώνει και η Γερμανία μαζί με τα περισσότερα κράτη της Ευρώπης , προσπαθεί να «ξανασταθεί στα πόδια της» και να ξαναδημιουργήσει από το μηδέν, τις υποδομές πάνω στις οποίες θα οικοδομήσει το σύγχρονο κράτος της. Βασικός αρωγός αυτής της προσπάθειας, οι ΗΠΑ και πολλά ευρωπαϊκά κράτη με το περιβόητο «Σχέδιο Μάρσαλ». Η Γερμανία, αν και ο μονός και βασικός υπαίτιος της μεγαλύτερης καταστροφής που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη, λαμβάνει μέσα σε 4 χρόνια 1.448 εκατομμύρια δολάρια, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση ανάμεσα στα 16 κράτη που χρηματοδοτήθηκαν από το «Σχέδιο Μάρσαλ»!!!
Σήμερα, 80 χρόνια μετά, «οι φίλοι μας οι Γερμανοί», προτείνουν και επιβάλλουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πολιτικές και οικονομικά μέτρα, τα οποία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, σε παρόμοιες καταστάσεις με εκείνες που ανέδειξαν τον Αδόλφο Χίτλερ ως ΣΩΤΗΡΑ της Γερμανίας και της Ευρώπης!!!
Σήμερα, 60 χρόνια μετά, «οι φίλοι μας οι Γερμανοί», ΞΕΧΝΟΥΝ ΠΩΣ, από ΠΟΙΟΥΣ και ΠΟΣΑ χρήματα έλαβαν, για να ανοικοδομήσουν το κράτος τους και μάλιστα χωρίς να έχουν την υποχρέωση να τα ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ!!! Ξεχνούν ακόμα πως οι Έλληνες και οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί, που θέλουν να καταδυναστεύουν, δεν είναι ΕΧΘΡΟΙ τους, όπως ήταν αυτοί το 1945 για το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά ΦΙΛΟΙ τους, ΣΥΜΜΑΧΟΙ τους και ομοτράπεζοι στην Ε.Ε.

Τους ταιριάζει πιστεύω το παρακάτω: «Οι άνθρωποι όλων των εποχών μοιάζουν. Η ιστορία δεν είναι χρήσιμη επειδή διαβάζει κανείς εκεί το παρελθόν, αλλά επειδή διαβάζει το μέλλον».

Χ. Μ.
Εκπαιδευτικός