Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Όχι προεκλογικά παιχνίδια στις πλάτες των μεταναστών και των τοπικών κοινωνιών

Με αφορμή τη μεγάλη αναστάτωση που προκάλεσε σε όλη τη Δυτική Μακεδονία η αιφνιδιαστική εξαγγελία του Υπουργού κ. Χρυσοχοϊδη για τη λειτουργία Κέντρου Φιλοξενίας (ή Κράτησης;) Μεταναστών στη Νεάπολη του Ν. Κοζάνης έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
• Πάγια θέση των Οικολόγων Πράσινων είναι η άμεση οργάνωση Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ), αλλά και Κέντρων Φιλοξενίας των μεταναστών, όπου θα τους παρέχονται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής και όχι συνθήκες στρατοπέδου. Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί τι ακριβώς σχεδιάζεται στη Νεάπολη. Εάν πρόκειται για ΚΕΠΥ, τότε μάλλον δεν γνωρίζουν στο Υπουργείο τη νομοθεσία, η οποία ορίζει ότι τα ΚΕΠΥ εγκαθίστανται «σε επιλεγμένα σημεία της χώρας όπου παρατηρείται, σταθερή ροή παρανόμως εισερχομένων», (Προφανώς τέτοια «ροή» δεν υπάρχει στην περίπτωση της Νεάπολης).
• Κρίνουμε ως απαράδεκτη την τακτική του κ. Χρυσοχοϊδη να προχωρήσει πραξικοπηματικά, χωρίς διαβούλευση, χωρίς σωστή οργάνωση και προετοιμασία, στην εγκατάσταση ενός «Κέντρου Κράτησης» που μοιάζει με στρατόπεδο συγκέντρωσης παρά με οργανωμένο χώρο φιλοξενίας. Είναι φανερό ότι ο Υπουργός στόχευε στη δημιουργία προεκλογικών εντυπώσεων ότι κάτι κινείται στο μεταναστευτικό τέλμα. Η εξαγγελία έγινε, μετά από συσκέψεις εν κρυπτώ με δημάρχους και τοπικούς βουλευτές και εν αγνοία των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων της περιοχής και εν τέλει της κοινωνίας. Τέτοιες μεθοδεύσεις όχι μόνο δε λύνουν το πρόβλημα, αλλά αντιθέτως ευνοούν ρατσιστικές συμπεριφορές και ενθαρρύνουν ακραίες αντιδράσεις.
• Άμεση συνέπεια ήταν να δημιουργηθεί ένα κλίμα στοχοποίησης των μεταναστών, με πρωταγωνιστές διάφορους αιρετούς και μη παράγοντες που συναγωνίστηκαν σε δηλώσεις ξενοφοβίας, ρατσισμού και τοπικισμού για να μην πούμε και «ανθρωποφαγίας». Φτάνει πια με το εμπόριο «της τάξης και της ασφάλειας» ή της φυλετικής καθαρότητας. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ελληνική κοινωνία γνώρισε (και γνωρίζει πάλι) από πρώτο χέρι τον πόνο της ξενιτιάς. Οι Έλληνες μετανάστες της Αμερικής, της Αυστραλίας, της Γερμανίας ξέρουν τι θα πει να ΄σαι μακριά από τον τόπο σου και να σε αντιμετωπίζουν σαν παρείσακτο.
• Ακαταλληλότητα του χώρου. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι το παλιό στρατόπεδο της Νεάπολης αποκλείεται να διασφαλίσει αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας, υγιεινής και ασφάλειας, όσο και να «ευπρεπιστεί».
• Αναπάντητα παραμένουν τέλος και τα εξής ερωτήματα: Με ποιους όρους θα παραμένουν οι μετανάστες στο Κέντρο, για πόσον καιρό και ποια θα είναι η τύχη τους μετά;

Το ζήτημα της μετανάστευσης απαιτεί σοβαρότητα, διάλογο, ψυχραιμία, ευαισθησία και δράσεις σε πολλά επίπεδα για να αντιμετωπιστούν τα σύνθετα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί από την αδιαφορία και τα αναποτελεσματικά ημίμετρα όλων των κυβερνήσεων. Στόχος των τελευταίων ήταν μάλλον να κρύψουν το πρόβλημα «κάτω από το χαλί» παρά να το λύσουν.

Στο δια ταύτα: Δεν είμαστε κατά της εγκατάστασης ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ μεταναστών σε εκείνες τις περιοχές της χώρας που θα προταθούν από μια τεκμηριωμένη μελέτη χωροθέτησης. Όχι όμως με παρασκηνιακές μεθοδεύσεις και αιφνιδιασμούς, που πολώνουν αντί να πείθουν τις τοπικές κοινωνίες. Ο αγώνας μας είναι διττός: Τόσο απέναντι στις προχειρότητες και τα προεκλογικά παιχνίδια των κυβερνητικών εταίρων, όσο και στις ακραίες αντιδράσεις που ρίχνουν νερό στο μύλο της ξενοφοβίας και ενισχύουν το γνωστό σύνδρομο «μακριά από την αυλή μου».
Ως κόμμα έχουμε καταθέσει επανειλημμένα τις πάγιες θέσεις του οικολογικού και πράσινου κινήματος για τους μετανάστες (1), καθώς και συγκεκριμένες προτάσεις για τη χώρα μας. Αυτές βασίζονται στις υποχρεώσεις της Ελλάδας που απορρέουν από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες, τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και τις καλές πρακτικές που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στοχεύουν στη σφαιρική αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών, με σεβασμό πάντα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΠΚ Οικολόγων Πράσινων Κοζάνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.