Η ΚΝΕ Δυτικής Μακεδονίας για τις φοιτητικές εκλογές

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται στις 16 Μάη, 10 μέρες μετά τις εκλογές της 6ης Μάη, όπου φάνηκε η τάση για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υπέστησαν βαριά ήττα. Το νέο εκλογικό αποτέλεσμα όμως δε συνιστά και ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Τα μονοπώλια εξουσιάζουν, η αστική τάξη δεν έχει κανένα πρόβλημα να δοκιμάσει νέα πρόσωπα, σχήματα, το πολιτικό σύστημα ανακαινίζεται. Μετά το στραπάτσο των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η ΕΕ και οι καπιταλιστές ετοιμάζουν τις σημερινές ή αυριανές κυβερνήσεις συνεργασίας. Φτιάχνουν νέα δίπολα «δεξιάς» με πυρήνα τη ΝΔ και «αριστεράς» με πυρήνα τους ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ για να συνεχίσουν να εγκλωβίζουν το λαό και να νοθεύουν τη ριζοσπαστικοποίηση. Νέα και παλιά διλήμματα ξανάρχονται στο τραπέζι: Ευρώ - δραχμή, μνημόνιο - αντιμνημόνιο, ήπια διαπραγμάτευση - σκληρή διαπραγμάτευση για ορισμένα ίδια ψίχουλα κοροϊδίας στους πιο εξαθλιωμένους.
Ολοι τους (ΣΕΒ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ - Καμμένος) σπέρνουν αυταπάτες στο λαό για να μπορεί να θερίσει περισσότερα κέρδη το κεφάλαιο.
Από κοντά στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και το οπορτουνιστικό συνονθύλευμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που έτρεξε ξεπερνώντας ακόμα και τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, για να συναντηθεί με τους ευρωλιγούρηδες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον αναζητώντας θέση θυρωρού σε κάνα υπουργείο. Σιγοντάρουν την κυβερνώσα αριστερά και συμμετέχουν στα σχέδια παγίδευσης του λαού.
Η ζωή και η εμπειρία από όλο τον κόσμο πολλά χρόνια τώρα έχουν δείξει πως πουθενά και ποτέ η λογική του μικρότερου κακού, οι δήθεν εύκολες λύσεις, η αριστερή κυβερνητική διαχείριση δεν άλλαξαν την κατάσταση για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα και τα παιδιά τους που σπουδάζουν.
Αλλωστε, τα προβλήματα παραμένουν. Κάθε φοιτητής πρέπει να κάνει κριτήριο τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του.
Απόρριψε διλήμματα, εκβιασμούς και αυταπάτες
Τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων μπορούν να επιβάλουν τη δική τους οργάνωση και αντεπίθεση για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα.
Να θυμηθεί κάθε φοιτητής και φοιτήτρια και τα προηγούμενα χρόνια που έγιναν διαπραγματεύσεις, όπως οι «κοινωνικοί διάλογοι» για την Παιδεία (όπου συμμετείχαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ) και αποτέλεσμα είχαν την προώθηση όλων των στρατηγικών κατευθύνσεων της ΕΕ για πανεπιστήμιο - επιχείρηση. Οι εργαζόμενοι, οι γονείς των φοιτητών ξέρουν ποια ήταν τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων της ΓΣΕΕ με τους βιομήχανους και τους επιχειρηματίες και τώρα και πριν την κρίση: Μειώσεις μισθών που δικαιολογούνταν και από το μανδύα της διαπραγμάτευσης.
Τέτοια διαπραγμάτευση θέλει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο λαός και η νεολαία να είναι στους δρόμους και να διεκδικούν καλύτερη διαπραγμάτευση για μερίδα της αστικής τάξης, με δεδομένη βέβαια τη σφαγή του λαού. Αυτό αποδεικνύουν τα συχαρίκια των Δασκαλόπουλου (πρόεδρος ΣΕΒ), Αλαφούζου και Μίχαλου (πρόεδρος ΕΒΕΑ) προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτές οι συνταγές είναι αποτυχημένες. Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στην πείρα που έχουν οι εργαζόμενοι και το κίνημά τους από τέτοιες εμπειρίες, όταν τα πρόβατα κάθονται στο ίδιο τραπέζι με το λύκο!
Κανείς φοιτητής και φοιτήτρια δεν πρέπει να περιμένει από καμία αστική κυβέρνηση, είτε «αριστερή» είτε «δεξιά», είτε όπως αλλιώς αυτοπροσδιορίζεται, να λυθούν τα προβλήματά του, παρά μόνο με οργανωμένο λαϊκό κίνημα σε ρήξη με την ΕΕ και την εξουσία των μονοπωλίων.
Να πιστέψει στη δύναμή του και να παρεμποδίσει την αντιλαϊκή θύελλα, να τους ανατρέψουμε μια και καλή. Το θέμα είναι να αποφασίσει εάν του αξίζει μια ζωή με σκυμμένο το κεφάλι, μια ζωή υποταγής, μια ζωή που θα περιμένει τους επάνω να του λύσουν τα προβλήματα ή αν θα πάρει την υπόθεση στα χέρια του.
Είναι ώρα η αγανάκτηση που νιώθει ο φοιτητής να γίνει δύναμη αγώνα και ανατροπής
Να σκεφτεί:
• Ποιος του είπε την αλήθεια για την αντιλαϊκή θύελλα που εξελίσσεται και οξύνεται, για το χαρακτήρα της ΕΕ ως λυκοσυμμαχίας του κεφαλαίου.
• Ποιος αποκάλυψε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, το σχέδιο της αστικής τάξης και των κομμάτων της να κάνουν τη γενιά μας δούλους του 21ου αιώνα.
• Ποιος είναι μαζί του στους αγώνες καθημερινά για τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του χωρίς ταλαντεύσεις και υποχώρηση.
• Ποιος αποκάλυψε στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ όλης της χώρας την πολιτική που μετατρέπει τις σπουδές του σε εμπόρευμα, που θέλει τον απόφοιτο περιπλανώμενο ανάμεσα στην ανεργία, την περιστασιακή και κακοπληρωμένη δουλειά.
• Ποιος λέει στο φοιτητή και τώρα την αλήθεια για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, τώρα που στο όνομα της διακυβέρνησης της χώρας προετοιμάζουν τη νέα κυβέρνηση τσακίσματος του λαού.
Δεν τάζουμε εύκολες λύσεις γιατί τέτοιες δεν υπάρχουν. Δε μας ταιριάζει η απογοήτευση, η λογική «δεν αλλάζει τίποτα», οι νέες παγίδες για αλλαγές από τα πάνω. Τώρα όλοι πρέπει να ξεχωρίσουν τους φίλους απ' τους εχθρούς και να προχωρήσουν μπροστά!
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απευθύνουν κάλεσμα για ασυμβίβαστη πάλη, για ρήξη και ανατροπή του σάπιου συστήματος. Ολοι να απορρίψουν το σχέδιο μαζικής παραπλάνησης και αφοπλισμού του λαού. Στις εκλογές που έρχονται μία είναι η καθοριστική ψήφος: Ισχυρό ΚΚΕ. Συμμετέχουμε με όλες τις δυνάμεις μας στο συλλαλητήριο του ΚΚΕ τη Δευτέρα 14 Μάη στις 8.30 μ.μ., στο Πεδίον του Αρεως.
Σήμερα είναι ώρα ευθύνης για όλους μας!
Κανείς να μην επαναπαυθεί γιατί κανένα σύνθημα διαπραγμάτευσης και αναδιαπραγμάτευσης δεν ακουμπά στο ελάχιστο τις οξυμένες ανάγκες των φοιτητών.
Τώρα να μπει ο φοιτητής στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ανακούφιση των οξυμένων προβλημάτων, την απόκρουση των χειρότερων μέτρων που έρχονται.
Να γυρίσει την πλάτη σε αυτούς που έχουν συμβολή στην αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού, που θέλουν να εγκλωβίσουν τους φοιτητές στο κανάλι της υποταγής, που τους θέλουν απέναντι ή αποκομμένους από το λαϊκό κίνημα, που ονομάζουν με χυδαίο τρόπο «δευτέρα παρουσία» τη λύση των εργατικών - λαϊκών προβλημάτων και μας θέλουν να ζούμε αιώνια κάτω από το βούρδουλα των εκμεταλλευτών.
Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των λαϊκών οικογενειών να οργανώσουν την πάλη τους σε κάθε σχολή και σε κάθε γειτονιά χωρίς να περιμένουν και μέσα σε αυτά τα πλαίσια να κάνουν τις φοιτητικές εκλογές έναν αγωνιστικό σταθμό μέσα στη γενικότερη πορεία αναμέτρησης με το κεφάλαιο και την αντιλαϊκή πολιτική.
• Να οργανωθούν, με ζωντανούς συλλόγους και μαχητικά όργανα. Να γίνει δική τους υπόθεση η οργάνωση του αγώνα σε κάθε έτος, εξάμηνο, εργαστήριο, η δημιουργία εκλεγμένων επιτροπών. Η σημερινή ανοργανωσιά που υπάρχει πρέπει να σταματήσει. Διώχνει φοιτητές και σπουδαστές από τις συλλογικές διαδικασίες και τον αγώνα. Να πάρουν απάντηση οι δυνάμεις των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ που θέλουν φοιτητικούς συλλόγους - όργανα του αστικού κράτους και των κομμάτων του, συνδιαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής και πλασιέ των επιχειρήσεων. Απάντηση να πάρουν και οι ομάδες των ΣΥΡΙΖΑ - ΕΑΑΚ που εχθρεύονται καθετί οργανωμένο, που μαζί με εθνικιστικές ομάδες κρατούσαν την ίδια ομπρέλα μαζί με τον Αλαφούζο και τον ΣΚΑΪ στο «κίνημα της πλατείας». Που είναι εργαλεία για τον εγκλωβισμό φοιτητών στους νέους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς του κατεστημένου.
• Να αλλάξουν το συσχετισμό δύναμης υπέρ των δυνάμεων της ρήξης και της ανατροπής. Να ενισχυθούν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής Κ.Σ., που δημιουργούνται σε κάθε σχολή από τα μέλη της ΚΝΕ και κάθε φοιτητή που δεν ανέχεται τις μισές σπουδές, τη μισή δουλειά, τη μισή ζωή.
• Να μπουν στον αγώνα για να γίνει το φοιτητικό κίνημα αναπόσπαστο μέρος του λαϊκού κινήματος. Μαζί με τις επιτροπές αγώνα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών σε όλες τις σχολές, τμήματα, έτη να ενισχύσουν τη γραμμή που εκφράζει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να παλέψουν μαζί με τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες, τους μαθητές.
Καλούμε σε ανυποχώρητο αγώνα για την οργάνωση του αγώνα και του κινήματος. Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης. Αυτός όπου η Παιδεία θα είναι λαϊκή, στα πλαίσια μιας κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας και όπου τα πανεπιστήμια, ως αναπόσπαστο στοιχείο της φιλολαϊκής ανάπτυξης, θα παίζουν τον πραγματικό μορφωτικό, ερευνητικό και κοινωνικό τους ρόλο. Θα βοηθούν, δηλαδή, την επιμήκυνση του χρόνου ζωής, την καταπολέμηση ασθενειών, την εκμηδένιση των εργατικών ατυχημάτων, την απάλυνση του μόχθου του εργάτη και τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, την προστασία του περιβάλλοντος, την υπεράσπιση της νέας κοινωνίας.
Ο αγώνας αυτός έχει θυσίες αλλά είναι όμορφος. Ο λαός είναι πανίσχυρος όταν είναι οργανωμένος και αποφασισμένος να παλέψει για τη δική του εξουσία και οικονομία. Σ' αυτόν τον αγώνα έχει θέση και ελπίδα κάθε φοιτητής και φοιτήτρια των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.