Η πόλη της Φλώρινας θα φιλοξενήσει τις περιφερειακές εκδηλώσεις του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, στο Πολιτιστικό Κέντρο, την Τετάρτη 21 και την Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012, στις 8:30 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο.
Πρόγραμμα προβολών
Τετάρτη 21/3
20:30: «Απαλλοτρίωση», Μάνος Παπαδάκης, 110’
22:40: «Γαύδος. Εκεί στο Νότο», Ανθή Νταουντάκη, 93΄
Πέμπτη 22/3
20:30: «Ο πρέσβης», Mads Brugger, 93΄
22:05: «Τάνγκο – Χασάπικο, ο χορός των λιμανιών», Κωνσταντίνα Μπούσμπουρα, 32΄
22:40: «Encardia, η πέτρα που χορεύει», Άγγελος Κοβότσος, 80’
Παρασκευή 23/3
21:00: «Ολιγαρχία», Στέλιος Κούλογλου
Απαλλοτρίωση
Στη Δυτική Μακεδονία, σε μια έκταση 100.000 στρεμμάτων, αναπτύσσονται τα λιγνιτωρυχεία της
ΔΕΗ που τροφοδοτούν με το «εθνικό μας καύσιμο» τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της. Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους. Τώρα έχει έρθει η σειρά για άλλους 10.000. Προκειμένου να εξασφαλιστεί με ηλεκτρική ενέργεια η ελληνική οικονομία, η ΔΕΗ απαντάει ότι δεν γίνεται αλλιώς. Λειτουργεί για το κοινό συμφέρον, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και, επειδή το ρεύμα είναι αναγκαίο αγαθό, πρέπει να συνεχίσει να εξασφαλίζει με ηλεκτρική ενέργεια τους Έλληνες και να βοηθά την ανάπτυξη και ευημερία τους.
Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαδάκης, Έγχρωμο, 110’
Γαύδος. Εκεί στο Νότο
Ένα νησί στο Λιβυκό πέλαγος. Σύνορο, άλλοτε εξορία, άλλοτε καταφύγιο. Για κάποιους η ομηρική
Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς, όπου ο Οδυσσέας έμεινε για εφτά χρόνια. Εκεί, στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, άνθρωποι από διαφορετικές χώρες και διαφορετικές αφετηρίες ζουν και πορεύονται μαζί. Οι ντόπιοι, που έζησαν εκεί την «κρυμμένη ζωή» μιας κλειστής κοινωνίας, αποκομμένοι από τον έξω κόσμο και προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στα παλιά ήθη και στο δέλεαρ της «ανάπτυξης». Και οι άλλοι, οι «αυτοεξόριστοι» ρομαντικοί, που βρήκαν εκεί, στο νότο, την Ιθάκη τους, τον χαμένο παράδεισο. Δύο κόσμοι που καταφέρνουν να συνυπάρχουν, παρά τις διαφορές τους. Επικοινωνούν, μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες για το μέλλον του νησιού, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα στην καθημερινότητα και δίνουν το παράδειγμα μιας συμβίωσης με αλληλεγγύη έναντι του οικονομικού συμφέροντος.
Σκηνοθεσία: Ανθή Νταουντάκη, Έγχρωμο, 93’
Ο πρέσβης
Τι συμβαίνει όταν ένας πολύ λευκός Ευρωπαίος αγοράζει έναν τίτλο που τον κάνει μέσα σε μια νύχτα Αφρικανό διπλωμάτη και τον στέλνει στην καρδιά μιας από τις πλέον διαβόητες χώρες της Κεντρικής Αφρικής; Ανατρέποντας τις συμβάσεις του είδους του ντοκιμαντέρ, Ο πρέσβης αναδεικνύει τόσο την τραγική όσο και την κωμική πλευρά του αλλόκοτου και κρυφού κόσμου της αφρικανικής διπλωματίας, όπου τα τζιν τόνικ ρέουν άφθονα, ενώ οι κλέφτες διαμαντιών και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Σκηνοθεσία: Mads Brugger, Έγχρωμο, 93’
Τάνγκο – Χασάπικο, ο χορός των λιμανιών
Ο Γιώργος Δερμιτζάκης, παιδί Ελλήνων μεταναστών στην Αργεντινή, έπειτα από πολλά χρόνια
διδασκαλίας και ερμηνείας των ελληνικών χορών πάνω στη σκηνή, παρουσιάζει, το έτος 2010, το εμβληματικό του έργο Τάνγκο-Xασάπικο στο Θέατρο Γκλόμπο του Μπουένος Άιρες. Ένα έργο που αντανακλά μέσα από το χορό τη διττή ταυτότητα του Ελληνοαργεντίνου χορογράφου. Το λιμάνι, ως σύμβολο της ξενιτιάς και του ξεριζωμού, είναι το σταυροδρόμι και ο χώρος συνύπαρξης του αργεντίνικου τάνγκο με το ελληνικό χασάπικο. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μία μαρτυρία της ιστορίας και της νοσταλγίας του Έλληνα μετανάστη, της διαδικασίας του στησίματος του Τάνγκο-Χασάπικο και της συλλογικής προσπάθειας που έκανε εφικτή τη δημιουργία και τη διάδοση του έργου.
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Μπούσμπουρα, Έγχρωμο, 32’
Encardia, η πέτρα που χορεύει
Η ταινία παρακολουθεί το ελληνικό μουσικό συγκρότημα Encardia που εμπνέεται, δημιουργεί και
παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια παράδοση των ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας. Ταξιδεύουν στη Νότια Ιταλία ερευνώντας και αναδεικνύοντας βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί. Κυρίως τα «γκρίκο», το αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα, καθώς και την «ταραντέλλα πίτσικα», τον διονυσιακό χορό που βοηθούσε τις γυναίκες να γλιτώσουν από το τσίμπημα της αράχνης και το γνωστό φαινόμενο του ταραντισμού. Οι ντόπιοι μουσικοί και ποιητές, παλιοί και νέοι, αλλά και δάσκαλοι και ερευνητές, καταφέρνουν μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση να αναδείξουν μια απ’ τις πιο ζωντανές παραδόσεις της Μεσογείου. Αυτούς τους δονκιχώτες συναντούν οι encardia για να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους και να ξαναφέρνουν μπροστά μας αυτόν τον χαμένο πολιτισμό, συντελώντας έτσι και στη διάσωσή του.
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κοβότσος, Έγχρωμο, 80’
Πρόγραμμα προβολών
Τετάρτη 21/3
20:30: «Απαλλοτρίωση», Μάνος Παπαδάκης, 110’
22:40: «Γαύδος. Εκεί στο Νότο», Ανθή Νταουντάκη, 93΄
Πέμπτη 22/3
20:30: «Ο πρέσβης», Mads Brugger, 93΄
22:05: «Τάνγκο – Χασάπικο, ο χορός των λιμανιών», Κωνσταντίνα Μπούσμπουρα, 32΄
22:40: «Encardia, η πέτρα που χορεύει», Άγγελος Κοβότσος, 80’
Παρασκευή 23/3
21:00: «Ολιγαρχία», Στέλιος Κούλογλου
Απαλλοτρίωση
Στη Δυτική Μακεδονία, σε μια έκταση 100.000 στρεμμάτων, αναπτύσσονται τα λιγνιτωρυχεία της
ΔΕΗ που τροφοδοτούν με το «εθνικό μας καύσιμο» τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της. Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους. Τώρα έχει έρθει η σειρά για άλλους 10.000. Προκειμένου να εξασφαλιστεί με ηλεκτρική ενέργεια η ελληνική οικονομία, η ΔΕΗ απαντάει ότι δεν γίνεται αλλιώς. Λειτουργεί για το κοινό συμφέρον, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και, επειδή το ρεύμα είναι αναγκαίο αγαθό, πρέπει να συνεχίσει να εξασφαλίζει με ηλεκτρική ενέργεια τους Έλληνες και να βοηθά την ανάπτυξη και ευημερία τους.
Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαδάκης, Έγχρωμο, 110’
Γαύδος. Εκεί στο Νότο
Ένα νησί στο Λιβυκό πέλαγος. Σύνορο, άλλοτε εξορία, άλλοτε καταφύγιο. Για κάποιους η ομηρική
Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς, όπου ο Οδυσσέας έμεινε για εφτά χρόνια. Εκεί, στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, άνθρωποι από διαφορετικές χώρες και διαφορετικές αφετηρίες ζουν και πορεύονται μαζί. Οι ντόπιοι, που έζησαν εκεί την «κρυμμένη ζωή» μιας κλειστής κοινωνίας, αποκομμένοι από τον έξω κόσμο και προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στα παλιά ήθη και στο δέλεαρ της «ανάπτυξης». Και οι άλλοι, οι «αυτοεξόριστοι» ρομαντικοί, που βρήκαν εκεί, στο νότο, την Ιθάκη τους, τον χαμένο παράδεισο. Δύο κόσμοι που καταφέρνουν να συνυπάρχουν, παρά τις διαφορές τους. Επικοινωνούν, μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες για το μέλλον του νησιού, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα στην καθημερινότητα και δίνουν το παράδειγμα μιας συμβίωσης με αλληλεγγύη έναντι του οικονομικού συμφέροντος.
Σκηνοθεσία: Ανθή Νταουντάκη, Έγχρωμο, 93’
Ο πρέσβης
Τι συμβαίνει όταν ένας πολύ λευκός Ευρωπαίος αγοράζει έναν τίτλο που τον κάνει μέσα σε μια νύχτα Αφρικανό διπλωμάτη και τον στέλνει στην καρδιά μιας από τις πλέον διαβόητες χώρες της Κεντρικής Αφρικής; Ανατρέποντας τις συμβάσεις του είδους του ντοκιμαντέρ, Ο πρέσβης αναδεικνύει τόσο την τραγική όσο και την κωμική πλευρά του αλλόκοτου και κρυφού κόσμου της αφρικανικής διπλωματίας, όπου τα τζιν τόνικ ρέουν άφθονα, ενώ οι κλέφτες διαμαντιών και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Σκηνοθεσία: Mads Brugger, Έγχρωμο, 93’
Τάνγκο – Χασάπικο, ο χορός των λιμανιών
Ο Γιώργος Δερμιτζάκης, παιδί Ελλήνων μεταναστών στην Αργεντινή, έπειτα από πολλά χρόνια
διδασκαλίας και ερμηνείας των ελληνικών χορών πάνω στη σκηνή, παρουσιάζει, το έτος 2010, το εμβληματικό του έργο Τάνγκο-Xασάπικο στο Θέατρο Γκλόμπο του Μπουένος Άιρες. Ένα έργο που αντανακλά μέσα από το χορό τη διττή ταυτότητα του Ελληνοαργεντίνου χορογράφου. Το λιμάνι, ως σύμβολο της ξενιτιάς και του ξεριζωμού, είναι το σταυροδρόμι και ο χώρος συνύπαρξης του αργεντίνικου τάνγκο με το ελληνικό χασάπικο. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μία μαρτυρία της ιστορίας και της νοσταλγίας του Έλληνα μετανάστη, της διαδικασίας του στησίματος του Τάνγκο-Χασάπικο και της συλλογικής προσπάθειας που έκανε εφικτή τη δημιουργία και τη διάδοση του έργου.
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Μπούσμπουρα, Έγχρωμο, 32’
Encardia, η πέτρα που χορεύει
Η ταινία παρακολουθεί το ελληνικό μουσικό συγκρότημα Encardia που εμπνέεται, δημιουργεί και
παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια παράδοση των ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας. Ταξιδεύουν στη Νότια Ιταλία ερευνώντας και αναδεικνύοντας βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί. Κυρίως τα «γκρίκο», το αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα, καθώς και την «ταραντέλλα πίτσικα», τον διονυσιακό χορό που βοηθούσε τις γυναίκες να γλιτώσουν από το τσίμπημα της αράχνης και το γνωστό φαινόμενο του ταραντισμού. Οι ντόπιοι μουσικοί και ποιητές, παλιοί και νέοι, αλλά και δάσκαλοι και ερευνητές, καταφέρνουν μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση να αναδείξουν μια απ’ τις πιο ζωντανές παραδόσεις της Μεσογείου. Αυτούς τους δονκιχώτες συναντούν οι encardia για να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους και να ξαναφέρνουν μπροστά μας αυτόν τον χαμένο πολιτισμό, συντελώντας έτσι και στη διάσωσή του.
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κοβότσος, Έγχρωμο, 80’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.