Ο δικός μας Dolomites Skyrace!

Γεμάτοι εμπειρίες από το παγκόσμιο πρωτάθλημα sky running που πραγματοποιήθηκε στο πανέμορφο Canazei επέστρεψαν οι τέσσερις αθλητές, Γιάννης Ιωαννόπουλος, Κοσμάς Πλακετάς, Σταύρος Ζαχαρίου και η Βηθλεέμ Παπακοσμά.
Η ιδέα της συμμετοχής σε έναν αγώνα στο εξωτερικό ήρθε μέσα στον χειμώνα και ο Dolomites Skyrace φαινόταν από την αρχή η τέλεια επιλογή. Η ανάβαση σε μια κορυφή των Δολομιτών φάνταζε πρόκληση ενώ ταυτόχρονα ο υψηλός ανταγωνισμός και η ομορφιά της περιοχής έκαναν την επιλογή μας ακόμα πιο δελεαστική.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε την Παρασκευή το πρωί με την πτήση για Μιλάνο. Στο αεροδρόμιο μας περίμενε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει και αφότου καταφέραμε να ρυθμίσουμε το GPS ξεκινήσαμε. Μετά από μερικά χιλιόμετρα άρχισαν να διακρίνονται οι πρώτες Δολομιτικές κορυφές προϊδεάζοντάς μας για το τι θα συναντούσαμε στον αγώνα!
Φτάνοντας στο Canazei μείναμε έκθαμβοι από τις εγκαταστάσεις που υπάρχουν για αθλητές αντοχής και αμέσως καταλάβαμε γιατί οι Δολομίτες αποτελούν έναν από τους καλύτερους προορισμούς παγκοσμίως για την προετοιμασία τους! Ταυτόχρονα, παρατηρούσαμε την ανηφόρα που θα μας οδηγούσε στην πρώτη κορυφή του αγώνα, η οποία ήταν όπως μας την είχαν περιγράψει, απότομη, κακοτράχαλη και φυσικά επιβλητική!
Το Σάββατο το πρωί κινηθήκαμε στο κέντρο του Canazei απ΄ όπου πήραμε το πακέτο συμμετοχής του αγώνα και προς έκπληξή μας είδαμε ότι αντί για το παραδοσιακό νούμερο συμμετοχής έδιναν αμάνικα μπλουζάκια με τον αριθμό σχεδιασμένο πάνω στην μπλούζα. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι τα μπλουζάκια ήταν one size οπότε ο Γιάννης, που ήταν και ο μεγαλόσωμος της παρέας, έψαχνε μέχρι την τελευταία στιγμή τρόπο να το βάλει χωρίς να πνίγεται.
Στο υπόλοιπο της ημέρας κινηθήκαμε στα γύρω χωριά θαυμάζοντας την ομορφιά όλης της κοιλάδας, μιλήσαμε με ξένους αθλητές οι οποίοι μας προϊδέασαν για την δυσκολία της ανηφόρας αλλά κυρίως της κατηφόρας και πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για την απαραίτητη προετοιμασία του εξοπλισμού πήγαμε στην τεχνική ενημέρωση, η οποία προς έκπληξή μας γινόταν στα Ιταλικά, στα Ισπανικά και στα Αγγλικά!
Το επόμενο πρωί ο καιρός φαινόταν ιδανικός για αγώνα με τον ήλιο να κάνει την εμφάνισή του από νωρίς και θερμοκρασία στην εκκίνηση στους 14 βαθμούς. Με το ξεκίνημα του αγώνα ο ρυθμός ήταν πολύ δυνατός και η ανηφόρα έδειξε από την αρχή τις διαθέσεις της. Το ανέβασμα από ένα τμήμα που λειτουργεί σαν πίστα σκι το χειμώνα μας οδήγησε στο Passo Pordoi (6k) που ήταν και ο πρώτος σταθμός της διαδρομής. Από εκεί και για τα επόμενα 4 χιλιόμετρα η κλίση έφτανε το 30% και ενώ μετά από κάποιο υψόμετρο άρχισε να κάνει την εμφάνισή του και το χιόνι, το οποίο πρόσθεσε ένα βαθμό δυσκολίας στη διαδρομή!
Η αποζημίωση για αυτήν την τόσο απαιτητική ανάβαση ήταν η θέα από την κορυφή Piz Boe, η οποία έκοβε την ανάσα! Από εκεί ξεκινούσε μια πολύ τεχνική κατάβαση που περιελάμβανε πολύ απότομες σάρες, χιονοπλαγιές καθώς και σημεία που χρησιμοποιούσες συρματόσκοινο για να συνεχίζεις και η οποία θεωρώ ότι έκανε την κατάβαση από τα Ζωνάρια να μοιάζει παιχνιδάκι! το κομμάτι αυτό ακολουθούσε μια γρήγορη κατάβαση σε δασικούς δρόμους, η οποία όμως λόγω του έντονου συναγωνισμού δεν άφηνε περιθώρια για ανάσες και μετά από περίπου 3 χιλιόμετρα οδηγούσε στον τερματισμό!
Έπειτα αφότου παρακολουθήσαμε τις απονομές συνεχίσαμε την περιήγηση στους Δολομίτες. Αυτή τη φορά κινηθήκαμε βόρεια, στη φημισμένη Cortina, όπου η πληθώρα κόσμου θύμιζε περισσότερο χειμώνα παρά καλοκαίρι.
Το επόμενο πρωί φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο από τον αγώνα όσο και από την πανέμορφη περιοχή η οποία όπως είδαμε δεν αποτελεί μόνο χειμερινό προορισμό αλλά και έναν ιδανικό καλοκαιρινό προορισμό ειδικά για λάτρεις του αθλήματός μας!!
Τέλος, θέλουμε να εκφράσουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δημήτρη Κασίμη για τις προπονητικές του συμβουλές αλλά και στην εταιρία Ιnov-8 για τον εξοπλισμό που μας παρείχε.