Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τη χώρα μας σε βαθιά ύφεση, με σκληρά μέτρα λιτότητας και φυσικά την ανεργία να καλπάζει με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Στην περιοχή μας έχει φτάσει στα υψηλότερα ποσοστά που είχαμε ποτέ. Το χθες δεν έχει καμιά σχέση με το σήμερα και το αύριο δυστυχώς οδηγεί τους πολίτες στην απελπισία.
Το κοινωνικό κράτος βλέπουμε καθημερινά να αποδομείται, με μέτρα που υπαγορεύονται από την τρόικα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ΚΟΜΙΣΙΟΝ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ποτέ η πατρίδα μας δε βρέθηκε σε τέτοια δεινή οικονομική κατάσταση στη μεταπολεμική περίοδο.
Ζούμε ένα γολγοθά, με τον πολίτη να σταυρώνεται καθημερινά και η ανάσταση φαντάζει σαν όνειρο θολό και μακρινό. Γι’ αυτό και είναι απελπισμένος, θυμωμένος και οργισμένος.
Η διάλυση της κοινωνικής συνοχής και η αναδιανομή του πλούτου είναι ο αντικειμενικός στόχος των σκληρών και αντιλαϊκών μέτρων που βιώνουμε σήμερα.
Την κρίση με τα δημοσιονομικά μέτρα καλείται και πάλι να πληρώσει ο μεροκαματιάρης, ο μισθοσυντήρητος, ο μικροεπαγγελματίας, ο συνταξιούχος και ο άνεργος. Και τον Ιούνιο περιμένουμε κι άλλα βάρη.
Η εθνική μας κυριαρχία βρίσκεται υπό τον έλεγχο και τα μέτρα της Τρόικας.
Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, το ελαστικό ωράριο, η εκ περιτροπής εργασία, οι μειώσεις μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων, οι απολύσεις, το κλείσιμο καταστημάτων και μικρών επιχειρήσεων είναι η σκληρή πραγματικότητα και αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, που δημιουργεί στρατιές ανέργων.
Η φτώχεια αγκαλιάζει όλο και περισσότερα στρώματα της κοινωνίας μας, δημιουργώντας έτσι κοινωνία των 2/3 που θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Βλέπουμε την Ε.Ε. να είναι ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τέτοιες κρίσεις, παραδομένη στα διάφορα οικονομικά κέντρα, που ασκούν πια την πολιτική και οικονομική εξουσία.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Στο κρίσιμο αυτό σημείο για τον καθένα μας χρειαζόμαστε πείσμα και αγώνα, για να αλλάξουν οι όροι, και το συνδικάτο είναι αυτό που θα δώσει λύσεις, που θα διατηρήσει την κοινωνική συνοχή, για να ξεπεράσουμε την κρίση για το μέλλον της χώρας μας.
Οι θυσίες μας δεν πρέπει να πάνε χαμένες. Κι αυτό θα γίνει μόνο, αν παράλληλα με τα δημοσιονομικά μέτρα μείωσης των ελλειμμάτων και του χρέους μας, ληφθούν αναπτυξιακά μέτρα. Κάτι που δεν είναι ορατό ακόμη. Χωρίς αναπτυξιακή πολιτική, πολύ φοβάμαι ότι του χρόνου τέτοιο καιρό θα βρισκόμαστε σε οδυνηρότερη θέση, που θα οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δυστυχώς, η οικονομική κρίση χτύπησε και το Δήμο, στον οποίο η οικονομική αδυναμία αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης όσο θα ήθελε.
Σε κάθε περίπτωση ο Δήμος Φλώρινας με τις μικρές του δυνάμεις συνδράμει, όπου μπορεί, προκειμένου οι συνέπειες της κρίσης να είναι μικρότερες για την περιοχή μας και τους πολίτες της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Το κοινωνικό κράτος βλέπουμε καθημερινά να αποδομείται, με μέτρα που υπαγορεύονται από την τρόικα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ΚΟΜΙΣΙΟΝ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ποτέ η πατρίδα μας δε βρέθηκε σε τέτοια δεινή οικονομική κατάσταση στη μεταπολεμική περίοδο.
Ζούμε ένα γολγοθά, με τον πολίτη να σταυρώνεται καθημερινά και η ανάσταση φαντάζει σαν όνειρο θολό και μακρινό. Γι’ αυτό και είναι απελπισμένος, θυμωμένος και οργισμένος.
Η διάλυση της κοινωνικής συνοχής και η αναδιανομή του πλούτου είναι ο αντικειμενικός στόχος των σκληρών και αντιλαϊκών μέτρων που βιώνουμε σήμερα.
Την κρίση με τα δημοσιονομικά μέτρα καλείται και πάλι να πληρώσει ο μεροκαματιάρης, ο μισθοσυντήρητος, ο μικροεπαγγελματίας, ο συνταξιούχος και ο άνεργος. Και τον Ιούνιο περιμένουμε κι άλλα βάρη.
Η εθνική μας κυριαρχία βρίσκεται υπό τον έλεγχο και τα μέτρα της Τρόικας.
Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, το ελαστικό ωράριο, η εκ περιτροπής εργασία, οι μειώσεις μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων, οι απολύσεις, το κλείσιμο καταστημάτων και μικρών επιχειρήσεων είναι η σκληρή πραγματικότητα και αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, που δημιουργεί στρατιές ανέργων.
Η φτώχεια αγκαλιάζει όλο και περισσότερα στρώματα της κοινωνίας μας, δημιουργώντας έτσι κοινωνία των 2/3 που θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Βλέπουμε την Ε.Ε. να είναι ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τέτοιες κρίσεις, παραδομένη στα διάφορα οικονομικά κέντρα, που ασκούν πια την πολιτική και οικονομική εξουσία.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Στο κρίσιμο αυτό σημείο για τον καθένα μας χρειαζόμαστε πείσμα και αγώνα, για να αλλάξουν οι όροι, και το συνδικάτο είναι αυτό που θα δώσει λύσεις, που θα διατηρήσει την κοινωνική συνοχή, για να ξεπεράσουμε την κρίση για το μέλλον της χώρας μας.
Οι θυσίες μας δεν πρέπει να πάνε χαμένες. Κι αυτό θα γίνει μόνο, αν παράλληλα με τα δημοσιονομικά μέτρα μείωσης των ελλειμμάτων και του χρέους μας, ληφθούν αναπτυξιακά μέτρα. Κάτι που δεν είναι ορατό ακόμη. Χωρίς αναπτυξιακή πολιτική, πολύ φοβάμαι ότι του χρόνου τέτοιο καιρό θα βρισκόμαστε σε οδυνηρότερη θέση, που θα οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δυστυχώς, η οικονομική κρίση χτύπησε και το Δήμο, στον οποίο η οικονομική αδυναμία αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης όσο θα ήθελε.
Σε κάθε περίπτωση ο Δήμος Φλώρινας με τις μικρές του δυνάμεις συνδράμει, όπου μπορεί, προκειμένου οι συνέπειες της κρίσης να είναι μικρότερες για την περιοχή μας και τους πολίτες της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.