Οδοιπορικό στην Ι.Μ. Αγίων Παντελεήμονος και Ευβούλης, χώρο ύψιστης θρησκευτικής κατάνυξης και μοναχισμού

Στο νεότευκτο γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος και Ευβούλης στο γραφικό Άγιο Παντελεήμονα του Δήμου Αμυνταίου, οι επισκέπτες-προσκυνητές έχουν τη δυνατότητα να λάβουν πνευματική δύναμη μέσα από την παρακολούθηση των ακολουθιών, να νιώσουν στιγμές γαλήνης και πνευματικής ανάτασης στον καλαίσθητο (προαύλιο και εσωτερικό) χώρο της Μονής και να εφοδιασθούν με αγνά χειροποίητα παρασκευάσματα.
Επίσης, η είσοδος των επισκεπτών στο ταπεινό μοναστήρι είναι μια ευκαιρία προσέγγισης της ορθόδοξης παράδοσης της περιοχής. Αυτή η παράδοση εκφράζεται με τη μυστηριακή ατμόσφαιρα ,την κατάνυξη των ιερών εικόνων και της ψαλμωδίας, αλλά και με τη απαράμιλλή φιλοξενία των μοναζουσών.

Το Ιστορικό της Μονής
Στα Νότια του Νομού Φλωρίνης, στην τοπική κοινότητα του Αγίου Παντελεήμονος του δήμου Αμυνταίου, σε μικρή απόσταση από τις λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας, είναι χτισμένη η Ιερά Μονή ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ και ΕΥΒΟΥΛΗΣ, που αποτελεί ανασύσταση της ιστορικής Μονής Αγίου Παντελεήμονος, παρά το γεγονός ότι είναι χτισμένη σε διαφορετική τοποθεσία από την παλαιά.
Η μοναστική παράδοση στην περιοχή του λεκανοπεδίου Αμυνταίου είναι αρκετά παλιά, αφού το 1380 -χρονολογία της δυναστεία των Παλαιολόγων- στη κοινότητα Άγιος Παντελεήμονας λειτουργούσε ανδρικό μοναστήρι βυζαντινού ρυθμού.
Σύμφωνα με μαρτυρίες Γάλλων περιηγητών και ιστορικών, κατεστράφη το 1830 ολοσχερώς από εκτεταμένη πλημμύρα, όταν ισχυρός σεισμός προκάλεσε την υπερχείλιση των υδάτων της λίμνης Βεγορίτιδας.
Το μόνο που διασώθηκε από τη φυσική καταστροφή είναι ο νερόμυλος που χρησιμοποιούσαν οι πατέρες, τον οποίο συναντά κανείς σήμερα, διαβαίνοντας την κεντρική πλατεία του χωριού.



Η συμβολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας κ. Θεοκλήτου
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Θεόκλητος, εντόπισε στα δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος, αναφορά περί της ύπαρξης διαλελυμένης ανδρώας Ιεράς Μονής στην κοινότητα Αγίου Παντελεήμονος, στοιχείο που αποτέλεσε το εφαλτήριο, για να προχωρήσει στην ίδρυση της γυναικείας Μονής το 2004 (Π.Δ. 92/2004. ΦΕΚ 69/Α/2004).
Έτσι σε σημείο όπου προϋπήρχε Ναός αφιερωμένος εις τον Άγιον Γεώργιον, έλαβαν χώρα οι εργασίες κατασκευής του μοναστικού συγκροτήματος με την συντήρηση του χώρου που έγινε αρχονταρίκι, τη δημιουργία αποθηκευτικών-βοηθητικών χώρων, εργαστηρίου, ξενώνων και κελιών. Ουσιαστικά η λειτουργία της Μονής, αποτελεί την επανασύσταση του παλαιού ανδρικού μοναστηριού, συνεχίζοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο τη μοναστική παράδοση των πατέρων.
Ο Σεβασμιότατος με προσωπικές ενέργειες, εξασφάλισε την έγκριση της Ιερά Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Υπουργείου Παιδείας για τη λειτουργία της Μονής και επικαλούμενος το γυναικείο κοινόβιο, πρόσθεσε στο όνομα της Μονής και αυτό της μητέρας του Αγίου, την Αγία Ευβούλη, ενέργεια που ενίσχυσε την αναγνωρισιμότητα της, στον χριστιανικό κόσμο της περιοχής.
Η Μονή συνδέεται πνευματικά με το Άγιο Όρος, απ’ όπου προέρχεται ο πνευματικός της, ο γέροντας Φιλόθεος, ηγούμενος της Μονής Καρακάλου, ενώ διοικητικώς, ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη, Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.

Το πρόγραμμα των Ακoλoυθιών και οι εορτές
Το πρόγραμμα των ακολουθιών περιλαμβάνει:
α)Μεσονυκτικό
β)Όρθρο
γ)Θεία Λειτουργία
δ)Εσπερινό
ε)Απόδειπνο



Η Ιερά Μονή ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ και μητρός ΕΥΒΟΥΛΗΣ πανηγυρίζει τρείς φορές το χρόνο, συγκεκριμένα:
α) Στις 30 Μαρτίου της Αγίας Ευβούλης, προς τιμή της μητέρας του Αγίου Παντελεήμονος
β) Στις 27 Ιουλίου του Αγίου Παντελεήμονος, πολιούχου και προστάτου της ομωνύμου τοπικής κοινότητας Αγίου Παντελεήμονα του Δήμου Αμυνταίου.
γ) Του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου-κινητή εορτή), όπου τιμάται το καθολικό της Ιεράς Μονής, που προϋπήρχε.

Στη Μονή φυλάσσονται τα λείψανα του Αγίου Παντελεήμονος, Της Αγίας Παρασκευής και άλλων Αγίων. Πολλοί Ευλαβείς προσκυνητές αποθέτουν τις ελπίδες και τους πόνους τους ενώπιον των ιερών αυτών λειψάνων και λαμβάνουν παρηγοριά στα αιτήματα τους.

Τα Διακονήματα
Μεγάλο κομμάτι του χρόνου των μοναζουσών αφιερώνεται στα διακονήματα, τα οποία καλύπτουν ένα μικρό κομμάτι των αναγκών τους. Επίσης ένα μεγάλο μέρος των χειροποίητων παρασκευασμάτων διατίθενται σε άπορες οικογένειες ή άπορα άτομα.
Τα διακονήματα σχετίζονται με:
α)Την κατασκευή θυμιάματος και απλών εικόνων
β)Την παρασκευή γλυκών του κουταλιού και ζυμαρικών
γ)Την παρασκευή φυτικών αλοιφών



Αρχιτεκτονικός ρυθμός της Μονής και τα μέρη της Μονής
Πρόκειται για μονόχωρο Ναό με μικρές διαστάσεις και μικρά ανοίγματα. Στο εσωτερικό του απουσιάζουν τα κλίτη και ο κυρίως ναός εξελίσσεται ενιαία, χωρίς νάρθηκα.
Ιδιαίτερα αξιόλογες είναι οι τοιχογραφίες που περιτρέχουν το Ναό, χρονολογούνται περίπου τον 18ο αιώνα και αναπαριστούν μορφές Αγίων.

Η Πύλη
Η είσοδος είναι διπλή. Οι θύρες είναι δίφυλλες, ξύλινες, επενδυμένες με σιδερένιους δοκούς.

Οι Κόρδες των Κελιών
Τα κελιά των μοναχών είναι μικρά δωμάτια, που έχουν τετράγωνο σχήμα. Είναι χτισμένα στη σειρά και σε ορόφους. Επικοινωνούν μεταξύ τους με διαδρόμους στεγασμένους με επάλληλες τοξοστοιχίες. Αυτή η αρχιτεκτονική μορφή ονομάζεται κόρδα.

Το Αρχονταρίκι
Το αρχονταρίκι, ο χώρος υποδοχής των προσκυνητών, διαθέτει χώρο υποδοχής, μαγειρείο, εκθεσιακό χώρο εκθεμάτων και χώρους υγιεινής.

Το Παρεκκλήσι
Στο χώρο της Μονής, υπάρχει ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, το οποίον χρονολογείται περί τα μέσα του 18ου αιώνα. Το συγκεκριμένο παρεκκλήσι προϋπήρχε μαζί με τον κύριο Ναό.



Το Κιόσκι
Στη Μονή υπάρχει ξύλινη σκεπαστή κατασκευή, με αντίστοιχους πάγκους. Στο κιόσκι κάθονται συνήθως οι μοναχοί και οι επισκέπτες τις μέρες που έχει καλό καιρό. Είναι μια ευκαιρία να ανανεωθούν πνευματικά και να συζητήσουν για τα οφέλη του πνευματικού αγώνα.

Το Εργαστήρι
Είναι ένας απλός χώρος που φιλοξενεί τον απαραίτητο εξοπλισμό και τις πρώτες ύλες, για την παρασκευή ή κατασκευή διακονημάτων.

Ο Περίβολος
Η Μονή περιβάλλεται από πλακόστρωτο περίβολο, με θολερούς πευκώνες, υψίκορμα κυπαρίσσια, ποικίλα άνθη και περιποιημένη χλόη που δημιουργεί θεσπέσια εντύπωση στον προσκυνητή.

Θρησκευτικός Τουρισμός ή Προσκυνηματικός τουρισμός
Ο θρησκευτικός τουρισμός συνδυάζει πνευματικά, πολιτισμικά και ιστορικά θέματα και παράλληλα αναδεικνύει την ελληνορθόδοξη εθνική ταυτότητα της πατρίδας μας. Τόποι θρησκευτικής λατρείας, όπως, Μονές εκκλησίες και παρεκκλήσια, αποτελούν θρησκευτική κληρονομιά αιώνων, της οποίας ο πλούτος χαίρει μεγάλου σεβασμού.
Αν και η ένταξη της Μονής στο πλαίσιο του θρησκευτικού τουρισμού βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, ωστόσο χρόνο με το χρόνο παρουσιάζει αύξηση επισκεψιμότητας, κυρίως στις πανηγυρικές εορτές και τις Κυριακές, όπου οι προσκυνητές συνδυάζουν την χριστιανική λατρεία, με δραστηριότητες αναψυχής στο φυσικό περιβάλλον (βουνά και τις λίμνες) της περιοχής.
Στις άμεσες προθέσεις των μοναζουσών, με την σύμφωνη γνώμη των πνευματικών και σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, είναι η προβολή και η ανάδειξη της μοναστικής παράδοσης που κατέχει η περιοχή, εξέλιξη που θα προσδώσει νέα προοπτική στο όλο εγχείρημα.

Η Οσιολογιωτάτη Ηγουμένη του μοναστηριού, γερόντισσα Ευφραιμία, πρόσχαρα έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα μας.



Ποιοι λόγοι σας υπαγόρευσαν να ακολουθήσετε τη μοναστική ζωή;
Η μοναστική ζωή είναι κλίση, δεν μπορεί να εξηγηθεί με βάση τη λογική. Όπως κάποιος έχει κλίση σε έναν τομέα π.χ. στις τέχνες, έτσι και ο μοναχισμός είμαι μια εσωτερική κλίση που εμπνέει τον καθένα να την ακολουθήσει και να την αναπτύξει.
Ο περισσότερος κόσμος έχει τη λανθασμένη εντύπωση ότι στα μοναστήρια καταφεύγουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν αποτυχίες στην προσωπική τους ζωή. Άνθρωπος που έχει απογοήτευση θα έρθει στο μοναστήρι για να παρηγορηθεί αλλά όχι να μείνει. Είναι δύσκολη η καλογερική. Πρέπει να έχεις αισιοδοξία και αγάπη προς το θεό.

Τι σημαίνει για σας το μοναστήρι και η καλογερική;
Το μοναστήρι είναι ένας επίγειος παράδεισος που προσφέρει πνευματική ολοκλήρωση και γαλήνη μέσα από την επικοινωνία με τον Θεό. Μπορεί αυτό να ακούγεται υπερβολικό, αλλά είναι αλήθεια.
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος αφιέρωσε τη ζωή του στο μοναχισμό και μέσα στο έργο του χαρακτηρίζει τη μοναστική ζωή ισάξια με την αγγελική και τονίζει ότι μέσα από την πνευματική άσκηση, βελτιώνεις την προσωπικότητα σου και είσαι σε θέση να βοηθήσεις τους συνανθρώπους σου.

Ποια η στάση των γονέων σας στην απόφαση να απαρνηθείτε τα εγκόσμια και να ακολουθήσετε την καλογερική;
Σε ηλικία 22 ετών, έλαβα την απόφαση να υπηρετήσω τον Θεό, ακολουθώντας το μονοπάτι της μοναστικής ζωής. Οι γονείς μου όντας άνθρωποι θεοσεβούμενοι και καλοπροαίρετοι , δεν στάθηκαν εμπόδιο στην επιλογή μου. Το αντίθετο, μάλιστα, με στήριξαν και συνεχίζουν να με στηρίζουν και σήμερα.

Υπάρχει καχυποψία απέναντι στον θεσμό του μοναχισμού;
Ο άνθρωπος, που δεν έχει παραστάσεις από βίο μοναχών/ζουσών, είναι επόμενο να είναι προκατειλημμένος απέναντι στον θεσμό και να επιδίδεται στη διάδοση μυθευμάτων περί προσηλυτισμού προσώπων και προπαγανδιστικών προθέσεων της εκκλησίας. Εάν η κατάσταση ήταν, όπως την περιγράφουν, τότε το μοναστήρι δεν θα αριθμούσε μόλις 2 μοναχές, στα 10χρόνια λειτουργίας του!
Ο Γέροντας Εφραίμ ο Kουτουνακιώτης είπε πως τα μοναστήρια αποτελούν «τους φάρους της ορθοδοξίας» ,αλλά μεταδίδουν και την ίδια την ιστορία ,πράγμα ιδιαιτέρως παρήγορο και ελπιδοφόρο για τις μέρες που ζούμε.

Η Μονή είσαι σε θέση να δεχτεί στους κόλπους της γυναίκες που έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν τη μοναστική ζωή;
Φυσικά και υπάρχει η δυνατότητα, εφόσον προηγουμένως η δόκιμη-μοναχή εκπληρώσει βασικές προϋποθέσεις που έχουν θεμελιώσει οι πατέρες. Ως εκ τούτου, οφείλει να συναντήσει τον πνευματικό του μοναστηριού, ο οποίος θα δώσει τις απαραίτητες κατευθυντήριες γραμμές, ώστε να περάσει επιτυχώς το χρονικό διάστημα των 3 ετών που διαρκεί η δοκιμαστική περίοδος, προτού ενταχθεί επισήμως στους κόλπους του μοναστηριού.
Μέσα απ’ αυτή τη περίοδο της δοκιμασίας, η Μονή δοκιμάζει τη μοναχή στα ποιμαντικά της καθήκοντα και παράλληλα η δόκιμη-μοναχή διαπιστώνει, αν μπορεί να διάγει πνευματική ζωή ή άν η απόφαση της ήταν μια παρόρμηση και ένας ενθουσιασμός της στιγμής.

Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι ο κόσμος προσφεύγει όλο περισσότερο στη πίστη προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αυξημένες δυσκολίες των ημερών μας;
Είναι πραγματική ευλογία, ο κόσμος να εκκλησιάζεται και να έρχεται σ΄ επαφή με τον Θεό. Οι νέοι κυρίως, γίνονται δέκτες των μηνυμάτων των καιρών, όντας πιο ευαίσθητοι, αντιλαμβάνονται καλύτερα την αξία της χριστιανικής πίστης.
Μέσα από τις καθημερινές δοκιμασίες ( ανεργία, ασθένειες, έλλειψη αγαθών κτλ.), βγαίνει κάτι πνευματικά ωραίο, καθώς μεγαλώνει η πίστη στο Θεό και γίνεται το όπλο των πιστών για να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τις δυσκολίες.

Επιπλέον Πληροφορίες
Ηγουμένη : Οσιολογιωτάτη μοναχή Ευφραιμία Μούσμουλα
Μοναχές: 2.
Τηλέφωνο-Fax : 2386061130
Ώρες Λειτουργίας της Ιεράς Μονής
Η Ιερά Μονή είναι ανοιχτή καθημερινά
από 07:30πμ - 14:00μμ & 16:00μμ - 20:30μ.μ

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, Υπέρτιμος και Έξαρχος Άνω Μακεδονίας κ.κ. Θεόκλητος, ιδρυτή της ιεράς Μονής Αγίων Παντελεήμωνος και Ευβούλης, παραχώρησε αποκλειστικη συνέντευξη στο Γιώργο Θεοχαρίδη.



Οι περισσότεροι γνωρίζουν για το έργο και το Βίο του Άγιου Παντελεήμωνος , υπάρχουν αντίστοιχες πληροφορίες για την μητέρα του την Αγία Ευβούλη;
Η Αγία Ευβούλη ήταν η μητέρα του Αγίου Παντελεήμονα και στο συναξάρι υπάρχει σαφή αναφορά στο όνομα της. Βέβαια τα στοιχεία που διαθέτουμε για την Αγία δεν είναι πολλά, αρκούν όμως για να βγάλουμε σπουδαία διδάγματα.
Ο Ευστέργιος πατέρας του Αγίου Παντελεήμωνος, ήταν ειδωλολάτρης και κατείχε υψηλή θέση στα ανάκτορα της Νικομήδειας. Αντίθετα η μητέρα του Ευβούλη ήταν χριστιανή και μάλιστα ευσεβέστατη και Αγία γυναίκα, κόρη ευσεβών χριστιανών γονέων.
Όπως αναφέρει η Αγία γραφή, η Αγία Ευβούλη ήταν γυναίκα ανδρεία και βοήθησε τον νεαρό Παντελεήμων να ασπαστεί τον Χριστιανισμό.
Η μητέρα του Αγίου Παντελεήμωνος, επεδείκνυε καλοσύνη στις αντιλήψεις του συζύγου της, έστω και αν ήταν αντίθετη με αυτές, διαφυλάττοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο, τον αρμονικό οικογενειακό βίο.
Ἡ Αγία Ευβούλη ήταν πολύ προσεκτική στη ζωή της, έκαμνε μεγάλη υπομονή και είχε σπουδαίο πνευματικό, τον Άγιο ιερομάρτυρα Ερμόλαο, ὁ οποίος τη νουθετούσε και την στήριζε. Έτσι με την σειρά της συμβούλευε, ενθάρρυνε και καθοδηγούσε τον Άγιο Παντελεήμονα, στα πρώτα του βήματα, στον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο της ορθόδοξης πίστης.
Αξίζει εδώ να ειπωθεί, ότι ο Άγιος Παντελεήμων πολλές φορές παρακαλούσε και προέτρεπε τον πατέρα του να γίνει χριστιανός.Ἡ καρδιά του Ευστόργιου άρχισε να μαλακώνει και όταν ὁ Άγιος εθεράπευσε ένα τυφλό, πού κανείς δεν μπόρεσε να θεραπεύσει, αυτό τον συγκλόνισε και τον οδήγησε στην πίστη του Χριστού. Ετσι πήγε στον Άγιο Ερμόλαο, ὁ οποίος τον βάπτισε χριστιανό. Ἡ Αγία Ευβούλη από τον ουρανό είχε κάνει το θαύμα της.

Ποια είναι η θέση σας για τον Θρησκευτικό τουρισμό, υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης της συγκεκριμένης μορφής τουρισμού στην ευρύτερη περιοχή, με την σύμπραξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας);
Ο θρησκευτικός τουρισμός αξιοποιεί το θρησκευτικό στοιχείο του χώρου ως πολιτιστική κληρονομιά. Η ανθρώπινη μετακίνηση στο χώρο, με σκοπό την αναζήτηση του ιερού ή του θείου, αποτελεί μια ψυχολογική ανάγκη για κάθε άτομο, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας ή θρησκείας, η οποία συνεπάγεται πολιτιστικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες στους διάφορους Προσκυνηματικούς ή θρησκευτικούς προορισμούς.
Το προσκύνημα αποτελεί έναν ουσιαστικό τρόπο επικοινωνίας του ανθρώπου με το Θεό. Αυτό το θρησκευτικό ταξίδι δίνει τη δυνατότητα στους πιστούς με μικρό οικονομικό κόστος να συνδυάσουν την χριστιανική λατρεία, με το κομμάτι της ψυχαγωγίας.
Πολιτεία και Ιερά Σύνοδος, έχουν δείξει ενδιαφέρον για τον Προσκυνηματικό Τουρισμό, ωστόσο λόγω της οικονομικής συγκυρίας, η οργάνωση του θρησκευτικού τουρισμού τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, έχει μείνει στάσιμη.
Τα μοναστήρια που ανήκουν στην Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας και λειτουργούν ως οργανωμένα Κοινόβια είναι πέντε, τρία γυναίκεια σε Φλώρινα και Αμύνταιο και δύο ανδρώα, σε τοπικές κοινότητες του Δήμου Εορδαίας.
Ι.Μ. Αγίας Παρασκευή – Μηλοχώρι (Δήμος Εορδαίας)
Ι.Μ. Αγίου Κοσμά του Αιτωλού – Άρδασσα (Δήμος Εορδαίας)
Ι.Μ. Αγίου Μάρκου – Φλώρινα
Ι.Μ. Αγίου Αυγουστίνου – Φλώρινα
Ι.Μ. Αγίου Παντελεήμονα και Ευβούλης – Αμύνταιο
κατά καιρούς, Έχουν γίνει, συζητήσεις ανάμεσα στην τοπική Αυτοδιοίκηση και την Μητρόπολη, για την επισήμανση, καταγραφή και προβολή των διαθέσιμων θρησκευτικών μνημείων σε κάθε περιοχή, χωρίς ωστόσο να έχει ξεκινήσει να λαμβάνει σάρκα και οστά το όλο εγχείρημα.

Υπάρχει κάποιο πλάνο για την περαιτέρω αναβάθμιση της Μονής;
Το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται το πνευματικό κομμάτι, αυτή τη στιγμή το Μοναστήρι αριθμεί δυο μοναχές. Επιθυμία μας είναι η πλήρης επάνδρωση της Μονής, η οποία, λόγω γεωγραφικής θέσης, παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ομορφιά και αποτελεί πραγματικό ησυχαστήριο.
Σε μια εποχή αυταρέσκειας και ναρκισσισμού, ο άνθρωπος σαγηνεύεται από την κοσμική ζωή και αδιαφορεί για τη σωτηρία της ψυχής του, πόσο μάλλον να αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό , μέσα από τον μοναχισμό.
Είναι αλήθεια βέβαια, ότι ο δρόμος του μοναχισμού είναι δύσκολος, αλλά έχω την πεποίθηση ότι δεν είναι δυσκολότερος από αυτόν της κοσμικής ζωής, ιδιαίτερα στις μέρες μας , όπου οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται και ο θεμελιακός κοινωνικός θεσμός της οικογένειας, αποδομείται ηθικά.
Όποιες επιπλέον ενέργειες απαιτηθούν για την αναβάθμιση και αναμόρφωση της Μονής, θα γίνουν όποτε οι συνθήκες ευνοήσουν και φυσικά με την αρωγή της πολιτείας.

Πως σχολιάζετε την προσφορά των πιστών της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Αμυνταίου στο Μοναστήρι, είτε με την διεκπεραίωση διαφόρων καθημερινών των εργασιών, είτε με οποιασδήποτε μορφή βοήθειας;
Είναι πραγματικά θεάρεστο το έργο που προσφέρουν οι πιστοί στο Μοναστήρι. Όπως γίνεται αντιληπτό οι δύο μόνιμες μοναχές του Μοναστηριού, δεν επαρκούν για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών και έτσι η εθελοντική βοήθεια των ορθοδόξων συντελεί αποτελεσματικά στη αποπεράτωση των καθημερινών εργασιών.
Επίσης οι τοπικοί άρχοντες και επιφανείς χριστιανοί, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, προσφέρουν και αυτοί με την σειρά τους, κάθε μορφής στήριξη στο Μοναστήρι, ενισχύοντας το θρησκευτικό ρόλο που κατέχει η Μονή στη περιοχή.
Ο Μοναχισμός, μέσα από την μακρόχρονη ιστορία του, αποτελεί κομμάτι της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας. Έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά τόσο στον κλήρο, όσο και στην εκκλησία, υπενθυμίζοντας τον ουσιαστικό σκοπό της ζωής, που δεν είναι άλλος από τη σωτηρία της ψυχής.

Ρεπορτάζ
Γιώργος Θεοχαρίδης