ΚΝΕ Δυτικής Μακεδονίας: «Όχι στις παγίδες της αντιλαϊκής διακυβέρνησης και της ανάθεσης»

Οι βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 6 Μάη, εκτός των άλλων, δείχνουν ότι ενισχύεται η προσπάθεια για αναπαλαίωση και αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και συστήματος όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα. Το σάπιο μεταμφιέζεται, σοβαντίζεται, αποκτά νέα βιτρίνα αλλά το μαγαζί από μέσα έχει ακόμα αράχνες και σκουριά, η αντιλαϊκή πολιτική παραμένει.
Στόχος τους είναι κανείς εργαζόμενος, κανείς νέος να μην σηκώσει το ανάστημά του. Να περιμένει την εύκολη λύση, που τάχα παρουσιάζεται σαν άμεση και ρεαλιστική, ενώ στην πραγματικότητα είναι ανέφικτη και βάρβαρη για το λαό.
Δύο ρεαλιστικοί δρόμοι εξόδου από την κρίση συνεχίζουν να υπάρχουν. Ο ένας, όποια μάσκα και αν φορέσει, με όποιο μείγμα διαχείρισης, είναι και θα είναι αντιλαϊκός: της φτώχειας, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης. Ο άλλος είναι αυτός που ανοιχτά και καθαρά συζήτησε και προεκλογικά το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, αυτός που συμφέρει τα εργατικά λαϊκά στρώματα και τους φοιτητές που προέρχονται από αυτά: ο δρόμος της μονομερούς διαγραφής του χρέους, έξω από την ΕΕ με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια, εργατική-λαϊκή εξουσία.
Τα παραμύθια δε περί αριστερής κυβέρνησης έδειξαν πόσο πολύ φοβίζουν τους καπιταλιστές αφού ο …έντρομος Δασκαλόπουλος, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, με γραπτή του δήλωση συγχαίρει τον ελληνικό λαό που ψήφισε αντιμνημονιακά ΣΥΡΙΖΑ(!) και καλεί γρήγορα-γρήγορα σε δημιουργία νέας κυβέρνησης, δεξιάς ή αριστερής που θα διαπραγματευτεί καλύτερα προς όφελος των βιομηχάνων. Δεν τρέμει ο καπιταλισμός επειδή έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ με την υγιή επιχειρηματικότητα!
Αρχίζει λοιπόν μια νέα περίοδος με πολύ πιθανό ενδεχόμενο να γίνουν ξανά εκλογές. Θα προσπαθήσουν να σύρουν το λαό να επιλέξει μια δήθεν εύκολη λύση που θα είναι χαντάκωμα και θηλιά στο λαιμό του. Ταυτόχρονα θα εκβιάσουν ξανά με τα γνωστά διλλήματα. Το ΚΚΕ δεν θα συμμετέχει στο σφαγιασμό του λαού, δεν θα τον πουλήσει για υπουργεία και καρέκλες, δεν θα συμμετέχει σε καμία κυβέρνηση διαχείρισης της βαρβαρότητας.
Σε αυτές τις συνθήκες, οι παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, οι σκόρπιες ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΑΑΚ, σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, αποφάσισαν μόνοι τους, μακριά από τους φοιτητές και τους συλλόγους τους, να γίνουν οι φοιτητικές εκλογές στις 16 Μάη. Μιας και έχουν καταληχθεί, να γίνει πράξη το κάλεσμα του ΚΚΕ. Κανένας φοιτητής, καμία φοιτήτρια να μην επαναπαυτεί γιατί κανένα σύνθημα διαπραγμάτευσης και αναδιαπραγμάτευσης δεν ακουμπά στο ελάχιστο τις οξυμένες ανάγκες τους. Τώρα να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ανακούφιση των οξυμένων προβλημάτων, στην απόκρουση των χειρότερων μέτρων που έρχονται.
Να κάνουν και τις φοιτητικές εκλογές έναν αγωνιστικό σταθμό μέσα στη γενικότερη πορεία αναμέτρησης με το κεφάλαιο και την αντιλαϊκή πολιτική.
Να γυρίσουν την πλάτη σε αυτούς που έχουν συμβολή στην αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού, που θέλουν να εγκλωβίσουν τους φοιτητές στο κανάλι της υποταγής, που τους θέλουν απέναντι ή αποκομμένους από το λαϊκό κίνημα, που ονομάζουν με χυδαίο τρόπο «δευτέρα παρουσία» τη λύση των εργατικών λαϊκών προβλημάτων και μας θέλουν να ζούμε αιώνια κάτω από το βούρδουλα των εκμεταλλευτών.
Η ΔΑΠ προπαγάνδιζε και εξειδίκευσε τις θέσεις της ΝΔ. Έστησε τις άδειες από λαϊκό κόσμο συγκεντρώσεις του Σαμαρά και άλλων υποψηφίων, απεύθυνε κάλεσμα στήριξης της ΝΔ στο σάιτ της.
Τα συνθήματα της ΔΑΠ για τη «γενιά που θα τα αλλάξει όλα» εντάσσονται στην προσπάθεια για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Εδώ και πολύ καιρό η ΔΑΠ μιλά για τη «γενιά της μεταπολίτευσης που κατέστρεψε τη χώρα» και δήθεν φταίει για όλα τα δεινά. Προσπαθεί να αθωώσει την πολιτική που στηρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων διαχρονικά και τώρα, την ουσία της αντιπαράθεσης που δεν είναι μεταξύ γενεών αλλά μεταξύ τάξεων.
Προεκλογικά εξειδίκευσε το πρόγραμμα της ΝΔ στην Ανώτατη Εκπαίδευση και πρόβαλε το «νέο» μοντέλο ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση και δεν είναι τίποτα άλλο από ανάπτυξη υπέρ του κεφαλαίου βασισμένο στον εργασιακό μεσαίωνα που ψήφισαν, εφάρμοσαν και στήριξαν. Είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που φτωχαίνει το λαό και υπονομεύει τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας. Αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει χιλιάδες πτυχιούχους στην ανεργία και εκατοντάδες στο εξωτερικό. Αυτή η πολιτική οδήγησε στη δουλειά για 400€ χωρίς ένσημο, σύμβαση. Αυτή η πολιτική έφερε το νέο νόμο-πλαίσιο που δημιουργεί πτυχία κουρελόχαρτα. Και έρχονται και άλλα μέτρα τα οποία στηρίζουν: ασφαλιστικό, αύξηση ΦΠΑ, κατάργηση συμβάσεων, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση των φοιτητικών επιδομάτων.
Τα στελέχη της ΔΑΠ πρωτοστάτησαν στον αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση των λαϊκών αγώνων ότι «φταίνε για το κλείσιμο των επιχειρήσεων» γιατί θέλουν το λαό σκυφτό και στηρίζουν την πολιτική που ξεκλήριζε αγρότες και μικρούς μαγαζάτορες, την ίδια ώρα που με κρατικά πακέτα έκλεινε επιχειρήσεις και τις έστελνε στα Βαλκάνια και αλλού.
Η ΠΑΣΠ αποτέλεσε εργαλείο για να εγκλωβίζονται φοιτητές στην παλιά και νέα εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας. Οι δύο γραμματείς της σε ΑΕΙ – ΤΕΙ συμμετείχαν στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, οργάνωσε συγκεντρώσεις με τον Βενιζέλο και στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Αναπαρήγαγε όλα τα τρομοκρατικά επιχειρήματα του κόμματός της. Για να εγκλωβίσει κόσμο στο ΠΑΣΟΚ, προπαγάνδιζε ότι είναι το «καλό ΠΑΣΟΚ» από το οποίο μπορεί να ελπίζουν οι φοιτητές. Γι’ αυτό και ερχόταν και σε φραστικές αντιπαραθέσεις με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που «έχει πάρει δεξιά στροφή». Ταυτόχρονα προσπαθούσε να οδηγήσει φοιτητές στη νέα σοσιαλδημοκρατία, που δημιουργείται με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ. Έλεγε «ψήφισε ότι αντιμνημονιακό θες αλλά στις φοιτητικές εκλογές: ΠΑΣΠ» για να κρατήσει τον κόσμο στο μαντρί. Θέλει να τον έχει στο τσεπάκι ανάλογα με το τι εξελίξεις θα υπάρχουν με την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, να τους κατευθύνει σε νέο χαντάκωμα ανάλογα με το που η ίδια θα επιλέξει να ενταχθεί. Είναι χαρακτηριστική για αυτό η υπογραφή επιστολής από 51 στελέχη της ΠΑΣΠ που στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ και δημοσιεύτηκε στην Αυγή. Αυτό αποδεικνύεται και από τις «διασπάσεις της ΠΑΣΠ σε Θεσσαλία και Θεσσαλονίκη λίγο πριν τις εκλογές. Και για να μην ξεχνιόμαστε, όπως στα ΕΛΠΕ, σε Ομοσπονδίες και δεκάδες χώρους δουλειάς υπογράφουν μειώσεις μισθών μαζί με τους εργοδότες, στελέχη των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και στα ΑΕΙ-ΤΕΙ αυτό το φλερτ έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό.
Μαζί με τη ΔΑΠ προπαγάνδιζε και αυτή την επιχειρηματικότητα και αναπαρήγαγε όλη την αντικομμουνιστική προπαγάνδα και λάσπη, συκοφαντούσε τους αγώνες του εργατικού λαϊκού κινήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σκόρπιες δυνάμεις του σε ΑΕΙ–ΤΕΙ έτρεχαν από σχολή σε σχολή, με το ευαγγέλιο στην τσέπη για να ορκιστούν αριστερή κυβέρνηση. Γίνεται ο πυρήνας για να προωθηθούν σχέδια αναχαίτισης της ριζοσπαστικοποίησης του λαού και της νεολαίας, να μπλοκαριστεί ο απεγκλωβισμός τους από την αστική ιδεολογική και πολιτική επιρροή. Έκανε προσπάθεια να εμφανιστούν νέες αυταπάτες, νέα μπερδέματα, να επικρατήσει η λογική ότι με διαπραγματεύσεις, γλύψιμο παρακάλια ή και ψευτονταηλίκια στην ΕΕ, τους καπιταλιστές και τα μονοπώλια μπορούν να δοθούν λύσεις στα τεράστια λαϊκά προβλήματα. Επηρέασαν λόγω της γενικότερης αβάντας από το σύστημα. Η πολιτική απατεωνιά δεν είχε προηγούμενο αφού οι καθηγητές-στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ την ώρα που καλλιεργούσαν αυτές τις αυταπάτες ήταν υποψήφιοι για τα Συμβούλια Διοίκησης, τα αντιδραστικά όργανα που προβλέπει ο νέος νόος έκτρωμα για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Αυτοί οι λίγοι κατάφεραν να ρίξουν τόνους λάσπης στο ΚΚΕ, έκρυβαν επιμελώς τις πομπές στους στο εργατικό λαϊκό κίνημα, κορόιδευαν το λαό για να πάρουν ψήφους με το ότι θα αναδιαπραγματευτούν το μνημόνιο και θα δώσουν φιλολαϊκές λύσεις όταν είναι με την ΕΕ και δεν θέλουν να έρθουν σε ρήξη με τα μονοπώλια.
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΑΑΚ συνέχιζαν να παραμυθιάζουν τον κόσμο με τα περί κατοχής, οδηγώντας στη λογική ότι έχουν λιγότερη ευθύνη η εγχώρια πλουτοκρατία και κυβερνήσεις για τα δεινά του λαού, ότι είναι βασικό να φύγουν οι ξένοι. Βάζουν συνθήματα όπως κρατικοποίηση τραπεζών, έξοδος από ευρώ, χωρίς να λένε ποια εξουσία θα τα κάνει, σε ποιο κράτος, ρίχνοντας νερό στο μύλο της «αριστερής κυβέρνησης». Έχουν σοβαρή ευθύνη μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος. Εχθρεύονται κάθε τι οργανωμένο, θέλουν κίνημα χειμαδιό ή στην «πλατεία», για να μιλάνε εξ’ ονόματός του. Θέλουν κίνημα «φτερό στον άνεμο» που καπελώνεται ανά πάσα στιγμή από πρυτάνεις και καθηγητές που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική. Ο υπονομευτικός τους ρόλος φάνηκε και στην περίοδο των κινητοποιήσεων στην αρχή της χρονιάς.
Είναι οι πρωταγωνιστές της αντί – ΚΚΕ και αντί – ΠΑΜΕ επίθεσης δίπλα στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όσο και αυτές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν ευθύνη και πρέπει να καταδικαστούν μαζικά γιατί μαζί με εθνικιστικές ομάδες κρατούσαν την ίδια ομπρέλα μαζί με τον Αλαφούζο και το ΣΚΑΙ στο «κίνημα της πλατείας». Εκεί τους χώριζαν μόνο λίγα μέτρα από τη Χρυσή Αυγή που όλοι φώναζαν τα ίδια συνθήματα έσκουζαν να «έξω τα συνδικάτα και το ΚΚΕ», έριχναν μούτζες στη Βουλή και έδιναν κάλυψη στις προβοκατόρικές ομάδες. Εκεί άλλωστε για πρώτη φορά η Χρυσή Αυγή από περιθωριακή ομάδα απέκτησε «κοινωνικό προφίλ».

Τώρα είναι η ώρα οι φοιτητές να μπουν μπροστά στον αγώνα, την οργάνωση του κινήματος, να μην επαναπαυτούν.
Καμία αλλαγή από τα πάνω, με όποιο μείγμα διαχείρισης, με νέα ή παλιά σχήματα δεν θα φέρει λύση στα προβλήματα των οικογενειών τους και τα δικά τους. Να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος γιατί όποια κυβέρνηση, όποιες συμμαχίες και αν προκύψουν τις επόμενες μέρες θα εφαρμόσει τα αντιλαϊκά μέτρα.
Τώρα χρειάζεται αλλαγή συσχετισμών από τα κάτω που σημαίνει: δράση μαζί με το ΜΑΣ και τις επιτροπές αγώνα σε κάθε σχολή, αλλαγή συσχετισμών στους συλλόγους, συμπόρευση με το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Κριτήριο ψήφου και στάσης είναι η κατάσταση στα ιδρύματα και τη ζωή των φοιτητών και σπουδαστών που είναι τραγική. Είναι η κατάσταση στην οικογένεια με την ανεργία, την καθυστέρηση πληρωμών, τις μειώσεις μισθών, τα χαράτσια, τους φόρους. Είναι το κόστος σπουδών που φορτώνεται σε φοιτητές και γονείς. Είναι τα μεγάλα προβλήματα με τη σίτιση, τη στέγαση, τη διανομή βιβλίων, τα αναλώσιμα, τους απλήρωτους συμβασιούχους καθηγητές, τις λίστες αναμονής σε εργαστήρια κλπ. Η μείωση των προϋπολογισμών των ΑΕΙ – ΤΕΙ (έως και 60%), η μείωση των δαπανών για την παιδεία από το νέο μνημόνιο (80 εκατ. ευρώ), το κούρεμα των αποθεματικών, φέρνει τα ιδρύματα σε οικονομικό αδιέξοδο, οξύνει στο έπακρο τα παραπάνω προβλήματα. Είναι το μαύρο εργασιακό μέλλον με την ανεργία και τους μισθούς χαρτζιλίκι. Πρέπει να μην ξεχνούν οι φοιτητές και οι σπουδαστές τι έχουν να αντιμετωπίσουν, ότι μπροστά έρχεται νέα αντιλαϊκή θύελλα με τα μέτρα που έχουν ήδη αποφασιστεί πριν τις βουλευτικές εκλογές.
Σήμερα είναι πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη να αλλάξει η κατάσταση στο φοιτητικό – σπουδαστικό κίνημα ώστε να παίξει το ρόλο που του αναλογεί στο πλευρό του ταξικού εργατικού κινήματος, ως κομμάτι της λαϊκής συμμαχίας: Να παρεμποδίζει δηλαδή την αντιλαϊκή πολιτική στην κοινωνία και την παιδεία που γονατίζει τους φοιτητές και τις οικογένειές τους για να ενισχυθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Να βάλει εμπόδιο στη νέα θύελλα αντιλαϊκών μέτρων που έρχεται, να κάνει δύσκολη τη ζωή της νέας κυβέρνησης. Να παλέψει συνολικά ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων για πανεπιστήμιο στην υπηρεσία του λαού, για την εργατική – λαϊκή εξουσία.

Καλούμε σε δράση όλους εκείνους τους φοιτητές που έκαναν το βήμα και ψήφισαν το ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές, να κάνουν και ένα δεύτερο βήμα: Να πρωτοστατήσουν στην εκλογή μαχητικών οργάνων των φοιτητικών συλλόγων, στην οργάνωση του φοιτητικού – σπουδαστικού κινήματος, τη ζωντάνια των φοιτητικών συλλόγων.
Καλούμε τους φοιτητές και τους σπουδαστές που δεν έκαναν το βήμα να ψηφίσουν το ΚΚΕ στις εκλογές, να σκεφτούν ξανά:
• Θα δεχτούν να πληρώσουν την κρίση και το χρέος (ή ένα μέρος του) την ώρα που δεν ευθύνονται για τη δημιουργία του ή θα το διαγράψουν μονομερώς με λαϊκή εξουσία;
• Θα δεχτούν τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ ως μονόδρομο ή θα έρθουν σε ρήξη με την ΕΕ για τη λαϊκή εξουσία;
• Θα συμφωνήσουν να δουλεύουν ανασφάλιστοι, με μισθό 400 και 200 ευρώ; Να κάνουν πρακτική απλήρωτοι ή με 172 ευρώ; Ή να διεκδικήσουν μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
• Θα συμφωνήσουν στην εμπορευματοποίηση της παιδείας, με το νέο νόμο πλαίσιο που βάζει τα μονοπώλια να κανονίζουν ποιος και τι θα μαθαίνει; Ή θα παλέψουν για να υπάρχει επιστήμη στην υπηρεσία του λαού και των αναγκών του;
• Συμφωνούν με το κούρεμα των πάνω από 150 εκατομμυρίων ευρώ που έγινε στα αποθεματικά των ΑΕΙ – ΤΕΙ σε όλη τη χώρα και πλέον θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη λειτουργία τους;
• Θα συμφωνήσουν με τους διαλυμένους συλλόγους, θα τσιμπήσουν στις λογικές διαχείρισης ή θα φτιάξουν τα δικά τους όργανα πάλης και αγώνα;
Άρα, από τις φοιτητικές εκλογές πρέπει να βγει ενισχυμένη η γραμμή της ρήξης. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες πρέπει να απαντήσουν, να χαλάσουν το πανηγύρι που στήνεται, να δώσουν δύναμη στη δύναμη τους.
Με αποφασιστικότητα να ψηφίσουν την παράταξη που στηρίζουν τα μέλη της ΚΝΕ, την Πανσπουδαστική ΚΣ. Εάν προκηρυχτούν νέες βουλευτικές εκλογές να κάνουν στην άκρη τα νέα ισχυρά διλήμματα και τις νέες αυταπάτες.