Η εκδήλωση - παρουσίαση βιβλίου της ΤΕ Φλώρινας του ΚΚΕ με αφορμή τα 71 χρόνια από την απελευθέρωση της Φλώρινας από τους ναζί

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα της Οδού Ονείρων όπου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου της Σύγχρονης Εποχής «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-‘41».
Την παρουσίαση έκανε το μέλος της ΕΠ Δυτ Μακεδονίας του ΚΚΕ Γιώργος Μούλης και παραθέτουμε εκτεταμένα αποσπάσματα

Σήμερα, 71 χρόνια μετά, η Ιστορία ξαναγράφεται από την αρχή και οι λέξεις, οι έννοιες, αποκτούν κι άλλο νόημα ακριβώς γιατί θέλουν το λαό να παραμένει απλός θεατής, να μη γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Γι' αυτό κάνουν παρέλαση παλιοί και νέοι "σωτήρες". Γι' αυτό πάνε και έρχονται τα δήθεν "εθνικά συμφέροντα", οι "εθνικές υποθέσεις". Γι' αυτό και οι θυσίες πια δεν αφορούν στο τι ο καθένας εθελοντικά καταθέτει και για ποιο σκοπό, αλλά στο τι "από τα πάνω", του επιβάλλεται.
Όλα αυτά τα διάφορα δήθεν "εθνικοπατριωτικά" που εκστομίζουν κάθε τρεις και λίγο οι κυβερνώντες, – σημερινοί και προηγούμενοι, – είναι τελικά γνώριμες εικόνες, έννοιες, λέξεις και νοήματα που συνήθως επιστρατεύει η άρχουσα τάξη για να αποπροσανατολίσει, να ξεγελάσει και να συμπαρασύρει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα στους δικούς της στόχους και σκοπούς, κάτω από τη σημαία των δικών της ιδιοτελών, ταξικών συμφερόντων.
Γι' αυτό, άλλωστε, τα δικά της ταξικά συμφέροντα τα βαφτίζει εθνικά. Γι' αυτό τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα παρουσιάζονται ως "θυσίες που θα πιάσουν τόπο". Γι' αυτό και οι νέοι κάθε φορά "σωτήρες" τα δικά της συμφέροντα έρχονται πάλι να σώσουν, επιβεβαιώνοντας ότι το παλιό, το σάπιο, πάντα εμφανίζεται με τη μάσκα του νέου, πότε του αρυτίδωτου, πότε του μακιγιαρισμένου.



Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης της δεκαετίας του '30 και των αντιθέσεων μεταξύ των τότε ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου και την ανατροπή της κατάστασης που είχε διαμορφωθεί μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτές οι αντιθέσεις, από ένα σημείο και μετά, δεν μπορούσαν να λυθούν παρά μόνο ένοπλα μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών. Τόσο πριν, όσο και μετά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς στην πάλη τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο φασισμός - ναζισμός και όλα τα αντιδραστικά μορφώματα αποτελούν γνήσια τέκνα του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό αποδεικνύεται από την άνοδο και κυριαρχία του ναζισμού στη Γερμανία του μεσοπολέμου, που είχε την πολύμορφη στήριξη των γερμανικών μονοπωλίων και την ανοχή των αστικών κομμάτων. Αποδεικνύεται, επίσης, και από τη δικτατορία των Μεταξά - Γλίξμπουργκ που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την αστική τάξη και τους Εγγλέζους, με τη βοήθεια των αστικών κομμάτων που έδωσαν ψήφο ανοχής και υποστήριξης στην κυβέρνηση Μεταξά.
Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ αποτέλεσαν ένα από τα μεγαλύτερα αντιστασιακά κινήματα στην Ευρώπη. Ραχοκοκαλιά και ψυχή του ΕΑΜ ήταν το ΚΚΕ. Ο ελληνικός λαός κατέβαλλε βαρύ φόρο αίματος για την ελευθερία του.
Πρωταρχικά αναδεικνύεται η πείρα από τη στάση της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) και του ΚΚΕ απέναντι στον πόλεμο, ταυτόχρονα με τα ηρωικά, αλλά και με τα τραγικά γεγονότα στις γραμμές του. Αναδεικνύεται η σκληρή πάλη του ΚΚΕ, μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, να διαμορφώσει την πολιτική θέση του, να δείξει την αδάμαστη θέλησή του για δράση, να παρέμβει στις εξελίξεις και να σηματοδοτήσει την παρουσία του, τότε που η δικτατορία του Μεταξά διατυμπάνιζε την εξαφάνισή του. Και αυτό μέσα στις πλέον πρωτόγνωρες
συνθήκες παρανομίας και καταδιώξεων της μεταξικής δικτατορίας. Αναδεικνύεται η διαχρονική αξία και αναγκαιότητα της πολιτικής, ιδεολογικής και οργανωτικής επαγρύπνησης, της κομμουνιστικής στάσης σε όλες τις συνθήκες της ταξικής πάλης.



Ποιες ήταν οι συνθήκες δράσης του Κομμουνιστικού Κόμματος παραμονές του ιταλο-ελληνικού πολέμου;
Μιλήσαμε ήδη για πρωτόγνωρες συνθήκες παρανομίας και διώξεων. Πράγματι, παρότι το ΚΚΕ είχε γνωρίσει ήδη περιόδους σκληρών διώξεων (από την παγκαλική δικτατορία το 1925-1926 έως το Ιδιώνυμο του Βενιζέλου από το 1929 και έπειτα), - όντας ουσιαστικά σε καθεστώς παρανομίας ή ημιπαρανομίας συνεχώς από την ίδρυσή του, - οι διώξεις που δέχτηκε επί Μεταξά δεν είχαν προηγούμενο (με 2.000 φυλακισμένους και εξόριστους παραμονές του πολέμου, βασανιστήρια, δολοφονίες, κοκ). Οι πιέσεις της Ασφάλειας για να αποκηρύξουν οι κομμουνιστές τις ιδέες και το Κόμμα τους, για να υπογράψουν τις περιβόητες «δηλώσεις μετανοίας» ήταν ασφυκτικές, αφόρητες. Πολλοί παρέμειναν αλύγιστοι. Άλλοι δεν άντεξαν. Ελάχιστοι όμως πέρασαν στην υπηρεσία του ταξικού αντίπαλου.
Τα απανωτά χτυπήματα της Ασφάλειας στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ, είχαν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν από τα τέλη του 1939 με τη συγκρότηση από την Ασφάλεια ενός χαφιέδικου καθοδηγητικού κέντρου, μιας χαφιέδικης Κεντρικής Επιτροπής, που πήρε το όνομα «Προσωρινή Διοίκηση». Αυτό κατάφερε να πραγματοποιηθεί και χάρη στη συνδρομή ορισμένων στελεχών του ΚΚΕ που στο μεταξύ είχαν περάσει με τον ταξικό αντίπαλο. Ιδεολογικός νους της «επιχείρησης πλαστό ΚΚΕ» ήταν το μέλος της Κ.Ε. και πρώην βουλευτής του Κόμματος Μιχάλης Τυρίμος, ο οποίος μάλιστα συνέταξε προς αυτό το σκοπό ολόκληρη έκθεση. Όπως ο ίδιος ομολόγησε αργότερα «με τη ΓΑ συνδέθηκα με τη συμφωνία να τους βοηθήσω να διοικήσουν το κόμμα (έστω και τυπικά) για να μπορέσουν να το χρησιμοποιήσουν όταν θαέπαιρνε μέρος και η Ελλάδα στον πόλεμο.» Η εν λόγω έκθεση του Τυρίμου περιλαμβάνεται ατόφια στην παρούσα έκδοσή, τόσο γιατί αποτελεί ένα σπάνιο και πολυτιμότατο ντοκουμέντο σχετικά με το πώς δουλεύει κατά του ΚΚΕ ο ταξικός αντίπαλος, αλλά και γιατί - άθελά του - αποτελεί έναν ύμνο προς την ηρωική αντοχή των απανταχού Κομμουνιστικών Κομμάτων απέναντι στην αστική καταστολή και επιθετικότητα.