Σήμερα τιμούμε την απελευθέρωση του Αμυνταίου από τον Οθωμανικό ζυγό. Πέρασαν ήδη 99 χρόνια από τότε που ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωνε μία - μία τις Ελληνικές πόλεις της Μακεδονίας με την προέλασή του. Δεν ήταν απλώς ιστορικές στιγμές, ήταν στιγμές που διαμόρφωσαν το χάρτη της χώρας και τη μοίρα όλων μας. Για το λόγο αυτό σήμερα δεν τιμούμε μόνο την επέτειο της απελευθέρωσης του Αμυνταίου. Τιμούμε όλους όσους αγωνίστηκαν και πολύ περισσότερο αυτούς που έπεσαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας.
Ο Ελληνικός λαός ξέρει να τιμά τους ήρωες που αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Τα θλιβερά φαινόμενα της 28ης Οκτωβρίου πιστεύω ότι δεν έχουν να κάνουν με την Εθνική επέτειο. Όλοι τιμούμε τις Εθνικές επετείους, αλλά υπάρχει λαϊκή αντίδραση και αγανάκτηση. Είναι άλλο πράγμα ο σεβασμός στις Εθνικές επετείους και άλλο η έκφραση αυτής της αγανάκτησης.
Πιστεύω βαθύτατα στο λαό μας και την κρίση του και δυστυχώς βλέπω πως έχει απαξιώσει το κεντρικό πολιτικό σύστημα. Φυσικά ο λαός μας δεν τιμά μόνο τους ήρωες που πολέμησαν για ελευθερία και ανεξαρτησία. Ο λαός μας ξέρει να τιμά και τον Ελληνικό στρατό που εγγυάται την ελευθερία και την ανεξαρτησία του Έθνους.
Στο πρόσωπο του -μέχρι προχθές- Αρχηγού ΓΕΣ βλέπουμε έναν φίλο και συνεργάτη. Πολύ περισσότερο βλέπουμε τον εκπρόσωπο του Ελληνικού Στρατού για τον οποίο είμαστε υπερήφανοι. Ο Ελληνικός Στρατός με το αξιόμαχο των δυνάμεών του και το υψηλό του φρόνημα είναι η εγγύηση για την εδαφική μας ανεξαρτησία και τη δημοκρατία μας. Δυστυχώς όμως, όσο είμαστε σίγουροι για τον Ελληνικό Στρατό, άλλο τόσο δεν είμαστε σίγουροι για το πολιτικό σύστημα της χώρας και τις προθέσεις των εταίρων μας.
Το πολιτικό σύστημα που βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα και από ότι φαίνεται πληρώνουμε όλοι μας τις αστοχίες του παρελθόντος. Αστοχίες που έχουν οδηγήσει τη χώρα στη σημερινή κρίση. Φυσικά, η οργή των πολιτών που κατηγορούν το πολιτικό σύστημα ότι μας έχει οδηγήσει σε μία ιδιότυπη απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, πέφτει επί δικαίων και αδίκων.
Η οργή αυτή όμως είναι δικαιολογημένη καθώς ο λαός μας, ο εργατικός και περήφανος λαός μας, δεν μπορεί να ανεχτεί την Επιτροπεία των Εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που δείχνει δύο πράγματα: πρώτον ότι είμαστε ανάξιοι να βάλουμε μόνοι μας τάξη στα του οίκου μας και δεύτερον ότι έχουμε πραγματικά χάσει ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, σε ότι αφορά στη διαχείριση των οικονομικών μας και –πολύ φοβάμαι- των περιουσιακών μας στοιχείων.
Ακόμη περισσότερο ο λαός μας δεν μπορεί να δεχτεί ότι οι φίλοι, σύμμαχοι και εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν τόσο μικρόψυχοι στην αντιμετώπιση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κρίσης, που έχει αδύναμο κρίκο την Ελλάδα. Δεν μπορεί να κατανοήσει πως έχουν τόσο κοντόφθαλμη λογική και δεν βλέπουν ότι ο στόχος της διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας είναι η Ευρώπη και όχι η Ελλάδα. Η κατάσταση είναι τραγική!
Μέσα όμως στο ζοφερό αυτό κλίμα υπάρχουν ΑΞΙΕΣ! Και ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που τις υπηρετούν. Ο Φράγκος Φραγκούλης είναι ένας από αυτούς.
Δεν τον γνωρίζω πολύ καιρό. Γνωριστήκαμε αμέσως μόλις ανέλαβα τα καθήκοντά μου, ως Δήμαρχος Αμυνταίου. Οι δέκα αυτοί μήνες ήταν αρκετοί για να καταλάβω ότι, πέρα από τις γνώσεις και τη μόρφωση, πέρα από τις επιτελικές του ικανότητες, πέρα από την τεράστια εμπειρία του στο στράτευμα είναι ένας άνθρωπος της προσφοράς. Αυτό για μένα είναι η σημαντικότερη αρετή στους καιρούς που ζούμε.
Μία από τις πρώτες μου επαφές, ως Δήμαρχος Αμυνταίου, ήταν με τον Αρχηγό ΓΕΣ, Στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη, για τα θέματα του Στρατοπέδου Αμυνταίου, των ανενεργών υποδομών του Ελληνικού Στρατού στο Αμύνταιο και της παραχώρησης του οικοπέδου στα ΣΟΑ Αμυνταίου. Γνώρισα έναν άνθρωπο που είναι ανοιχτός σε συνεργασίες και στόχο έχει να προασπίσει τα συμφέροντα του Ελληνικού Στρατού, αλλά παράλληλα να βοηθήσει τον τόπο μας.
Στους δέκα αυτούς μήνες είχαμε πραγματικά εποικοδομητική συνεργασία και πιστεύω ότι η περιοχή έχει κερδίσει πολλά από τις δραστηριότητες που έχουν αναπτυχθεί σε αυτό το πλαίσιο. Τελευταίο παράδειγμα της συνεργασίας που έχουμε ήταν η διαμόρφωση της παραλίας του Αγίου Παντελεήμονα, με αφορμή τη διοργάνωση του 1ου Φεστιβάλ Βεγορίτιδας.
Είναι γνωστό ότι ο Φράγκος Φραγκούλης έζησε κάποια από τα παιδικά του χρόνια στο Δήμο μας, στον Άγιο Παντελεήμονα. Αυτό τον έχει συνδέσει με την περιοχή μας. Πάνω απ’ όλα ο Φράγκος Φραγκούλης είναι ένας άνθρωπος που έχει προσφέρει στην περιοχή μας. Δυστυχώς, οι πρόσφατες εξελίξεις με τις κρίσεις της ηγεσίας του Ελληνικού Στρατού, οδήγησαν στην αποστρατεία του, με τον ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο του Επίτιμου Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Ίσως οι κρίσεις αυτές μας στέρησαν έναν σημαντικό σύμμαχο, αλλά μας χάρισαν έναν πολύτιμο φίλο που θα έχει περισσότερο χρόνο να επισκέπτεται τον τόπο μας, τον τόπο του. Με την ευκαιρία θέλω να ευχηθώ υγεία και μακροζωία στον Στρατηγό. Να γνωρίσει όλα αυτά που είμαι σίγουρος ότι στερήθηκε από την έντονη δραστηριότητα στο στράτευμα και να απολαύσει τους ανθρώπους που αγαπάει.
Επιθυμία όλων μας είναι να τιμήσουμε τον Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ Στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη, λόγω της προσφοράς του στον τόπο.
Αγαπητέ Στρατηγέ,
αποφασίσαμε ομόφωνα να σας ανακηρύξουμε ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΗΜΟΤΗ του Δήμου Αμυνταίου και να σας δώσουμε το ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Το κάνουμε μέσα από την καρδιά μας για έναν άνθρωπο που τίμησε την πατρίδα και τα υψηλά ιδανικά.
Ο Ελληνικός λαός ξέρει να τιμά τους ήρωες που αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Τα θλιβερά φαινόμενα της 28ης Οκτωβρίου πιστεύω ότι δεν έχουν να κάνουν με την Εθνική επέτειο. Όλοι τιμούμε τις Εθνικές επετείους, αλλά υπάρχει λαϊκή αντίδραση και αγανάκτηση. Είναι άλλο πράγμα ο σεβασμός στις Εθνικές επετείους και άλλο η έκφραση αυτής της αγανάκτησης.
Πιστεύω βαθύτατα στο λαό μας και την κρίση του και δυστυχώς βλέπω πως έχει απαξιώσει το κεντρικό πολιτικό σύστημα. Φυσικά ο λαός μας δεν τιμά μόνο τους ήρωες που πολέμησαν για ελευθερία και ανεξαρτησία. Ο λαός μας ξέρει να τιμά και τον Ελληνικό στρατό που εγγυάται την ελευθερία και την ανεξαρτησία του Έθνους.
Στο πρόσωπο του -μέχρι προχθές- Αρχηγού ΓΕΣ βλέπουμε έναν φίλο και συνεργάτη. Πολύ περισσότερο βλέπουμε τον εκπρόσωπο του Ελληνικού Στρατού για τον οποίο είμαστε υπερήφανοι. Ο Ελληνικός Στρατός με το αξιόμαχο των δυνάμεών του και το υψηλό του φρόνημα είναι η εγγύηση για την εδαφική μας ανεξαρτησία και τη δημοκρατία μας. Δυστυχώς όμως, όσο είμαστε σίγουροι για τον Ελληνικό Στρατό, άλλο τόσο δεν είμαστε σίγουροι για το πολιτικό σύστημα της χώρας και τις προθέσεις των εταίρων μας.
Το πολιτικό σύστημα που βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα και από ότι φαίνεται πληρώνουμε όλοι μας τις αστοχίες του παρελθόντος. Αστοχίες που έχουν οδηγήσει τη χώρα στη σημερινή κρίση. Φυσικά, η οργή των πολιτών που κατηγορούν το πολιτικό σύστημα ότι μας έχει οδηγήσει σε μία ιδιότυπη απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, πέφτει επί δικαίων και αδίκων.
Η οργή αυτή όμως είναι δικαιολογημένη καθώς ο λαός μας, ο εργατικός και περήφανος λαός μας, δεν μπορεί να ανεχτεί την Επιτροπεία των Εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που δείχνει δύο πράγματα: πρώτον ότι είμαστε ανάξιοι να βάλουμε μόνοι μας τάξη στα του οίκου μας και δεύτερον ότι έχουμε πραγματικά χάσει ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, σε ότι αφορά στη διαχείριση των οικονομικών μας και –πολύ φοβάμαι- των περιουσιακών μας στοιχείων.
Ακόμη περισσότερο ο λαός μας δεν μπορεί να δεχτεί ότι οι φίλοι, σύμμαχοι και εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν τόσο μικρόψυχοι στην αντιμετώπιση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κρίσης, που έχει αδύναμο κρίκο την Ελλάδα. Δεν μπορεί να κατανοήσει πως έχουν τόσο κοντόφθαλμη λογική και δεν βλέπουν ότι ο στόχος της διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας είναι η Ευρώπη και όχι η Ελλάδα. Η κατάσταση είναι τραγική!
Μέσα όμως στο ζοφερό αυτό κλίμα υπάρχουν ΑΞΙΕΣ! Και ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που τις υπηρετούν. Ο Φράγκος Φραγκούλης είναι ένας από αυτούς.
Δεν τον γνωρίζω πολύ καιρό. Γνωριστήκαμε αμέσως μόλις ανέλαβα τα καθήκοντά μου, ως Δήμαρχος Αμυνταίου. Οι δέκα αυτοί μήνες ήταν αρκετοί για να καταλάβω ότι, πέρα από τις γνώσεις και τη μόρφωση, πέρα από τις επιτελικές του ικανότητες, πέρα από την τεράστια εμπειρία του στο στράτευμα είναι ένας άνθρωπος της προσφοράς. Αυτό για μένα είναι η σημαντικότερη αρετή στους καιρούς που ζούμε.
Μία από τις πρώτες μου επαφές, ως Δήμαρχος Αμυνταίου, ήταν με τον Αρχηγό ΓΕΣ, Στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη, για τα θέματα του Στρατοπέδου Αμυνταίου, των ανενεργών υποδομών του Ελληνικού Στρατού στο Αμύνταιο και της παραχώρησης του οικοπέδου στα ΣΟΑ Αμυνταίου. Γνώρισα έναν άνθρωπο που είναι ανοιχτός σε συνεργασίες και στόχο έχει να προασπίσει τα συμφέροντα του Ελληνικού Στρατού, αλλά παράλληλα να βοηθήσει τον τόπο μας.
Στους δέκα αυτούς μήνες είχαμε πραγματικά εποικοδομητική συνεργασία και πιστεύω ότι η περιοχή έχει κερδίσει πολλά από τις δραστηριότητες που έχουν αναπτυχθεί σε αυτό το πλαίσιο. Τελευταίο παράδειγμα της συνεργασίας που έχουμε ήταν η διαμόρφωση της παραλίας του Αγίου Παντελεήμονα, με αφορμή τη διοργάνωση του 1ου Φεστιβάλ Βεγορίτιδας.
Είναι γνωστό ότι ο Φράγκος Φραγκούλης έζησε κάποια από τα παιδικά του χρόνια στο Δήμο μας, στον Άγιο Παντελεήμονα. Αυτό τον έχει συνδέσει με την περιοχή μας. Πάνω απ’ όλα ο Φράγκος Φραγκούλης είναι ένας άνθρωπος που έχει προσφέρει στην περιοχή μας. Δυστυχώς, οι πρόσφατες εξελίξεις με τις κρίσεις της ηγεσίας του Ελληνικού Στρατού, οδήγησαν στην αποστρατεία του, με τον ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο του Επίτιμου Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Ίσως οι κρίσεις αυτές μας στέρησαν έναν σημαντικό σύμμαχο, αλλά μας χάρισαν έναν πολύτιμο φίλο που θα έχει περισσότερο χρόνο να επισκέπτεται τον τόπο μας, τον τόπο του. Με την ευκαιρία θέλω να ευχηθώ υγεία και μακροζωία στον Στρατηγό. Να γνωρίσει όλα αυτά που είμαι σίγουρος ότι στερήθηκε από την έντονη δραστηριότητα στο στράτευμα και να απολαύσει τους ανθρώπους που αγαπάει.
Επιθυμία όλων μας είναι να τιμήσουμε τον Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ Στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη, λόγω της προσφοράς του στον τόπο.
Αγαπητέ Στρατηγέ,
αποφασίσαμε ομόφωνα να σας ανακηρύξουμε ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΗΜΟΤΗ του Δήμου Αμυνταίου και να σας δώσουμε το ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Το κάνουμε μέσα από την καρδιά μας για έναν άνθρωπο που τίμησε την πατρίδα και τα υψηλά ιδανικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.