Στην είσοδο της Αίθουσας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και στο κλιμακοστάσιο, σε απόλυτη χρωματική αρμονία με το περιβάλλον, ο ζωγράφος κ. Γρηγόρης Χατζηλάμπρου είχε διατάξει τα έργα του, εις τρόπον ώστε οι πολυπληθέστατοι συμμετέχοντες στην εκδήλωση να διέρχονται διά των έργων.
Τα σχόλια παρευρισκομένων ατόμων της τέχνης ήταν ιδιαίτερα επαινετικά και μας προέτρεψαν να οργανώσουμε μία έκθεση διαρκείας για τον κ. Χατζηλάμπρου στην Θεσσαλονίκη διότι, όπως μου είπαν πρόκειται για ένα εξαιρετικό ταλέντο το οποίο πρέπει να γνωρίσει η φιλότεχνη Θεσσαλονίκη! (Μεταξύ μας ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο γείτονάς μου ο Γρηγόρης, που όλοι οι πιτσιρικάδες τον σεβόμασταν γιατί είχε ένα χέρι σαν κουπί (…) έκρυβε μέσα του τέτοιο ταλέντο).
Ποιο εντυπωσιακό ήταν το ακόλουθο συμβάν: Μετά το τέλος της εκδήλωσης, την ώρα που βοηθούσαμε τον Γρηγόρη να φορτώσει τα έργα στο αυτοκίνητο και όπως τα είχαμε αφημένα άλλα στο πεζοδρόμιο, άλλα πάνω σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα ένας κύριος εγκατέλειψε την συνοδό του στο απέναντι πεζοδρόμιο, πέρασε βιαστικά τον δρόμο, ο οποίος είχε μεγάλη κίνηση (Βασ Σοφίας), και άρχισε να βγάζει πολλαπλές φωτογραφίες με μία πολύ ακριβή φωτογραφική μηχανή. Τον ρώτησα τι τον εντυπωσίασε και με παρότρυνε να απομονώσω την σκηνή από την θέση του. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακή η εικόνα των τοπίων της Φλώρινας, με τα φθινοπωρινά χρώματα στον ψυχρό, πολυσύχναστο δρόμο με φόντο τον Λευκό Πύργο. Συγχάρηκε τον εμβρόντητο Γρηγόρη και όταν τον ρώτησα ποιος είναι μου είπε το όνομά του και έμεινα και εγώ κεραυνοβολημένος: Πεντζίκης.
Το μόνο που κατάφερα να ψελλίσω ήταν: ο γυιός του….
-Μάλιστα ό γιός του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, μου απάντησε.
- Έτσι εξηγείται απάντησα πως «πιάσατε» την σκηνή…
Ήταν ο γυιός του μεγάλου ποιητή και ζωγράφου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, μεγαλωμένος μέσα στην τέχνη, που ήξερε να εκτιμάει…
Δημήτρης Γάκης
Πρόεδρος Συλλόγου Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης
Τα σχόλια παρευρισκομένων ατόμων της τέχνης ήταν ιδιαίτερα επαινετικά και μας προέτρεψαν να οργανώσουμε μία έκθεση διαρκείας για τον κ. Χατζηλάμπρου στην Θεσσαλονίκη διότι, όπως μου είπαν πρόκειται για ένα εξαιρετικό ταλέντο το οποίο πρέπει να γνωρίσει η φιλότεχνη Θεσσαλονίκη! (Μεταξύ μας ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο γείτονάς μου ο Γρηγόρης, που όλοι οι πιτσιρικάδες τον σεβόμασταν γιατί είχε ένα χέρι σαν κουπί (…) έκρυβε μέσα του τέτοιο ταλέντο).
Ποιο εντυπωσιακό ήταν το ακόλουθο συμβάν: Μετά το τέλος της εκδήλωσης, την ώρα που βοηθούσαμε τον Γρηγόρη να φορτώσει τα έργα στο αυτοκίνητο και όπως τα είχαμε αφημένα άλλα στο πεζοδρόμιο, άλλα πάνω σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα ένας κύριος εγκατέλειψε την συνοδό του στο απέναντι πεζοδρόμιο, πέρασε βιαστικά τον δρόμο, ο οποίος είχε μεγάλη κίνηση (Βασ Σοφίας), και άρχισε να βγάζει πολλαπλές φωτογραφίες με μία πολύ ακριβή φωτογραφική μηχανή. Τον ρώτησα τι τον εντυπωσίασε και με παρότρυνε να απομονώσω την σκηνή από την θέση του. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακή η εικόνα των τοπίων της Φλώρινας, με τα φθινοπωρινά χρώματα στον ψυχρό, πολυσύχναστο δρόμο με φόντο τον Λευκό Πύργο. Συγχάρηκε τον εμβρόντητο Γρηγόρη και όταν τον ρώτησα ποιος είναι μου είπε το όνομά του και έμεινα και εγώ κεραυνοβολημένος: Πεντζίκης.
Το μόνο που κατάφερα να ψελλίσω ήταν: ο γυιός του….
-Μάλιστα ό γιός του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, μου απάντησε.
- Έτσι εξηγείται απάντησα πως «πιάσατε» την σκηνή…
Ήταν ο γυιός του μεγάλου ποιητή και ζωγράφου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, μεγαλωμένος μέσα στην τέχνη, που ήξερε να εκτιμάει…
Δημήτρης Γάκης
Πρόεδρος Συλλόγου Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης
ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΑΣ..... ΟΙ ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΖΗΛΟΦΘΟΝΕΣ.....(ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΚΟ ΧΩΡΙΟ)ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ.....!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή