της Ντέπυς Αβραμίδου
Αγαπητό ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο,
Ξέρω, ξέρω: πάει καιρός από την τελευταία φορά που σε ενημέρωσα για τα δρώμενα στην μικρή μας πόλη! Λίγο οι διακοπές, λίγο η γνωστή και λατρεμένη καλοκαιρινή ραστώνη, σε αμέλησα, είναι αλήθεια! Παρά ταύτα, θα προσπαθήσω να κάνω ένα γρήγορο catching up όσων συνέβησαν το τελευταίο δίμηνο.
Για να δούμε λοιπόν.... Tο διάστημα από τον δεκαπενταύγουστο μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη ήταν, όπως και κάθε χρόνο, πλούσιο σε πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλο το εύρος του νομού. Σε ό,τι αφορά την πόλη της Φλώρινας, έλαβαν χώρα μουσικές παραστάσεις, παρουσιάσεις ξιφασκίας, σεμινάρια φωτογραφίας, παρουσιάσεις χορευτικών συγκροτημάτων, αγώνες μπάσκετ, αναβίωση παλιών ομαδικών «παιχνιδιών της γειτονιάς» και πολλές άλλες δραστηριότητες. Θα ξεχωρίσω, καθαρά και μόνο λόγω προσωπικής προτίμησης, τις εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας κατά μήκος του ποταμού (αλλά όχι τον τρόπο που ήταν στημένες, ο οποίος ήταν πρόχειρος και άκομψος για μία τόσο γραφική περιοχή της πόλης), τις εκπληκτικές επιδείξεις ρυθμικής γυμναστικής από κορίτσια νηπιακής ως και εφηβικής ηλικίας και την μουσικοθεατρική παράσταση του 1ου ΓΕΛ «Όλα κυρ Νίκο είναι εδώ!» που ήταν αφιερωμένη στον Νίκο Γκάτσο. Τέλος, ειδική μνεία πρέπει να κάνω στο μοναδικό συγκρότημα «Κανταδώροι της Γ΄- Ηλικίου», οι μελωδίες των οποίων με μετέφεραν νοερά σε σκηνικά από ελληνικές ταινίες και στην φίλη Ρεβέκκα που τραγουδάει Αλεξίου και Βιτάλη με το ίδιο πάθος και την ίδια ευκολία που ροκάρει Melissa Etheridge!
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στις εκδηλώσεις των Πρεσπών, στο δωρικό αλλά συνάμα μυστικιστικό περιβάλλον του νησιού του Αγίου Αχίλλειου, οι οποίες ήταν φέτος αφιερωμένες στη Μελίνα Μερκούρη. Το ίδιο βράδυ για μένα αναβίωσαν οι εποχές όπου είχα όντως ένα «αγαπητό ημερολόγιο», πλήρως χειρόγραφο και γεμάτο από τα... πολιτισμικά δρώμενα της μαθητικής μου ζωής! Το reunion του 1ου ΓΕΛ Φλώρινας με αφορμή τα 20 χρόνια από το τέλος του λυκείου ήρθε να μου υπενθυμίσει τα εξής: Α) οι στιλιστικοί κανόνες των 90s μας είχαν καταστρέψει όλους (τώρα είμαστε πολύ καλύτεροι!), Β) οι κλίκες παραμένουν οι ίδιες, όσα χρόνια κι αν περάσουν (αλλά ποιος νοιάζεται, στην τελική!), Γ) μακάρι να είχα και τώρα τα προβλήματα που είχα τότε (μαμά, πόσο δίκιο είχες!), και Δ) γ@#$το, μεγάλωσα και δεν το πήρα χαμπάρι (η Clinique έκανε όντως καλή δουλειά!)! Πέραν της πλάκας, ήταν μία πολύ ωραία βραδιά και να είμαστε γεροί και δυνατοί να γιορτάσουμε και τα 50 χρόνια!
Το ευχάριστο κλίμα των πολιτιστικών και όχι μόνο εκδηλώσεων διαδέχθηκε η αλλαγή του καιρού προς το ψυχρότερο και μία σειρά εσωτερικών πολιτικών γεγονότων προς... ψυχροπολεμικές κατευθύνσεις! Είναι σαφές, τουλάχιστον στην πόλη μας, πως εισερχόμαστε σε σκληρή προεκλογική περίοδο. Όμως αυτό είναι ένα θέμα για μία επόμενη ανταπόκριση!
Till the next time...
Πηγή: protagon.gr
Για να δούμε λοιπόν.... Tο διάστημα από τον δεκαπενταύγουστο μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη ήταν, όπως και κάθε χρόνο, πλούσιο σε πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλο το εύρος του νομού. Σε ό,τι αφορά την πόλη της Φλώρινας, έλαβαν χώρα μουσικές παραστάσεις, παρουσιάσεις ξιφασκίας, σεμινάρια φωτογραφίας, παρουσιάσεις χορευτικών συγκροτημάτων, αγώνες μπάσκετ, αναβίωση παλιών ομαδικών «παιχνιδιών της γειτονιάς» και πολλές άλλες δραστηριότητες. Θα ξεχωρίσω, καθαρά και μόνο λόγω προσωπικής προτίμησης, τις εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας κατά μήκος του ποταμού (αλλά όχι τον τρόπο που ήταν στημένες, ο οποίος ήταν πρόχειρος και άκομψος για μία τόσο γραφική περιοχή της πόλης), τις εκπληκτικές επιδείξεις ρυθμικής γυμναστικής από κορίτσια νηπιακής ως και εφηβικής ηλικίας και την μουσικοθεατρική παράσταση του 1ου ΓΕΛ «Όλα κυρ Νίκο είναι εδώ!» που ήταν αφιερωμένη στον Νίκο Γκάτσο. Τέλος, ειδική μνεία πρέπει να κάνω στο μοναδικό συγκρότημα «Κανταδώροι της Γ΄- Ηλικίου», οι μελωδίες των οποίων με μετέφεραν νοερά σε σκηνικά από ελληνικές ταινίες και στην φίλη Ρεβέκκα που τραγουδάει Αλεξίου και Βιτάλη με το ίδιο πάθος και την ίδια ευκολία που ροκάρει Melissa Etheridge!
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στις εκδηλώσεις των Πρεσπών, στο δωρικό αλλά συνάμα μυστικιστικό περιβάλλον του νησιού του Αγίου Αχίλλειου, οι οποίες ήταν φέτος αφιερωμένες στη Μελίνα Μερκούρη. Το ίδιο βράδυ για μένα αναβίωσαν οι εποχές όπου είχα όντως ένα «αγαπητό ημερολόγιο», πλήρως χειρόγραφο και γεμάτο από τα... πολιτισμικά δρώμενα της μαθητικής μου ζωής! Το reunion του 1ου ΓΕΛ Φλώρινας με αφορμή τα 20 χρόνια από το τέλος του λυκείου ήρθε να μου υπενθυμίσει τα εξής: Α) οι στιλιστικοί κανόνες των 90s μας είχαν καταστρέψει όλους (τώρα είμαστε πολύ καλύτεροι!), Β) οι κλίκες παραμένουν οι ίδιες, όσα χρόνια κι αν περάσουν (αλλά ποιος νοιάζεται, στην τελική!), Γ) μακάρι να είχα και τώρα τα προβλήματα που είχα τότε (μαμά, πόσο δίκιο είχες!), και Δ) γ@#$το, μεγάλωσα και δεν το πήρα χαμπάρι (η Clinique έκανε όντως καλή δουλειά!)! Πέραν της πλάκας, ήταν μία πολύ ωραία βραδιά και να είμαστε γεροί και δυνατοί να γιορτάσουμε και τα 50 χρόνια!
Το ευχάριστο κλίμα των πολιτιστικών και όχι μόνο εκδηλώσεων διαδέχθηκε η αλλαγή του καιρού προς το ψυχρότερο και μία σειρά εσωτερικών πολιτικών γεγονότων προς... ψυχροπολεμικές κατευθύνσεις! Είναι σαφές, τουλάχιστον στην πόλη μας, πως εισερχόμαστε σε σκληρή προεκλογική περίοδο. Όμως αυτό είναι ένα θέμα για μία επόμενη ανταπόκριση!
Till the next time...
Πηγή: protagon.gr
Ντέπυ, catcing up, reunion. till the next time.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αρχαία ελληνικά κοπέλα μου στα σχολεία της Αγγλίας αποτελούν γλώσσα επιλογής. Δεν είναι μόδα και δεν απευθύνονται σε ψόνια.
Εσύ κάνεις πράξη την αμοιβαιότητα. Εύγε!