Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Μια ζωή γεμάτη τέχνη

Ο Νικόλας Δογούλης γεννήθηκε το 1937 στη Φλώρινα.
Σπουδές: 1967 Ακαδημία Καλών Τεχνών Ρώμης, με Καθηγητές τους Venanzo Crocetti, Andrea Spadini. 1956-1962 Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, Γλυπτική, με Καθηγητή τον Γιάννη Παππά. Δίπλωμα με Διάκριση και Έπαινο

Ατομικές εκθέσεις
1956-1962 Εργαστήριο του καλλιτέχνη, Φλώρινα
1991 Γκαλερί ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ, Αθήνα
1990 Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Αθήνα
1988 Γαλλικό Ινστιτούτο Ιωαννίνων, Ιωάννινα
- Γαλλικό Ινστιτούτο Πειραιά, Πειραιάς
1987 Εργαστήριο του καλλιτέχνη, Αθήνα
1986 Πολιτιστικό Κέντρο ΟΤΕ Φλώρινας, Φλώρινα
1984 Γκαλερί ΛΥΤΡΑ, Λάρισα
1983 Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ζωγράφου, Δήμος Ζωγράφου
1981 Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, «24 Βορειοελλαδίτες ζωγράφοι», Θεσσαλονίκη
1980 Αίθουσα Κέννεντυ, Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, Αθήνα
- Γκαλερί ΤΕΧΝΗ ΠΕΙΡΑΙΑ, Πειραιάς
1979 Αίθουσα Παλαμήδης, Βιβλιοθήκη Ναυπλίου, Ναύπλιο
- Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Αθήνα
1978 Γκαλερί ΚΥΚΛΟΣ, Θεσσαλονίκη
1977 Γκαλερί ΚΥΚΛΟΣ, Θεσσαλονίκη
1974 Γκαλερί ΚΟΧΛΙΑΣ, Θεσσαλονίκη

Ομαδικές εκθέσεις
2000 Τεχνόπολις, Αθήνα, «Μήνας Εικαστικών Τεχνών»
2000 Κέντρο Apollo, Διεθνής Έκθεση Γλυπτικής Ρουμανίας, Βουκουρέστι, Ρουμανία
1999 Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Αγροτική Ζωή, Φύση, Τεχνολογία», Ζωγραφική, Αθήνα
1998 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα Μερκούρη, Αθήνα-Istanbul «Πρόσωπο με Πρόσωπο», Αθήνα
1991 Maison d’ Architecture, «Έκθεση Σύγχρονης Ελληνικής Γλυπτικής», Παρίσι, Γαλλία
1985 Υπαίθρια Έκθεση, «Αθήνα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», Αθήνα
1984 Εθνικός Κήπος, «Πανελλήνια Έκθεση Γλυπτικής για τα 150 χρόνια της Αθήνας», Αθήνα
1981 Σκιρώνειο Μουσείο, «ΙΙΙ Διεθνής Μπιενάλε Γλυπτικής»
1981 Έκθεση Νεοελληνικής Γλυπτικής («Δημήτρια ΙΣΤ’»), Θεσσαλονίκη
1978 Πανελλήνια «Γλυπτική ‘78», Φιλοθέη
1978 Grand Prix International d’Art Contemporaine de Monte Carlo, Μόντε Κάρλο, Μονακό
1975 Ζάππειο Μέγαρο, «13η Πανελλήνια Έκθεση Υπουργείου Παιδείας», Αθήνα
1973 Ζάππειο Μέγαρο, «12η Πανελλήνια Έκθεση Υπουργείου Παιδείας», (Το Υπουργείο Παιδείας αγόρασε το έργο «Ο Μικρός Ταύρος»), Αθήνα
1967 Ζάππειο Μέγαρο, «9η Πανελλήνια Έκθεση Υπουργείου Παιδείας», Αθήνα
1966 Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, «Γ’ Πανελλαδική Νέων», Αθήνα
1998 Ομάδα Σύγχρονων Ελλήνων Γλυπτών, Κύπρος,
1991 Ομάδα Σύγχρονων Ελλήνων Γλυπτών Παρίσι, Γαλλία
1988 Διεθνής Έκθεση Ελλήνων Καλλιτεχνών, Μόσχα, Ρωσία
- Έκθεση Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Λευκωσία, Κύπρος
- Διεθνής έκθεση «Πρόσωπο με Πρόσωπο» Ελλάδα και Τουρκία
1982 Διεθνής Έκθεση Αμιέννης, Αμιέννη, Γαλλία,
- Triennale, Ζωγραφικής, Σόφια, Βουλγαρία
1981 Ζάππειο Μέγαρο, Διεθνής Έκθεση Ζωγραφικής-Γλυπτικής, (Ι.Α.G.), Αθήνα, Ελλάδα
- Σκιρώνειο Μουσείο, Διεθνής Έκθεση Γλυπτικής, Ελλάδα
1979 Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, (Σύλλογος Διεθνών Καλλιτεχνικών Ανταλλαγών) Κάιρο, Αίγυπτος
- Έκθεση Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Μόσχα, Ρωσία
- Διεθνής Έκθεση Σχεδίου, Σαιντ Λο, Νορμανδίας
1978 Διεθνής Έκθεση Σχεδίου, (Ι.Α.G.) Μόντε Κάρλο, Μονακό
- ΙΧe Διεθνής Έκθεση Αμιέννης, Αμιέννη, Γαλλία
1977 Χρυσός Φοίνικας Καλών Τεχνών της I.A.G., Μόντε Κάρλο, Μονακό
- Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, (Ι.Α.G.), Σαιντ Λο, Νορμανδίας
1976 ΙΙΙ Biennale Γλυπτικής Βουδαπέστης, Βουδαπέστη, Ουγγαρία
- VIII Διεθνής Έκθεση Αμιέννης, Αμιέννη, Γαλλία
- Δ’ Διεθνής Έκθεση Μαρμάρου Γλυπτικής, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
- Δ’ Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, Μόντε Κάρλο, Μονακό
1972 Palais de Congres, Β’ Βiennale, Μόντε Κάρλο, Μονακό
Συμπόσια:1982 Δ’ Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής, Μπουργκάς, Βουλγαρία, Υπερφυσικού μεγέθους έργο: «Ειρήνη, η Γυναίκα των Βαλκανίων»
- Ελληνοσουηδικό Συμπόσιο Γλυπτικής, Καβάλα, Ελλάδα
Διακρίσεις:2003 Α’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού και Ανάθεση Φιλοτέχνησης Μνημείου του Ποντιακού Ελληνισμού Δήμου Κερασούντος Πρέβεζας
2002 Γ’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού, Μνημείο Εθνικής Αντίστασης Γιαννιτσών
2000 Γ’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού Ανδριάντα του Πολυχρόνη Πολυχρόνιση, Κρήτη
1997 Γ’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού του Γ. Αλευρά, Πολιτικού
1996 Γ’ έπαινος Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού. Διαγωνισμού Ανδριάντα του Αντώνη Τρίτση, Δημάρχου Αθήνας
1993 Α’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού, Ανδριάντα του Πρώτου Βασιλιά της Σύγχρονης Ελλάδας, Όθωνα και Εκτέλεση Έργου, Ναύπλιο
1992 Α’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού Προτομής του «Δημήτρανη Πλαπούτα» και Φιλοτέχνηση του Έργου, Πεδίον του Άρεως, Αθήνα
1991 Α’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού και Ανάθεση Φιλοτέχνησης του Ηρώου Ναυπλίου
- Γ’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού Μνημείο του Ρήγα Φεραίου, Βελιγράδι
- Γ’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού Μνημείο «Μάνας Προσκυνήτριας», Τήνος
1982 Β’ Διεθνές Βραβείο για το έργο: Ειρήνη, η Γυναίκα των Βαλκανίων που Φιλοτεχνήθηκε κατά την Διάρκεια Τρίμηνου Συμποσίου στο Μπουργκάς, Βουλγαρία
- Γ’ Βραβείο Πανελλήνιου Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού Προτομής Εμμανουήλ Παππά, Σέρρες
1966 Β’ Βραβείο Ενιαίου Μνημείου Μ. Αλεξάνδρου- Φιλίππου-Αριστοτέλους, Θεσσαλονίκη
Τοποθετήσεις έργων σε δημόσιους χώρους: 2003 Μνημείο Ποντιακού Ελληνισμού, Πρέβεζα
- Μνημείο Πολύτεκνης Μάνας, Φλώρινα
2000 Μνημείο Εφέδρων Αξιωματικών με τον Μέγα Αλέξανδρο Μαχόμενο, Φλώρινα
1999 Μνημείο Πεσόντων, Αυλώνα Μεσσηνία
1990 Μνημείο Πεσόντων, Ναύπλιο
1989 Μνημείο Φιλελλήνων, Κρύπτη Καθολικής Εκκλησίας Ναυπλίου, Ναύπλιο
1973 Μνημείο του Αγνώστου Έλληνα Κληρικού, Κομοτηνή
1969 Ανάγλυφο με Θέμα «Ο Μέγας Αλέξανδρος Διδάσκεται από τον Αριστοτέλη», Πνευματικό Κέντρο Φλώρινας, Φλώρινα
1963 Μνημείο της Χωρικής της Φλώρινας, Φλώρινα
1962-2003 Φιλοτέχνηση 40 Προτομών Εξεχόντων Προσώπων, όπως του Καπετάν Κώττα (Φλώρινα), του Θεόδωρου Αγγελόπουλου (Αρκαδία), Ίωνα Δραγούμη και Γεωργίου Μόδη (Φλώρινα), Βασίλειου και Καίτης Κοντολέοντος (Ναύπλιο), Γ. Μπάλη και Κων/νου Αδαμόπουλου (Κορινθία), Δημήτρανη Πλαπούτα (Αθήνα), Στάθη Ασημακόπουλου (Μεσσηνία), Ιωάννη Δαλέζιου (Βόλος και Σύρος), Εμμανουήλ Σαρρή (Φλώρινα) και Πολλών Οπλαρχηγών του Μακεδονικού Αγώνα

1 σχόλιο:

  1. ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
    ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΗΣ
    ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ...
    ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.