Οι υποψήφιοι του ΚΚΕ στην Π.Ε. Φλώρινας

Τους υποψηφίους του ΚΚΕ για τις επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαΐου παρουσίασε πριν από λίγο ο γραμματέας της ΝΕ Φλώρινας του κόμματος, Γιώργος Μούλης. Οι υποψήφιοι είναι, κατ’ αλφαβητική σειρά:

Βέρτκας Ορέστης του Γεωργίου
27 χρονών. Πτυχιούχος Πολιτικός Μηχανικός του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μεταπτυχιακός φοιτητής. – Στέλεχος της ΚΝΕ.

Βογιατζής Εμμανουήλ του Αναστασίου
52 χρονών. Εργατοτεχνίτης της ΔΕΗ στο ορυχείο Αμυνταίου. / Συνδικαλιστής. – Περιφερειακός Σύμβουλος στη Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας - επικεφαλής Αντιπεριφερειάρχης στην Περ. Ενότητα Φλώρινας με το Συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης. – Στέλεχος του ΚΚΕ

Καραντζίδης Βασίλειος του Σταύρου
38 χρονών. Δικηγόρος. Μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας. – Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Φλώρινας - επικεφαλής του Συνδυασμού της Λαϊκής Συσπείρωσης. – Στέλεχος του ΚΚΕ.

Τορλαχίδου Παναγιώτα του Μιχαήλ
40 χρονών. Ιδιωτική υπάλληλος. – Πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων & υπαλλήλων σε επιχειρήσεις παροχής Υπηρεσιών Φλώρινας. – Στέλεχος του ΚΚΕ.

Κατά την ομιλία του ο κ. Μούλης ανέφερε τα παρακάτω:
Απευθύνουμε προσκλητήριο στην εκμεταλλευόμενη εργατική τάξη, στα βασανισμένα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, στη νέα γενιά και στις γυναίκες που υποφέρουν και τους καλούμε στις εκλογές της 6ης Μαΐου να πραγματοποιήσουν ένα μεγάλο άλμα, υπερψηφίζοντας τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Αυτό θα είναι το καινούριο, το νέο μήνυμα των εκλογών. Αυτό αποτελεί λύση και προϋπόθεση ο λαός να συνενώσει το δίκιο του, που το ξέρει καλά, την αγανάκτησή του, με την αισιοδοξία, τη μαχητικότητα, την ανάδειξη της λαϊκής πρωτοβουλίας.
Οι εργατοϋπάλληλοι και οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι και οι νέες, οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι έχουν πολλούς λόγους για να συμπορευτούν, να συστρατευθούν, να ψηφίσουν, να στηρίξουν το ΚΚΕ, ακόμα κι αν δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας.
Η ΝΔ θέλει να ξαναγίνει κυβέρνηση, για να συνεχίσει το έργο της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Επιβεβαιώθηκε ότι η αντιμνημονιακή ρητορεία της είναι κάτι παραπάνω από ψεύτικη. Ως αντιπολίτευση η ΝΔ ψήφισε τα περισσότερα αντιλαϊκά νομοσχέδια που έφερε το ΠΑΣΟΚ. Ως συγκυβέρνηση έγινε βασιλικότερη του βασιλέως. Τελευταία μάλιστα άρχισε να επιδίδεται και σε ωμό αντικομμουνισμό προφανώς όχι μόνο επειδή φοβάται διαρροή ψηφοφόρων της προς το ΚΚΕ, αλλά κυρίως γιατί έχει στραμμένο το βλέμμα της μετεκλογικά, ενεργεί ταξικά, προς όφελος των συμφερόντων των μονοπωλίων και γνωρίζει ποιος υπερασπίζεται σθεναρά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και εκεί στρέφει τα πυρά της. Η ΝΔ είναι κόμμα δεσμευμένο ιδεολογικά και πολιτικά με το κεφάλαιο.
Το ΠΑΣΟΚ έχει την ίδια πολιτική. Εξαπάτησε επανειλημμένα το λαό. Δεν αλλάζει. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι κόμματα της ΕΕ, της πλουτοκρατίας, που επιτίθεται κατά των λαών με όλα της τα κόμματα, συντηρητικά και σοσιαλδημοκρατικά. Δεν είναι θέμα μόνο ενός ηγέτη, δεν είναι μόνο προσωπική ευθύνη του Γ. Παπανδρέου, της παρουσιαζόμενης από τα ΜΜΕ πολιτικής «ανικανότητάς» του. Συλλογική είναι η ευθύνη πέρα από την προσωπική. Δηλαδή τι θα αλλάξει στο ΠΑΣΟΚ με τον Βενιζέλο που εκλέχτηκε πρόσφατα αρχηγός του; Όλοι μαζί δεν πρωτοστάτησαν σε αυτή την πολιτική κατά του λαού; Ούτε μας συγκινούν όσοι παρουσιάζονται σαν «μετανοούσες Μαγδαληνές», αφού, ως βουλευτές, στελέχη και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν εκατοντάδες αποφάσεις και νόμους που φτώχαιναν, μέρα τη μέρα ,το λαό και αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν. Και δεν μιλάμε μόνο για το παρελθόν τους, αλλά κυρίως για αυτά που και σήμερα προτείνουν: Ξεπερασμένες συνταγές προηγούμενων δεκαετιών που οδήγησαν το λαό στη σημερινή χρεοκοπία, - συνταγές υπεράσπισης τμημάτων του κεφαλαίου που βρίσκονται σε αντίθεση με άλλα κ.ο.κ. `Η μήπως σε αυτή τη γραμμή δεν κινούνται η κ. Κατσέλη, ο Καστανίδης και άλλοι όψιμοι «δυσαρεστημένοι» του ΠΑΣΟΚ;
Ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι η αιχμή του πιο βρώμικου αντικομμουνισμού και της προβοκάτσιας, ιδεολογικός απόγονος των Μεταξάδων και των χουντικών, κόμμα που μισεί τους μετανάστες, κόμμα - λαγός στα βρώμικα παιγνίδια των αστικών μηχανισμών σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Είναι εφεδρεία της πλουτοκρατίας, όπως άλλωστε είναι και η Μπακογιάννη, η οποία δεν χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στο ΚΚΕ σε κάθε απεργία, σε κάθε ενέργεια αλληλεγγύης προς ανθρώπους που υποφέρουν εξαιτίας της πολιτικής που και η ίδια εφάρμοσε χρόνια τώρα, όντας υπουργός στις κυβερνήσεις της ΝΔ (και παρ΄ ολίγον πρόεδρός της). Βέβαια, αν ο Καρατζαφέρης είναι ο κωλοτούμπας λαϊκιστής του συστήματος, η Μπακογιάννη είναι η αφ΄ υψηλού κυρία που ψηφίζει νόμους για μειώσεις μισθών κατακεραυνώνοντας τους αγωνιστές, τους απεργούς, τους εργάτες, το ΚΚΕ, την ίδια ώρα που οι επιχειρηματίες τους οποίους εκπροσωπεί στη Βουλή, εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις τους, κάνουν κερδοφόρες μπίζνες σε χώρες του εξωτερικού
Η ταξική πάλη και η όξυνσή της, είναι αυτή που θα εξασφαλίσει το κλίμα, για να χτυπηθούν όλα τα υπαρκτά σενάρια περί ακροδεξιού κινδύνου, περί φασιστών, περί ενίσχυσης ομάδων όπως η «Χρυσή Αυγή» κ.λπ. Η σύγχρονη πολιτική Ιστορία στην Ευρώπη έχει δείξει ότι ακροδεξιά κόμματα, ακροδεξιές τραμπούκικες ομάδες, προβοκάτσιες, είναι συμπληρώματα της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Όλα αυτά τα κόμματα πρωτοστατούν στον εκβιασμό του λαού και στην τρομοκράτησή του. Την επιδίωξη της τάξης τους να παραμείνει στην ΕΕ επιχειρούν να την παρουσιάσουν ως υπόθεση που αφορά τον λαό και το συμφέρον του. Το ταξικό τους συμφέρον το εμφανίζουν ως πανεθνικό. Οι εκβιασμοί τους θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο μετά από τις εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τα χιλιάδες «ναι» που έχει πει στην ΕΕ. Σκόρπισε επί χρόνια αυταπάτες, υποστηρίζει την ουτοπία της καπιταλιστικής Ευρώπης των λαών. Η πρότασή του δεν είναι στη γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια, την ΕΕ. Είναι πολέμιος του ταξικού εργατικού κινήματος, συνεργάτης των εργατοπατέρων κατά περίπτωση ή και όσων μιλάνε αντιμνημονιακά, εντός των τειχών, με «κινήματα τύπου πλατείας», τύπου «παρελάσεων», – «κινήματα» που εχθρεύονται την πολιτικοποίηση και οργάνωση της λαϊκής πάλης. Είναι εχθρός της ταξικής πάλης εκεί που αυτή κρίνεται, μέσα στους τόπους δουλειάς, λειτουργεί ως προβοκάτορας κάθε προσπάθειας έκφρασης ριζοσπαστικού οργανωμένου εργατικού, λαϊκού κινήματος. Τελευταία εμφανίζεται να αντιγράφει κάποιες προτάσεις του ΚΚΕ. Τσιμπάει λίγα αιτήματα από το ταξικό εργατικό κίνημα, κάποιες προτάσεις του Αγροτικού Τμήματος του ΚΚΕ, λίγα από εδώ, λίγα από εκεί, τα αποστεώνει από την ουσία, τις κοινοτικές οδηγίες και τις ντιρεκτίβες της ΕΕ και τα πλασάρει ως «αριστερά» και «νέες ιδέες με ανοιχτή την ευρωπαϊκή προοπτική» μέσα στην ΕΕ αφού, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή «μπορεί να μετεξελιχθεί σε ΕΕ των λαών». Αναχώματα είναι και η «αριστερά» του Φ. Κουβέλη και άλλα σχήματα που κατασκευάζει ή υποστηρίζει η αστική τάξη, και λειτουργούν ως alter ego του ΠΑΣΟΚ. Η «αριστερή» κυβέρνηση που όλοι αυτοί οι αριστεροί προτείνουν ως εναλλακτική λύση, δοκιμάστηκε στη Γαλλία, στην Ιταλία και αλλού. Αποδείχτηκε ότι είναι όχημα τσακίσματος του λαού, διάλυσης του εργατικού κινήματος. Επιβεβαίωσε τη φράση του Ανιέλι της «Φίατ»: «όταν έχουμε τέτοια αριστερά, τι μας χρειάζεται η δεξιά;». Πρόκειται για πλήρως αφερέγγυα σχήματα, δρουν με τυχοδιωκτισμό. Οι προτάσεις τους δεν μπορούν να σταθούν πουθενά. Το ΚΚΕ δεν μπορεί να κοροϊδέψει το λαό, κάτι που κάνουν ανερυθρίαστα αυτές οι δυνάμεις. Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, για όσους ειλικρινά τις πιστεύουν, είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μια χίμαιρα, μια αυταπάτη. Είναι αφέλεια να λες ότι θα πας να διαπραγματευτείς με την ΕΕ για να σου μειώσουν το χρέος, να καταργήσεις τα μνημόνια ή τμήμα των μνημονίων. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνετίσει τους Ευρωπαίους; Με τις «ρηξικέλευθες» αυτές προτάσεις θα τους ταρακουνήσει για «να αντιληφθούν το πραγματικό πρόβλημα που λέγεται Ελλάδα, ελληνικό χρέος» κλπ.; Ο άνεργος και ο εργάτης, ο συνταξιούχος των 300 ευρώ και ο νέος που περιπλανάται, δεν έχει ανάγκη από ψεύτικες ελπίδες, από ουτοπίες, γιατί ξέρει ότι αυτές όταν ξημερώσει το αύριο και υπάρξει το αδιέξοδο, όλα αυτά θα γίνουν μπούμεραγκ ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, θα σημάνουν συνολικό πισωγύρισμα της συνείδησης, απαγοήτευση, που φέρνει συντηρητικοποίηση και αντίδραση. Η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να ξέρουν την αλήθεια. Γι' αυτό έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε ότι κοιτάξτε δεν είναι η λύση η επιστροφή στην δραχμή στα πλαίσια του συστήματος. Αν δεν έχεις τα μέσα, τους πόρους, τα κλειδιά της οικονομίας, την εξουσία. Εάν δεν μπορείς να σχεδιάσεις πανεθνικά με βάση τα κοινωνικοποιημένα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τότε είναι δώρο άδωρο. Άλλωστε, όλους αυτούς, που κλαίγονται για την «ενότητα της αριστεράς», για «κυβέρνηση της αριστεράς», προσθέτοντας δημοσκοπικά ποσοστά ανόμοια μεταξύ τους, δεν τους φταίει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Έτσι κι αλλιώς εμείς είμαστε κομμουνιστές, όχι γενικά «αριστεροί». Αυτοί όλοι οι «αριστεροί» ούτε μεταξύ τους δεν μπορούν να συνεννοηθούν, όντας στο ίδιο κόμμα ή έχοντας παραπλήσιες θέσεις. Ας τα βρουν λοιπόν μεταξύ τους ο Τσίπρας, ο Αλαβάνος, ο Κουβέλης, ο Λαφαζάνης, ο ΣΥΝ, η ΔΗΜΑΡ, η ΚΟΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ. κλπ. και ας αφήσουν τα προεκλογικά καλέσματα «ενότητας» προς το ΚΚΕ.
Προειδοποιούμε για μια ακόμα φορά: Καμιά πολιτική πρόταση, όπως και αν ονομάζεται, φιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική, «αριστερή», «ανανεωτική», δεν μπορεί να αποτελέσει φιλολαϊκή πολιτική διέξοδο, αν δεν θέτει ως ζήτημα αρχής τη ρήξη με τα μονοπώλια - βιομηχανικά, τραπεζικά, εφοπλιστικά, εμπορικά - δηλαδή τη ρήξη με την καπιταλιστική ιδιοκτησία, τους κρατικούς θεσμούς της, τις διεθνείς συμμαχίες της. – Προϋπόθεση ανάτασης του κινήματος, ριζοσπαστικοποίησης των συνειδήσεων, στην πάλη για ανατροπή του συστήματος, είναι η ήττα της αστικής ιδεολογίας, του επικίνδυνου οπορτουνισμού, των θεωριών και ιδεολογημάτων που επίσημα, ανοικτά και ξετσίπωτα υποστηρίζουν την «κοινωνική συνοχή», ταξική συνεργασία, δηλαδή υποταγή της εργατικής τάξης στην αστική, υποταγή των μικροαστικών φτωχών λαϊκών στρωμάτων στα μονοπώλια.
Το ΚΚΕ είναι το κόμμα που η πολιτική και οι προβλέψεις του επιβεβαιώθηκαν. Μόνο το ΚΚΕ τολμά να λέει τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη. Ακόμα και όταν οι προτάσεις του βρίσκονται τη συγκεκριμένη στιγμή σε πλήρη διάσταση με καθιερωμένες και εδραιωμένες στη λαϊκή αντίληψη αντιδραστικές, συντηρητικές απόψεις, όταν όλοι, «πλην Λακεδαιμονίων», βρίσκονταν σε άλλη κατεύθυνση.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - και όλοι οι πρόγονοι αυτών των σχηματισμών, πρέπει να απολογηθούν στο λαό για τις άσκοπες θυσίες στις οποίες τον καλέσανε και τις ψεύτικες υποσχέσεις τους. Μόνο το ΚΚΕ αποκάλυψε τον ταξικό χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας και αντιπάλεψε την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ. Μόνο το ΚΚΕ είπε και συνεχίζει να λέει την αλήθεια στο λαό. Ότι δεν υπάρχει κανένα όφελος για τους εργαζόμενους από την ένταξη της Ελλάδας στη διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ.
Η καπιταλιστική κρίση που συγκλονίζει την Ευρωζώνη απέδειξε ότι αυτά είναι παραμύθια που συγκαλύπτουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του λάκκου των λεόντων. Οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί τους οξύνουν την επίθεση κατά των λαών, αυξάνουν τις πιθανότητες να επιλύσουν τις διαφορές τους με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στον οποίο θα εμπλακεί και η Ελλάδα.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή αντιπάλεψε και αντιπαλεύει τις ποικιλόμορφες θεωρίες και θέσεις που έχουν εμφανιστεί και «εκμοντερνιστεί» με αφορμή την κρίση, για τον πατριωτισμό.
Το ΚΚΕ δεν αθωώνει την ελληνική πλουτοκρατία, όπως κάνουν άλλοι που την χαρακτηρίζουν ως «υποτελή» και «ξενόδουλη», που αρέσκονται να μιλάνε για Ελλάδα «προτεκτοράτο». Το ελληνικό κεφάλαιο είναι συνυφασμένο με τη δράση και τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου. Η αστική τάξη της Ελλάδας συμμετέχει στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και άλλους, παίρνει μέρος σε όλους τους πολέμους. Τα συμφέροντά της προστατεύονται καλύτερα μέσα σε αυτές τις ενώσεις των μονοπωλίων. Το γεγονός ότι είναι λιγότερο ισχυρή από άλλα καπιταλιστικά κράτη, σε τίποτα δεν αλλάζει την ουσία του ζητήματος, ότι δηλαδή η ελληνική αστική τάξη συμμετέχει στη διανομή της λείας. Απέναντι στη διεθνή συμμαχία του κεφαλαίου το ΚΚΕ αντιπαρατάσσει τη διεθνή συμμαχία της εργατικής τάξης. Δίνει τη μάχη στο εθνικό πεδίο, που δεν έχει ξεπεραστεί, όπως υποστήριζαν χρόνια τώρα οι κοσμοπολίτες του ΠΑΣΟΚ και μέχρι προχτές και οι του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από το ότι τελευταία, θυμήθηκαν τα περί «κατοχής της πατρίδας» και αγώνα για «εθνική ανεξαρτησία».
Μόνο το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ζήσουν δίχως τους εκμεταλλευτές τους, ενώ η πλουτοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στιγμή δίχως τους εργαζόμενους. Δεν σκορπίζει αυταπάτες ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος, ότι αυτό το πολιτικό σύστημα είναι δυνατό να γίνει φιλολαϊκό. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, που θα διαγράψει μονομερώς το χρέος. Ο δρόμος που προτείνει στο λαό το ΚΚΕ έχει θυσίες, αλλά είναι λιγότερες απ' αυτές που υποφέρει και μπορεί ο οργανωμένος λαός να τις αντιμετωπίσει.
Το ΚΚΕ θεωρεί αναγκαία και μόνη συμφέρουσα για το λαό, την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου. – Μια συμμαχία που θα παλεύει για να κατακτά ότι μπορεί να κατακτήσει ο λαός σε αυτές τις συνθήκες, αλλά που θα έχει σταθερό στόχο την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Ο λαός ενωμένος με βάση την κοινωνικοταξική του θέση και όχι με βάση την εκλογική του προτίμηση ή τον «γεωγραφικό» διαχωρισμό «αριστερός» - «δεξιός», ή «προοδευτικός» - «συντηρητικός», που έχουν επικρατήσει και χρησιμοποιούνται σκόπιμα για να σπέρνουν σύγχυση, μπορεί να γίνει πανίσχυρος.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό, ιδιαίτερα μπροστά στην εκλογική μάχη, να πάψει να κοιτάζει προς τις «κορυφές», να ακούει τις «εκκλήσεις» δήθεν ενότητας τηλεοπτικώς. Από τις κορυφές δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να προκύψει συμμαχία της προκοπής, για το καλό του, παρά μόνο επικίνδυνη «συναίνεση», «κοινωνική συνοχή», «κυβερνήσεις συνεργασίας» που επιδιώκουν από κοινού ΕΕ, μονοπώλια και πολιτικό τους προσωπικό, για να τσακίσουν ευκολότερα το λαό. Από τα πάνω μόνο «συγκολλήσεις σκορποχωρίων» μπορούν να συμβούν και όχι αυθεντικά λαϊκά μέτωπα και συμμαχίες με στόχο την ριζική ανατροπή του καπιταλισμού. Μια τέτοια λαϊκή συμμαχία, ορμητική, πρέπει να προκύψει μετά τις εκλογές. Πιο δυνατή και πιο ορμητική απ' ότι ήταν μέχρι τώρα, η οποία θα καταφέρει και θα επιδιώξει να αποκρούσει τα νέα μέτρα που έρχονται και τα οποία θα είναι ακόμα χειρότερα από αυτά που γνώρισε με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και ως ένα σημείο και ΛΑ.Ο.Σ.
Το ΚΚΕ έχει λύση για το λαό, έχει πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας. Πάνω απ' όλα, όμως, το ΚΚΕ αποδείχθηκε ότι ξέρει να μάχεται, ξέρει να αγωνίζεται, ξέρει να εμπνέει αισιοδοξία και δύναμη στο λαό, ξέρει να παλεύει σε όλες τις συνθήκες, ανηφόρες, κατηφόρες, στις στροφές, μένει σταθερό.
Η δράση του ΚΚΕ περικλείει τεράστια δυναμική που πρέπει να αναδειχτεί στις κάλπες. Το νέο που μπορούν να φέρουν αυτές οι εκλογές είναι: Να εκφραστεί η απόφαση της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των νέων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, να αποδυναμώσουν τα κόμματα του κεφαλαίου, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Να μη σκοντάψουν πάνω σε παραπλανητικές προτάσεις των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, να μη σκορπίσουν τις ελπίδες τους δεξιά - αριστερά. Κάτι τέτοιο θα φέρει απογοήτευση, θα είναι μεγάλο χτύπημα στην αποτελεσματικότητα των αγώνων. Στην κάλπη να υπερψηφίσουν το Κόμμα τους, το ΚΚΕ, για να γίνει την επόμενη μέρα πανίσχυρη η λαϊκή πρωτοβουλία, η λαϊκή αυτενέργεια, η ταξική πολιτική πάλη για την πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας που έχει το ΚΚΕ, για την εργατική τάξη, το λαό. Τους καλούμε να πάρουν υπόψη ότι η κρίση στην ΕΕ, στην Ευρωζώνη θα βαθύνει, ότι τα επόμενα χρόνια η ΕΕ δεν πρόκειται να είναι όπως είναι τώρα, θα μικρύνει, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους λαούς και επομένως ο λαός πρέπει να χειραφετηθεί από τους μονοδρόμους της ΕΕ, από τους μονοδρόμους της ανάπτυξης με μπροστάρηδες τους ιδιοκτήτες του κεφαλαίου, τα μονοπώλια σε βάρος του λαού.
Καλούμε τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς, τους συναγωνιστές, που, – παρά τις ιδιαίτερες απόψεις τους και τις όποιες διαφορές έχουν απέναντι στο ΚΚΕ, ωστόσο μαζί μας πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια, – σε συμπόρευση και συστράτευση, ώστε να φτάσει παντού η εναλλακτική πρόταση του ΚΚΕ διεξόδου από την κρίση υπέρ του λαού. Να μην υπάρξει ούτε ένας άνθρωπος που θέλει να κάνει κάτι το διαφορετικό, που θέλει λύση και, είτε από άγνοια, γιατί παραπλανήθηκε από τα κόμματα εξουσίας, είτε γιατί φοβήθηκε από την αντιδραστική προπαγάνδα, δεν κάνει αυτό το άλμα, αυτό το βήμα της υπερψήφισης του ΚΚΕ.
Ο λαός πρέπει να αποδειχτεί νικητής απέναντι στα τρομοκρατικά διλήμματα, τα οποία θα γίνουν πολύ χειρότερα μέχρι την ώρα που ανοίγουν οι κάλπες. Τρομοκρατούν αυτοί που θέλουν ένα λαό ηττημένο, πεσμένο κάτω για να περάσουν τα καινούργια μέτρα αυτά σαν οδοστρωτήρα. Παραπλανούν αυτοί που θέλουν κυριολεκτικά να πατήσουν πάνω στη δικαιολογημένη λαϊκή αγανάκτηση, προβάλλουν δήθεν εύκολες λύσεις. Οι λύσεις για το λαό δεν είναι ποτέ εύκολες. Η λύση όμως που προτείνει το ΚΚΕ είναι και λαϊκή - φιλεργατική και ρεαλιστική, γιατί ακριβώς συμφέρει το λαό και εξαρτάται από το λαό να γίνει πραγματικότητα.