Β. Καραντζίδης: «Εμείς δεν πουλάμε ενότητα. Χτίζουμε την ενότητα»

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Η εκλογική αυτή μάχη βρίσκει τον λαό μας σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές του. Η καπιταλιστική κρίση συνεχώς βαθαίνει και οι κυρίαρχες δυνάμεις, η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό έχουν εξαπολύσει μια πρωτοφανή επίθεση κατά των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας.

Για την φύση της καπιταλιστικής κρίσης
Το ΚΚΕ από το 2009 προειδοποίησε ότι έρχονται θύελλες και ότι δεν πρέπει να δοθεί στην νέα τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ούτε μια ώρα ανάσας, την ώρα που κάποιοι άλλοι καλούσαν σε αναμονή για να δούμε αν θα υλοποιηθούν τα «θετικά» ,όπως έλεγαν, σημεία του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. Η θύελλα ξέσπασε σαν συνέπεια της καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης, της φάσης δηλαδή εκείνης όπου η άναρχη παραγωγή ήταν τέτοια που δεν μπορούσε πια να βρει αγορές και τεράστια κεφάλαια δεν μπορούσαν πια να αξιοποιηθούν. Είναι ίδιες οι αιτίες όπως και στις άλλες μεγάλες κρίσεις του 29, του 33, του 70, του 98. Και όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις εξαπολύουν πόλεμο καταστροφής κατά της ζωντανής εργασίας με απολύσεις και συντριπτικές μειώσεις μισθών, με ξεκλήρισμα της αγροτιάς ώστε να μπορέσουν να διασώσουν τα κεφάλαιά τους και ίσως να επανέλθουν σε κάποια αναιμική κερδοφορία πριν ξαναπέσουν σε νέα, πιο βαθειά ακόμα ύφεση.
Όταν η κρίση ξέσπασε όλοι άρχισαν να μιλούν για κρίση χρέους συσκοτίζοντας τα πραγματικά αίτιά της. Μιλούσαν για λογιστικούς ελέγχους και χωρισμό του χρέους σε νόμιμο και παράνομο ζητώντας διαγραφή μόνο του τελευταίου και νομιμοποιώντας ένα μέρος του που παραμένει σε βάρος του λαού που δεν ευθύνεται ούτε για ένα ευρώ από αυτό. Το χρέος δεν είναι παρά ένα από τα συμπτώματα. Γεννήθηκε από τις προσπάθειες του κράτους και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να διασώσει τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις με φοροαπαλλαγές, θαλασσοδάνεια, απευθείας αναθέσεις, επιδοτήσεις στον βρόντο, με χρήματα στους αγρότες με την απαίτηση να μην παράγουν τίποτα, με την δέσμευση των εθνικών πόρων μέσω της συγχρηματοδότησης σε μη παραγωγικές υποδομές. Προήλθε από την καταλήστευση των ταμείων που τώρα ψυχορραγούν.
Όλοι αυτοί συσκοτίζουν τις αιτίες για να κρύψουν τον ένοχο που δεν είναι απλώς κάποια λαμόγια ή κάποιοι ξένοι αλλά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που καταστρέφει και λεηλατεί, που τρέφεται από τις κρίσεις.

Η Ελλάδα του Μνημονίου
Το Μνημόνιο δεν έπεσε σαν κεραυνός. Πολλά από αυτά που προβλέπει υπήρχαν στα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εδώ και πολλά χρόνια καθώς και στις επιδιώξεις Βιομηχάνων και ΕΕ. Και πολλοί από αυτούς που παριστάνουν τους αντιμνημονιακούς έχουν εκλεγεί με αυτά τα προγράμματα. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου ψέλλιζαν ότι το Μνημόνιο περιέχει και θετικά ζητήματα άλλοι πιο προχωρημένοι μίλησαν για ευλογία. Βρήκαν την ευκαιρία να εκμηδενήσουν τους εργαζόμενους.

Ο μύθος της καπιταλιστικής ανάπτυξης
Και τώρα μας μιλούν για ανάπτυξη! Μα μήπως δεν είχαμε ανάπτυξη στην Ελλάδα κατά την προηγούμενη δεκαετία; Τους μεγαλύτερους ρυθμούς στην Ευρώπη είχαμε! Ολυμπιάδες, δρόμοι, αεροδρόμια, γέφυρες και τόσα άλλα. Μήπως αποφεύχθηκε η κρίση; Κάθε άλλο. Αυτού του τύπου η ανάπτυξη, η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι που οδήγησε στην κρίση.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση
Έχουν τεράστιες ευθύνες όλοι αυτοί που εξωράιζαν και εξωραΐζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση καλλιεργώντας αυταπάτες ότι δήθεν μπορεί να μετασχηματιστεί και να γίνει φιλολαικότερη ή ακόμα χειρότερα να εκβιάζουν με υποτιθέμενη καταστροφή και χάος αν αποδεσμευτούμε από την ΕΕ., Το χάος και την καταστροφή τα ζεις ήδη.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έσυραν τον λαό στην καταστροφή
Τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου προωθούν εδώ και χρόνια την διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Λήστευαν τα αποθεματικά των Ταμείων, έβαλαν πλάτη στον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη, που μετέτρεψαν τους δήμους σε όχημα της κυβέρνησης για την πιο αντιλαϊκή πολιτική. Αυτοί συντηρούν την εργατική αριστοκρατία, τις συμβιβασμένες εργοδοτικές – κυβερνητικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που συμμετέχουν σε όλους τους διαλόγους-παρωδία από συναντήσεις με τον ΣΕΒ μέχρι την αποδοχή και συνυπογραφή σε εργασιακές σχέσεις λάστιχο και επιχειρησιακές συμβάσεις ακόμα και στην περιοχή μας.
Ακόμα και όταν εμφανίζονται να κινητοποιούνται αυτό είναι για τα μάτια του κόσμου. Ένα παράδειγμα: Τώρα καλούν σε κινητοποίηση για το θέμα της πώλησης των μονάδων της ΔΕΗ. Κόμματα, Δημοτικές αρχές και συνδικαλιστικές οργανώσεις που όλα αυτά τα χρόνια υμνούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, που επιβάλει τις ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια, που αντιμετωπίζει την ενέργεια ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό, που αποδέχτηκαν τις εργολαβίες και συχνά τις εκμεταλλεύτηκαν για ψηφοθηρικούς λόγους, δεν έχουν την δυνατότητα και αν ακόμα ήθελαν να οδηγήσουν την αντίδραση του κόσμου μέχρι την νίκη και γι αυτό περιορίζουν το ζήτημα εν πολλοίς σε τοπικιστικά πλαίσια.

Τα τοπικά προβλήματα
Τα φαινομενικά τοπικά προβλήματα όπως είναι η τιμή του πετρελαίου, η υποβάθμιση των μονάδων υγείας, η διακοπή της σιδηροδρομικής γραμμής, το κλείσιμο των αει – τεί δεν είναι παρά «σελίδες» του μνημονίου με κοινή συνισταμένη το να γίνουν εμπόρευμα που θα πληρώνει ο λαός ή αλλιώς θα είναι μόνο προνόμιο για λίγους. Να γυρίσουμε την πλάτη σε τέτοιες μεθοδεύσεις. Εμείς το κάναμε με συνέπεια ακόμα και όταν έπρεπε να γίνουμε δυσάρεστοι.
Με όλες μας τις δυνάμεις παλέψαμε για την στήριξη των εργαζομένων και του λαού μας. Στηρίξαμε το ταξικό συνδικαλιστικό και της Λαϊκή Επιτροπή Φλώρινας. Οργανώσαμε τον αγώνα ενάντια στα χαράτσια συσπειρώνοντας εκατοντάδες εργαζόμενους που αρνήθηκαν οργανωμένα να το πληρώσουν και δεν επιτρέψαμε καμία διακοπή ρεύματος. Καταγγείλαμε την εργοδοτική αυθαιρεσία, αποτρέψαμε απολύσεις και μειώσεις μισθών. Πρέπει όμως να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί. Να συσπειρωθούν ακόμα περισσότεροι για τις μάχες που έχουμε από αύριο κιόλας για τα χαράτσια, την τιμή του πετρελαίου, το δικαίωμά μας στη δημόσια υγεία.

Η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ
Πλέον τίθεται το θέμα της εξουσίας. Το πώς δηλαδή η εργατική τάξη, ο λαός θα ασκήσει ο ίδιος την εξουσία παίρνοντας τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του. Η πρόταση του ΚΚΕ είναι και επίκαιρη και ρεαλιστική και άμεση γιατί είναι αυτή που συμφέρει τον λαό.
Μην ακούτε αυτούς που συκοφαντούν ότι το ΚΚΕ παραπέμπει τις λύσεις στην Δευτέρα Παρουσία. Αυτοί μια ζωή θεωρούσαν τον αγώνα για μια άλλη κοινωνία ως Δευτέρα Παρουσία. Αυτοί και άλλοι κάνουν πως αγνοούν την πρόταση του ΚΚΕ γιατί την εχθρεύονται, είναι ταγμένοι στην άλλη πλευρά και γι αυτό επιστρατεύουν το ψέμα και την συκοφαντία.
Το ΚΚΕ προτείνει ξεκάθαρο δρόμο:
Αποδέσμευση από την λυκοσυμμαχία της ΕΕ
Μονομερή διαγραφή του χρέους που ούτε ένα ευρώ δεν οφείλεται στους εργαζόμενους
Λαϊκή Εξουσία που θα μπορέσει να πολλαπλασιάσει τις παραγωγικές δυνατότητας και με κεντρικό σχεδιασμό να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες. Σε αυτή και μόνο την περίπτωση ο λαός κατακτά την εξουσία και το ΚΚΕ μπορεί να συμμετέχει στην διακυβέρνηση.
Η χώρα διαθέτει μεγάλες πηγές πλούτου και απεριόριστες δυνατότητες. Ο αγροτικός τομέας μπορεί να θρέψει τους κατοίκους και να εξάγει προϊόντα, ενέργεια, βωξίτες, χαλυβουργία, ναυπηγεία, τσιμεντοβιομηχανίες και τόσα άλλα. Για να αναπτυχθούν όμως όλα αυτά σε όφελος του λαού είναι αναγκαία μια άλλη εξουσία. Με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων Με εκπροσώπους από τους χώρους δουλειάς, χωρίς προνόμια και ελεύθερα ανακλητούς. Με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας,. Με εξασφαλισμένη δωρεάν δημόσια παιδεία, υγεία, μεταφορές στην υπηρεσία του Λαού.
Σε αυτές τις εκλογές αυτό που κρίνεται σε αυτές τις εκλογές είναι το κατά πόσο ο λαός θα βάλει τα θεμέλια της αντεπίθεσής του.

Η στάση και οι Ευθύνες των άλλων κομμάτων
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πρέπει κυριολεκτικά να τσακιστούν. Να μην μπορούν να πάρουν ανάσα. Είναι οι κύριοι εκφραστές των δυνάμεων του Κεφαλαίου. Είναι αυτοί που οδήγησαν στο ένα εκατομμύριο ανέργους, που μείωσαν τους μισθούς, που ξεπουλούν την δημόσια περιουσία, καταργούν την δημόσια υγεία, περίθαλψη, παιδεία. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα αν τα δύο αυτά κόμματα δεν τσακιστούν.
Όμως ο λαός δεν πρέπει να σκορπίσει την ψήφο του δεξιά και αριστερά σε κόμματα που παρά την φρασεολογία τους έχουν κοινή θέση τον όρκο προς την ΕΕ και την δήθεν επαναδιαπραγματευση του μνημονίου.
Προσπεράστε τα κηρύγματα του ΛΑΟΣ και του κόμματος του κ. Καμένου. Το εθνικιστικό ΛΑΟΣ στήριξε και συμμετείχε στην κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου και έδειξε το πιο αποκρουστικό πρόσωπό του ρίχνοντας την μάσκα του δήθεν φιλολαϊκού. Το κόμμα του κ Καμένου πέρα από την δήθεν αντιμνημονιακή φρασεολογία του δεν αμφισβητεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, υποστηρίζει τις εργασιακές αναδιαρθρώσεις υπέρ των επιχειρηματιών, τα ρίχνει όλα σε μια υποτιθέμενη κατοχή για να αθωώσει την ντόπια αστική τάξη.
Το κόμμα Μπακογιάννη είναι ο πιο λυσσασμένος συκοφάντης οποιασδήποτε εργατικής διεκδίκησης.
Προσπεράστε την ΔΗΜΑΡ που έναν και μόνο ουσιαστικό άμεσο στόχο θέτει. Την με κάθε τρόπο παραμονή στην ΕΕ και το Ευρώ που μας έφεραν εδώ. Είναι δεξαμενή υποδοχής δυσαρέσκειας. Έσπευσε να καταθέσει προς τους αστούς δήλωση νομιμοφροσύνης περί δήθεν ευθυνών της αριστεράς;
Γυρίστε την πλάτη στον υποκριτικό φαρισαισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προτάσεις του περί κάποιας ενότητας στα ελάχιστα (που τυχαίνει να είναι το …πλήρες πρόγραμμά του) δεν είναι ειλικρινείς. Εδώ και χρόνια αλλά και μέχρι τις τελευταίες αυτές μέρες σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες σε συνδικάτα, τις απεργίες, τις τοπικές εκλογές συμμαχεί με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ενάντια στο ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα. Μόλις τον τελευταίο μήνα συγκρότησαν κοινά ψηφοδέλτια με το ΠΑΣΟΚ σε ΣΕΗ, αναπηρικό κίνημα, Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας και Κέρκυρας, απέκλεισαν από κοινού το ΠΑΜΕ που έλαβε 47% στους δημοτικούς υπαλλήλους Μαγνησίας από όλες τις θέσεις του προεδρείου. Στην ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων ετοιμάζουν κλαδική σύμβαση με μείωση μισθών που αφορά πολλές χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους. Αν πάμε πιο πίσω χρονικά θα μιλάμε ατελείωτες ώρες. Ας μην θυμηθούμε τις δημοτικές εκλογές ή τον χαρακτηρισμό «εξαλοσύνες» για τις απεργίες των ναυτεργατών. Δεν είναι λάθη του. Είναι στρατηγική του επιλογή. Βρίσκεται στην άλλη πλευρά και ψαρεύει σε θολά νερά. Δηλώνει ότι νοσταλγεί και εκφράζει το...παλιό ΠΑΣΟΚ

Για την κοινωνική συμμαχία. Εμείς δεν πουλάμε ενότητα – χτίζουμε την ενότητα.
Μιλούν για διάφορα περίεργα κυβερνητικά σχήματα μεταξύ δυνάμεων που δεν έχουν τίποτα κοινό στα προγράμματά τους και που θα διαλύονταν την επαύριο. Προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών. Θέλουν να σπρώξουν το ΚΚΕ στο αστικό κάδρο για να το ξεδοντιάσουν ως δύναμη του κινήματος, να μειώσουν το κύρος του στους εργαζόμενους για να μην το βρουν μπροστά τους την επόμενη μέρα.
Για εμάς η κοινωνική συμμαχία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την κρεμάσουμε στα προεκλογικά μανταλάκια. Εμείς δεν πουλάμε ενότητα. Χτίζουμε την ενότητα των εργαζομένων κάθε μέρα στον χώρο δουλειάς με ανθρώπους που μπορεί μέχρι σήμερα να ψήφιζαν οτιδήποτε. Μαζί με τους φτωχομεσαίους αγρότες που ξεκληρίζονται, μαζί με τους μικρούς ΕΒΕ που κλείνουν τα μαγαζιά τους, μαζί με την νεολαία που βλέπει το μέλλον της να καταστρέφεται.
Αυτή είναι η μεγάλη λαϊκή συμμαχία που θα παλέψει συνειδητά για την εξουσία.
Από αυτές τις εκλογές υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ. Να εκτιναχθεί με πολλές χιλιάδες νέες ψήφους η δύναμή του. Αυτό όμως δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μια αποφασιστική παράμετρος για να έχουμε ένα δυνατό λαϊκό κίνημα που θα δείξει την δύναμή του, θα σταθεί αποφασιστικά στις μεγάλες μάχες που έρχονται, θα σταματήσει την λαίλαπα που πλησιάζει, θα βάλει τις βάσεις για την δική του αντεπίθεση.
Η μοιρολατρία και ο φόβος δεν έχουν θέση. Η δίψα για λαϊκή νίκη πρέπει να γίνει οδηγός ενός λαού που όταν θέλει μπορεί. Δεν είναι παντοδύναμη η αστική πολιτική εξουσία, δεν είναι παντοδύναμος ο καπιταλισμός. Έχουμε δίκιο και θα νικήσουμε.