Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Για την κατάσταση στα σχολεία

Πέρασε πάνω από ένας μήνας από την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς και ως μητέρες ερχόμαστε αντιμέτωπες καθημερινά με μια τραγική κατάσταση στα σχολεία. Τεράστια τμήματα μέχρι και 28 μαθητών ακόμα και σε νηπιαγωγεία, με ότι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για τη μόρφωση των παιδιών μας αλλά και για την υγεία τους.
Οι εκπαιδευτικοί καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να φέρουν σε πέρας το έργο τους, αλλά δυστυχώς αυτό δε φτάνει. Υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, καθώς «δεν έχουν δασκάλους να στείλουν» την ώρα που χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί περιμένουν στην ανεργία. Εξαιτίας της υποχρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών υπάρχουν ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, ακόμα και σε είδη καθαριότητας.
Κάθε χρόνο μειώνουν τη χρηματοδότηση για την παιδεία όλο και περισσότερο με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Την ίδια στιγμή το κράτος δίνει εκατομμύρια ευρώ σε τράπεζες, μεγαλοβιομήχανους, εφοπλιστές και σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Άρα υπάρχουν λεφτά, αλλά για ποιους; Σίγουρα όχι για την εργατική τάξη και τα παιδιά της. Δεν μπορούν να μπουκώνουν τις επιχειρήσεις με τεράστια ποσά την ίδια ώρα που για τα σχολεία δεν πληρώνουν ούτε το πετρέλαιο.
Με το βούρδουλα της λεγόμενης αξιολόγησης τα σχολεία θα κατηγοριοποιούνται σε «καλά» και «κακά». Θέλουν τα σχολεία να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις, αναζητώντας πόρους για να επιβιώσουν.
Δεν πρόκειται για τίποτα άλλο παρά κομμάτι της πολιτικής που φορτώνει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες του εργαζόμενου λαού.
Κάθε ένα ευρώ που δίνουμε από την τσέπη μας για τη λειτουργία του σχολείου είναι ένα ακόμη χτύπημα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, ένα ακόμη βήμα για την περαιτέρω υποχρηματοδότηση και υποβάθμισή της. Ένα ακόμη χτύπημα στο μέλλον των παιδιών μας. Τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε από φωτοτυπικό χαρτί μέχρι και είδη καθαριότητας. Σε λίγο θα μας ζητήσουν για το πετρέλαιο, αργότερα για την επισκευή του σχολείου, για το μισθό του δασκάλου. Στόχος είναι να απαλλαγεί το κράτος από το «βάρος» της μόρφωσης των παιδιών μας.
Απευθυνόμαστε στους εκπαιδευτικούς, στα συνδικαλιστικά τους όργανα, στους συλλόγους διδασκόντων. Δουλειά των εκπαιδευτικών είναι να μεταδώσουν τη γνώση στα παιδιά μας και όχι να ψάχνουν να βρούνε χρήματα για τη λειτουργία του σχολείου απευθυνόμενοι είτε στους γονείς είτε σε επιχειρηματίες «χορηγούς». Μαζί με τους γονείς και τους συλλόγους γονέων, μαζί με τους μαθητές, να οργανώσουν την πάλη, ώστε να μη δοθεί ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους για τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου, αλλά αντίθετα με αγώνα να διεκδικηθούν τα απαραίτητα. Σε περίπτωση αδυναμίας λειτουργίας του σχολείου (έλλειψη θέρμανσης ή λειτουργικών δαπανών) να προχωρήσουμε σε αγωνιστική διεκδίκηση με διάφορες μορφές.
Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλα τα παιδιά!
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο και 2χρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά σε ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης υψηλού επιπέδου, με βάση τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας. Δίχρονες δημόσιες επαγγελματικές σχολές μετά το 12χρονο. Καμία επιχειρηματική δράση στην Παιδεία.
• Να καταργηθεί τώρα η Τράπεζα Θεμάτων. Οι προαγωγικές εξετάσεις να είναι στην αποκλειστική ευθύνη του σχολείου και των εκπαιδευτικών.
• Να καλυφθούν άμεσα όλα τα κενά, με μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. Μόνιμη δουλειά για όλους τους εκπαιδευτικούς, με αξιοπρεπείς μισθούς.
• Γενναία χρηματοδότηση των σχολείων ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική, κτηριακή, υλικοτεχνική υποδομή, για την κάλυψη των αναγκών της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη γονιών.
• Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εμβολιασμοί για όλα τα παιδιά. Να εξασφαλιστεί δωρεάν γεύμα στο σχολείο με ευθύνη του Κράτους και της Τοπικής Διοίκησης
• 15 νήπια – προνήπια ανά νηπιαγωγό και δάσκαλο Α και Β τάξης. 20 μαθητές ανά δάσκαλο και καθηγητή στις υπόλοιπες τάξεις. Εξασφάλιση ασφαλούς δωρεάν μεταφοράς για όλα τα παιδιά.

Σύλλογος Γυναικών Φλώρινας
Μέλος ΟΓΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.