Την προηγούμενη εβδομάδα εργάτης έχασε, όπως μας καταγγέλλουν εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Περιοχής, τα δύο δάχτυλά του, κατά τη διάρκεια της δουλειάς του στο εργοστάσιο ΤΟΤΤΗΣ-PACK, ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της εργασίας και της έλλειψης μέτρων ασφαλείας.
Το τελευταίο διάστημα στο ίδιο εργοστάσιο έχουν εφαρμοστεί από την εργοδοσία όλα τα αντεργατικά μέτρα (μειώσεις μισθών, απολύσεις κλπ).
Η συνειδητή απαξίωση των εγκαταστάσεων στους τόπους δουλειάς, παράλληλα με την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στο χώρο, καθιστά καθημερινό εφιάλτη των εργαζομένων τον κίνδυνο ατυχήματος.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και ιδιαίτερα οι συγκυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων φέρουν ακέραια την ευθύνη, διότι με την αποδυνάμωση των επιθεωρήσεων εργασίας έλυσαν τα χέρια των εργοδοτών που στο όνομα του κέρδους δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα.
Τα συχνά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς δεν είναι τυχαία. Γίνονται γιατί οι συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων αντιμετωπίζονται ως κόστος από τους επιχειρηματίες.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους:
• Να μην κλείνουν τα μάτια τους μπροστά σε αυτά τα γεγονότα. Δεν είναι η «κακιά στιγμή», δεν φταίει η μοίρα μας. Πρόκειται για εγκλήματα για τα οποία κανείς δεν θα λογοδοτήσει αν δεν το απαιτήσουμε ΕΜΕΙΣ!
• Καμία υποχώρηση στην εργοδοσία ούτε για μισθούς ούτε για δικαιώματα και προπάντων για την ζωή μας, για τις συνθήκες που δουλεύουμε, την υγιεινή και ασφάλεια.
• Να συσπειρωθούν στα σωματεία, να τα κάνουν όπλο τους στον αγώνα ενάντια 0στην αδίστακτη εργοδοσία, να συστρατευτούν με το ΠΑΜΕ, να απατήσουν παντού ολοκληρωμένα μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια, καμία απόλυση που φέρνει εντατικοποίηση της δουλειάς γι' αυτούς που μένουν και ανεργία για τους απολυμένους.
Να διεκδικήσουν τα σύγχρονα δικαιώματά τους κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που συνθλίβει τη ζωή της εργατικής τάξης.
Το τελευταίο διάστημα στο ίδιο εργοστάσιο έχουν εφαρμοστεί από την εργοδοσία όλα τα αντεργατικά μέτρα (μειώσεις μισθών, απολύσεις κλπ).
Η συνειδητή απαξίωση των εγκαταστάσεων στους τόπους δουλειάς, παράλληλα με την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στο χώρο, καθιστά καθημερινό εφιάλτη των εργαζομένων τον κίνδυνο ατυχήματος.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και ιδιαίτερα οι συγκυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων φέρουν ακέραια την ευθύνη, διότι με την αποδυνάμωση των επιθεωρήσεων εργασίας έλυσαν τα χέρια των εργοδοτών που στο όνομα του κέρδους δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα.
Τα συχνά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς δεν είναι τυχαία. Γίνονται γιατί οι συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων αντιμετωπίζονται ως κόστος από τους επιχειρηματίες.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους:
• Να μην κλείνουν τα μάτια τους μπροστά σε αυτά τα γεγονότα. Δεν είναι η «κακιά στιγμή», δεν φταίει η μοίρα μας. Πρόκειται για εγκλήματα για τα οποία κανείς δεν θα λογοδοτήσει αν δεν το απαιτήσουμε ΕΜΕΙΣ!
• Καμία υποχώρηση στην εργοδοσία ούτε για μισθούς ούτε για δικαιώματα και προπάντων για την ζωή μας, για τις συνθήκες που δουλεύουμε, την υγιεινή και ασφάλεια.
• Να συσπειρωθούν στα σωματεία, να τα κάνουν όπλο τους στον αγώνα ενάντια 0στην αδίστακτη εργοδοσία, να συστρατευτούν με το ΠΑΜΕ, να απατήσουν παντού ολοκληρωμένα μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια, καμία απόλυση που φέρνει εντατικοποίηση της δουλειάς γι' αυτούς που μένουν και ανεργία για τους απολυμένους.
Να διεκδικήσουν τα σύγχρονα δικαιώματά τους κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που συνθλίβει τη ζωή της εργατικής τάξης.
Οταν εμείς αγωνιζόμασταν να σπουδάσουμε και να εργαστούμε για να ζήσουμε την οικογένειά μας, τα παιδιά του σφυροδρέπανου και των εξαρχείων φρόντιζαν να σπάσουν τις βιτρίνες της Αθήνας και να κάνουν πλιάτσικο στα καταστήματα. Για αυτό άλλωστε ειναι ανορθόγραφοι και δεν ξέρουν να γράφουν το <>.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη δουλειά που γνωρίζεται ειναι να σπηλώνετε την φήμη εταιρειών με σκοπό να τις κλείσετε, άλλωστε μετά απο τόσες εταιρείες που έχετε κλείσει ειστε έμπειροι σε αυτό.
Πρέπει να καταλάβετε οτι δεν εκπροσωπείτε παρα μόνο το 4% του λαού -γραφικοί όπως πάντα κάντε τις εκδηλώσεις σας με τα επαναστατικά τραγούδια ζώντας σε μια παλιά αποτυχημένη εποχή. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν σας επιτρέπουμε να επεμβαίνεται και να καταστρέφεται τις ζωές των ανθρώπων.
Ο κόσμος έχει αλλάξει ζήστε στην πραγματικότητα.
Τα πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα αναφέρετε και κανένα σχόλιο σας δεν ειναι σωστό (αλλά ξέχασα τα σχόλια αυτά ισχύουν για το κόμμα σας εδώ και πολλά χρόνια. Τα ίδια λέγατε-τα ίδια λέτε)
Δεν ζητήσαμε και δεν θέλουμε προστάτες μπορούμε να υπερασπιστούμε μόνοι μας της ζωές μας. Ζήστε στην εποχή σας και αφήστε μας ήσυχους
Κάτι για τον άνθρωπο που έχασε τα δυο του δάχτυλα θα μας πεις; Αν είχαν πετύχει οι αγώνες μας θα είχες λάβει δωρεάν μόρφωση και θα είχες μάθει ορθογραφία. Για κάτι σαν εσένα (φουκαράδες εθελόδουλους) θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.
ΔιαγραφήΣου αφιερώνω και αυτό το απόσπασμα του Κολοκοτρώνη (όχι πως θα το καταλάβεις)
Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμε την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυροτοθήκες μας, τα μαγαζιά μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την εδική μας, την τούρκικη δύναμη. Τώρα όπου ενικήσαμε, όπου ετελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα. Ομοιάζομεν σαν να είναι εις ένα λιμένα πενήντα-εξήντα καράβια φορτωμένα, ένα από αυτά ξεκόβει, κάνει πανιά, πηγαίνει εις την δουλειά του με μεγάλη φορτούνα, με μεγάλο άνεμο, πηγαίνει, πουλεί, κερδίζει, γυρίζει οπίσω σώον. Τότε ακούς όλα τα επίλοιπα καράβια και λέγουν: «Ιδού άνθρωπος, ιδού παλληκάρια, ιδού φρόνιμος, και όχι σαν εμείς οπού καθόμεθα δειλοί, χαϊμένοι », και κατηγορούνται οι καπεταναίοι ως ανάξιοι. Αν δεν ευδοκιμούσε το καράβι, ήθελε ειπούν: «Μα τι τρελλός να σηκωθεί με τέτοια φορτούνα, με τέτοιο άνεμο, να χαθεί ο παλιάνθρωπος, επήρε τον κόσμο εις τον λαιμό του».