Τα τεράστια λιγνιτικά αποθέματα στο υπέδαφος της δυτικής Μακεδονίας, αν και άνθρακες, έχουν αποδειχθεί, κυριολεκτικά… θησαυρός και μάλιστα όχι μόνο για την τοπική οικονομία και κοινωνία, αλλά και για την ελληνική επικράτεια εν γένει, μέσω της καθοριστικής συνδρομής της περιοχής στην ομαλή ηλεκτροδότηση της χώρας.
Ήδη, η σωρευτική αξία του λιγνίτη, που εξορύχτηκε από το 1960 μέχρι και το 2011, υπολογίζεται ότι έχει συνδράμει σας τοπικές κοινωνίες, εκατέρωθεν του ενεργειακού άξονα Αμυνταίου-Κοζάνης- Πτολεμαΐδας, με συνολικό πλούτο της τάξης των 35 δισ. ευρώ, έχοντας σημαντική προσφορά και σε επίπεδο απασχόλησης. Αν συνεκτιμηθεί δε, και η δυνατότητα περαιτέρω αξιοποίησης των λιγνιτικών αποθεμάτων, που έχουν απομείνει, τότε αναμένεται να «πέσουν» στην ευρύτερη περιοχή άλλα περίπου 20 δισ. ευρώ έως ίο 2054, οπότε και σχεδιάζεται η απόσυρση της τελευταίας λιγνιτικής μονάδας, από αυτές που σήμερα λειτουργούν στη δυτική Μακεδονία.
«Μονοκαλλιέργεια»
Η υψηλή εξάρτηση της περιφέρειας, ωστόσο, από την οικονομία του… άνθρακα -μιας και το περίπου 25% του τοπικού ΑΕΠ σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με την «μονοκαλλιέργεια» της εξόρυξης κι αξιοποίησης του λιγνίτη• μπορεί να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ και να ισχύσει εν τέλει στο μέλλον το ρητό «άνθρακες ο θησαυρός».
«Η απόσυρση 300 ΜW λιγνιτικής ισχύος της περιοχής, θα στερήσει από την τοπική οικονομία ποσό της τάξεως των 83 εκατ. ευρώ, ετησίως και παράλληλα, θα προκαλέσει απώλεια 1.559 θέσεων εργασίας και μάλιστα κυρίως εκτός της ΔΕΗ ΑΕ», αναφέρεται σε μελέτη του ΤΕΕ/Δυτiκής Μακεδονίας με τίτλο «Εκτίμηση του κόστους μετάβασης της Δ/ Μακεδονίας σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής παραγωγής». Στο επιστημονικό πόνημα -από όπου και προέρχονται τα αριθμητικά ευρήματα- προστίθεται, επίσης, δίκην προειδοποίησης πως εάν αποσυρθούν 2.400 ΜW ισχύος, χωρίς να ληφθούν ισοδύναμα μέτρα στήριξης της τοπικής οικονομίας, τότε τα μεγέθη που σχετίζονται με το εισόδημα και την απασχόληση του πληθυσμού της Δυτικής Μακεδονίας είναι δυνατόν να αποδειχθούν εφιαλτικά και μη αναστρέψιμα για την περιοχή.
«Για την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, η αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων αποκλειστικά σχεδόν στην ηλεκτροπαραγωγή, αποτέλεσε το βασικότερο και κύριο εγχείρημα των τελευταίων πέντε δεκαετιών. Η καθετοποιημένη βιομηχανία λιγνίτη, με αποκλειστικό σχεδόν πυλώνα τη ΔΕΗ, επέδρασε καταλυτικά και διαμόρφωσε με ισχυρό τρόπο την αναπτυξιακή πορεία της ευρύτερης περιοχής», υπογραμμίζεται στη μελέτη του ΤΕΕ/Δ Μακεδονίας και προστίθεται πως η εκμετάλλευση του λιγνίτη υπήρξε και συνεχίζει να είναι καθοριστικός παράγοντας για την οικονομική ευημερία της περιφέρειας Δ. Μακεδονίας.
Όσον αφορά στα υπόλοιπα συμπεράσματα της επιστημονικής έρευνας τονίζεται ότι:
Για κάθε μία θέση μόνιμου προσωπικού στα ορυχεία και στους σταθμούς παραγωγής, δημιουργούνται και συντηρούνται 3,28 θέσεις στην τοπική αγορά εργασίας, ενώ για κάθε ευρώ που δαπανά η ΔΕΗ ΑΕ. σε μισθούς κι εργολαβίες, προκύπτουν επαγωγικά, περισσότερα από τρία ευρώ στον κύκλο της τοπικής οικονομίας, Επί συνόλου 6.882 μόνιμων και εκτάκτων υπαλλήλων της ΔΕΗ ΔΕ. στην περιοχή, συντηρούνται συνολικά22.573 θέσεις εργασίας σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας. Τα 387 εκατ. ευρώ, που αποτελούν το καθαρό ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, αλλά και των κάθε είδους εργολαβιών και υπηρεσιών προς τα ορυχεία και τους σταθμούς παραγωγής, δημιουργούν πλούτο 1.198 εκατ. ευρώ για το σύνολο της τοπικής οικονομίας. Πρακτικά, περισσότερο από το 25% του περιφερειακού ΑΕΠ προκύπτει μονοσήμαντα από παραγωγικές δραστηριότητες της βιομηχανίας λιγνίτη.
Για κάθε τόνο λιγνίτη που εξορύσσεται στη Δ. Μακεδονία, η τοπική οικονομία κερδίζει συσσωρευτικά το ποσό των 23,81 ευρώ, ενώ για κάθε χίλιους τόνους λιγνίτη συντηρούνται 0,45 θέσεις εργασίας. Η απόσυρση 300MW λιγνιτικής ισχύος από την περιοχή θα στερήσει από την τοπική οικονομία 83 εκατ. ευρώ ετησίως και θα προκαλέσει απώλεια 1.559 θέσεων εργασίας και μάλιστα, κυρίως εκτός ΔΕΗ Α.Ε. Αν αποσυρθούν 2400 Μ\ν, χωρίς ισοδύναμα μέτρα στήριξης της τοπικής οικονομίας, τα μεγέθη είναι δυνατόν να αποδειχθούν εφιαλτικά και μη αναστρέψιμα για την περιοχή μας.
Η αντικατάσταση λιγνιτικής ισχύος, με ισχύ προερχόμενη από εισαγόμενο φυσικό αέριο, με τιμή αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών 002 στα 10 ευρώ /τόνο, θα είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια 83 εκατ. ευρώ, ετησίως, για τη δυτική Μακεδονία και επιπλέον 22,8 εκατ. ευρώ ετήσιες απώλειες για την εθνική οικονομία. Η συσσωρευτική αξία του λιγνίτη που εξορύχτηκε από το 1960 μέχρι το 2011, πρόσφερε στη δυτική Μακεδονία συνολικό πλούτο της τάξης των 35 δισ. ευρώ.
Η περαιτέρω αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων που απομένουν, θα προσφέρουν συνολικά και μέχρι το 2054 οπότε και σχεδιάζεται η απόσυρση και της τελευταίας λιγνιτικής μονάδας της περιοχής μας, 20 δισ. ευρώ. Οριακό και ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο καμπής για την περιοχή εκτιμάται ότι θα αποτελέσει το 2021, οπότε και θα έχει απολεσθεί σημαντικό μέρος των θέσεων εργασίας και εισοδημάτων που προέρχονται από τη λιγνιτική δραστηριότητα. Με άλλα λόγια, οι όποιες δράσεις ή πολιτικές σχεδιάζονται για να στηρίξουν τη Μεταλλιγνιτική εποχή, πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και εφαρμογή στα επόμενα επτά χρόνια. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να ξεκινήσουν σήμερα.
Εξοικονόμηση 49,7 δις. δολ.
Σε επίπεδο εθνικής οικονομίας, το σύνολο των λιγνιτών που εξορύχτηκαν από το 1960 μέχρι το 2009 στην περιοχή, μετατράπηκε σε ηλεκτρική ενέργεια ίση με 562.000 0\νή, απέτρεψε την εισαγωγή 154.000.000 τόνων ισοδύναμου πετρελαίου και πρόσφερε σωρευτικά στην εθνική οικονομία εξοικονόμηση συναλλάγματος 49,7 δισ. δολαρίων. «Όλα τα ανωτέρω στοιχεία τεκμηριώνουν με μαθηματικό τρόπο την ισχυρή επίδραση της λιγνιτικής βιομηχανίας, τόσο στην οικονομία, όσο και στην αγορά εργασίας της Δ. Μακεδονίας», σχολιάζει σχετικά ο πρόεδρος του ΤΕΕ/Δ. Μακεδονίας Δημήτρης Μαυροματίδης και συμπληρώνει πως «μπορούμε να μιλάμε ξεκάθαρα για συνθήκες μονοκαλλιέργειας οι οποίες, χωρίς τη λήψη άμεσων μέτρων, θα εξελιχθούν σε μη αναστρέψιμη αναπτυξιακή παθογένεια για την ευρύτερη περιοχή».
Από την εφημερίδα Ημερησία - Για τη μεταφορά σε ηλεκτρονική μορφή kozan.gr
Ήδη, η σωρευτική αξία του λιγνίτη, που εξορύχτηκε από το 1960 μέχρι και το 2011, υπολογίζεται ότι έχει συνδράμει σας τοπικές κοινωνίες, εκατέρωθεν του ενεργειακού άξονα Αμυνταίου-Κοζάνης- Πτολεμαΐδας, με συνολικό πλούτο της τάξης των 35 δισ. ευρώ, έχοντας σημαντική προσφορά και σε επίπεδο απασχόλησης. Αν συνεκτιμηθεί δε, και η δυνατότητα περαιτέρω αξιοποίησης των λιγνιτικών αποθεμάτων, που έχουν απομείνει, τότε αναμένεται να «πέσουν» στην ευρύτερη περιοχή άλλα περίπου 20 δισ. ευρώ έως ίο 2054, οπότε και σχεδιάζεται η απόσυρση της τελευταίας λιγνιτικής μονάδας, από αυτές που σήμερα λειτουργούν στη δυτική Μακεδονία.
«Μονοκαλλιέργεια»
Η υψηλή εξάρτηση της περιφέρειας, ωστόσο, από την οικονομία του… άνθρακα -μιας και το περίπου 25% του τοπικού ΑΕΠ σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με την «μονοκαλλιέργεια» της εξόρυξης κι αξιοποίησης του λιγνίτη• μπορεί να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ και να ισχύσει εν τέλει στο μέλλον το ρητό «άνθρακες ο θησαυρός».
«Η απόσυρση 300 ΜW λιγνιτικής ισχύος της περιοχής, θα στερήσει από την τοπική οικονομία ποσό της τάξεως των 83 εκατ. ευρώ, ετησίως και παράλληλα, θα προκαλέσει απώλεια 1.559 θέσεων εργασίας και μάλιστα κυρίως εκτός της ΔΕΗ ΑΕ», αναφέρεται σε μελέτη του ΤΕΕ/Δυτiκής Μακεδονίας με τίτλο «Εκτίμηση του κόστους μετάβασης της Δ/ Μακεδονίας σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής παραγωγής». Στο επιστημονικό πόνημα -από όπου και προέρχονται τα αριθμητικά ευρήματα- προστίθεται, επίσης, δίκην προειδοποίησης πως εάν αποσυρθούν 2.400 ΜW ισχύος, χωρίς να ληφθούν ισοδύναμα μέτρα στήριξης της τοπικής οικονομίας, τότε τα μεγέθη που σχετίζονται με το εισόδημα και την απασχόληση του πληθυσμού της Δυτικής Μακεδονίας είναι δυνατόν να αποδειχθούν εφιαλτικά και μη αναστρέψιμα για την περιοχή.
«Για την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, η αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων αποκλειστικά σχεδόν στην ηλεκτροπαραγωγή, αποτέλεσε το βασικότερο και κύριο εγχείρημα των τελευταίων πέντε δεκαετιών. Η καθετοποιημένη βιομηχανία λιγνίτη, με αποκλειστικό σχεδόν πυλώνα τη ΔΕΗ, επέδρασε καταλυτικά και διαμόρφωσε με ισχυρό τρόπο την αναπτυξιακή πορεία της ευρύτερης περιοχής», υπογραμμίζεται στη μελέτη του ΤΕΕ/Δ Μακεδονίας και προστίθεται πως η εκμετάλλευση του λιγνίτη υπήρξε και συνεχίζει να είναι καθοριστικός παράγοντας για την οικονομική ευημερία της περιφέρειας Δ. Μακεδονίας.
Όσον αφορά στα υπόλοιπα συμπεράσματα της επιστημονικής έρευνας τονίζεται ότι:
Για κάθε μία θέση μόνιμου προσωπικού στα ορυχεία και στους σταθμούς παραγωγής, δημιουργούνται και συντηρούνται 3,28 θέσεις στην τοπική αγορά εργασίας, ενώ για κάθε ευρώ που δαπανά η ΔΕΗ ΑΕ. σε μισθούς κι εργολαβίες, προκύπτουν επαγωγικά, περισσότερα από τρία ευρώ στον κύκλο της τοπικής οικονομίας, Επί συνόλου 6.882 μόνιμων και εκτάκτων υπαλλήλων της ΔΕΗ ΔΕ. στην περιοχή, συντηρούνται συνολικά22.573 θέσεις εργασίας σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας. Τα 387 εκατ. ευρώ, που αποτελούν το καθαρό ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, αλλά και των κάθε είδους εργολαβιών και υπηρεσιών προς τα ορυχεία και τους σταθμούς παραγωγής, δημιουργούν πλούτο 1.198 εκατ. ευρώ για το σύνολο της τοπικής οικονομίας. Πρακτικά, περισσότερο από το 25% του περιφερειακού ΑΕΠ προκύπτει μονοσήμαντα από παραγωγικές δραστηριότητες της βιομηχανίας λιγνίτη.
Για κάθε τόνο λιγνίτη που εξορύσσεται στη Δ. Μακεδονία, η τοπική οικονομία κερδίζει συσσωρευτικά το ποσό των 23,81 ευρώ, ενώ για κάθε χίλιους τόνους λιγνίτη συντηρούνται 0,45 θέσεις εργασίας. Η απόσυρση 300MW λιγνιτικής ισχύος από την περιοχή θα στερήσει από την τοπική οικονομία 83 εκατ. ευρώ ετησίως και θα προκαλέσει απώλεια 1.559 θέσεων εργασίας και μάλιστα, κυρίως εκτός ΔΕΗ Α.Ε. Αν αποσυρθούν 2400 Μ\ν, χωρίς ισοδύναμα μέτρα στήριξης της τοπικής οικονομίας, τα μεγέθη είναι δυνατόν να αποδειχθούν εφιαλτικά και μη αναστρέψιμα για την περιοχή μας.
Η αντικατάσταση λιγνιτικής ισχύος, με ισχύ προερχόμενη από εισαγόμενο φυσικό αέριο, με τιμή αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών 002 στα 10 ευρώ /τόνο, θα είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια 83 εκατ. ευρώ, ετησίως, για τη δυτική Μακεδονία και επιπλέον 22,8 εκατ. ευρώ ετήσιες απώλειες για την εθνική οικονομία. Η συσσωρευτική αξία του λιγνίτη που εξορύχτηκε από το 1960 μέχρι το 2011, πρόσφερε στη δυτική Μακεδονία συνολικό πλούτο της τάξης των 35 δισ. ευρώ.
Η περαιτέρω αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων που απομένουν, θα προσφέρουν συνολικά και μέχρι το 2054 οπότε και σχεδιάζεται η απόσυρση και της τελευταίας λιγνιτικής μονάδας της περιοχής μας, 20 δισ. ευρώ. Οριακό και ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο καμπής για την περιοχή εκτιμάται ότι θα αποτελέσει το 2021, οπότε και θα έχει απολεσθεί σημαντικό μέρος των θέσεων εργασίας και εισοδημάτων που προέρχονται από τη λιγνιτική δραστηριότητα. Με άλλα λόγια, οι όποιες δράσεις ή πολιτικές σχεδιάζονται για να στηρίξουν τη Μεταλλιγνιτική εποχή, πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και εφαρμογή στα επόμενα επτά χρόνια. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να ξεκινήσουν σήμερα.
Εξοικονόμηση 49,7 δις. δολ.
Σε επίπεδο εθνικής οικονομίας, το σύνολο των λιγνιτών που εξορύχτηκαν από το 1960 μέχρι το 2009 στην περιοχή, μετατράπηκε σε ηλεκτρική ενέργεια ίση με 562.000 0\νή, απέτρεψε την εισαγωγή 154.000.000 τόνων ισοδύναμου πετρελαίου και πρόσφερε σωρευτικά στην εθνική οικονομία εξοικονόμηση συναλλάγματος 49,7 δισ. δολαρίων. «Όλα τα ανωτέρω στοιχεία τεκμηριώνουν με μαθηματικό τρόπο την ισχυρή επίδραση της λιγνιτικής βιομηχανίας, τόσο στην οικονομία, όσο και στην αγορά εργασίας της Δ. Μακεδονίας», σχολιάζει σχετικά ο πρόεδρος του ΤΕΕ/Δ. Μακεδονίας Δημήτρης Μαυροματίδης και συμπληρώνει πως «μπορούμε να μιλάμε ξεκάθαρα για συνθήκες μονοκαλλιέργειας οι οποίες, χωρίς τη λήψη άμεσων μέτρων, θα εξελιχθούν σε μη αναστρέψιμη αναπτυξιακή παθογένεια για την ευρύτερη περιοχή».
Από την εφημερίδα Ημερησία - Για τη μεταφορά σε ηλεκτρονική μορφή kozan.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.