Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Έρχεται το 1ο Αντάμωμα των Απανταχού Πισοδεριτών

Το Πισοδέρι, αυτή η πανάρχαια Εθνική έπαλξη του βλαχόφωνου Ελληνισμού προϋπήρξε των Ρωμαϊκών χρόνων σαν αναγκαστικό πέρασμα για τα Κορέστια, την Πρέσπα και την Αλβανία. Είναι η πατρίδα πολλών ηρώων των αγώνων του Έθνους, του Κασομούλη, του αρματολού Μεϊντάνη,του Παπασταύρου Τσάμη και άλλων.
Σήμερα αποτελεί έναν ενδιαφέροντα τουριστικό προορισμό με το χιονοδρομικό κέντρο στην περιοχή Βίγλα, αλλά και για μοναδικές διαδρομές στη φύση και στην ιστορία. Η Μοδέστειος Σχολή, έργο του Αρχιμανδρίτη Μοδέστου (Μίνου) του Πισοδερίτη,για 65 ολόκληρα χρόνια υπήρξε ο Φάρος του Ελληνισμού στην ακριτική αυτή γωνιά της Ελλάδος. Υπήρξε ανώτερο εθνικό και μορφωτικό ίδρυμα, και συγχρόνως κέντρο επαναστατικής δράσης κατά των Βουλγάρων και Ρουμάνων. Η Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδας (1050), κρησφύγετο των Μακεδονομάχων, η Αγία Παρασκευή (1730) και το εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους, όπου παρέμεινε για 3 χρόνια το κεφάλι του αγωνιστή του Μακεδονικού Αγώνα, Παύλου Μελά, αποτελούν πομπό και δέκτη της επίσκεψης, της κατάνυξης και της πολιτιστικής αναγνώρισης του Πισοδερίου. Η μοναδική φύση του Πισοδερίου, πνιγμένη σε πυκνόφυτα δάση οξιάς και το αλπικό τοπίο, υπόσχονται μοναδικές εμπειρίες στους επισκέπτες.
Οι Πισοδερίτες, με σεβασμό στην γενέθλια γη και τις νέες γενεές, οργανώνουν το 1ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΙΣΟΔΕΡΙΤΩΝ στις 8,9,10 Ιουλίου 2011. Η σκέψη για το Αντάμωμα των Απανταχού Πισοδεριτών, είναι επιθυμία ετών που ζυμώθηκε με αγάπη μέσα στον χρόνο. Σε μια τόσο δύσκολη εποχή, άνθρωποι που βρίσκονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα θα ξεπεράσουν τον χρόνο και τις αποστάσεις, για να επισκεφτούν τον γενέθλιο τόπο τους και να ζωντανέψουν τον τόπο και τον χρόνο μέσα από μνήμες και σχέδια για το μέλλον.
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Δήμος Πρεσπών, Δασικός Συνεταιρισμός Πισοδερίου, Σύλλογος των Απανταχού Πισοδεριτών «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ» ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.