Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών σημαδεύεται από την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης στη χώρα μας και από τις δραματικές συνέπειές της.
Τα προβλήματα γιγαντώνονται και απειλούν τη ζωή μας. Αυξάνεται με δραματικούς ρυθμούς η ανεργία, οι μισθοί έχουν ισοπεδωθεί, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης τείνουν να γίνουν το κύριο μοντέλο δουλειάς. Διευρύνεται το τμήμα του λαού που βιώνει τη σχετική ή και την απόλυτη φτώχεια, ενώ η ανασφάλεια είναι το συναίσθημα που κυριεύει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.
Στο στόχαστρο έχει μπει ιδιαίτερα η ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς, που στερείται τα στοιχειώδη δικαιώματα στη μόρφωση, στην εργασία, στην υγεία, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, κ.α. Με 50% ανεργία, κατώτερο μισθό και ανασφάλιστη εργασία, βλέπει το μέλλον της χωρίς προοπτική, αδυνατώντας να βάλει θεμέλια για μια ζωή με σιγουριά και αξιοπρέπεια.
Τα επίσημα στοιχεία και η καθημερινότητα που βιώνουμε, δείχνουν καθαρά την θύελλα που έρχεται και στο ζήτημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών: Χαρακτηριστική είναι η αύξηση του ποσοστού των μαθητών που έχει κάνει χρήση κάποιας εξαρτησιογόνας ουσίας, κυρίως κάνναβης, σε 15,2% από 12% που ήταν το προηγούμενο έτος, με παράλληλη μείωση της ηλικίας έναρξης της χρήσης. Το ποσοστό αυτό έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια στη χώρα μας και η αύξηση αυτή συμβαδίζει με το αυξητικό ποσοστό των νέων που θεωρούν ακίνδυνη τη χρήση της κάνναβης.
Σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες βρίσκεται η αντιναρκωτική πολιτική που ασκείται διαχρονικά ή σχεδιάζεται: Το προηγούμενο έτος έγιναν προγράμματα πρόληψης μόνο στο 1,5% των μαθητών της χώρας μας. Τα 72 Κέντρα Πρόληψης υποχρηματοδοτούνται και συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας. Κατοχυρώθηκε νομικά η λειτουργία ιδιωτικών μονάδων "απεξάρτησης" στη χώρα μας και με δυνατότητα κρατικής επιχορήγησης. Τα "στεγνά" θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και των ψυχιατρικών νοσοκομείων υποχρηματοδοτούνται σχεδόν κατά 50%, με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία τους και την αδυναμία ανάπτυξης των νέων δομών που έχει ανάγκη η χώρα. Η πολιτική κοινωνικής επανένταξης για τους απεξαρτημένους είναι ανύπαρκτη. Αναγορεύεται σε βασική μορφή "θεραπείας" η χορήγηση υποκατάστατων ηρωίνης, όταν σήμερα στη χώρα μας πάνω από το 70% των εξαρτημένων κάνει παράλληλη χρήση πάνω από 3 ουσιών. Ήδη ξεκινά και στη χώρα μας ο "θεσμός" των "χώρων ελεύθερης χρήσης". Θα επιτρέπεται νόμιμα η χρήση ουσιών, το κράτος θα προσφέρει τις σύριγγες και η μοναδική υποχρέωση του χρήστη θα είναι να έχει "εξασφαλίσει μόνος του τη δόση του", απλά για να μην είναι οι χρήστες σε κοινή θέα. Πλέον στη χώρα μας εκτός από την "κρατική πρέζα" (προγράμματα υποκατάστασης) θα έχουμε και "κρατικές πιάτσες".
Ως επιστέγασμα όλων αυτών ήρθε και το νομοσχέδιο "Κώδικας Ναρκωτικών". Ένα νομοσχέδιο που με πρόσχημα την ελευθερία της ατομικής επιλογής, νομιμοποιεί τη χρήση - καλλιέργεια - διακίνηση ουσιών, εμπορευματοποιεί την πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη, ενισχύει τη συντήρηση του φαινομένου μέσα από την προώθηση των υποκατάστατων σε νοσοκομεία, στρατόπεδα και φυλακές. Αρχικοί εμπνευστές του ήταν αυτοί που αποτέλεσαν την κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.), μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι μέχρι σήμερα κάνουν κριτική γιατί δεν ψηφίστηκε. Μάλιστα, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, της ΑΚΟΑ, των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ, έσπευσαν να στηρίξουν ως συνδιοργανωτές το 8ο "Αντιαπαγορευτικό Κανναβικό Φεστιβάλ", που διοργανώθηκε στη χώρα μας τον Μάη στο Ελληνικό. Καθοριστικό ρόλο στο πάγωμα του νομοσχεδίου έπαιξε η αντίδραση του οργανωμένου ταξικού κινήματος και του ΚΚΕ. Συνέβαλε καθοριστικά στην ενημέρωση, στην επιστημονική τεκμηρίωση, στη διαμόρφωση κοινών αιτημάτων και στόχων πάλης, με δεκάδες εκδηλώσεις, όπου βρεθήκαμε με χιλιάδες εργαζόμενους, νέους, μαθητές, επιστήμονες προετοιμάζοντας τα επόμενα βήματά μας για "μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά".
Ο μόνος δρόμος πραγματικής ελπίδας και διεξόδου είναι ο δρόμος της συλλογικής οργάνωσης και πάλης.
Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών - είναι αγώνας για τη ζωή.
Το ΚΚΕ, αισιόδοξα - μαχητικά, απευθύνει κάλεσμα συσπείρωσης και αγώνα με στόχους:
** Να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα που αναγκάζουν το λαό να θυσιάσει τη ζωή και το μέλλον του για να βγει η πλουτοκρατία από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες στα υπερκέρδη της.
** Να μη νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας η μοιρολατρική στάση ζωής, η φυγή σε ψεύτικους παραδείσους.
** Όχι σε όλα τα ναρκωτικά. Καμία αποδοχή του διαχωρισμού τους σε "σκληρά" και "μαλακά".
** Όχι στη νομιμοποίηση της χρήσης. Νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει εξοντωτικές ποινές για τους εμπόρους.
** Κανένας χρήστης στη φυλακή. Να οδηγούνται με κάθε τρόπο σε θεραπεία απεξάρτησης. Ειδικά εκπαιδευμένο σώμα δικαστών για τα ναρκωτικά.
** Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης "υποκατάστατων" μέσα από το σύστημα υγείας. Τα προγράμματα υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
** Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης. Ανάπτυξη δομών που θα καλύπτουν τις ανάγκες όλης της χώρας, σύμφωνα και με τις διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών.
** Να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς.
** Στήριξη των υπαρχουσών δομών πρόληψης - απεξάρτησης - κοινωνικής επανένταξης.
Τα προβλήματα γιγαντώνονται και απειλούν τη ζωή μας. Αυξάνεται με δραματικούς ρυθμούς η ανεργία, οι μισθοί έχουν ισοπεδωθεί, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης τείνουν να γίνουν το κύριο μοντέλο δουλειάς. Διευρύνεται το τμήμα του λαού που βιώνει τη σχετική ή και την απόλυτη φτώχεια, ενώ η ανασφάλεια είναι το συναίσθημα που κυριεύει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.
Στο στόχαστρο έχει μπει ιδιαίτερα η ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς, που στερείται τα στοιχειώδη δικαιώματα στη μόρφωση, στην εργασία, στην υγεία, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, κ.α. Με 50% ανεργία, κατώτερο μισθό και ανασφάλιστη εργασία, βλέπει το μέλλον της χωρίς προοπτική, αδυνατώντας να βάλει θεμέλια για μια ζωή με σιγουριά και αξιοπρέπεια.
Τα επίσημα στοιχεία και η καθημερινότητα που βιώνουμε, δείχνουν καθαρά την θύελλα που έρχεται και στο ζήτημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών: Χαρακτηριστική είναι η αύξηση του ποσοστού των μαθητών που έχει κάνει χρήση κάποιας εξαρτησιογόνας ουσίας, κυρίως κάνναβης, σε 15,2% από 12% που ήταν το προηγούμενο έτος, με παράλληλη μείωση της ηλικίας έναρξης της χρήσης. Το ποσοστό αυτό έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια στη χώρα μας και η αύξηση αυτή συμβαδίζει με το αυξητικό ποσοστό των νέων που θεωρούν ακίνδυνη τη χρήση της κάνναβης.
Σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες βρίσκεται η αντιναρκωτική πολιτική που ασκείται διαχρονικά ή σχεδιάζεται: Το προηγούμενο έτος έγιναν προγράμματα πρόληψης μόνο στο 1,5% των μαθητών της χώρας μας. Τα 72 Κέντρα Πρόληψης υποχρηματοδοτούνται και συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας. Κατοχυρώθηκε νομικά η λειτουργία ιδιωτικών μονάδων "απεξάρτησης" στη χώρα μας και με δυνατότητα κρατικής επιχορήγησης. Τα "στεγνά" θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και των ψυχιατρικών νοσοκομείων υποχρηματοδοτούνται σχεδόν κατά 50%, με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία τους και την αδυναμία ανάπτυξης των νέων δομών που έχει ανάγκη η χώρα. Η πολιτική κοινωνικής επανένταξης για τους απεξαρτημένους είναι ανύπαρκτη. Αναγορεύεται σε βασική μορφή "θεραπείας" η χορήγηση υποκατάστατων ηρωίνης, όταν σήμερα στη χώρα μας πάνω από το 70% των εξαρτημένων κάνει παράλληλη χρήση πάνω από 3 ουσιών. Ήδη ξεκινά και στη χώρα μας ο "θεσμός" των "χώρων ελεύθερης χρήσης". Θα επιτρέπεται νόμιμα η χρήση ουσιών, το κράτος θα προσφέρει τις σύριγγες και η μοναδική υποχρέωση του χρήστη θα είναι να έχει "εξασφαλίσει μόνος του τη δόση του", απλά για να μην είναι οι χρήστες σε κοινή θέα. Πλέον στη χώρα μας εκτός από την "κρατική πρέζα" (προγράμματα υποκατάστασης) θα έχουμε και "κρατικές πιάτσες".
Ως επιστέγασμα όλων αυτών ήρθε και το νομοσχέδιο "Κώδικας Ναρκωτικών". Ένα νομοσχέδιο που με πρόσχημα την ελευθερία της ατομικής επιλογής, νομιμοποιεί τη χρήση - καλλιέργεια - διακίνηση ουσιών, εμπορευματοποιεί την πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη, ενισχύει τη συντήρηση του φαινομένου μέσα από την προώθηση των υποκατάστατων σε νοσοκομεία, στρατόπεδα και φυλακές. Αρχικοί εμπνευστές του ήταν αυτοί που αποτέλεσαν την κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.), μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι μέχρι σήμερα κάνουν κριτική γιατί δεν ψηφίστηκε. Μάλιστα, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, της ΑΚΟΑ, των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ, έσπευσαν να στηρίξουν ως συνδιοργανωτές το 8ο "Αντιαπαγορευτικό Κανναβικό Φεστιβάλ", που διοργανώθηκε στη χώρα μας τον Μάη στο Ελληνικό. Καθοριστικό ρόλο στο πάγωμα του νομοσχεδίου έπαιξε η αντίδραση του οργανωμένου ταξικού κινήματος και του ΚΚΕ. Συνέβαλε καθοριστικά στην ενημέρωση, στην επιστημονική τεκμηρίωση, στη διαμόρφωση κοινών αιτημάτων και στόχων πάλης, με δεκάδες εκδηλώσεις, όπου βρεθήκαμε με χιλιάδες εργαζόμενους, νέους, μαθητές, επιστήμονες προετοιμάζοντας τα επόμενα βήματά μας για "μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά".
Ο μόνος δρόμος πραγματικής ελπίδας και διεξόδου είναι ο δρόμος της συλλογικής οργάνωσης και πάλης.
Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών - είναι αγώνας για τη ζωή.
Το ΚΚΕ, αισιόδοξα - μαχητικά, απευθύνει κάλεσμα συσπείρωσης και αγώνα με στόχους:
** Να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα που αναγκάζουν το λαό να θυσιάσει τη ζωή και το μέλλον του για να βγει η πλουτοκρατία από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες στα υπερκέρδη της.
** Να μη νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας η μοιρολατρική στάση ζωής, η φυγή σε ψεύτικους παραδείσους.
** Όχι σε όλα τα ναρκωτικά. Καμία αποδοχή του διαχωρισμού τους σε "σκληρά" και "μαλακά".
** Όχι στη νομιμοποίηση της χρήσης. Νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει εξοντωτικές ποινές για τους εμπόρους.
** Κανένας χρήστης στη φυλακή. Να οδηγούνται με κάθε τρόπο σε θεραπεία απεξάρτησης. Ειδικά εκπαιδευμένο σώμα δικαστών για τα ναρκωτικά.
** Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης "υποκατάστατων" μέσα από το σύστημα υγείας. Τα προγράμματα υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
** Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης. Ανάπτυξη δομών που θα καλύπτουν τις ανάγκες όλης της χώρας, σύμφωνα και με τις διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών.
** Να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς.
** Στήριξη των υπαρχουσών δομών πρόληψης - απεξάρτησης - κοινωνικής επανένταξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.