Σε λίγες ημέρες θα διεξαχθεί το 25ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας στη Θεσσαλονίκη, μέσα από το οποίο θα προκύψει το νέο Διοικητικό Συμβούλιο και οι θεσμικοί μας αντιπρόσωποι στα άλλα όργανα όπου απαιτείται η συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι και αυτό το Συνέδριο διοργανώνεται μεσούσης της κρίσης που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζει τις αντοχές της πατρίδας μας αλλά και των αστυνομικών που καλούνται, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, να διαθέτουν υψηλό φρόνημα και να επιτελούν με ιδιαίτερη αυταπάρνηση τα καθήκοντα τους σε ένα περιβάλλον ασταθές με την Ελληνική κοινωνία σε αναβρασμό.
Σε αυτό τον αγώνα του ο αστυνομικός, είναι η αλήθεια, δεν έχει πάντοτε πολλούς συμμάχους. Μάλιστα δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου συνάδελφοι μας αντιμετώπισαν χλεύη, απαξίωση και υποτίμηση του ρόλου τους ακόμα και από υψηλά θεσμικά πρόσωπα και επίσης πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να τους τοποθετήσουν απέναντι στην κοινωνία σαν να είναι κάτι ξεχωριστό και όχι κομμάτι αυτής. Ένα κομμάτι που στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε έχει επιφορτιστεί το δύσκολο έργο της ασφάλειας και της κοινωνικής γαλήνης προσπαθώντας παράλληλα να επιβιώσει αντιμετωπίζοντας τα δικά του προβλήματα , προσωπικά και οικογενειακά.
Στο δύσκολο τοπίο που διαμορφώνεται ο Έλληνας Αστυνομικός αναζητά μέσα από τη συνδικαλιστική του ηγεσία, μέσα από τους συναδέλφους του που είναι ‘σαρξ εκ της σαρκός’ , αποκούμπι και λύσεις στα καθημερινά του προβλήματα. Λύσεις που ξεκινούν από τα πιο απλά ( καθημερινότητα στην υπηρεσία, υλικοτεχνικός εξοπλισμός) και φτάνουν στα πιο σύνθετα και δύσκολα (Οικονομικές απολαβές , Κώδικας Μεταθέσεων, Ασφαλιστικά και Συνταξιοδοτικά ζητήματα).
Αποτελεί κοινό τόπο ότι με την επιβολή των μνημονίων , υπήρξε μια ενορχηστρωμένη επίθεση κατά του συνδικαλιστικού κινήματος που στόχο είχε την απαξίωση και την υποβάθμιση του ρόλου του. Είναι επίσης γενικά παραδεκτό ότι εν μέρει πέτυχαν το σκοπό τους καθώς κατάφεραν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να γκρεμίσουν εργασιακά δικαιώματα που αποκτήθηκαν με κόπο και ιδρώτα , σπέρνοντας παράλληλα την απογοήτευση και το θυμό ακόμα και στις τάξεις των συναδέλφων μας. Παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια να καταργούνται θεμελιωμένα εργασιακά κεκτημένα , να «ληστεύονται» τα Ταμεία μας και τις περισσότερες φορές να είμαστε κομπάρσοι σε αυτό το θέατρο του παραλόγου ή στην καλύτερη να έχουμε αντιδράσεις χλιαρές και παρωχημένες. Το συνδικαλιστικό κίνημα που άλλοτε γκρέμιζε τείχη που φαινόταν απροσπέλαστα , περιορίστηκε σε ρόλο παθητικό , αποδεχόμενο τη μοίρα που του επέβαλλαν οι δανειστές και η νέα τάξη πραγμάτων. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των συναδέλφων απέναντι στο συνδικαλισμό , να αποδυναμωθεί η ισχύς του , ικανοποιώντας έτσι αυτούς που επέβαλαν αυτόν τον εξευτελισμό με μέτρα άδικα και αντικοινωνικά.
Σε αυτήν την πρόκληση των καιρών διεξάγεται το 25ο Πανελλαδικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας. Ένα συνέδριο που σηματοδοτεί μια νέα αρχή , ένα νέο ξεκίνημα στο συνδικαλισμό. Θα πρέπει μετά το πέρας των αρχαιρεσιών το νέο Δ.Σ που θα προκύψει να σκύψει στα προβλήματα που απασχολούν στον κλάδο και με όρεξη και φρέσκιες ιδέες να αγωνιστεί για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας του Έλληνα Αστυνομικού.
Επιβάλλεται να υπάρξει αλλαγή νοοτροπίας στην ΕΛ.ΑΣ , μέσα από σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους, που θα βοηθήσουν την Αστυνομία να απαλλαγεί από αγκυλώσεις του παρελθόντος και να εκσυγχρονιστεί. Ακόμα υπάρχουν μέσα στις τάξεις των συναδέλφων ικανά στελέχη , κάτοχοι πτυχίων με ακαδημαϊκή μόρφωση και δεξιότητες, τα προσόντα των οποίων πότε δεν αξιοποίησε προς όφελος της η Αστυνομία και κάποια στιγμή είναι αναγκαίο αυτή η επιστημονική επάρκεια να μετουσιωθεί σε αποτέλεσμα.
Μεγάλη πληγή αποτελεί ο Κώδικας Μεταθέσεων ο οποίος θα πρέπει επειγόντως να τροποποιηθεί , κλείνοντας τα παραθυράκια για τους επιτήδειους που επικαλούνται εικονικά διαζύγια και επιμέλειες τέκνων για να επιτύχουν μετάθεση , εις βάρος βέβαια άλλων συναδέλφων που οδεύουν « με το σταυρό στο χέρι». Ακόμα θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και να βρεθεί επιτέλους η φόρμουλα για τους νέους Αστυφύλακες που υπηρετούν στην Αθήνα , μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα 8-10 ετών να μπορούν να μετατεθούν στον τόπο συμφερόντων τους. Δεν μπορεί να καταδικάζουμε τα παιδιά που με κόπο εισάγονται στις Αστυνομικές Ακαδημίες να υπηρετούν εσαεί στο κέντρο χωρίς ευδιάκριτη λύση. Λύση μπορεί να δοθεί , αρκεί να υπάρχει η βούληση.
Η ενίσχυση και θωράκιση των συνόρων και των Τμημάτων Συνοριακής Φύλαξης και Δίωξης Λαθρομετανάστευσης με σύγχρονα υλικοτεχνικά μέσα και εξοπλισμό και με ικανό αριθμό συναδέλφων που θα τα στελεχώνουν , θα πρέπει να αποτελούν πρωταρχικές επιδιώξεις, μιας και το Μεταναστευτικό θα συνεχίσει να αποτελεί ένα καυτό ζήτημα για όλη την Ευρώπη, όσο θα διαρκεί η εμπόλεμη κατάσταση στις χώρες της Αφρικής και της Ασίας και οι πρόσφυγες θα αυξάνονται . Επίσης η λειτουργία των Κέντρων Κράτησης Μεταναστών θα πρέπει να πραγματοποιείται σε συνθήκες που θα προάγουν τον πολιτισμό μας , θα σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα εξασφαλίζουν ασφαλείς συνθήκες για όλους τους υπηρετούντες σε αυτά.
Τέλος τα μεγάλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αξιοπρέπεια του Έλληνα Αστυνομικού όπως Μισθολόγιο αντίστοιχο της προσφοράς, καθώς επίσης ένα σταθερό ασφαλιστικό καθεστώς που θα απολαμβάνει τα ανταποδοτικά οφέλη και ένα συνταξιοδοτικό μέλλον που θα εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης θα πρέπει να αποτελούν τις δικές μας κόκκινες γραμμές.
Τώρα είναι η ώρα για τις μεγάλες αλλαγές. Θα πρέπει οι συνάδελφοι να τολμήσουν. Είναι αναγκαίο στην ΠΟΑΣΥ να φυσήξει καινούριος άνεμος που θα ξαναδώσει όραμα και ελπίδα στον ταλαιπωρημένο συνάδελφο με ανανέωση προσώπων και αντιλήψεων. Είναι άκαιρο να μιλάμε για ενότητα όταν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές δεν δίνουν το παράδειγμα και αναλώνονται σε ανούσιες αντιπαραθέσεις με στόχο την προσωπική τους προβολή και υπερίσχυση έναντι των «αντιπάλων». Θα πρέπει η επόμενη μέρα να βρει την ΠΟΑΣΥ ενωμένη σε έναν αγώνα που θα γίνεται μόνο για την ανακούφιση των συναδέλφων στα προβλήματα που τους απασχολούν. Σαν Αντιπρόσωπος στην ΠΟΑΣΥ του ακριτικού μου νομού της Φλώρινας δηλώνω παρών σε αυτόν τον αγώνα και προσδοκώ το 25ο Συνέδριο που σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί να είναι ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣ για την Αστυνομία που αγαπάμε , για την Αστυνομία που θέλουμε.
ΨΑΛΛΙΔΑΣ Ε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Αντιπρόσωπος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Φλώρινας
Σε αυτό τον αγώνα του ο αστυνομικός, είναι η αλήθεια, δεν έχει πάντοτε πολλούς συμμάχους. Μάλιστα δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου συνάδελφοι μας αντιμετώπισαν χλεύη, απαξίωση και υποτίμηση του ρόλου τους ακόμα και από υψηλά θεσμικά πρόσωπα και επίσης πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να τους τοποθετήσουν απέναντι στην κοινωνία σαν να είναι κάτι ξεχωριστό και όχι κομμάτι αυτής. Ένα κομμάτι που στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε έχει επιφορτιστεί το δύσκολο έργο της ασφάλειας και της κοινωνικής γαλήνης προσπαθώντας παράλληλα να επιβιώσει αντιμετωπίζοντας τα δικά του προβλήματα , προσωπικά και οικογενειακά.
Στο δύσκολο τοπίο που διαμορφώνεται ο Έλληνας Αστυνομικός αναζητά μέσα από τη συνδικαλιστική του ηγεσία, μέσα από τους συναδέλφους του που είναι ‘σαρξ εκ της σαρκός’ , αποκούμπι και λύσεις στα καθημερινά του προβλήματα. Λύσεις που ξεκινούν από τα πιο απλά ( καθημερινότητα στην υπηρεσία, υλικοτεχνικός εξοπλισμός) και φτάνουν στα πιο σύνθετα και δύσκολα (Οικονομικές απολαβές , Κώδικας Μεταθέσεων, Ασφαλιστικά και Συνταξιοδοτικά ζητήματα).
Αποτελεί κοινό τόπο ότι με την επιβολή των μνημονίων , υπήρξε μια ενορχηστρωμένη επίθεση κατά του συνδικαλιστικού κινήματος που στόχο είχε την απαξίωση και την υποβάθμιση του ρόλου του. Είναι επίσης γενικά παραδεκτό ότι εν μέρει πέτυχαν το σκοπό τους καθώς κατάφεραν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να γκρεμίσουν εργασιακά δικαιώματα που αποκτήθηκαν με κόπο και ιδρώτα , σπέρνοντας παράλληλα την απογοήτευση και το θυμό ακόμα και στις τάξεις των συναδέλφων μας. Παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια να καταργούνται θεμελιωμένα εργασιακά κεκτημένα , να «ληστεύονται» τα Ταμεία μας και τις περισσότερες φορές να είμαστε κομπάρσοι σε αυτό το θέατρο του παραλόγου ή στην καλύτερη να έχουμε αντιδράσεις χλιαρές και παρωχημένες. Το συνδικαλιστικό κίνημα που άλλοτε γκρέμιζε τείχη που φαινόταν απροσπέλαστα , περιορίστηκε σε ρόλο παθητικό , αποδεχόμενο τη μοίρα που του επέβαλλαν οι δανειστές και η νέα τάξη πραγμάτων. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των συναδέλφων απέναντι στο συνδικαλισμό , να αποδυναμωθεί η ισχύς του , ικανοποιώντας έτσι αυτούς που επέβαλαν αυτόν τον εξευτελισμό με μέτρα άδικα και αντικοινωνικά.
Σε αυτήν την πρόκληση των καιρών διεξάγεται το 25ο Πανελλαδικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας. Ένα συνέδριο που σηματοδοτεί μια νέα αρχή , ένα νέο ξεκίνημα στο συνδικαλισμό. Θα πρέπει μετά το πέρας των αρχαιρεσιών το νέο Δ.Σ που θα προκύψει να σκύψει στα προβλήματα που απασχολούν στον κλάδο και με όρεξη και φρέσκιες ιδέες να αγωνιστεί για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας του Έλληνα Αστυνομικού.
Επιβάλλεται να υπάρξει αλλαγή νοοτροπίας στην ΕΛ.ΑΣ , μέσα από σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους, που θα βοηθήσουν την Αστυνομία να απαλλαγεί από αγκυλώσεις του παρελθόντος και να εκσυγχρονιστεί. Ακόμα υπάρχουν μέσα στις τάξεις των συναδέλφων ικανά στελέχη , κάτοχοι πτυχίων με ακαδημαϊκή μόρφωση και δεξιότητες, τα προσόντα των οποίων πότε δεν αξιοποίησε προς όφελος της η Αστυνομία και κάποια στιγμή είναι αναγκαίο αυτή η επιστημονική επάρκεια να μετουσιωθεί σε αποτέλεσμα.
Μεγάλη πληγή αποτελεί ο Κώδικας Μεταθέσεων ο οποίος θα πρέπει επειγόντως να τροποποιηθεί , κλείνοντας τα παραθυράκια για τους επιτήδειους που επικαλούνται εικονικά διαζύγια και επιμέλειες τέκνων για να επιτύχουν μετάθεση , εις βάρος βέβαια άλλων συναδέλφων που οδεύουν « με το σταυρό στο χέρι». Ακόμα θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και να βρεθεί επιτέλους η φόρμουλα για τους νέους Αστυφύλακες που υπηρετούν στην Αθήνα , μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα 8-10 ετών να μπορούν να μετατεθούν στον τόπο συμφερόντων τους. Δεν μπορεί να καταδικάζουμε τα παιδιά που με κόπο εισάγονται στις Αστυνομικές Ακαδημίες να υπηρετούν εσαεί στο κέντρο χωρίς ευδιάκριτη λύση. Λύση μπορεί να δοθεί , αρκεί να υπάρχει η βούληση.
Η ενίσχυση και θωράκιση των συνόρων και των Τμημάτων Συνοριακής Φύλαξης και Δίωξης Λαθρομετανάστευσης με σύγχρονα υλικοτεχνικά μέσα και εξοπλισμό και με ικανό αριθμό συναδέλφων που θα τα στελεχώνουν , θα πρέπει να αποτελούν πρωταρχικές επιδιώξεις, μιας και το Μεταναστευτικό θα συνεχίσει να αποτελεί ένα καυτό ζήτημα για όλη την Ευρώπη, όσο θα διαρκεί η εμπόλεμη κατάσταση στις χώρες της Αφρικής και της Ασίας και οι πρόσφυγες θα αυξάνονται . Επίσης η λειτουργία των Κέντρων Κράτησης Μεταναστών θα πρέπει να πραγματοποιείται σε συνθήκες που θα προάγουν τον πολιτισμό μας , θα σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα εξασφαλίζουν ασφαλείς συνθήκες για όλους τους υπηρετούντες σε αυτά.
Τέλος τα μεγάλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αξιοπρέπεια του Έλληνα Αστυνομικού όπως Μισθολόγιο αντίστοιχο της προσφοράς, καθώς επίσης ένα σταθερό ασφαλιστικό καθεστώς που θα απολαμβάνει τα ανταποδοτικά οφέλη και ένα συνταξιοδοτικό μέλλον που θα εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης θα πρέπει να αποτελούν τις δικές μας κόκκινες γραμμές.
Τώρα είναι η ώρα για τις μεγάλες αλλαγές. Θα πρέπει οι συνάδελφοι να τολμήσουν. Είναι αναγκαίο στην ΠΟΑΣΥ να φυσήξει καινούριος άνεμος που θα ξαναδώσει όραμα και ελπίδα στον ταλαιπωρημένο συνάδελφο με ανανέωση προσώπων και αντιλήψεων. Είναι άκαιρο να μιλάμε για ενότητα όταν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές δεν δίνουν το παράδειγμα και αναλώνονται σε ανούσιες αντιπαραθέσεις με στόχο την προσωπική τους προβολή και υπερίσχυση έναντι των «αντιπάλων». Θα πρέπει η επόμενη μέρα να βρει την ΠΟΑΣΥ ενωμένη σε έναν αγώνα που θα γίνεται μόνο για την ανακούφιση των συναδέλφων στα προβλήματα που τους απασχολούν. Σαν Αντιπρόσωπος στην ΠΟΑΣΥ του ακριτικού μου νομού της Φλώρινας δηλώνω παρών σε αυτόν τον αγώνα και προσδοκώ το 25ο Συνέδριο που σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί να είναι ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣ για την Αστυνομία που αγαπάμε , για την Αστυνομία που θέλουμε.
ΨΑΛΛΙΔΑΣ Ε. ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Αντιπρόσωπος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Φλώρινας
"Δεν μπορεί να καταδικάζουμε τα παιδιά που με κόπο εισάγονται στις Αστυνομικές Ακαδημίες να υπηρετούν εσαεί στο κέντρο χωρίς ευδιάκριτη λύση." Εσύ δεν είσαι αυτός που εκλιπαρούσε να γίνουν οι Συνοριοφύλακες, Αστυφύλακες, κ. Ψαλλίδα; Με συνέπεια να μη μπορούν αυτά τα νέα παιδιά να μετατεθούν ποτέ στον τόπο συμφερόντων τους καθόσον υπέρ-καλύψατε τις ανάγκες σε αστυνόμευση των νομών που διέθεταν Συνοριοφύλακες; Γιατί κ. Ψαλλίδα δεν δεχτήκατε να συνεχίσετε να δουλεύετε για το αντικείμενο για το οποίο σας προσέλαβαν; Γιατί αγωνιστήκατε με νύχια και με δόντια να γίνετε Αστυφύλακες με ανορθόδοξο τρόπο αντί να παλέψετε για την ανάδειξη του Σώματος της Συνοριοφυλακής και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας των Συνοριοφυλάκων σαν εκλεγμένος συνδικαλιστής τους; Τώρα σας έπιασε ο πόνος για τους Αστυφύλακες; Για τα ψηφαλάκια; Για τη θεσούλα; Αλλά αυτός δεν ήταν πάντα ο σκοπός σας; ...Η θεσούλα! Μα πόσο κουτόχορτο τρώνε όσοι σας ψηφίζουν τόσα χρόνια;
ΑπάντησηΔιαγραφή