Με μεγάλη επιτυχία δόθηκε χθες η θεατρική παράσταση της ομάδας «Καθηγητές εν απο-δράσει» στην αίθουσα του «Αριστοτέλη». Το θεατρόφιλο κοινό που κατέκλυσε την αίθουσα χειροκρότησε θερμά τους ηθοποιούς και τον σκηνοθέτη της παράστασης. Η μονόπρακτη κωμωδία του Δημητρίου Κορομηλά παρουσιάζει έναν απλό αστικό μύθο που εικονογραφεί χαρακτήρες. Στις αρχές του 20ου αιώνα πεθερός και γαμπρός διαφωνούν, λίγο πριν το γάμο, για το αν ο θάνατος του Περικλή της αρχαιότητας ωφέλησε ή έβλαψε την Ελλάδα.
Μωραϊτης ο πεθερός, Αθηναίος ο γαμπρός υπερασπίζονται, με κίνητρο την εντοπιότητα τους, τη μια ή την άλλη άποψη. Εκτός από την οικογένεια, για το δίλημμα αποφαίνονται και τα μέλη του υπηρετικού προσωπικού σύμφωνα με τις δικές τους προσλαμβάνουσες.
Ο σκηνοθέτης δεν αρκέστηκε στις ευκολίες της ηθογραφικής φόρμας και ανέδειξε μέσα από τη γλώσσα και τη διδασκαλία των ηθοποιών τόσο το ιστορικό πλαίσιο της εποχής όσο και τους χαρακτήρες. Είδαμε ηθοποιούς να ερμηνεύουν ρόλους με τα μάτια, την έκφραση του προσώπου, την κίνηση του σώματος. Συγκινητική η προσπάθεια των ερασιτεχνών ηθοποιών. Οι καθηγητές/τριες δούλεψαν τους ρόλους τους με σοβαρότητα και στάθηκαν επάξια πάνω στη σκηνή. Σκηνικό απλό, αφαιρετικό που έδινε το προβάδισμα στο λόγο και στην ερμηνεία και όχι στο διάκοσμο. Μουσική που υπαινισσόταν και δεν βάρυνε. Η σκηνή του τέλους ευφάνταστη. Μια παράσταση που σε προβλημάτιζε, ενώ σε άφηνε να αναπνεύσεις.
Ελπίζουμε αυτή η χειρονομία κοινωνικής αλληλεγγύης των καθηγητών ως καλλιτεχνική προσπάθεια να έχει συνέχεια και να φέρει κοντά της και άλλους Φλωρινιώτες. Η πόλη μας έχει ανάγκη από πολλές τοπικές εστίες και σχήματα πολιτισμού και όχι μόνον από μεγάλα γεγονότα και «εισαγόμενες» παραστάσεις.
Άννα Πολατίδου
Σχολ. Σύμβουλος Φιλολόγων
Μωραϊτης ο πεθερός, Αθηναίος ο γαμπρός υπερασπίζονται, με κίνητρο την εντοπιότητα τους, τη μια ή την άλλη άποψη. Εκτός από την οικογένεια, για το δίλημμα αποφαίνονται και τα μέλη του υπηρετικού προσωπικού σύμφωνα με τις δικές τους προσλαμβάνουσες.
Ο σκηνοθέτης δεν αρκέστηκε στις ευκολίες της ηθογραφικής φόρμας και ανέδειξε μέσα από τη γλώσσα και τη διδασκαλία των ηθοποιών τόσο το ιστορικό πλαίσιο της εποχής όσο και τους χαρακτήρες. Είδαμε ηθοποιούς να ερμηνεύουν ρόλους με τα μάτια, την έκφραση του προσώπου, την κίνηση του σώματος. Συγκινητική η προσπάθεια των ερασιτεχνών ηθοποιών. Οι καθηγητές/τριες δούλεψαν τους ρόλους τους με σοβαρότητα και στάθηκαν επάξια πάνω στη σκηνή. Σκηνικό απλό, αφαιρετικό που έδινε το προβάδισμα στο λόγο και στην ερμηνεία και όχι στο διάκοσμο. Μουσική που υπαινισσόταν και δεν βάρυνε. Η σκηνή του τέλους ευφάνταστη. Μια παράσταση που σε προβλημάτιζε, ενώ σε άφηνε να αναπνεύσεις.
Ελπίζουμε αυτή η χειρονομία κοινωνικής αλληλεγγύης των καθηγητών ως καλλιτεχνική προσπάθεια να έχει συνέχεια και να φέρει κοντά της και άλλους Φλωρινιώτες. Η πόλη μας έχει ανάγκη από πολλές τοπικές εστίες και σχήματα πολιτισμού και όχι μόνον από μεγάλα γεγονότα και «εισαγόμενες» παραστάσεις.
Άννα Πολατίδου
Σχολ. Σύμβουλος Φιλολόγων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.