Ένα σημείωμα για τον Τάσο

Δεκέμβριος 1983, Αυλώνα.

Σχεδόν αμούστακα παιδιά παρουσιαζόμαστε στο στρατό, για να υπηρετήσουμε την πατρίδα. Ανάμεσα σε μας τους «ψαρωμένους» υπάρχει και κάποιος μεγαλύτερος σε ηλικία, πιο χαλαρός και καθόλου «ψαρωμένος» με μια εφημερίδα παραμάσχαλα, πράγμα αδιανόητο για όλους τους υπόλοιπους, μιας και απαγορευόταν η εφημερίδα εντός του στρατοπέδου και πόσο μάλλον «Η Αυγή».
Αφού κάθισε στην καρέκλα του Κ.Ψ.Μ., την άνοιξε και άρχισε να διαβάζει. Αυτό ήταν. Από εκείνη την ημέρα και μετά, ήταν μόνιμος στην αναφορά. Κράτηση – Φυλακή – Πειθαρχείο. Αυτό δεν τον πτοούσε όμως. Μόλις έβγαινε από το πειθαρχείο, την εφημερίδα «Αυγή» στο χέρι και βόλτα μπροστά στο διοικητή, για να τον δει. Το αποτέλεσμα το ίδιο: Πειθαρχείο σε έναν απείθαρχο άνθρωπο.
Σε μια εποχή που εμείς δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τις διαφορές ΚΚΕ – ΚΚΕ Εσωτερικού κ.λπ., εκείνος το είχε αναγάγει σε επιστήμη. Πίστευε και αγωνιζόταν γι’ αυτές τις ιδέες του, χωρίς να καταλαβαίνει τις συνέπειες. Ακόμη και όταν αυτές αφορούσαν στην υγεία του. Γιατί, όταν εμείς φύγαμε από εκεί με μετάθεση για τις μονάδες μας, αυτός ήταν στο νοσοκομείο με πνευμονία, λόγω πειθαρχείου.
Το όνομά του: ΤΣΑΟΥΣΟΓΛΟΥ ΤΑΣΟΣ.

Ο παλιός σου φίλος,
Καρυπίδης Μπάμπης