Φλώρινα: μια όψη καθαριότητας και καλαισθησίας

Φλώρινα… Η πόλη του κατάλευκου το χειμώνα τοπίου, με το πολύ πράσινο, τα πολλά βουνά, το γραφικό ποτάμι, τις λίμνες στα πέριξ του νομού... Η πόλη που ενέπνευσε τόσους και τόσους καλλιτέχνες. Όλα αυτά συνθέτουν στο νου μία πόλη υπέροχη, ρομαντική, ειδυλλιακή. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Υπάρχουν προβλήματα εδώ;
Προφανώς και υπάρχουν. Λίγο πολύ είναι γνωστά ευρέως. Το μυαλό αμέσως ταξιδεύει σε τομείς όπως η οικονομία, η εκπαίδευση και οι παροχές υγείας. Ίσως και στο οικολογικό. Ωστόσο, τα προβλήματα δεν περιορίζονται μονάχα εκεί. Υπάρχουν κι άλλα, ίσως λιγότερο αξιοσημείωτα, ίσως λιγότερο ευδιάκριτα στην αντίληψή μας.
Με τα προβλήματα αυτά είχαμε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή, μέσω μιας εργασίας που μας ανατέθηκε στα πλαίσια του μαθήματος «Εφαρμογές Προγραμμάτων για την Αειφορία στο Δημοτικό Σχολείο» του Πανεπιστημίου μας, με θέμα την καθαριότητα και την καλαισθησία της πόλης. Αρχικά με μία βόλτα μέσα στην πόλη εντοπίσαμε πολλά δείγματα ακαλαισθησίας και σκουπιδιών. Πού να πρωτοαναφερθώ; Στα σπασμένα παγκάκια; Στον ελλιπή φωτισμό λόγω των σπασμένων λαμπών; Στα ζωγραφισμένα με σπρέι αγάλματα; Στην τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων στα παράθυρα σχολείων, αλλά κι άλλων δημοσίων κτιρίων, λες κι αποτελούν εγκαταστάσεις φυλακών ή σωφρονιστικών ιδρυμάτων; Στα σπασμένα πλακάκια πεζοδρομίων; Στον βανδαλισμό των πινακίδων κυκλοφορίας; Ή στα εγκαταλελειμμένα απ’ όλους παλιά σπίτια, της ντόπιας παραδοσιακής αρχιτεκτονικής;
Ας τα αφήσουμε όμως όλα τούτα. Ας πάμε στους φυσικούς χώρους αναψυχής της πόλης. Ας σκεφτούμε απλά τους πιο πολυσύχναστους: Πεζόδρομος, ποτάμι, νέο δημοτικό πάρκο. Όπως είπα, ας λησμονήσουμε προσωρινά τις όποιες σκέψεις κάναμε σχετικά με την καλαισθησία και να ασχοληθούμε με την καθαριότητα των περιοχών αυτών. Παντού μέσα στο πεζόδρομο βλέπουμε πεταμένα σκουπίδια. Τέλος πάντων, είναι κατανοητό αν αναλογιστούμε την έλλειψη κάδων στην περιοχή και τoν αριθμό των επισκεπτών του πεζοδρόμου καθημερινά. Προσοχή όμως: Έγραψα είναι κατανοητό, όχι δικαιολογείται. Αυτό που μου φαίνεται περίεργο όμως είναι τα σκουπίδια μέσα στο ποτάμι. Με μία βόλτα εκεί, μέσα σ’ αυτό δυστυχώς δεν βλέπουμε μόνο πάπιες, χήνες και ψάρια. Υπάρχει ποικιλία μπουκαλιών, μικρών, μεγάλων, οποιουδήποτε χρώματος, σχήματος και υλικού μπορείτε να φανταστείτε. Μερικοί μάλιστα πετάνε μέσα και τα σκουπίδια τους, βλέποντας το λογικά σαν ένα τεράστιο κάδο ή σαν μία χωματερή μέσα στην πόλη. Στο νέο δημοτικό πάρκο μάλιστα, αν κι έχει τοποθετηθεί επαρκής αριθμός κάδων, πάλι το φαινόμενο είναι αμετάβλητο.
Στα πλαίσια της εργασίας μας, πήραμε συνεντεύξεις από ντόπιους καταστηματάρχες. Τους κάναμε ερωτήσεις σχετικά με το θέμα. Την καλαισθησία και την καθαριότητα. Οι απαντήσεις τους, ήταν λίγο πολύ οι αναμενόμενες. Όσον αφορά την καθαριότητα, μας μίλησαν για έλλειψη κάδων απορριμμάτων, για πολλά σκουπίδια ακόμη κι έξω από τα καταστήματά τους. Χαρακτήρισαν την Φλώρινα ως μια πόλη όμορφη, αλλά αναξιοποίητη. Σαν ένα ακατέργαστο διαμάντι. Σχετικά με την καλαισθησία, συμφωνήσαν όλοι ότι ναι μεν υπάρχει, αλλά σε μικρό βαθμό. Θεωρούν πως για τα κάγκελα στα δημόσια κτίρια, δεν μπορεί να γίνει κάτι. Όπως επίσης και για τα παραδοσιακά σπίτια, καθώς είναι ιδιωτικά. Ωστόσο, όλοι θεώρησαν πως τα διάφορα γκράφιτι στα αγάλματα, σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια είναι στοιχείο βανδαλισμού. Αυτό που μας έπιασε όμως απροετοίμαστους, ήταν η εκτενής αναφορά που έγινε σχεδόν απ’ όλους όσους πήραμε συνέντευξη, για τα αδέσποτα σκυλιά. Άλλοι μας παραπονέθηκαν πως τα φοβούνται, άλλοι μας είπαν ότι τους επιτίθενται, άλλοι διαμαρτυρήθηκαν για τα περιττώματα που αφήνουν. Λίγοι μας δήλωσαν πως δεν τους ενοχλούν.
Μετά απ’ αυτά, επισκεφτήκαμε το δημαρχείο. Συζητήσαμε εκεί της παρατηρήσεις μας με τους αρμόδιους φορείς, ακούσαμε προσεκτικά όσα μας είπαν, κάναμε και τις προτάσεις μας. Προτείναμε να αντικατασταθούν οι σπασμένες λάμπες, τα χαλασμένα παγκάκια, να καθαριστούν τα αγάλματα, να λυθεί το ζήτημα με τα αδέσποτα, να τοποθετηθούν κάδοι όπου δεν υπάρχουν και χρειάζεται. Επίσης, όντας υπέρ της αξιοποίησης των γκράφιτι ως μιας μορφής τέχνης, προτείναμε αν είναι εφικτό να δημιουργηθούν χώροι, όπου οι λάτρες του σπρέι να εκτονώνουν την έμπνευσή τους. Πιο συγκεκριμένα, προτάθηκε αυτό να γίνει στο νέο δημοτικό πάρκο, με την τοποθέτηση ορισμένων πλακών σε ένα σημείο του. Μάλιστα, τα έργα θα εκτίθονταν εκεί όλο το χρόνο, θα εμπλουτίζονταν, θα ανανεώνονταν, ώστε να μπορούν να τα θαυμάζουν και όποιοι πολίτες επιθυμούσαν. Σαν μία έκθεση έργων γκράφιτι, μόνιμη στο πάρκο όλο το χρόνο.
Κατόπιν αυτών, βγήκαμε στην πόλη ώστε να βγάλουμε φωτογραφίες ντοκουμέντα για όσα σας έχω γράψει, τις οποίες θα τις αξιοποιήσουμε με την προβολή ενός μικρού φιλμ, που οι ίδιοι θα οργανώσουμε.
Τέλος, εύκολο είναι να παρατηρούμε και να υποδεικνύουμε. Βολικό είναι επίσης να κατηγορούμε και να υποδεικνύουμε φταίχτες κι ενόχους. Το πραγματικό ενδιαφέρον δεν εκφράζεται με λόγια. Εκφράζεται με πράξεις και με έργα. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, αναλαμβάνοντας δράση. Προτείνεται λοιπόν η ίδρυση μιας ομάδας, ονόματι «ΦΙΛΟΙ ΦΛΩΡΙΝΑΣ», με σκοπό της τη διατήρηση της καλαισθησίας και της καθαριότητας της πόλης. Θα αναλάβουμε ποικίλες δράσεις για την προστασία της φυσικής ομορφιάς, της καθαριότητας και της καλαισθησίας της Φλώρινας. Μπορούμε να έχουμε την πόλη που ονειρευτήκαμε. Αγαπάτε τη Φλώρινα; Αποδείξτε το. Δηλώστε συμμετοχή ή ζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο e-mail ‘‘filoiflorinas@yahoo.gr’’.

Οι φοιτητές/-τριες
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΛΙΘΟΞΟΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ