Το συγκεκριμένο «μακρύ όχημα» δεν το αντιλήφθηκε κανείς όταν «στάθμευσε» στην Τσιμισκή. Όμως το φορτίο του, που μετέφερε στην καρότσα του, παρουσιάζεται ήδη στην γκαλερί «Λόλα Νικολάου», στον 2ο όροφο της Τσιμισκή 52, σε μια έκθεση που έχει ενδιαφέρον σίγουρα εικαστικό, αλλά και ευρύτερα κοινωνικό ή και πολιτικό.
«Είναι μια πλατφόρμα το ‘μακρύ όχημα’» λέει ο γνωστός εικαστικός Χάρης Κοντοσφύρης, ο οποίος διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Φλώρινας. Εκεί άρχισε να καλλιεργείται η ιδέα μιας διαφορετικής προσέγγισης των δημιουργών και των έργων που παράγουν, με το κοινό. Άλλωστε, όπως λέει ο Χάρης Κοντοσφύρης «πιστεύω ότι ένα έργο όταν παράγεται σε κάποιο εργαστήριο είναι ‘Τέχνης Έργο’ και για να γίνει ‘Έργο Τέχνης’ πρέπει να μεσολαβήσει ο θεατής».
Πώς όμως μπορεί να το πετύχουν όσοι νέοι σπουδάζουν εκεί και δεν έχουν τρόπους πρόσβασης σε χώρους, οι οποίοι θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν και να αναδείξουν τη δουλειά τους; Ίσως με τη δημιουργία αυτής της πλατφόρμας.
«Σκεφτείτε μια νταλίκα που σέρνει ένα δεύτερο όχημα. Η πλατφόρμα μας είναι μια τεχνική προσάρτησης σε έναν άλλο φορέα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο φορέας είναι η γκαλερί, στην επόμενη απόπειρα μπορεί να είναι ένα μουσείο, ή ένας οργανισμός, ή μια μπιενάλε». Η πρόταση προς την γκαλερί έγινε αποδεκτή και τα μέλη της πρώτης πλατφόρμας έστησαν εκεί, χωρίς καμία παρέμβαση από την υπεύθυνη του χώρου «Λόλα Νικολάου» τις δουλειές τους.
«Είναι μια κίνηση συνεργατική. Ένα ανοικτό σχήμα, και μπορεί στις επόμενες εκθέσεις να συμμετέχουν και άλλοι». Η έκθεση στη Θεσσαλονίκη έχει τίτλο «ήREMo», με το REM να υπενθυμίζει τον βαθύ αλλά με έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα ύπνο, που προσφέρει πολλά στον οργανισμό. Και τίτλος ο οποίος εκφράζει απόλυτα το εδώ και το τώρα της έκθεσης, αφού γίνεται σε μια εποχή κρίσης, στην καρδιά του καλοκαιριού, στο κέντρο της πόλης.
«Μπορεί να βλέπεις έναν εφιάλτη σ’ αυτήν τη φάση του ύπνου, αλλά το νιώθεις ότι θα σε φρεσκάρει» είναι το σχόλιο του Χάρη Κοντοσφύρη για το περιεχόμενο της έκθεσης, που «δεν έχει καμία σχέση με τις εκθέσεις που γίνονται στις εμπορικές γκαλερί», όπως λέει. Στην έκθεση παρουσιάζουν δουλειά τους 13 συνολικά εικαστικοί, οι οποίοι συνδέονται με την σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας και το «Μακρύ όχημα» αποτελεί την εξέλιξη ενός προβληματισμού που άρχισε πριν από καιρό.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Όλα άρχισαν όταν σε μια προσπάθεια να γίνει ευρύτερα γνωστό το έργο που παράγεται στη Φλώρινα με τις εκθέσεις όπου συμμετείχαν σπουδαστές και δάσκαλοι, αρχικά σε μια μικρή γκαλερί της Αθήνας, στην Πτολεμαΐδα κατόπιν, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Φλώρινα. «Στην Πτολεμαΐδα δείξαμε δουλειά στην γκαλερί ‘5.12’, έναν μικρό χώρο, που με την ονομασία του, την απόστασή του από την Αθήνα, δείχνει ότι είναι περιφέρεια, ότι είναι δορυφόρος. Στη Φλώρινα η έκθεση είχε κατά μέσο όρο 40 επισκέπτες την ημέρα, ενώ συνήθως μπαίνουν στο μουσείο δύο άτομα την εβδομάδα» αναφέρει ο Χάρης Κοντοσφύρης.
Η μεγάλη προσέλευση παντού φανέρωσε μια ανάγκη του κόσμου να επικοινωνήσει με τα σύγχρονη μηνύματα που έφερναν τα έργα, αλλά και με τον διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Αυτό το πέτυχαν, σε μεγάλο βαθμό, με μία έκθεση στο Ξυνό Νερό, όπου μετά το τριήμερο της έκθεσης ακολούθησε η «διάχυσή» τους, όπως λέει ο Χάρης Κοντοσφύρης με τον δανεισμό των έργων σε ξενοδοχεία και εστιατόρια.
«Μαζέψαμε 47 έργα από όλη την σχολή, χωρίς αποκλεισμούς, τα συσσωρεύσαμε στο όμορφο κτίριο του δημοτικού σχολείου και μετά άρχισε η αποσυσσώρευσή τους σε ακτίνα 38 χλμ. Δυστυχώς, όχι σε σπίτια, γιατί εκφράστηκαν φόβοι από διάφορες πλευρές για τυχόν φθοράς τους. Όμως τώρα θα κάνουμε ακόμη ένα βήμα και στο Ρίβερ Πάρτι στο Νεστόριο θα τα δανείσουμε για δύο μήνες στα σπίτια της περιοχής» λέει έχοντας την ακόμη πιο ριζοσπαστική ιδέα να προχωρήσει και το Μουσείο της Φλώρινας σε δανεισμό έργων της συλλογής τους σε όσους θέλουν να τα κρατήσουν για λίγο στο σπίτι τους. Ένα πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη στη Φλώρινα, και αξίζει να συνεχισθεί ή όπως λέει ο Χάρης Κοντοσφύρης, ο οποίος συντονίζει το 3ο εικαστικό εργαστήριο του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, για την παραγωγή παιδείας πρέπει να δώσεις την ευκαιρία στον άλλον να οικειοποιηθεί τα έργα.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Πηγή: εφημερίδα «Μακεδονία»
«Είναι μια πλατφόρμα το ‘μακρύ όχημα’» λέει ο γνωστός εικαστικός Χάρης Κοντοσφύρης, ο οποίος διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Φλώρινας. Εκεί άρχισε να καλλιεργείται η ιδέα μιας διαφορετικής προσέγγισης των δημιουργών και των έργων που παράγουν, με το κοινό. Άλλωστε, όπως λέει ο Χάρης Κοντοσφύρης «πιστεύω ότι ένα έργο όταν παράγεται σε κάποιο εργαστήριο είναι ‘Τέχνης Έργο’ και για να γίνει ‘Έργο Τέχνης’ πρέπει να μεσολαβήσει ο θεατής».
Πώς όμως μπορεί να το πετύχουν όσοι νέοι σπουδάζουν εκεί και δεν έχουν τρόπους πρόσβασης σε χώρους, οι οποίοι θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν και να αναδείξουν τη δουλειά τους; Ίσως με τη δημιουργία αυτής της πλατφόρμας.
«Σκεφτείτε μια νταλίκα που σέρνει ένα δεύτερο όχημα. Η πλατφόρμα μας είναι μια τεχνική προσάρτησης σε έναν άλλο φορέα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο φορέας είναι η γκαλερί, στην επόμενη απόπειρα μπορεί να είναι ένα μουσείο, ή ένας οργανισμός, ή μια μπιενάλε». Η πρόταση προς την γκαλερί έγινε αποδεκτή και τα μέλη της πρώτης πλατφόρμας έστησαν εκεί, χωρίς καμία παρέμβαση από την υπεύθυνη του χώρου «Λόλα Νικολάου» τις δουλειές τους.
«Είναι μια κίνηση συνεργατική. Ένα ανοικτό σχήμα, και μπορεί στις επόμενες εκθέσεις να συμμετέχουν και άλλοι». Η έκθεση στη Θεσσαλονίκη έχει τίτλο «ήREMo», με το REM να υπενθυμίζει τον βαθύ αλλά με έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα ύπνο, που προσφέρει πολλά στον οργανισμό. Και τίτλος ο οποίος εκφράζει απόλυτα το εδώ και το τώρα της έκθεσης, αφού γίνεται σε μια εποχή κρίσης, στην καρδιά του καλοκαιριού, στο κέντρο της πόλης.
«Μπορεί να βλέπεις έναν εφιάλτη σ’ αυτήν τη φάση του ύπνου, αλλά το νιώθεις ότι θα σε φρεσκάρει» είναι το σχόλιο του Χάρη Κοντοσφύρη για το περιεχόμενο της έκθεσης, που «δεν έχει καμία σχέση με τις εκθέσεις που γίνονται στις εμπορικές γκαλερί», όπως λέει. Στην έκθεση παρουσιάζουν δουλειά τους 13 συνολικά εικαστικοί, οι οποίοι συνδέονται με την σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας και το «Μακρύ όχημα» αποτελεί την εξέλιξη ενός προβληματισμού που άρχισε πριν από καιρό.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Όλα άρχισαν όταν σε μια προσπάθεια να γίνει ευρύτερα γνωστό το έργο που παράγεται στη Φλώρινα με τις εκθέσεις όπου συμμετείχαν σπουδαστές και δάσκαλοι, αρχικά σε μια μικρή γκαλερί της Αθήνας, στην Πτολεμαΐδα κατόπιν, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Φλώρινα. «Στην Πτολεμαΐδα δείξαμε δουλειά στην γκαλερί ‘5.12’, έναν μικρό χώρο, που με την ονομασία του, την απόστασή του από την Αθήνα, δείχνει ότι είναι περιφέρεια, ότι είναι δορυφόρος. Στη Φλώρινα η έκθεση είχε κατά μέσο όρο 40 επισκέπτες την ημέρα, ενώ συνήθως μπαίνουν στο μουσείο δύο άτομα την εβδομάδα» αναφέρει ο Χάρης Κοντοσφύρης.
Η μεγάλη προσέλευση παντού φανέρωσε μια ανάγκη του κόσμου να επικοινωνήσει με τα σύγχρονη μηνύματα που έφερναν τα έργα, αλλά και με τον διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Αυτό το πέτυχαν, σε μεγάλο βαθμό, με μία έκθεση στο Ξυνό Νερό, όπου μετά το τριήμερο της έκθεσης ακολούθησε η «διάχυσή» τους, όπως λέει ο Χάρης Κοντοσφύρης με τον δανεισμό των έργων σε ξενοδοχεία και εστιατόρια.
«Μαζέψαμε 47 έργα από όλη την σχολή, χωρίς αποκλεισμούς, τα συσσωρεύσαμε στο όμορφο κτίριο του δημοτικού σχολείου και μετά άρχισε η αποσυσσώρευσή τους σε ακτίνα 38 χλμ. Δυστυχώς, όχι σε σπίτια, γιατί εκφράστηκαν φόβοι από διάφορες πλευρές για τυχόν φθοράς τους. Όμως τώρα θα κάνουμε ακόμη ένα βήμα και στο Ρίβερ Πάρτι στο Νεστόριο θα τα δανείσουμε για δύο μήνες στα σπίτια της περιοχής» λέει έχοντας την ακόμη πιο ριζοσπαστική ιδέα να προχωρήσει και το Μουσείο της Φλώρινας σε δανεισμό έργων της συλλογής τους σε όσους θέλουν να τα κρατήσουν για λίγο στο σπίτι τους. Ένα πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη στη Φλώρινα, και αξίζει να συνεχισθεί ή όπως λέει ο Χάρης Κοντοσφύρης, ο οποίος συντονίζει το 3ο εικαστικό εργαστήριο του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, για την παραγωγή παιδείας πρέπει να δώσεις την ευκαιρία στον άλλον να οικειοποιηθεί τα έργα.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Πηγή: εφημερίδα «Μακεδονία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.