ΚΚΕ Δυτικής Μακεδονίας: «Ψήφος στο ΚΚΕ - Πάλη για τα συμφέροντα της λαϊκής οικογένειας»

Κόντρα στο ρεύμα του διπολισμού πρέπει να πάνε και με την ψήφο τους οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αξιοποιώντας την πείρα που διαθέτουν από την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επέλασης και γνωρίζοντας ότι αυτή θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα, να διαμορφώσουν κριτήριο ψήφου. Το σκηνικό της «μάχης στήθος με στήθος», ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που στήνεται από τις δημοσκοπήσεις δεν πρέπει να θολώσει στα μάτια τους την πραγματικότητα. Ας σκεφτούν οι άνεργες, οι αυτοαπασχολούμενες, οι γυναίκες που με πιο οξυμένο τρόπο βιώνουν τα προβλήματα, ποιο κόμμα έγκαιρα ενημέρωσε το λαό, οργάνωσε τους αγώνες του για να καθυστερήσει, να παρεμποδίσει τα αντιλαϊκά μέτρα και να ανοίξει το δρόμο για την οριστική λύση των προβλημάτων. Το ΚΚΕ είναι με το λαό. Το έχει αποδείξει με τις θέσεις και τη δράση του. Η ισχυροποίησή του είναι προϋπόθεση, προκειμένου να μη βρεθούν οι λαϊκές μάζες απροετοίμαστες μπροστά στις μάχες που έρχονται. Τα σχέδια αποδυνάμωσής του έχουν στόχο να βρεθεί το κίνημα είτε φοβισμένο και τρομοκρατημένο, είτε εφησυχασμένο και σε στάση αναμονής, σε κάθε περίπτωση ανέτοιμο να υπερασπιστεί τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, σε ένα μεγάλο μέρος τους, ήδη έκαναν ένα βήμα και γύρισαν την πλάτη στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση πρέπει να αποδυναμώσουν ακόμα περισσότερο τα κόμματα που έχουν βάλει τη σφραγίδα τους σε κάθε αντεργατικό μέτρο και δίνουν όρκους πίστης στην ΕΕ. Να ολοκληρώσουν το βήμα αυτό και να απορρίψουν την ουσία και το σύνολο της πολιτικής τους και όχι μόνο ορισμένες πλευρές και συνέπειές της. Να καταδικάσουν το μονόδρομο της ΕΕ και της ανάπτυξης με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, το δρόμο δηλαδή που έχει οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση. Να μη δείξουν εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι δύναμη που αποδέχεται τον ευρωμονόδρομο και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Καλλιεργεί αυταπάτες πως μπορούν και τα προβλήματα του λαού να αντιμετωπιστούν και τα συμφέροντα των πλουτοκρατών να ικανοποιηθούν.

Διαρκής αντιλαϊκός κατήφορος
Είτε κεντροδεξιά είτε κεντροαριστερή, η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές θα είναι αντιλαϊκή. Δεν μπορεί να είναι διαφορετική, εφόσον τα κόμματα που θα τη συγκροτήσουν, με κορμό είτε τη ΝΔ είτε το ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχονται τις συνθήκες και την πολιτική που απορρέουν από την ΕΕ. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ζήτημα σύγκρουσης και αποδέσμευσης της χώρας από αυτή. Αρα και η «αριστερή» κυβέρνηση που επαγγέλλεται θα είναι υποχρεωμένη να πάρει μέτρα και αποφάσεις στην τροχιά που έχει χαράξει η στρατηγική «ΕΕ 2020». Η όποια «αναθεώρηση», «επαναδιαπραγμάτευση», «απαγκίστρωση», πολιτική ή νομική καταγγελία του μνημονίου, θα εγγυηθεί, ίσως με άλλο τρόπο, τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι τα δικαιώματα των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων γυναικών. Επομένως, η κυβέρνηση αυτή δεν αξίζει και δεν πρέπει να έχει την εμπιστοσύνη και τη στήριξη, ούτε την ανοχή και την αναμονή τους.
Η κρίση και τα αλλεπάλληλα αντιλαϊκά μέτρα όξυναν και πολλαπλασίασαν τα προβλήματα, τα οποία ποτέ δεν έλειψαν από την καθημερινότητα των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Η ανεργία, στην οποία κρατούσαν τα πρωτεία, πολλαπλασιάστηκε και πλέον αφορά επίσημα περίπου μια στις τέσσερις γυναίκες. Οι απολύσεις στοχεύουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τις εγκύους και τις μητέρες μικρών παιδιών. Η μερική απασχόληση και η ευέλικτη εργασία αυξάνονται, ενώ σε αυτές προστέθηκε η εκ περιτροπής εργασία. Μισθοί και μεροκάματα μειώνονται, οι κλαδικές συμβάσεις κουρελιάζονται όπου η εργοδοσία δε βρίσκει αντίσταση. Το «ψαλίδισμα» άγγιξε και τα επιδόματα ανεργίας και μητρότητας, ενώ το επίδομα τοκετού αποτελεί πια παρελθόν. Πολλαπλασιάζονται για τις γυναίκες τα εμπόδια στην πρόσβαση στη δωρεάν Παιδεία, κοινωνική Φροντίδα, Υγεία και Φάρμακο. Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων «κουρεύονται», πράγμα που θέτει σε κίνδυνο ακόμα και τις στοιχειώδεις παροχές που έχουν απομείνει. Η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της Υγείας δεν απασχολεί μόνο τις οικογένειες που βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά αφορά ακόμα και τον τοκετό ή τον εμβολιασμό των παιδιών. Η δε πρόληψη των ασθενειών, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, που είναι αναγκαία τόσο για τις γυναίκες όσο και για τη μελλοντική γενιά, μοιάζουν σήμερα άπιαστο όνειρο... Με τη σειρά τους οι δήμοι, από τη μια βάζουν λουκέτο σε παιδικούς σταθμούς ή τους οδηγούν, με απολύσεις προσωπικού, σε υπολειτουργία, και από την άλλη επιβάλλουν αυξημένα τροφεία από τα οποία δε γλιτώνουν ούτε οι γονείς που μετά βίας βγάζουν 500 ευρώ το μήνα. Σε παύση της λειτουργίας του οδηγείται από το τέλος του Ιούνη και το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», φέρνοντας σε αδιέξοδο όχι μόνο τους εργαζόμενους και τους εξυπηρετούμενους από αυτό, αλλά και τις οικογένειες ηλικιωμένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες και κυρίως τις γυναίκες που επωμίζονται, χωρίς καμία βοήθεια, τη φροντίδα τους.

Φρένο η οργάνωση και η πάλη του λαού
Η θηλιά γύρω από το λαιμό κάθε εργατικής - λαϊκής οικογένειας δεν πρόκειται να χαλαρώσει, γιατί τη σφίγγουν σαν ένα χέρι η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι κυβερνήσεις που διαδέχονται η μια την άλλη και πάνω από όλα το κεφάλαιο, που αξιώνει πιο φθηνή εργατική δύναμη και μεγαλύτερα κέρδη. Ο διαγκωνισμός όλων των κομμάτων, εκτός από το ΚΚΕ, να αναλάβουν ρόλο στο σχηματισμό κυβέρνησης την επόμενη των εκλογών, ισοδυναμεί με προθυμία να αναλάβουν και οι ίδιοι να σφίξουν λιγότερο ή περισσότερο αυτή τη θηλιά. Η ξεκάθαρη άρνηση του ΚΚΕ να πάρει θέση ανάμεσα σε αυτούς που εμπαίζουν το λαό είναι δύναμη για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Είναι εγγύηση πως οι πολιτικές δυνάμεις που θα αναλάβουν τα ηνία της κυβέρνησης, όποιες κι αν είναι αυτές, δε θα βρεθούν με τα χέρια τους λυμένα, δε θα μείνουν χωρίς αντίπαλο. Είναι υπόσχεση στο λαό ότι την επόμενη των εκλογών δεν θα είναι μόνος του αλλά, με ισχυρό ΚΚΕ, θα γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Οι γυναίκες που παλεύουν με ένα σωρό προβλήματα, πρέπει να συνδέσουν τις μάχες που δίνουν στην καθημερινή τους ζωή με το συλλογικό αγώνα, με την πάλη για να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης, με τη συμμετοχή και τη δράση στο εργατικό, στο λαϊκό, στο γυναικείο κίνημα. Καμία κυβέρνηση που δεν αμφισβητεί την ιδιοκτησία των καπιταλιστών στα μέσα παραγωγής, δεν μπορεί να εξασφαλίσει σταθερή δουλειά, να αντιμετωπίσει την ανεργία, να διασφαλίσει τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία και τη μητρότητα. Κανένα κυβερνητικό σχήμα που δεν θέλει να συγκρουστεί με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη στρατηγική της δεν μπορεί να παρέχει στη λαϊκή οικογένεια δημόσιες και δωρεάν, υψηλής ποιότητας υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας. Οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων δεν πρέπει, επομένως, να ανησυχούν για τη σταθερότητα της κυβέρνησης που θα προκύψει μετά τις εκλογές, ούτε να υιοθετήσουν τη λογική που τις καλεί να επιλέξουν αυτό το κυβερνητικό σχήμα που στα μάτια τους φαντάζει σαν το «μικρότερο κακό».
Η λογική του συμβιβασμού και της υποχώρησης από τις σύγχρονες ανάγκες, είναι δρόμος που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα, που θα αφήσει το λαό απροετοίμαστο, τη στιγμή μάλιστα, που η υπεράσπιση της ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας άναρχης χρεοκοπίας, απαιτεί οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς και λαϊκή συνοικία. Στη θέση του δίπολου κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή κυβέρνηση, στις συμπληγάδες του οποίου θέλουν να στριμώξουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, οι γυναίκες που ανήκουν σε αυτά πρέπει να βάλουν το πραγματικό δίλημμα: Εξουσία του κεφαλαίου ή εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σημαίνει δύναμη στην πάλη για να ικανοποιηθούν σήμερα οι σύγχρονες ανάγκες του λαού.