Η ομιλία του Προέδρου του Συνδέσμου Εφέδρων Αξ/κών Ν. Φλώρινας, Έφεδρου Λοχαγού Πυροβολικού Δημήτριου Θεοδώρου
Σεβασμιώτατε, Κύριε Ταξίαρχε, Κύριε Αντιπεριφερειάρχα Δυτικής Μακεδονίας, Κύριε Αντιδήμαρχε, Κυρίες και κύριοι.
Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία γιορτάζει σήμερα τα «Εισόδια της Θεοτόκου». Δηλαδή, την ημέρα που η τριάχρονη Μαρία, κόρη του Ιωακείμ και της Άννας και μετέπειτα Θεομήτωρ, οδηγήθηκε από τους γονείς της στην εκκλησία, εκπληρώνοντας έτσι την υπόσχεσή τους στο Θεό, πως αν τους χαρίσει ένα παιδάκι, θα το αφιερώσουν στο Ναό.
Αισθάνομαι πολύ μικρός και ελάχιστα επαρκής να αναφερθώ στο βαθύτατα θρησκευτικό αυτό γεγονός παρουσία του σεπτού μας κλήρου, αλλά με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, ας μου επιτραπεί αναφορά στο δεύτερο σκέλος της σημερινής γιορτής. Αυτό της απόδοσης τιμών στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας.
Ο Ελληνισμός, στην μακραίωνα ιστορία του έχει συνδέσει τις έννοιες, τις αξίες και τους αγώνες του Έθνους με τη θρησκεία, δημιουργώντας και αναδεικνύοντας έτσι την ταύτιση της Πατρίδος και της Ορθοδοξίας. Πρόκειται για μια σχέση που ειδικά για μας τους Έλληνες σημαίνει την ίδια την ύπαρξή μας. Αυτή η παράδοση και η πίστη του λαού μας, καθιέρωσε στη συνείδησή μας ως προστάτιδα των Ενόπλων μας Δυνάμεων την υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο Στρατηγό, υπό τη σκέπη της οποίας, οι Ένοπλες Δυνάμεις υπερασπίσθηκαν επί αιώνες τα ιερά και όσια της Πατρίδος και της ελληνικής φυλής, με περίσσευμα ανδρείας και θάρρους.
Ο εορτασμός της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων ή αλλιώς της ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, δεν είναι μια απλή τυπική γιορτή αλλά ελάχιστη απότιση φόρου τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους προγόνους μας, που κινούμενοι από αγνή φιλοπατρία και δίψα για την Ελευθερία, με οιουδήποτε τίμημα, εναντίον οποιουδήποτε υπέρτερου αριθμητικά και ποιοτικά εχθρού, θυσίασαν την ίδια τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα πατρώα εδάφη, προκειμένου να εξασφαλίσουν σε εμάς, το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.
Γιορτάζουμε σήμερα την ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΡΕΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ που όμοια της δεν υπάρχει όσο και αν ψάξει κανείς. Αυτήν την ίδια αρετή που έκανε τους Έλληνες να ξεσηκωθούν κατά του τουρκικού ζυγού το 1821, να αψηφήσουν την συντριπτική πλειοψηφία των Ιταλών το 1940 και να παραδώσουν μαθήματα σε όλο τον κόσμο κατά την εισβολή των Γερμανών το 1941. Η πολεμική Αρετή που έκανε τον Αλέξανδρο όχι ΜΕΓΑ αλλά ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟ στην παγκόσμια ιστορία. Η πολεμική αρετή που έκανε τους Έλληνες Κοσμοκράτορες, που δημιούργησε την ανεπανάληπτη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε, να προκύψει στο μέλλον για την Ελλάδα αντίστοιχη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΡΕΤΗ. Την έχουμε ανάγκη.
Οι γενναίοι θα πολεμήσουν και θα νικήσουν ακόμη και με πεπαλαιωμένο υλικό, σε δυσοίωνες καταστάσεις, απέναντι στον ισχυρότερο εχθρό. Οι δειλοί και ψοφοδεείς με το καλύτερο υλικό, πάλι θα βρουν χίλιες δικαιολογίες για την ντροπιαστική τους ήττα. Η πολεμική αρετή έχει να κάνει κυρίως με την αντίληψη περί καθήκοντος, θυσίας, ήθους και φιλοτίμου. Δεν είναι κάτι το χειροπιαστό, κάτι που μετριέται με παράσημα ή ηθικές αμοιβές. Είναι μια γενικότερη στάση απέναντι στην Ιστορία, απέναντι στο μέλλον. Είναι στάση ζωής.
Στο ασταθές και συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, με τις νέες, ασύμμετρες απειλές, με καταστάσεις σαν αυτές που βιώνουμε πολύ κοντά μας, στην ανατολική Μεσόγειο, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να συνεχίσουν να εκπληρώνουν την αποστολή τους με υψηλό φρόνημα, ήθος, επαγγελματισμό και αυταπάρνηση. Είμαστε υπερήφανοι για τους αγώνες τους στο παρελθόν, αλλά και για τη σημερινή τους προσφορά τόσο προς την ελληνική κοινωνία, όσο και προς τη διεθνή κοινότητα, με τη συμμετοχή τους σε ειρηνευτικές αποστολές.
Σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον με τις απρόβλεπτες συνθήκες που διαμορφώνονται, η Ελλάδα με τις Ένοπλες Δυνάμεις της συμβάλλει ουσιαστικά στην προώθηση της συνεργασίας με τα γειτονικά κράτη, αποβλέποντας στην παγίωση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή. Ταυτόχρονα, η προάσπιση των δικαιωμάτων άμυνας και ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών αποτελεί ανυποχώρητη προτεραιότητα, φυλάσσοντας τα σύνορα της χώρας μας στο Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονίας μας, σε κάθε σπιθαμή ελληνικής γης, κερδίζοντας το θαυμασμό, το σεβασμό και την εκτίμηση του ελληνικού λαού, καθώς και την εμπιστοσύνη και τους επαίνους των συμμάχων και εταίρων, παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτει λόγω των οικονομικών περικοπών, όχι μόνο σε μισθούς στελεχών, αλλά σε πραγματικές και όχι εικονικές προμήθειες του απαραίτητου υλικού.
Λόγω περιορισμένου χρόνου δεν είναι δυνατή η αναλυτική αναφορά στην πολύμορφη προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων προς την ελληνική κοινωνία, που είναι αποδεκτή από τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού. Είναι όμως γνωστές οι αναρίθμητες υπηρεσίες που οι Ε.Δ. προσφέρουν στους πολίτες σε απομακρυσμένες – απομονωμένες ακριτικές περιοχές της χώρας. Εκεί όπου τα στρατιωτικά τμήματα μαζί ίσως με τα τμήματα των Σωμάτων Ασφαλείας, αποτελούν σχεδόν την μόνη εκπροσώπηση του ελληνικού κράτους και γίνονται ένα με τις τοπικές κοινωνίες. Όπως είναι γνωστό πόσο σημαντική είναι η συνδρομή του στρατεύματος στους πληττομένους από θεομηνίες και συμφορές κατοίκους σε όλη την Ελλάδα. Οι υπηρεσίες αυτές είναι τόσο γνωστές και κατανοητές από τον ελληνικό λαό ώστε να έχει καταστεί γενική πεποίθηση ότι όπου και όταν οι άλλες κρατικές υπηρεσίες αποδεικνύονται αδύναμες να φέρουν αποτέλεσμα, οι δυσχερείς καταστάσεις μόνο από το στράτευμα αντιμετωπίζονται. Ποιός δε γνωρίζει την ανακούφιση που αισθάνονται οι γι’ οποιονδήποτε λόγο δεινοπαθούντες όταν βλέπουν δίπλα τους Έλληνες Αξιωματικούς και τα στρατευμένα παιδιά τους με σχέδιο, τάξη και πειθαρχία να προσπαθούν να τους βοηθήσουν;
Υπάρχουν και πολλές άλλες μοναδικές αλλά άγνωστες υπηρεσίες που προσφέρουν η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, η Υδρογραφική Υπηρεσία και η Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της Πολεμικής Αεροπορίας, που αποτελούν σημαντικότατη προσφορά στην ελληνική κοινωνία.
Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι η σημερινή γιορτή δεν έχει την αίγλη που της αξίζει, διότι έχει απαξιωθεί συστηματικά από τη νέα τάση, που αδυνατεί να απεμπλακεί από τα συμπλέγματα του παρελθόντος και θέλει περιθωριοποιημένες τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, με ταυτόχρονες υποτονικές ή ανύπαρκτες αναφορές σε ιστορικές επιτυχίες των Ελλήνων, στοχεύοντας στην πλήρη απάλειψη τέτοιων γεγονότων από την ιστορική μας μνήμη. Όμως, επειδή οι τάσεις μεταβάλλονται, ευελπιστούμε ότι σύντομα θα αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια και η σημερινή γιορτή, ο εορτασμός της ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, θα λάβει τη θέση που της αξίζει στη συνείδηση του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Αλλά οι Ε.Δ. δεν είναι μια απρόσωπη υπηρεσία. Την απαρτίζουν στελέχη, άνθρωποι καθημερινοί, σαν εμάς τους υπολοίπους αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί. Ποιοι είναι;
Είναι αυτοί που στα 18 τους πάλεψαν να καταταγούν σε μια στρατιωτική σχολή, αλλά τότε … κάποιοι τους χλεύασαν γιατί δεν επέλεξαν να ζήσουν «ανέμελα» νεανικά χρόνια, που τελείωσαν τις σπουδές τους αμέσως, χωρίς να γίνουν αιώνιοι φοιτητές, αλλά τότε … κάποιοι απαξίωναν τους κόπους τους, που βγαίνοντας από τη σχολή τους πήραν μισθό 800 € (σήμερα παίρνουν λιγότερα), χωρίς όμως να διαμαρτυρηθούν, που ΠΟΤΕ δε ζήτησαν αύξηση, που δε βγήκαν στο δρόμο αφήνοντας τη θέση και το καθήκον, που ΠΟΤΕ δε σταμάτησαν να δουλεύουν, χωρίς να υπάρχουν γι’ αυτούς Αργίες, Γιορτές, Διακοπές, που κατήργησαν τα ωράρια, στερούμενοι τις οικογένειές τους, που συνταξιοδοτούνται πιο νωρίς, με επιβαρυμένη την υγεία τους, μετά από τόσα χρόνια άγχους και εγρήγορσης.
Είναι αυτοί που ανέλαβαν να προσέχουν Στρατιώτες, τα παιδιά μας, τα αδέλφια μας και όπως τους χρεώθηκαν, έτσι τους παρέδωσαν βλέποντας στα μάτια τους το μικρό τους αδελφό.
Είναι αυτοί που στα 22 τους έριχναν με πολυβόλο, έκαναν πτώσεις με αλεξίπτωτα, έκαναν καταδύσεις, οδηγούσαν άρμα μάχης, σήκωναν ελικόπτερο, ταξίδευαν μήνες σε φρεγάτα και πάλι ήταν υπεύθυνοι για άλλους εκτός από τον εαυτό τους, που πετώντας με μαχητικά αεροσκάφη δέχονται πιέσεις που διαλύουν τη μέση και τον αυχένα, που πέφτουν με αλεξίπτωτο από τα 1.200 πόδια και μετά από 800 άλματα δεν έχουν γόνατα για να ανέβουν τις σκάλες του σπιτιού τους, που μετά από 500 βολές με άρμα μάχης έχουν χάσει την ακοή τους, που καταδύονται στα σκοτεινά βάθη των θαλασσών μέσα σε ένα κομμάτι σίδερο, σαν «άνθρωποι κονσέρβα», που ταξιδεύουν μέσα σε φουρτούνα μέρα και νύχτα στο Αιγαίο, που ανεβαίνουν στα 12.000 πόδια για να επισκευάσουν το πεπαλαιωμένο ελικόπτερο, που πρέπει να απογειωθεί παρά τις δυσχέρειες, γιατί κάποιος πολίτης πρέπει να μεταφερθεί άμεσα.
Είναι αυτοί που κάθε 2–3–4 χρόνια αλλάζουν τόπο κατοικίας και εργασίας, αλλά πασχίζουν ώστε η γυναίκα τους και τα παιδιά τους να έχουν όσο γίνεται πιο φυσιολογική ζωή.
Είναι αυτοί από τους οποίους απαιτούμε να μείνουν 40 χρόνια σε μια δουλειά που δεν υπάρχει όμοιά της, που δεν έχουν περιθώρια για λάθη, γιατί το δικό τους λάθος δεν διορθώνεται, που σκοτώθηκαν σε ώρα υπηρεσίας για να μας υπερασπισθούν, κυνηγώντας το «φίλο γείτονα».
Είναι αυτοί που θα κληθούν να πολεμήσουν με απαρχαιωμένο εξοπλισμό, φλερτάροντας καθημερινά με το ατύχημα ή το θάνατο, γιατί οι καινούργιοι, πανάκριβοι, σύγχρονοι εξοπλισμοί αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ΠΟΤΕ δεν έφτασαν στα χέρια τους.
Είναι αυτοί που φοράνε τη Σημαία με περηφάνια και τη σηκώνουν σε μέρη μακρινά, για να μπορούμε εμείς να πηγαίνουμε εκεί διακοπές.
Είναι αυτοί που έταξαν τη ζωή τους να φυλάγουν τα ιερά μας σύνορα και να υπερασπίζονται τις περιουσίες μας. Να προστατεύουν τη ζωή μας.
Εμείς διατηρούμε το σεβασμό και την εκτίμησή μας στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους αλλά και το σημερινό διπλό εορτασμό, με όλους τους συμβολισμούς που εμπεριέχει.
Η σκέψη μας σήμερα, με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, στρέφεται στους υπερασπιστές των ιδανικών της ελευθερίας και της δοκιμαζόμενης σήμερα εθνικής ανεξαρτησίας, που έπεσαν στα πεδία των μαχών και αποτελούν σύμβολα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Αλλά ακόμα και στο μέλλον, εάν κληθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, η μεγάλη χάρη της Θεομήτορος, θα είναι οδηγός για την ελευθερία και την ακεραιότητα του λαού και των εδαφών μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Αισθάνομαι πολύ μικρός και ελάχιστα επαρκής να αναφερθώ στο βαθύτατα θρησκευτικό αυτό γεγονός παρουσία του σεπτού μας κλήρου, αλλά με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, ας μου επιτραπεί αναφορά στο δεύτερο σκέλος της σημερινής γιορτής. Αυτό της απόδοσης τιμών στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας.
Ο Ελληνισμός, στην μακραίωνα ιστορία του έχει συνδέσει τις έννοιες, τις αξίες και τους αγώνες του Έθνους με τη θρησκεία, δημιουργώντας και αναδεικνύοντας έτσι την ταύτιση της Πατρίδος και της Ορθοδοξίας. Πρόκειται για μια σχέση που ειδικά για μας τους Έλληνες σημαίνει την ίδια την ύπαρξή μας. Αυτή η παράδοση και η πίστη του λαού μας, καθιέρωσε στη συνείδησή μας ως προστάτιδα των Ενόπλων μας Δυνάμεων την υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο Στρατηγό, υπό τη σκέπη της οποίας, οι Ένοπλες Δυνάμεις υπερασπίσθηκαν επί αιώνες τα ιερά και όσια της Πατρίδος και της ελληνικής φυλής, με περίσσευμα ανδρείας και θάρρους.
Ο εορτασμός της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων ή αλλιώς της ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, δεν είναι μια απλή τυπική γιορτή αλλά ελάχιστη απότιση φόρου τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους προγόνους μας, που κινούμενοι από αγνή φιλοπατρία και δίψα για την Ελευθερία, με οιουδήποτε τίμημα, εναντίον οποιουδήποτε υπέρτερου αριθμητικά και ποιοτικά εχθρού, θυσίασαν την ίδια τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα πατρώα εδάφη, προκειμένου να εξασφαλίσουν σε εμάς, το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.
Γιορτάζουμε σήμερα την ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΡΕΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ που όμοια της δεν υπάρχει όσο και αν ψάξει κανείς. Αυτήν την ίδια αρετή που έκανε τους Έλληνες να ξεσηκωθούν κατά του τουρκικού ζυγού το 1821, να αψηφήσουν την συντριπτική πλειοψηφία των Ιταλών το 1940 και να παραδώσουν μαθήματα σε όλο τον κόσμο κατά την εισβολή των Γερμανών το 1941. Η πολεμική Αρετή που έκανε τον Αλέξανδρο όχι ΜΕΓΑ αλλά ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟ στην παγκόσμια ιστορία. Η πολεμική αρετή που έκανε τους Έλληνες Κοσμοκράτορες, που δημιούργησε την ανεπανάληπτη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε, να προκύψει στο μέλλον για την Ελλάδα αντίστοιχη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΡΕΤΗ. Την έχουμε ανάγκη.
Οι γενναίοι θα πολεμήσουν και θα νικήσουν ακόμη και με πεπαλαιωμένο υλικό, σε δυσοίωνες καταστάσεις, απέναντι στον ισχυρότερο εχθρό. Οι δειλοί και ψοφοδεείς με το καλύτερο υλικό, πάλι θα βρουν χίλιες δικαιολογίες για την ντροπιαστική τους ήττα. Η πολεμική αρετή έχει να κάνει κυρίως με την αντίληψη περί καθήκοντος, θυσίας, ήθους και φιλοτίμου. Δεν είναι κάτι το χειροπιαστό, κάτι που μετριέται με παράσημα ή ηθικές αμοιβές. Είναι μια γενικότερη στάση απέναντι στην Ιστορία, απέναντι στο μέλλον. Είναι στάση ζωής.
Στο ασταθές και συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, με τις νέες, ασύμμετρες απειλές, με καταστάσεις σαν αυτές που βιώνουμε πολύ κοντά μας, στην ανατολική Μεσόγειο, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να συνεχίσουν να εκπληρώνουν την αποστολή τους με υψηλό φρόνημα, ήθος, επαγγελματισμό και αυταπάρνηση. Είμαστε υπερήφανοι για τους αγώνες τους στο παρελθόν, αλλά και για τη σημερινή τους προσφορά τόσο προς την ελληνική κοινωνία, όσο και προς τη διεθνή κοινότητα, με τη συμμετοχή τους σε ειρηνευτικές αποστολές.
Σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον με τις απρόβλεπτες συνθήκες που διαμορφώνονται, η Ελλάδα με τις Ένοπλες Δυνάμεις της συμβάλλει ουσιαστικά στην προώθηση της συνεργασίας με τα γειτονικά κράτη, αποβλέποντας στην παγίωση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή. Ταυτόχρονα, η προάσπιση των δικαιωμάτων άμυνας και ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών αποτελεί ανυποχώρητη προτεραιότητα, φυλάσσοντας τα σύνορα της χώρας μας στο Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονίας μας, σε κάθε σπιθαμή ελληνικής γης, κερδίζοντας το θαυμασμό, το σεβασμό και την εκτίμηση του ελληνικού λαού, καθώς και την εμπιστοσύνη και τους επαίνους των συμμάχων και εταίρων, παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτει λόγω των οικονομικών περικοπών, όχι μόνο σε μισθούς στελεχών, αλλά σε πραγματικές και όχι εικονικές προμήθειες του απαραίτητου υλικού.
Λόγω περιορισμένου χρόνου δεν είναι δυνατή η αναλυτική αναφορά στην πολύμορφη προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων προς την ελληνική κοινωνία, που είναι αποδεκτή από τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού. Είναι όμως γνωστές οι αναρίθμητες υπηρεσίες που οι Ε.Δ. προσφέρουν στους πολίτες σε απομακρυσμένες – απομονωμένες ακριτικές περιοχές της χώρας. Εκεί όπου τα στρατιωτικά τμήματα μαζί ίσως με τα τμήματα των Σωμάτων Ασφαλείας, αποτελούν σχεδόν την μόνη εκπροσώπηση του ελληνικού κράτους και γίνονται ένα με τις τοπικές κοινωνίες. Όπως είναι γνωστό πόσο σημαντική είναι η συνδρομή του στρατεύματος στους πληττομένους από θεομηνίες και συμφορές κατοίκους σε όλη την Ελλάδα. Οι υπηρεσίες αυτές είναι τόσο γνωστές και κατανοητές από τον ελληνικό λαό ώστε να έχει καταστεί γενική πεποίθηση ότι όπου και όταν οι άλλες κρατικές υπηρεσίες αποδεικνύονται αδύναμες να φέρουν αποτέλεσμα, οι δυσχερείς καταστάσεις μόνο από το στράτευμα αντιμετωπίζονται. Ποιός δε γνωρίζει την ανακούφιση που αισθάνονται οι γι’ οποιονδήποτε λόγο δεινοπαθούντες όταν βλέπουν δίπλα τους Έλληνες Αξιωματικούς και τα στρατευμένα παιδιά τους με σχέδιο, τάξη και πειθαρχία να προσπαθούν να τους βοηθήσουν;
Υπάρχουν και πολλές άλλες μοναδικές αλλά άγνωστες υπηρεσίες που προσφέρουν η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, η Υδρογραφική Υπηρεσία και η Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της Πολεμικής Αεροπορίας, που αποτελούν σημαντικότατη προσφορά στην ελληνική κοινωνία.
Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι η σημερινή γιορτή δεν έχει την αίγλη που της αξίζει, διότι έχει απαξιωθεί συστηματικά από τη νέα τάση, που αδυνατεί να απεμπλακεί από τα συμπλέγματα του παρελθόντος και θέλει περιθωριοποιημένες τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, με ταυτόχρονες υποτονικές ή ανύπαρκτες αναφορές σε ιστορικές επιτυχίες των Ελλήνων, στοχεύοντας στην πλήρη απάλειψη τέτοιων γεγονότων από την ιστορική μας μνήμη. Όμως, επειδή οι τάσεις μεταβάλλονται, ευελπιστούμε ότι σύντομα θα αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια και η σημερινή γιορτή, ο εορτασμός της ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, θα λάβει τη θέση που της αξίζει στη συνείδηση του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Αλλά οι Ε.Δ. δεν είναι μια απρόσωπη υπηρεσία. Την απαρτίζουν στελέχη, άνθρωποι καθημερινοί, σαν εμάς τους υπολοίπους αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί. Ποιοι είναι;
Είναι αυτοί που στα 18 τους πάλεψαν να καταταγούν σε μια στρατιωτική σχολή, αλλά τότε … κάποιοι τους χλεύασαν γιατί δεν επέλεξαν να ζήσουν «ανέμελα» νεανικά χρόνια, που τελείωσαν τις σπουδές τους αμέσως, χωρίς να γίνουν αιώνιοι φοιτητές, αλλά τότε … κάποιοι απαξίωναν τους κόπους τους, που βγαίνοντας από τη σχολή τους πήραν μισθό 800 € (σήμερα παίρνουν λιγότερα), χωρίς όμως να διαμαρτυρηθούν, που ΠΟΤΕ δε ζήτησαν αύξηση, που δε βγήκαν στο δρόμο αφήνοντας τη θέση και το καθήκον, που ΠΟΤΕ δε σταμάτησαν να δουλεύουν, χωρίς να υπάρχουν γι’ αυτούς Αργίες, Γιορτές, Διακοπές, που κατήργησαν τα ωράρια, στερούμενοι τις οικογένειές τους, που συνταξιοδοτούνται πιο νωρίς, με επιβαρυμένη την υγεία τους, μετά από τόσα χρόνια άγχους και εγρήγορσης.
Είναι αυτοί που ανέλαβαν να προσέχουν Στρατιώτες, τα παιδιά μας, τα αδέλφια μας και όπως τους χρεώθηκαν, έτσι τους παρέδωσαν βλέποντας στα μάτια τους το μικρό τους αδελφό.
Είναι αυτοί που στα 22 τους έριχναν με πολυβόλο, έκαναν πτώσεις με αλεξίπτωτα, έκαναν καταδύσεις, οδηγούσαν άρμα μάχης, σήκωναν ελικόπτερο, ταξίδευαν μήνες σε φρεγάτα και πάλι ήταν υπεύθυνοι για άλλους εκτός από τον εαυτό τους, που πετώντας με μαχητικά αεροσκάφη δέχονται πιέσεις που διαλύουν τη μέση και τον αυχένα, που πέφτουν με αλεξίπτωτο από τα 1.200 πόδια και μετά από 800 άλματα δεν έχουν γόνατα για να ανέβουν τις σκάλες του σπιτιού τους, που μετά από 500 βολές με άρμα μάχης έχουν χάσει την ακοή τους, που καταδύονται στα σκοτεινά βάθη των θαλασσών μέσα σε ένα κομμάτι σίδερο, σαν «άνθρωποι κονσέρβα», που ταξιδεύουν μέσα σε φουρτούνα μέρα και νύχτα στο Αιγαίο, που ανεβαίνουν στα 12.000 πόδια για να επισκευάσουν το πεπαλαιωμένο ελικόπτερο, που πρέπει να απογειωθεί παρά τις δυσχέρειες, γιατί κάποιος πολίτης πρέπει να μεταφερθεί άμεσα.
Είναι αυτοί που κάθε 2–3–4 χρόνια αλλάζουν τόπο κατοικίας και εργασίας, αλλά πασχίζουν ώστε η γυναίκα τους και τα παιδιά τους να έχουν όσο γίνεται πιο φυσιολογική ζωή.
Είναι αυτοί από τους οποίους απαιτούμε να μείνουν 40 χρόνια σε μια δουλειά που δεν υπάρχει όμοιά της, που δεν έχουν περιθώρια για λάθη, γιατί το δικό τους λάθος δεν διορθώνεται, που σκοτώθηκαν σε ώρα υπηρεσίας για να μας υπερασπισθούν, κυνηγώντας το «φίλο γείτονα».
Είναι αυτοί που θα κληθούν να πολεμήσουν με απαρχαιωμένο εξοπλισμό, φλερτάροντας καθημερινά με το ατύχημα ή το θάνατο, γιατί οι καινούργιοι, πανάκριβοι, σύγχρονοι εξοπλισμοί αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ΠΟΤΕ δεν έφτασαν στα χέρια τους.
Είναι αυτοί που φοράνε τη Σημαία με περηφάνια και τη σηκώνουν σε μέρη μακρινά, για να μπορούμε εμείς να πηγαίνουμε εκεί διακοπές.
Είναι αυτοί που έταξαν τη ζωή τους να φυλάγουν τα ιερά μας σύνορα και να υπερασπίζονται τις περιουσίες μας. Να προστατεύουν τη ζωή μας.
Εμείς διατηρούμε το σεβασμό και την εκτίμησή μας στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους αλλά και το σημερινό διπλό εορτασμό, με όλους τους συμβολισμούς που εμπεριέχει.
Η σκέψη μας σήμερα, με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, στρέφεται στους υπερασπιστές των ιδανικών της ελευθερίας και της δοκιμαζόμενης σήμερα εθνικής ανεξαρτησίας, που έπεσαν στα πεδία των μαχών και αποτελούν σύμβολα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Αλλά ακόμα και στο μέλλον, εάν κληθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, η μεγάλη χάρη της Θεομήτορος, θα είναι οδηγός για την ελευθερία και την ακεραιότητα του λαού και των εδαφών μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.