Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Χάλκινο μετάλλιο από... χρυσάφι

Μόλις το χρονόμετρο μηδένισε, ο Ηλίας Ηλιάδης γνώριζε πως είναι ο νικητής. Υψωσε τα χέρια του, πανηγύρισε και υπέδειξε στο κοινό το εθνόσημο. Στιγμή περήφανη. Και μοναδική. Αποπληρωμή των κόπων του. Εστω και αν ο αρχικός στόχος ενός χρυσού μεταλλίου χάθηκε στην πορεία, εξαιτίας ενός λάθους. Η ιστορία θα γράψει πως ο Ηλίας Ηλιάδης είναι χάλκινος Ολυμπιονίκης στο τζούντο στην κατηγορία των 90 κ. στους Αγώνες του Λονδίνου και συνάμα ο πρώτος Ελληνας που ανεβαίνει στο βάθρο στην αγγλική πρωτεύουσα.
Η χθεσινή ημέρα ήταν περίεργη. Με αρκετά θετικά και μπόλικα αρνητικά. Στο τέλος, όσα δεινά και αν έχεις περάσει, θυμάσαι μόνο τα καλά. Το χάλκινο μετάλλιο δεν συγκρίνεται με το χρυσό του 2004, αλλά τι σημασία έχει; Στον χώρο αναμονής για την είσοδο στην αρένα «Excel» υπάρχει μία φωτογραφία του Ηλιάδη στο βάθρο της Αθήνας. Συνοδευόμενο από την υποσημείωση: «Ενας από τους χαρισματικούς τζουντόκα».
Στην αρχή δεν το απέδειξε. Περίμενε μέχρι το πρώτο «ματς-θανάτου» για να το κάνει. Στα δύο πρώτα επικράτησε, σχεδόν, χωρίς να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Αν, βέβαια, ρωτήσετε τον προπονητή του, μάλλον, θα το αρνηθεί. Χθες… βαρέθηκε να επαναλαμβάνει πως «κάθε παιχνίδι είναι δύσκολο και θέλει προσπάθεια». Πόσο δίκιο είχε.
Στα προημιτελικά, ο Ηλιάδης παγιδεύτηκε από την άριστη στρατηγική του Ρώσου Ντενίσοφ. Ακολούθησαν σκυθρωπά πρόσωπα. Οχι, όμως, σκυμμένα κεφάλια. Η αλήθεια είναι πως ο προπονητής και πατέρας του ήταν υποψιασμένος τι μπορεί να συμβεί. Και ιδιαίτερα ανήσυχος από όλες τις εκπλήξεις που έγιναν τις προηγούμενες ημέρες στο τουρνουά του τζούντο. Ισως η μεγάλη αγκαλιά που έκανε ο γιος στον πατέρα, στο τέλος, να ήταν ένα ακόμη «ευχαριστώ». Κυρίως για τη χθεσινή… αφύπνιση!

H οικογένεια
Στο πρώτο παιχνίδι του ρεπεσάζ, ο Ηλιάδης χρειάστηκε μόλις 39 δευτερόλεπτα. Τόσα ήταν αρκετά για να κάνει ένα εντυπωσιακό «ιππόν» στον Μαρκ Αντονι (Αυστραλία) και να συνεχίσει στη διεκδίκηση του χάλκινου μεταλλίου. Δείχνοντας στην κερκίδα τη γυναίκα και την κόρη του.
Στον μικρό τελικό, κόντρα στον έμπειρο Βραζιλιάνο Τιάγκο Καμίλο, επέλεξε να δείξει ξανά. Αυτήν τη φορά το εθνόσημο. Και ύστερα ψηλά, ευχαριστώντας τον Θεό.
Περίεργος αγώνας, με μπόλικη τακτική και δίχως ούτε έναν πόντο, αφού κρίθηκε στη διπλή παρατήρηση που δέχτηκε ο Καμίλο.
Στη μεικτή ζώνη ο Ηλιάδης ήταν ακόμη σε κατάσταση σοκ. Και όταν του ζητούσαν να κάνει δηλώσεις, ρωτούσε τους δημοσιογράφους να του πουν αυτοί τι είδαν.
«Αυτό το μετάλλιο θα πάει στο Αγιον Ορος. Το περίμενα, γι' αυτό έκανα τόσες πολλές και σκληρές προπονήσεις», εξήγησε ο Ηλιάδης. Εικόνα διαφορετική από εκείνη της πρώτης ήττας. Και πρόσθεσε: «Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές η Ελλάδα χρειαζόταν ένα μετάλλιο. Το αφιερώνω πρώτα στον Θεό και ύστερα στους Ελληνες. Σε όσους ήρθαν εδώ και σε όσους μας περιμένουν πίσω στην πατρίδα».
Η επόμενη ημέρα επιβάλλει ξεκούραση.
Και επανένωση με την οικογένειά του, αφού η σύζυγός του και η κόρη του τον ακολούθησαν στο Λονδίνο. Ωστόσο, ο «βενιαμίν» της οικογένειας τον περιμένει στη Χαλκιδική. Προς το παρόν, το χάλκινο μετάλλιο του 2012 θα καταλήξει στα χέρια της κόρης του, Μαρίας. Ο μικρός (που θα βαπτιστεί Ηρακλής) θα πρέπει να περιμένει το επόμενο.
Το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 90 κιλών κατέκτησε ο Κορεάτης Ντάε Ναμ Σονγκ, το αργυρό ο Κουβανός Γκονζάλες και το έτερο χάλκινο ο Ιάπωνας Μασάσι Νισιγιάμα.

Εμψύχωση από τον σημαιοφόρο
Ο αργυρός Ολυμπιονίκης του τάε κβον ντο και σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, ήταν για μια ακόμη φορά συγκινητικός καθώς ξανά έδειξε πόσο πολύ στηρίζει τις προσπάθειες των συναθλητών του! «Ελα ρε Ηλία ΑΛΑΝΙ!», έγραψε στον λογαριασμό του στο FACEBOOK λίγο πριν τον αγώνα του χάλκινου μεταλλίου του Ηλία Ηλιάδη στο τζούντο.
Μόλις τελείωσε η μάχη στο τατάμι και βρήκε τον Ηλιάδη αθλητή, επεσήμανε σε δεύτερο μήνυμά του: «Οι γεννημένοι νικητές επιστρέφουν! Ηλία είσαι αθληταράς από τους λίγους. Το χάλκινο φαίνεται λίγο για εσένα αγόρι μου, αλλά ο χαρακτήρας που δείχνεις είναι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένοι οι πρωταθλητές».

Πηγή: ethnos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.