Η συγκέντρωση του ΚΚΕ ενάντια στην συμφωνία παράτασης του μνημονίου

Πραγματοποιήθηκε από την Κ.Ο Φλώρινας του Κ.Κ.Ε συγκέντρωση ενάντια στην απαράδεκτη συμφωνία της κυβέρνησης με ΕΕ- Δανειστές για την παράταση του Μνημονίου και την πρόβλεψη για νέα ακόμα πιο αντιλαϊκά μέτρα μετά τον Ιούνιο.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιώργος Μούλης, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Φλώρινας του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι Μνημόνιο και Δανειακή Σύμβαση είναι το ένα και αυτό, όπως παραδέχονταν και ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πρόσφατα. Επανέλαβε την απαίτηση η νέα συμφωνία να έρθει προς ψήφιση στην Βουλή ώστε ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του.
Κάλεσε τον λαό να μην εφησυχάζει αλλά και να μην απογοητεύεται ανάμεσα στο νέο δίπολο που στήνεται και μπροστά τα διλήμματα, που προσπαθούν να του επιβάλουν.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Γ. Μούλη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι. Φίλοι και φίλες.
Πριν ένα μήνα, στις 27 Γενάρη, ορκιζόταν η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που προέκυψε από την κάλπη της 25ης του Γενάρη, με συνθήματα ενάντια στα μνημόνια, ενάντια σε αντιλαϊκούς νόμους που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, σκορπίζοντας στον ελληνικό λαό και τη νεολαία ελπίδες και προσδοκίες, που ακόμα και σήμερα σε μεγάλη πλειοψηφία του λαού υπάρχουν, είναι δυνατές.

Ένα μήνα μετά, η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έφερε στη Βουλή αμέσως νόμο κατάργησης των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, - έτσι όπως πίστευε ότι θα κάνει ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού, - αλλά αντίθετα προχώρησε σε νέα συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά επέκταση του υφιστάμενου μνημονίου και των δεσμεύσεων που αυτό προέβλεπε, δηλαδή συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων.– Παράταση, χωρίς ημερομηνία για λήξη, των τραγικών συνεπειών του μνημονίου στη ζωή του λαού.
Την τετράμηνη παράταση έως τον Ιούνη, θα ακολουθήσει νέα συμφωνία - πρόγραμμα, δηλαδή νέο μνημόνιο, - όπως κι αν ονομαστεί, - για τα επόμενα χρόνια.
Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να φέρει αμέσως στη Βουλή αυτήν την 4μηνη συμφωνία για ενημέρωση και έγκριση και μάλιστα με ονομαστική ψηφοφορία, όπως έχει ζητήσει το ΚΚΕ, για να δούμε ποιος ψηφίζει υπέρ της συνέχισης αυτών των επαίσχυντων μέτρων.
Η κυβέρνηση, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, μιλά για παράταση της δανειακής σύμβασης και όχι του μνημονίου. Όμως, όλοι ξέρουμε ότι δανειακή σύμβαση και μνημόνιο είναι ένα και το αυτό. (Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος που το έλεγε αυτό και ο κ. Τσίπρας, όταν ήταν στην αντιπολίτευση).

Το μνημόνιο έχει και εφαρμοστικούς νόμους. Νέοι αντιλαϊκοί νόμοι θα μπουν επί τάπητος, για να «περάσει» η κυβέρνηση την αξιολόγηση και να πάρει τη δόση έως τον Ιούνη. Κι αυτή η κυβέρνηση, με την πολιτική της, όχι μόνο δεν έχει σκοπό να δώσει πίσω στο λαό όλα όσα έχασε με τα μνημόνια, αλλά ακόμα και τα ψίχουλα που του έταξε, λέει τώρα ότι θα τα δώσει σταδιακά, σε βάθος χρόνου, όταν και αν το επιτρέψουν οι συνθήκες, οι δημοσιονομικοί στόχοι και φυσικά οι δανειστές.
Οι Αποκριές τέλειωσαν, το τριώδιο τελείωσε και οι μάσκες έπεσαν. Η τρόικα μετονομάστηκε «3 θεσμοί», λες και δεν ήταν ξανά οι ίδιοι, δηλαδή Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Οι 3 θεσμοί - η τρόικα είναι εδώ. Η δανειακή σύμβαση – μνημόνιο είναι εδώ. - Οι εφαρμοστικοί νόμοι που πέρασαν με τα μνημόνια, νόμοι που θα ενισχυθούν με τη λίστα «μεταρρυθμίσεων», - τη γνωστή «λίστα Βαρουφάκη», - είναι εδώ.

Παραμένουν και ενισχύονται όλα τα μέτρα που πήρε το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις του, μαζί με την ΕΕ στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, μέτρα που φόρτωναν τις συνέπειες στους εργαζόμενους, ενισχύοντας την καπιταλιστική κερδοφορία. Παραμένουν και ενισχύονται όλα αυτά, για τα οποία ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια μάτωσε, αλλά και αντιπάλεψε.
Για ποια Ελλάδα μιλάει ο πρωθυπουργός, όταν λέει «κρατήσαμε την Ελλάδα αξιοπρεπή και όρθια»; Γιατί «Ελλάδα» είναι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι που αυγατίζουν τα κέρδη τους, «Ελλάδα» είναι και η λαϊκή οικογένεια που δίνει μάχη καθημερινά ακόμα και για τα στοιχειώδη, τα απαραίτητα για να ζήσει. Κι όλα αυτά τα περί «περήφανης» διαπραγμάτευσης, ήταν σκέτη διαφημιστική απάτη. Κάθε κυβέρνηση της Ευρωζώνης διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων της, που σφάζονται για το πώς θα μοιραστούν τα κέρδη και οι ζημιές από την κρίση. Μονοιάζουν μόνο όταν πρόκειται να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους λαούς. Και η ΕΕ είναι η ένωσή τους, ένωση καπιταλιστικών κρατών, πραγματική αγέλη λύκων, που με λύσσα παίρνει ο ένας από τον άλλον το φαΐ από το στόμα, αλλά με την ίδια αγριότητα επιτίθενται στο θήραμά τους. Αυτή ακριβώς ήταν, είναι και παραμένει η ΕΕ, από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της και δεν άλλαξε, επειδή στην Ελλάδα κυβέρνηση έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και τέλος πάντων, έλεος πια με τους ύμνους, αλλά και την κινδυνολογία μήπως βρεθεί η Ελλάδα εκτός ΕΕ. Και τι δεν έχουμε ακούσει αυτές τις μέρες! Για τη λαϊκή κυριαρχία που εξασφαλίζουν οι συνθήκες της ΕΕ, για τη δημοκρατία που πρέπει να επιστρέψει, για την αλληλεγγύη, για σεβασμό στους κανόνες, για το «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι». Λες και μέχρι τα μνημόνια η ΕΕ ήταν παράδεισος και άλλαξαν όλα εν μια νυκτί.
Αλήθεια, τι ακριβώς εννοεί ο κ. Τσίπρας όταν μιλάει για αποκατάσταση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας; Δηλαδή, από αύριο θα μπορούμε να παράγουμε ως χώρα ότι μπορούμε να παράγουμε, στο πλαίσιο της κοινής αγροτικής πολιτικής, χωρίς τις κοινοτικές δεσμεύσεις, τις ποσοστώσεις και τους περιορισμούς που έχουν χαντακώσει την αγροτική παραγωγή, έχουν ξεκληρίσει τους φτωχούς αγρότες, έκαναν το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο ελλειμματικό; Θα μπορούμε να βάζουμε φρένο σε αθρόες εισαγωγές προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε ως χώρα; Θα μπορεί το κράτος να στηρίζει και να χρηματοδοτεί για να έχουμε κρατικές επιχειρήσεις, μεταφορές, υποδομές που θα καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας και του λαού; Θα μπορούμε να βάζουμε φρένο στην κίνηση κεφαλαίων που μετακινούνται από χώρα σε χώρα, από την Ελλάδα σε άλλες χώρες; Φυσικά και όχι.
Η λαϊκή κυριαρχία είναι αδιαίρετη με τη ρήξη, με την αποδέσμευση από την ΕΕ. Είναι αδιαίρετη, με την επιτακτική ανάγκη να περάσει στα χέρια του εργαζόμενου λαού, ο πλούτος, οι παραγωγικές δυνατότητες, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής που υπάρχουν σε αυτήν τη χώρα. Με το λαό στην εξουσία.
Τελικά, ο νέος λογαριασμός για το λαό δεν θα αργήσει να έρθει! Μπορεί απ' έξω να μη γράφει «e-mail Χαρδούβελη», αλλά «λίστα Βαρουφάκη», αλλά θα είναι παραφουσκωμένος χωρίς δόσεις και ευκαιρίες πληρωμής, πραγματική θηλιά στο λαιμό της λαϊκής οικογένειας.
Τι λέει η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους εταίρους;
Πρώτον: Θα υπάρξει νέα μείωση μισθών στο Δημόσιο μέσω της κατάργησης των επιδομάτων, αφού οι αυξήσεις πριν την κρίση στηρίχτηκαν στα επιδόματα. Θα συνεχιστούν η αξιολόγηση και η κινητικότητα, που είναι το όχημα για νέες απολύσεις. Πρόσληψη δεν προβλέπεται ούτε μία παραπάνω από ότι είχε προϋπολογιστεί με τον προϋπολογισμό της προηγούμενης κυβέρνησης.
Δεύτερον: Διατηρείται και επεκτείνεται η ελαστική εργασία, με ευελιξία, που υπήρξε το προκάλυμμα ανατροπής όλων των εργασιακών σχέσεων, με την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, της εκ περιτροπής εργασίας.
Τρίτον: Στη συμφωνία είναι πλήρης η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ούτε καν φραστικά!
Τέταρτον: Η υπόσχεση για κατώτατο μισθό 751 ευρώ μετατράπηκε σε απλή φιλοδοξία, δεν θα έλθει ως νόμος στη Βουλή, αφού μετατίθεται χρονικά όλο και προς τα πίσω ακόμα και η οποιαδήποτε συζήτηση για αύξηση στο σημερινό κατώτατο μισθό και πάντα σε συνεννόηση με την «τρόικα - 3 θεσμούς». Ενώ όλα θα είναι σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
Πέμπτον: Συνεχίζεται η περιπλάνηση από την ανεργία στη μερική απασχόληση, πάλι σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και όταν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια, μέσα από τα γνωστά προγράμματα που δίνουν τζάμπα εργαζόμενους στις επιχειρήσεις και μετά πάλι επιστροφή στην ανεργία...
Έκτο: Υποσχέθηκαν με τη συμφωνία πλήρη εφαρμογή των μνημονιακών νόμων, που ενταφίασαν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και λεηλάτησαν τις συντάξεις, διατηρώντας σε ισχύ όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους που μείωσαν συντάξεις, αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης κλπ. Ταυτόχρονα, θα συνεχίσουν τον «εκσυγχρονισμό» του Ασφαλιστικού, όπως λένε, με βάση τις επιταγές των εταίρων, με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σε δημόσιους υπάλληλους και τραπεζοϋπάλληλους, με ενοποιήσεις Ταμείων, με κατάργηση των οικονομικών πόρων των Ταμείων που έχουν απομείνει, χωρίς όμως να καλύπτονται από το κράτος, βαθαίνοντας τα προβλήματα των Ταμείων που στηρίζονται σε αυτούς τους πόρους και ουσιαστικά είναι ασφαλιστική εισφορά των εργοδοτών και άλλα αντίστοιχα.
Έβδομο: Όλες οι ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν μέχρι τώρα, με βάση τη συμφωνία δεν πειράζονται, ενώ θα συνεχιστούν και όλες εκείνες για τις οποίες έχει προκηρυχτεί ο διαγωνισμός εκποίησης. Επανεξέταση προβλέπεται για όσες δεν έχουν προκηρυχτεί, με στόχο όμως μόνο τη βελτίωση των όρων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την προώθηση της οικονομικής επένδυσης, κάτι που είναι η πάγια διαδικασία και στόχος που ισχύει για όλες τις περιπτώσεις ιδιωτικοποίησης, άρα και αυτές παίρνουν το δρόμο τους. Διατηρείται και ενισχύεται παραπέρα το ΤΑΙΠΕΔ, αφού εκεί ενσωματώνουν οργανισμούς που ήταν σκόρπιοι.
Όγδοο: Προβλέπεται δημιουργία καλού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, με βάση τις εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, όπως άρση περιορισμών σε επαγγέλματα που πλήττει μικρομεσαίους, ευθυγράμμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας - φυσικού αερίου, με βάση την ευρωενωσιακή στρατηγική απελευθέρωσης της Ενέργειας.
Ένατο: Μείωση των κρατικών δαπανών στην Παιδεία, στην άμυνα, στις μεταφορές, στους δήμους και τις περιφέρειες, που θα οδηγήσουν σε περικοπές κοινωνικών επιδομάτων, περικοπές στη δημόσια Υγεία και σμπαράλιασμα όλων των κοινωνικών υποδομών που υπάρχουν ακόμα. Ενώ, αν δεν καταφέρει να «πατάξει τη διαφθορά, να πιάσει τη φοροδιαφυγή», όπως υποσχέθηκε στην τρόικα, η συμφωνία τον υποχρεώνει να πάρει ισοδύναμα μέτρα για να καλύψει τη χασούρα.
Δέκατον: Στα φορολογικά δεν υπάρχει καμιά αναφορά για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, μόνο δηλώσεις ότι θα αντικατασταθεί από νέο φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, απροσδιόριστης ακόμα. Και, τελικά, σε ποιες εξαιρέσεις χαμηλού ΦΠΑ θα βάλει τέλος; Η νέα «κουλτούρα φορολογικής συμμόρφωσης» δεν αφορά την πλουτοκρατία, που νόμιμα φοροαπαλλάσσεται, αλλά τη λαϊκή οικογένεια που πλέον θα φακελώνεται για όλες τις δαπάνες διαβίωσής της, που θα αποτελούν μάλιστα, λέει η συμφωνία, τεκμήριο διαβίωσης, τεκμήριο εισοδήματος.
Ενδέκατο: Δεν υπάρχει αναφορά για ρητή απαγόρευση των πλειστηριασμών, αλλά έβαλαν τη διατύπωση «αποφυγή» πλειστηριασμών και οι ρυθμίσεις δεν είναι με κριτήριο τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά με βάση πρωτίστως τις ανάγκες των τραπεζών!
Ποιος θα πληρώσει, τελικά, το λογαριασμό από τη νέα συμφωνία, τις νέες δεσμεύσεις δηλαδή που πρέπει να γίνουν νόμοι; Η λαϊκή οικογένεια θα πληρώσει το λογαριασμό, ο λαός που μάτωσε τα προηγούμενα χρόνια και θα συνεχίζει να ματώνει. Η φτωχή λαϊκή οικογένεια θα πληρώσει, τελικά, και για την ακόμα φτωχότερη, γι' αυτήν που δεν έχει ούτε τα βασικά, ούτε στέγη, ούτε ρεύμα, ούτε φαΐ. Δηλαδή, αυτός που προς το παρόν δεν πεινάει θα πληρώνει για τον πεινασμένο. Δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε τι από όλα αυτά που διαβάζουμε στη λίστα Βαρουφάκη είναι το τοξικό 30% του μνημονίου και τι το μη τοξικό 70%... Το σίγουρο είναι ότι ένα προς ένα τα μέτρα είναι «τοξικά», γιατί είναι βαθιά ταξικά. Γι' αυτό τη συμφωνία της κυβέρνησης έσπευσαν να χαιρετίσουν πρώτοι απ' όλους οι εταίροι της, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, η Λαγκάρντ, ο Ντράγκι, αλλά και οι ΗΠΑ. Και δω στην Ελλάδα, σύσσωμη η πλουτοκρατία του τόπου, ο ΣΕΒ και οι υπόλοιποι.
Φίλες και φίλοι. Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν και κάτι άλλο: Ότι ο διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων στις λεγόμενες μνημονιακές και τις λεγόμενες αντιμνημονιακές, που επικράτησε αυτά τα χρόνια, ήταν και ψευδεπίγραφος και απατηλός. Και αυτό φαίνεται σήμερα ακόμη καλύτερα, που μια κυβέρνηση δήθεν «αντιμνημονιακών» συμφωνεί με την επέκταση του μνημονίου, δεσμεύεται ότι δε θα καταργήσει εφαρμοστικούς νόμους του μνημονίου και ουσιαστικά θα συνεχίσει την πολιτική που υλοποιήθηκε στα χρόνια του μνημονίου. Δεν μας κάνει εντύπωση, ούτε πέφτουμε από τον ουρανό. Ξέραμε, και προειδοποιούσαμε και προεκλογικά, ότι αυτή θα ήταν η κατάληξη. Γιατί όλες αυτές οι δυνάμεις, όσο κι αν μιλούσαν εναντίον του μνημονίου, ποτέ δεν άγγιξαν, ποτέ δεν αποκάλυψαν στο λαό, ποτέ δεν αντιπάλεψαν την ουσία του μνημονίου. Και «ουσία» του μνημονίου σημαίνει ΕΕ. Σημαίνει πολιτική και κατευθύνσεις της ΕΕ. Σημαίνει μέτρα για να διασφαλιστεί η γενική ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, εξόδου από την παρατεταμένη κρίση που διόγκωσε και το δημόσιο χρέος, μέτρα τα οποία έπρεπε, - γιατί έτσι λειτουργεί αυτό το σύστημα, - να φορτωθούν στις πλάτες αυτών που δεν ευθύνονται, στις πλάτες του ελληνικού λαού. Να γιατί κάθε φορά θα πρέπει να βλέπουμε μακριά από ταμπέλες και ψεύτικες διακηρύξεις, να κρίνουμε τις πολιτικές δυνάμεις με βάση αυτό που πραγματικά είναι και που εκφράζουν ταξικά, με βάση τη θέση που παίρνουν στο κρίσιμο ερώτημα: Με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις διεθνείς συμμαχίες τους ή με το λαό; Με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που λειτουργεί με συγκεκριμένους νόμους και αντιλαϊκούς κανόνες ή με την ανατροπή, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που όλη η οργάνωση της παραγωγής, της οικονομίας, της κοινωνίας, θα έχει ριζικά διαφορετική βάση, τις κοινωνικές σχέσεις εργασίας, τον κεντρικό σχεδιασμό και γι' αυτό θα μπορεί να έχει στο επίκεντρό του τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και θα εξασφαλίζει όλες τις προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους. Σε αυτήν τη ριζικά διαφορετική οικονομική και κοινωνική βάση, αλλάζει ριζικά και ο τρόπος κρατικών εσόδων - εξόδων, καταργούνται τα χρέη που δημιούργησε το κράτος των καπιταλιστών, γίνεται πράξη η αποδέσμευση από την ΕΕ, από κάθε διακρατική λυκοσυμμαχία, κάθε ένωση του κεφαλαίου.
Φίλες και φίλοι.
Είναι Πάει πολύ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να παρουσιάζει τη νέα συμφωνία ως αποτέλεσμα της λαϊκής θέλησης και της στήριξης του λαού στην κυβερνητική πολιτική. Πάει πολύ να κάνει το λαό συνένοχο στη μονιμοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, στην παράταση των μνημονίων και της επιτήρησης με όποιο όνομα και αν εμφανίζονται σήμερα αυτά.
Πάει πολύ η κυβέρνηση να φορτώνει στο λαό τις αντιλαϊκές επιλογές της, τους συμβιβασμούς και τις αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ. Προσπαθεί να χειραγωγήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να μετατρέψει το λαό σε χειροκροτητή της πολιτικής της, να τον πείσει ότι πρέπει να συνεχίσει τις θυσίες του, να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα.
Η θέληση να απαλλαγούμε από τα μνημόνια μπορεί να αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο, όταν πούμε ΟΧΙ στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, στηρίζοντας την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή. Όταν αναπτύξουμε την πάλη μας για ανάκτηση των απωλειών, ξεκινώντας από τον κατώτατο μισθό των 751 ευρώ, την κατοχύρωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης, τη ρητή απαγόρευση των πλειστηριασμών της πρώτης και δεύτερης κατοικίας. Με κατοχύρωση του αφορολόγητου ορίου στα 40.000 ευρώ για τη λαϊκή οικογένεια, κατάργηση του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση όλων των φόρων σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, οριστική κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, όχι αντικατάστασή του από άλλον φόρο για το λαό, 45% φορολογία για το μεγάλο κεφάλαιο.
Γι' αυτό και ο αγώνας μας πρέπει να γράψει στην προμετωπίδα του: Ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους στην Ελλάδα, με το λαό πραγματικά στην εξουσία.
Μπροστά, λοιπόν, και στις ισχνές ελπίδες και στις μειωμένες απαιτήσεις ενός λαού, που έχει υποφέρει τα πάνδεινα, ένα κυβερνητικό κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει εναλλάξ πότε το εμπόριο ελπίδων και πότε το εμπόριο του φόβου.
Σε αυτήν εδώ τη χώρα την έχουμε πατήσει ουκ ολίγες φορές τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, για να μην πάμε παλιότερα. Κι αυτό που έχουμε να πούμε, αξιοποιώντας αυτήν την πείρα, είναι ότι η δικαιολογημένη αγανάκτηση, οργή, δυσαρέσκεια απέναντι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για όσα υπέφεραν οι εργαζόμενοι, ο λαός αυτά τα χρόνια, από όσους κυβέρνησαν, όχι μόνο είναι δικαιολογημένη, αλλά η καταδίκη αυτή πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί το επόμενο διάστημα, εγκαταλείποντας τις θέσεις τους ακόμα πιο μαζικά. Αυτό, όμως, δεν πρέπει ταυτόχρονα να οδηγήσει σε παθητική αναμονή για σωτηρία από τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Πραγματική περηφάνια, αντάξια των ηρωικών αγώνων του λαού μας στην ιστορική του διαδρομή, είναι να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γινόμαστε χειροκροτητές ψεύτικων προσδοκιών, για μια ακόμα φορά, ή να διοχετεύουμε την ορμή μας σε ανώδυνα ποτάμια ή πολύ χειρότερα σε ναζιστικά εκτρώματα...
Δεν ωφελεί, για παράδειγμα, η καταδίκη μόνο της προηγούμενης διαπραγμάτευσης - από την άποψη των τρόπων, των μεθόδων και των προτάσεων - που έκανε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τους «εταίρους». Αλλά, η πλήρης συνειδητοποίηση ότι κάθε διαπραγμάτευση - εντός αυτού του πλαισίου, του ευρωενωσιακού, της λυκοσυμμαχίας της Ευρωζώνης, στο οποίο ορκίζεται συνεχώς ο σημερινός πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του και μάλιστα μέσα στη δίνη των μεγάλων ανταγωνισμών - θα είναι από χέρι χαμένη για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Το λέμε καθαρά: Όσο πιο γρήγορα, σαν ριζοσπαστικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, χαράξουμε τη δική μας γραμμή πάλης, τόσο θα είναι προς το συμφέρον μας, δεν θα μετράμε άλλο χαμένο χρόνο. Αυτό προτείνει το ΚΚΕ: Πάλη για ανάκτηση των απωλειών του λαού, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με άλλο δρόμο ανάπτυξης για το λαό, με αποδέσμευση από τις αλυσίδες της ΕΕ. Αυτή είναι η ελπιδοφόρα διέξοδος.
Το ΚΚΕ θα τιμήσει τις προσδοκίες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων, των συνταξιούχων, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Θα αποτελεί σημαντικό συστατικό μέρος μιας δυναμικής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης. Κριτήριό μας θα είναι να ενώσουμε όλους τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα, στον αγώνα για το δίκιο τους, άσχετα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές της 25ης του Γενάρη. Θα είμαστε παντού παρόντες. Δεν θα παρατήσουμε τον αγώνα για την κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων που βασίζονται στις δανειακές συμβάσεις και στα μνημόνια, των λεγόμενων εφαρμοστικών νόμων.
Το ΚΚΕ, συνεπές στην πολιτική του και τηρώντας την προεκλογική του δέσμευση, για μια ακόμη φορά κατέθεσε πρόταση νόμου για την ακύρωση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που ψήφισαν στη Βουλή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ εν συνεχεία.
Η πρόταση νόμου, που κατέθεσε το ΚΚΕ, δεν είναι ούτε επικοινωνιακό κόλπο ούτε κίνηση εντυπωσιασμού. Είναι η ουσία. Σηματοδοτεί αυτό που αποτέλεσε και πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί αντικείμενο διεκδίκησης για το λαό και το κίνημα. Δηλαδή, να πάρει πίσω όλα όσα έχασε στα χρόνια του μνημονίου. Βεβαίως, ξέρουμε πολύ καλά ότι η πλειοψηφία του λαού ακόμη δεν έχει πειστεί για την αναγκαιότητα και, πολύ περισσότερο, για τη δυνατότητα να γίνει πράξη αυτό που λέει το ΚΚΕ. Είναι, όμως, άλλο αυτό κι άλλο να θέλεις επιβάλεις στο λαό με αυταπάτες και εκφοβισμούς όλα εκείνα, για τα οποία ο λαός τα προηγούμενα χρόνια, ακόμη και με αυταπάτες ή όπως το καταλάβαινε ο καθένας και η καθεμιά, με όποια άποψη είχε, πάλεψε, φώναξε, κινητοποιήθηκε. Δηλαδή, ενάντια στα μνημόνια, στα αντιλαϊκά μέτρα, στις επιτηρήσεις.
Θα συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις μας, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις νόμου και τροπολογίες στη Βουλή: Για τη λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών. Για την ουσιαστική ανακούφιση - προστασία των ανέργων. Όμως η πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων έχει χαρακτήρα γενικευμένης πάλης του λαού, μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο. Απευθύνεται πρώτα από όλα στο λαό, υπενθυμίζοντάς του ότι η ελπίδα βρίσκεται μόνο στα χέρια του, στους αγώνες του.
Η πρόταση του ΚΚΕ εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες του λαού και στον αντίποδα των αναγκών του κεφαλαίου.
Δεν μπορεί να τα παίρνεις από το λαό και να ζει και καλά ο λαός! Δεν μπορεί να ξεπουλάς τη δημόσια περιουσία και να κάνεις ταυτόχρονα κοινωνική πολιτική. Αν ήταν στο χέρι των πλουτοκρατών της Ευρώπης να μην πληρώνουν μισθό και μεροκάματα, αρκεί να τρέφεται ο λαός στα συσσίτια, για να μπορεί απλώς να βγάζει την παραγωγή τους για τα κέρδη τους, θα το έκαναν, οπωσδήποτε πολλοί το ονειρεύονται.
Δεν ζητάμε από τον ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει στην πρόταση του ΚΚΕ. Είναι υποχρεωμένος, όμως, να δώσει απάντηση στο λαό και στις πραγματικές του ανάγκες, όπως αυτές διατυπώνονται στην πρότασή μας για κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, εδώ και τώρα, με την οποία συμφωνεί η πλειοψηφία του λαού.
Ο λαός ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση και στο λαό είναι υπόλογος! `Η θα καταργήσει τις λαιμητόμους, τα μέτρα σε βάρος του λαού... `Η ο λαός θα πάρει όλα τα μέτρα να τα ανατρέψει στην πράξη, ενισχύοντας τους ταξικούς αγώνες, την κοινωνική λαϊκή συμμαχία του, απέναντι σε όποιον τον υπονομεύει, απέναντι σε όποιον υποθηκεύει το μέλλον του. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Το ΚΚΕ δεν έχει μαντικές ικανότητες! Ο ρεαλισμός του προκύπτει από την αλήθεια της ζωής και τα πραγματικά, τα ταξικά συμφέροντα του λαού.
Το ότι ο λαός εξαπατήθηκε είναι φως φανάρι. Το ότι το μνημόνιο «σκίστηκε» και ξαναράφτηκε, από άλλους ράφτες αυτή τη φορά, είναι φανερό. Η ουσία είναι ότι ράφτηκε στο ίδιο πατρόν και με άλλο ύφασμα, που γράφει όμως στην ούγια Ευρωπαϊκή Επιτροπή - ΔΝΤ - ΕΚΤ και λοιπές αδελφές και θυγατρικές του διεθνούς κεφαλαίου. Αυτή είναι η ουσία και το ΚΚΕ δεν πρόκειται ποτέ και για κανένα λόγο να κρύψει την αλήθεια. Δεν υποκύπτει σε κελεύσματα και κούνημα του δακτύλου σε νεότευκτους, αλλά και παλιάς κοπής, δήθεν αριστερούς. Πέρα από την αριστερά, τη δεξιά, τα ποτάμια και τα λαγκάδια, υπάρχει η ίδια η ζωή του λαού μας. Αυτή τη ζωή το ΚΚΕ δεν τη βάζει στο ζύγι, δεν την εκταμιεύει σε νούμερα και αριθμούς για να κάνουν μπίζνες ντόπιοι και ξένοι καρχαρίες. Το ΚΚΕ τη δύναμη την αποκτά από το λαό, δεν τον τρομοκρατεί! Πιστεύει στη δύναμη και τη δυναμική του, δεν τον ξελογιάζει, ούτε του τάζει λαγούς με πετραχήλια. Προπαντός δεν τον εξαπατά, του λέει καθαρά και ξάστερα: Ο δρόμος θα είναι δύσκολος, γιατί ο αγώνας είναι δίκαιος. Είναι όμως ο μόνος δρόμος που θα μας βγάλει στο ξέφωτο. Αλλιώς θα έχουμε μια χαμοζωή μέσα στην ασφυξία των δανειστών, των εκμεταλλευτών, της ΕΕ, του κεφαλαίου και της εξουσίας τους.
Δεν σου χάρισαν τίποτα, αυτόν τον πλούτο τον έφτιαξες εσύ! Πάρτον στα χέρια σου και φτιάξε τη ζωή τη δική σου και των παιδιών σου. Σπάσε τις αλυσίδες, με όποιο χρώμα και αν τις έβαψαν και συνεχίζουν να τις βάφουν. Όταν οι λαοί θέλουν, μπορούν τα πάντα!
Ας δυναμώσουμε τους ταξικούς αγώνες, παντού.
Ας δυναμώσουμε το ΚΚΕ παντού.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, ΣΤΟΝ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΑΓΩΝΑ. Αυτή η ελπίδα είναι εδώ. Για να βγει ο λαός από το σημερινό βάλτο της ανασφάλειας, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, για να αποκτήσει μια πραγματικά αξιοπρεπή και υπερήφανη ζωή. Για να ξημερώσει πραγματικά μια νέα εποχή στον τόπο μας, το βασίλειο της πανανθρώπινης φιλίας και αδελφοσύνης, της πραγματικής ελευθερίας. Μόνο τότε η εργατική τάξη, ο λαός θα καθορίζει το μέλλον του, αφού θα έχει στα χέρια του τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας, μακριά από εκμεταλλευτές, δανειστές και εταίρους - φίδια στον κόρφο του.