Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Σε μια ρώγα από σταφύλι έπεσαν ¨οχτώ¨ σπουργίτες και τρωγόπιναν οι φίλοι. Τσίρι - τίρι, τσιριτρό!

Της Δόμνας Γκίνη,
Project Manager

Κάπου εκεί στο βάθος των ¨πραγμάτων¨ χάθηκε και η ουσία της εκλογικής διαδικασίας. Και αν γυρίσουμε το δείκτη του ρολογιού στο παρελθόν, θα δούμε, το τι ήταν τότε αναγκαίο και τι τώρα…
Βέβαια το παρελθόν είναι παρελθόν και δεν αλλάζει, παρόλα αυτά όμως, τα μέτωπα των καλών και κακών διατηρούνται και δημιουργούν αντιδημοκρατικούς και φανατισμένους που για την προσωπική τους επιτυχία - ικανοποίηση δεν διστάζουν να ¨κρεμάσουν¨ συμπατριώτες-τισσες για τα ¨μάτια¨ της κυράς Εξουσίας. Δηλαδή τι; Ο επόμενος και ο προηγούμενος θα έχουν διαφορά; Για τους πολίτες όλοι το ίδιο τροπάριο ψάλουν…και πάντα τους θυμούνται τότε…πότε; Όταν είναι να πάρουν το μίζερο ΝΑΙ και το πολυλατρεμένο ψήφο που θα τους οδηγήσει εκεί…..στη Καρέκλα του ¨Προέδρου¨.
Διαβάζουμε…ακούμε…συζητάμε…και τίποτα πια δεν ¨αγγίζει¨. Μάθαμε για ατασθαλίες…για μίζες…για ¨ξεφαντώματα¨…για μαύρα χρήματα…για για για….και δεν συμμαζεύεται…και τώρα αυτό το ¨φαγοπότι¨ το έριξε στην ¨ποντιοπιλατική¨….όχι εγώ αυτός…όχι εσύ ο άλλος….και το μαζί τα φάγαμε….ισχύει δυστυχώς…τελικά έγινε αυτό που λέει σε έναν στίχο του ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου: Πω πω πω πω σε μια ρώγα φαγοπότι και φωνή! την αφήκαν αδειανή.
Αδειανή την αφήσαν την δόλια την πολιτεία…τα έκαναν όλα ρημαδιό και εξαφάνισαν κάθε ίχνος ¨πολιτισμού¨. Τώρα τι να μαζέψουν από προβλήματα; Τα ¨μεγάλα¨ ή τα ¨μικρά¨; Τα παλιά ή τα καινούρια; Όπως και να έχει το θέμα είναι πως η Ελλάδα δίνει την μάχη της, όχι όμως υπό την μορφή του παραλόγου που για να κάνουν πέρα τον αντίπαλο πετάνε τόνους λάσπης…λίγη αξιοπρέπεια δεν βλάπτει…τριτοκοσμικές συμπεριφορές…και υποανάπτυκτες μεθόδους…¨για ένα φεγγάρι¨…και ο πολίτης;;;;;;;;
Υπάρχει μια παροιμία που λέει: Για τον παρά κολάζεσαι για τον παρά κι αγιάζεις…και νομίζω ότι ταιριάζει γάντι…

8 σχόλια:

  1. Πολυλατρεμένη μου Δόμνα, η ψήφος είναι γένους θηλυκού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σιγά μην είναι "πολυλατρεμένη" σου. Αν ήταν, θα έκανες πως δεν το πρόσεξες. Θα πρόσεχες αυτά που λέει και θα έλεγες έναν καλό λόγο. Μήπως εσύ είσαι τέλει-ος ή τελεί-α στην ορθογραφία;

      Διαγραφή
    2. Κομματάκι δύσκολο να προσπεράσει κανείς έτσι αβίαστα "το πολυλατρεμένο ψήφο", "τα μάτια της κυράς Εξουσίας" κι άλλα ανεκδιήγητα.

      Ακόμα κι αν η ορθογραφία σας ήταν εντάξει, θα σας συμβούλευα να αγοράσετε ένα diary, με κλειδάκι.

      Εκτίθεστε αγαπητή μου, πώς αλλιώς να σας το πω;


      Διαγραφή
  2. Τουλάχιστον εκφράζεται ενυπόγραφα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπορεί να έκανε λάθος το γραμματικό γένος, αλλά, πραγματικά, ποιος άνθρωπος θα στεκόταν εκεί; Γιατί χάνουμε την ουσία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ πάντως διερωτώμαι:

    'Project Manager' γεννιέσαι ή γίνεσαι;

    Πρόκειται για αρχέγονη ιδιότητα που σε ακολουθεί ἐς ἀεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιατί έχω την εντύπωση ότι στις 5 Ιουλίου 2013 άκουσα τα ίδια λόγια από κάποιον κύριο Δρούγα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πραγματικά Δόμνα μου τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι όπως τα περιέγραψες! Κάποια στιγμή όμως, θέλω να πιστεύω πως θα εμφανιστεί εκείνος που θα είναι πραγματικός πολιτικός και όχι σαν όλους αυτούς τους ψηφοθήρες που μας έπιναν ως τώρα το αίμα!
    Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο συζητάμε για κάτι τόσο ανούσιο μπροστά στην κατάσταση που βιώνουμε όλοι! Πολυλατρεμένε μου κε. Ανώνυμε το Diary με το κλειδάκι προφανώς θα βόλευε εσάς για να σημειώνετε αυτά που μαζί με άλλους τρώτε από την μικρή ρώγα σταφυλιού (Ελλάδα). Δεν σας αρέσει να μαθαίνεται η αλήθεια, κρίμα! Ενημερώνω επίσης πως η μόρφωση είναι σημαντική και φυσικά περιέχει και την ορθογραφία... η ΠΑΙΔΕΙΑ όμως είναι άλλη έννοια, βαθύτερη, με σημαντικότερο στοιχείο της την ευγένεια και την διατήρηση της ψυχραιμίας. Μην πανικοβάλλεστε λοιπόν και μην σχολιάζεται πικρόχολα απλά και μόνο για να μας αποσπάσετε την προσοχή από το μήνυμα του κειμένου! Και επιτέλους, πάψτε να φοβάστε και απαντήστε με το όνομά σας!
    Δόμνα μου, τα φιλιά μου! Η φίλη σου, Βάλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.