Η «Χρηστίδειος Τελετή» με ομιλητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη (video)

Με ομιλητή τον προπονητή και πρώην καλαθοσφαιριστή Παναγιώτη Γιαννάκη πραγματοποιήθηκε χθες η «Χρήστιδειος Τελετή» βράβευσης της μάθησης και της προόδου στα γράμματα από τον Φ.Σ.Φ «Ο Αριστοτέλης».
Κατά τη διάρκεια της τελετής βραβεύτηκαν περισσότεροι από 80 μαθητές σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των δήμων Φλώρινας και Πρεσπών, ενώ ο πρόεδρος του συλλόγου Κωνσταντίνος Ραπτόπουλος – Χατζηστεφάνου αναφέρθηκε εκτενώς στην προσφορά του μεγάλου ευεργέτη Αρχιμανδρίτη Γερμανού Χρηστίδη.


Η προσφώνηση του προέδρου του ΦΣΦ «Ο Αριστοτέλης» Κων/νου Ραπτόπουλου -Χατζηστεφάνου
Η «Χρηστίδειος Τελετή», κάθε χρόνο, αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση βράβευσης των «πρώτων των αρίστων» μαθητών και μαθητριών Γυμνασίων και Λυκείων των διευρυμένων Δήμων Φλώρινας και Πρεσπών και, ταυτόχρονα εκδήλωση τιμής και ύμνου προς τα αγαθά της «παιδείας» με την ευρύτερη έννοια του όρου, όπως την οριοθετεί η ίδια η πολιτεία: «Η Πολιτεία, έχει χρέος να ασφαλίζει και να ελέγχει την πορεία και τη συνέχεια της ζωής της. Το κατορθώνει με τη σταθερότητα των θεσμών, αλλά προπαντός με τη διάπλαση και την καθοδήγηση των επερχόμενων γενεών, που θα γίνουν φορείς των θεσμών αυτών και εγγυητές της συνέχειάς της. Η πολιτεία είναι γι’ αυτό καθίδρυμα παιδείας». (Κωνσταντίνος Τσάτσος, "ΠΟΛΙΤΙΚΗ", ΑΘΗΝΑ 1975)
Η πολιτεία αποτελείται από θεσμούς και πολίτες. Αποτελεί καθήκον κάθε άξιου πολίτη ό,τι κατέχει σε γνώσεις, σε αισθητική και σε θρησκευτική νόηση, σε ιστορική εμπειρία, να το μεταδίδει σε όσο το δυνατό περισσότερους, να προάγει τον ύπατο σκοπό της ιστορίας, «την καλλιέργεια των αξιών του πολιτισμού».
Αυτές τις αρχές και τις ευθύνες πίστευε και διακήρυττε, με γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα, ο Αρχιμανδρίτης Γερμανός Χρηστίδης, από την Καστοριά, πνευματικό τέκνο του Μητροπολίτη Καστορίας, Γερμανού Καραβαγγέλη, που έμελε να τιμάται από τη δεύτερη πατρίδα του, τη Φλώρινα και από έναν Σύλλογο, τον ΦΣΦΑ και να ονοματοδοτεί μια κορυφαία πολιτιστική του εκδήλωση, εξαιτίας των ιδιαίτερων και αναγνωρίσιμων, από όλους, χαρακτηριστικών του: Της άφατης εκκλησιαστικής του πίστης και αγάπης, της ανιδιοτελούς προσφοράς και της ευρύτατης, δια βίου φιλομάθειάς του, εντός και εκτός εκπαιδευτικών συστημάτων.
Και οι αξίες που πίστευε, που εμπιστευόταν απόλυτα, ήταν η ορθοδοξία με την ορθοπραξία της, η παιδεία με την πνευματική της καλλιέργεια και ο πολιτισμός με τις αναγεννητικές αρετές του. Αυτά τα τρία τα εκπλήρωνε «σεμνότατα», μη δεχόμενος πεποιθήσεις που θωράκιζαν το «εγώ» του, που συντηρούσαν την έπαρσή του. Η σεμνότητά του γεννούσε την αυτοπαραίτησή του από κάθε ανθρώπινο αξιακό θώκο. Και γι’ αυτό το λόγο του δόθηκαν απλόχερα τόσοι τίτλοι.
Η σχέση του με τη Φλώρινα και τον «Αριστοτέλη»; Λατρευτική. Αγάπησε και αγαπήθηκε από όλους, μένοντας στην πιο παραγωγική του ηλικία εδώ ως καθηγητής, ως ιερουργός, ως καλόγερος, μεταδίδοντας ελπίδα, απαντοχή, καρτερία, αισιοδοξία, φιλοπατρία. Έζησε κοντά στον απλό λαό χαρές και λύπες, μαρτυρικές στιγμές αλλά και μεγαλειώδεις, όπως εκείνες της τριπλής κατοχής και της απελευθέρωσης. Αναδείχθηκε υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και ιεροφάντης των Ελληνικών Γραμμάτων.
Γνώριζε 3 ξένες γλώσσες. Ήταν δεινός ορειβάτης και οδοιπόρος, αθεράπευτα φιλομαθής, λάτρης του κινηματογράφου και των βιβλίων, ικανότατος συγγραφέας εκκλησιαστικών και ιστορικών μελετών. Η πολιτεία τον τίμησε με παράσημα και η Εκκλησία με τον Τίτλο του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου.
Ως μοναδικό κληρονόμο της κινητής του περιουσίας όρισε τον ΦΣΦΑ με σκοπό: «…να ανεγερθεί οίκημα προς στέγασίν του ώστε να συντελέσω και εγώ εις την πρόοδον και ανάπτυξιν της φιλτάτης μου Φλωρίνης, εις την ανύψωσιν του πολιτιστικού επιπέδου της νεολαίας Φλωρίνης μέσω του Συλλόγου ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ».
Σε αυτή τη γραπτή παρακαταθήκη του παπα-Χρηστίδη, κατά βάση, οφείλεται και το υπάρχον κτήριο, μαζί με δωρεές πολλών άλλων Δωρητών και φίλων. Ανακηρύχθηκε Μέγας Ευεργέτης του Συλλόγου μας και η τελετή βράβευσης των πρώτων μαθητών μετονομάστηκε «Χρηστίδειος Τελετή». Νιώθουμε ευλογημένοι έχοντας ανταποκριθεί πλήρως στην επιθυμία του. Οι πρεσβείες του να σκέπουν όλη την πόλη.
Ο καλλιτέχνης Δημήτριος Καλαμάρας, φιλοτέχνησε την κεφαλή του, η οποία και κοσμεί την είσοδο της Αίθουσάς μας.

Τιμώμενοι μαθητές και μαθήτριες.
Σήμερα σας τιμούν σύσσωμες οι Αρχές του τόπου μας, μέσω της τιμητικής εκδήλωσης του ΦΣΦΑ. Η σημερινή εορτή ανήκει αποκλειστικά πρώτα-πρώτα σε εσάς που αριστεύσατε κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά, έπειτα στους καθηγητές σας που μόχθησαν μαζί σας και τέλος στους γονείς και τις οικογένειές σας που σας στήριξαν και σας στηρίζουν, ποικιλοτρόπως, στη δύσκολη για εσάς αυτή περίοδο.
Στους προσωπικούς σας κόπους, αλλά και στους κόπους όλων των συμμαθητών σας που εκπροσωπείτε, βραβεύεται η παιδεία και τα πολλαπλά αγαθά της, ο πολιτισμός και η ωραιότητα του πνεύματος, η ευγενής άμιλλα, η έντιμη και συνεχής προσπάθεια, η άσκηση ψυχής, ο πνευματικός κόπος, οι παροδικές στερήσεις, η παίδευση και η καλλιέργεια του νου, η απόκτηση και η εφαρμογή γνώσεων, η εξάσκηση των αισθήσεων, ο καθορισμός στόχων, η αυτοσυγκέντρωση, η πειθαρχία, η επιμονή, ο δημιουργικός μόχθος, η συνέχιση της ζωής, το θάρρος, η τόλμη, οι ενεργές πρωτοβουλίες, οι δημιουργικές πράξεις, η υπεράσπιση της αλήθειας και του δικαίου.
Ξεφεύγετε πλέον από τις παιδιάστικες ασχολίες και πλάθετε τη δική σας γενιά. Τη γενιά την οποία αποκαλούν «χαμένη» λόγω της κρίσης. Αντισταθείτε, μορφωθείτε, εξοπλιστείτε, συγκρουστείτε με κάθε τι σάπιο και σαθρό. Ξανοιχτείτε στον κόσμο ως πολίτες του κόσμου με όπλο σας την ελληνική παιδεία και τον οικουμενικό πολιτισμό της. Μη χρησιμοποιήσετε δάνεια σύμβολα και ιδανικά. Οφείλετε να φτιάξετε γένος πνευματικών ανθρώπων, όχι λαό διασποράς και μίμησης.
Εκ μέρους της μεγάλης Αριστοτελικής οικογένειας, σας ευχόμαστε συνεχή πρόοδο και καλή επιτυχία στις επερχόμενες εξετάσεις, προαγωγικές και εισαγωγικές για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Στο σημείο αυτό απαραίτητη θεωρείται η αναφορά στους χορηγούς και συνεργάτες της «Χρηστιδείου Τελετής 2014»: Την Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία, δια του κυβερνητικού βουλευτή συμμετέχει, πλέον, ενεργά κάθε χρόνο. Την Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας. Τον Δήμο Φλώρινας και τον Δήμο Πρεσπών με τα Δημοτικά τους Συμβούλια. Την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Το Βιβλιοπωλείο «Η ΓΩΝΙΑ». Όλοι τους απέστειλαν και φέτος εξαιρετικές εκδόσεις.
Επίσης, ευχαριστούμε τους Δ/ντες και Καθηγητές Γυμνασίων και Λυκείων της Β’/θμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας, για την πολύτιμη βοήθεια που παρείχαν στο κάλεσμα του ΦΣΦΑ. Σας ευχαριστούμε πολύ όλους.

Τιμώμενοι μαθητές και μαθήτριες.
Στο βήμα της «Χρηστιδείου» προσκαλούνται ως ομιλητές άτομα τα οποία με την αναγνωρισιμότητά τους, την ευρυμάθεια, την ενασχόλησή τους με την παιδεία (με την ευρεία έννοια, που περιλαμβάνει την επιστήμη, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό), την προσωπικότητά τους και, οπωσδήποτε την αγάπη και την προσφορά τους για τον τόπο, μπορούν να απευθυνθούν στους νέους και τις νέες που θα έχουν αύριο τις τύχες της Πατρίδας στα χέρια τους, εμπνέοντάς τους και αποτελώντας οι ίδιοι πρότυπα καταξίωσης και προσφοράς.

Ομιλητής της φετινής εκδήλωσης είναι ένας ζωντανός μύθος. Ο κ. Παναγιώτης Γιαννάκης. ΑΘΛΗΤΗΣ, ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Όλα με κεφαλαία. Εάν τα παραμύθια των γιαγιάδων μας είχαν φοβερούς και τρομακτικούς δράκους, που τρόμαζαν τα μικρά παιδιά, ο «Δράκος» του ελληνικού μπάσκετ παραμένει το ευγενές σύμβολο, ο θυρεός που συνέπαιρνε και συνεπαίρνει μικρούς-μεγάλους, που αγωνιζόταν πάντα χωρίς φόβο και πάντα με πολύ πάθος. Κορυφαίος Αθλητής, κορυφαίος Προπονητής σε Συλλογικό, Εθνικό και Παγκόσμιο επίπεδο. Νικητής, Υπόδειγμα, Ίνδαλμα. Του οφείλουμε πολλά διότι υπήρξε ο ένας από τους δυο άνδρες που άλλαξαν την πορεία της Ελληνικής Καλαθοσφαίρισης.
Δεν θα αναφερθούμε ονομαστικά ή αριθμητικά στις επιτυχίες του. Είναι πάρα πολλές, δεν είναι του παρόντος, δεν είμαστε ειδικοί.
Τον αγαπήσαμε διότι ήταν παιδί κοινής ελληνικής οικογένειας που ενσάρκωνε τα όνειρα όλων των Ελλήνων (πλουσίων, μεσαίων και απόρων). Τον λατρέψαμε επειδή όταν έβαζε κρίσιμα καλάθια ύψωνε τα χέρια του και παρακινούσε τον κόσμο να φωνάξει περισσότερο, να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο δυνατότερα, γιατί όταν διαμαρτυρόταν για την Εθνική Ομάδα, με τη γνωστή κατσούφικη γκριμάτσα, έκλαιγε και η ψυχή του και μαζί του, όλοι μας. Μαζί του αγωνιστήκαμε, πανηγυρίσαμε, ηττηθήκαμε, γελάσαμε, κλάψαμε, φωνάξαμε, ξελαρυγγιστήκαμε, με τη καρδιά μας να χτυπά σε τρελούς ρυθμούς, σε κάθε μεγάλο παιχνίδι, σε ΟΛΑ του τα παιχνίδια. Έβγαζε σε όλους μας το παράπονο για την αδικία ή την ατυχία, την τσαντίλα, το πάθος, την γκρίνια αλλά και την αυτοπεποίθηση, την επιμονή, το πείσμα, τη φιλοδοξία και τον εγωισμό του Έλληνα.
Και ενώ, εκ φύσεως, η φιλοδοξία και ο εγωισμός αποτελούν μωρία, παραστράτημα, η φιλοδοξία και ο εγωισμός του μαχητή Γιαννάκη μετατράπηκαν σε ευλογία και μάθημα για τους Έλληνες, διότι επεδίωκε την όποια επιτυχία της ομάδας που υπηρετούσε με ξεκάθαρες αρχές και αξίες:
Με την Εμπιστοσύνη, στην πιστή τήρηση των κανόνων, στην αποδοχή της δίκαιης κρίσης, στην αξιοπρέπεια της νίκης και της ήττας.
Με τον Σεβασμό, προς τον συναθλητή, προς αυτόν που χάνει, τους διαιτητές, τους κριτές, τους υποστηρικτές αντίπαλων ομάδων.
Με την Υπευθυνότητα, στην αυτοπειθαρχία, στην έγνοια για την ασφάλεια του άλλου, στο ενδιαφέρον για το κύρος του αθλήματος, στην ευθύνη για την εικόνα του χώρου και της Χώρας που εκπροσωπούσε.
Και εξακολουθούμε να τον αγαπάμε. Γιατί ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν άφησε τις αρχές του να τον προσπεράσουν και να εξαφανιστούν, διαβρωμένες από τη δόξα και ενδεχομένως από τα όποια χρήματα απεκόμισε από το μπάσκετ. Γιατί σε κάθε αναφορά του στο άθλημα και στην καριέρα του δεν ξεχνά και δεν κρύβει την ευγνωμοσύνη του για τους γονείς, τη σύζυγό του και τις παραινέσεις προς τους νέους.
Η συγκίνηση και η υπερηφάνεια που νιώθουμε σήμερα οι Φλωρινιώτες, έχοντας κοντά μας τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ως αποτέλεσμα των δικών του μεγάλων επιτυχιών, είναι ήδη μια μεγάλη παρακαταθήκη. Μια παρακαταθήκη που εμπνέει και ταυτόχρονα μας δεσμεύει. Μας δεσμεύει να ανταποκριθούμε με συνέπεια και ευθύνη στις υποχρεώσεις που έχουμε απέναντι στα προβλήματα των νέων και της πατρίδας μας.
Χωρίς τις αξίες που αυτός υπηρέτησε, που αναδεικνύουν τη διαχρονική και παιδευτική διάσταση του «ευ αγωνίζεσθαι», θα υπήρχαν βέβαια οι έννοιες του ανταγωνισμού και της διεκδίκησης, αλλά όχι και η έννοια του αθλητισμού. Θα υπήρχαν νικητές, που ίσως μας έδιναν στιγμιαίες χαρές, αλλά όχι πρότυπα για την κοινωνία. Η κατάκτηση της αιώνιας διάκρισης επιτυγχάνεται από εμπνευσμένους και υπεύθυνους αθλητές, με σεβασμό στην αξία της ανθρώπινης ζωής. Από αθλητές, που γίνονται πρότυπα.

Εκφράζοντας τις θερμές ευχαριστίες του ΔΣ του ΦΣΦΑ για την αποδοχή της πρόσκλησης από τον κ. Παναγιώτη Γιαννάκη να είναι ο επίσημος ομιλητής της «Χρηστιδείου Τελετής 2014», τον καλώ να ανέλθει στο βήμα.