Δύο διαφορετικές απόψεις για το τρένο της Φλώρινας

Ο φετιχισμός των δρομολογίων

Χαράς ευαγγέλια στη Φλώρινα. Όπως διαβάζουμε, την περασμένη εβδομάδα έγινε για πρώτη φορά, μετά το 1990, διαδήλωση στην πόλη. Η πρώτη διαδήλωση διοργανώθηκε από τον τότε μητροπολίτη Αυγουστίνο Καντιώτη ως διαμαρτυρία στα γυρίσματα κάποιας ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η δεύτερη έγινε –στις μέρες μας– ως διαμαρτυρία για τη διακοπή των δρομολογίων του ΟΣΕ Φλώρινας - Θεσσαλονίκης.

Βασικό σύνθημα της διαμαρτυρίας ήταν «Θέλουμε το τρένο μας πίσω». Το σύνθημα αυτό γεννά μια πρώτη απορία: Τι να το κάνουν; Να το κοιτούν; Όταν υπήρχαν δρομολόγια δεν το προτιμούσε σχεδόν κανείς. Η γραμμή Φλώρινας - Θεσσαλονίκης, με οκτώ δρομολόγια την ημέρα, εξυπηρετούσε 150.000 άτομα ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι κάθε αμαξοστοιχία είχε περί τα 50 άτομα (λιγότερα από την πληρότητα ενός λεωφορείου) και επειδή υπήρχαν οι ενδιάμεσοι σταθμοί, τα τρένα έφταναν άδεια στη Θεσσαλονίκη. Τα έσοδα αυτής της γραμμής ήταν το 2009 εξακόσιες χιλιάδες ευρώ και τα έξοδα έξι εκατομμύρια! Πώς να επιζήσει μια τέτοια γραμμή;

Βεβαίως, σε έναν άλλο κόσμο, που αυτός πραγματικά είναι εφικτός, θα μπορούσαν να γίνουν επενδύσεις, να χαραχτούν νέες γραμμές που θα συντομεύσουν την απόσταση από Θεσσαλονίκη και θα κάνουν τον σιδηρόδρομο ανταγωνιστικό της Εγνατίας Οδού. Οι επενδύσεις όμως χρειάζονται λεφτά, που δεν έχουμε και χρόνο, που αν παρέμενε η γραμμή θα μάς κόστιζε 5,4 εκατομμύρια ετησίως, λεφτά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στις υποδομές.

Ο σιδηρόδρομος είναι ένα στοίχημα για τη χώρα. Πρέπει να επιζήσει και να αναπτυχθεί. Είναι οικολογικά φιλικός και οικονομικά συμφέρων. Μόνο που πρέπει να ξεφύγουμε από τον τοπικιστικό φετιχισμό των δρομολογίων. Γιατί τι άλλο από τοπικιστικό φετιχισμό είναι μια διαμαρτυρία (η πρώτη μάλιστα μετά τον Καντιώτη) για ένα δρομολόγιο που όλοι πληρώναμε κι ελάχιστοι χρησιμοποιούσαν;

Αντί, λοιπόν, να σκορπάμε τα λίγα λεφτά που μάς έχουν απομείνει, σε δρομολόγια που δεν προτιμά κανείς, καλά είναι να τα επενδύσουμε σε υποδομές οι οποίες θα κάνουν το μέσο ελκυστικό και ανταγωνιστικό του αυτοκινήτου. Τόσο ελκυστικό που οι κάτοικοι και οι τοπικοί παράγοντες θα το χρειάζονται κάθε μέρα, αντί να το θυμούνται μόνο όταν κόβεται.

Tου Πάσχου Mανδραβέλη

Εφημερίδα "Καθημερινή"

 

Το Μεγάλο Ψέμα για την Φλώρινα

Όπως είναι γνωστό από την Κυριακή 30/1/2011, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανέστειλε, μεταξύ άλλων και όλα τα δρομολόγια Φλώρινας - Θεσσαλονίκης. Στόχος της αναστολής δρομολογίων, αποτελεί η εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού με στόχο την μείωση του ελλείμματος. Στην πραγματικότητα το μόνο που θα επιτευχθεί είναι η καταστροφή δημόσιας περιουσίας και η απαξίωση πανάκριβων επενδύσεων αντί της εκμετάλλευσης τους για την εξυπηρέτηση του κόσμου, που θα παραμείνουν για άγνωστο διάστημα σε αχρησία.

Το τμήμα Πλατύ - Φλώρινα - Κοζάνη ανακαινίστηκε πρόσφατα και κόστισε 80.000.000 ευρώ περίπου, η γραμμή της Κοζάνης έχει ήδη κλείσει εδώ και λίγους μήνες.

Με την κατάργηση των δρομολογίων δεν θα γίνει ποτέ απόσβεση της δαπάνης μέσω της χρήσης της γραμμής. Αντίθετα κινδυνεύει πανάκριβος εξοπλισμός να καταστραφεί. Δείτε τι έχει γίνει στο μηχανοστάσιο Καλαμάτας με τις φωτογραφίες καινούργιου και ακριβοπληρωμένου τροχαίου υλικού που έχει αφεθεί να ρημάξει να έχουν κάνει τον γύρο της Ευρώπης, ντροπιάζοντας την χώρα μας. Πριν λίγες μέρες κλάπηκε το πλυντήριο των τρένων από τον σταθμό του Πύργου και τα Χριστούγεννα εκτροχιάστηκε εμπορικός συρμός κοντά στην Κοζάνη από κλοπή σιδηροτροχιών! Λάβετε υπόψην σας ότι γραμμές στις οποίες δεν κυκλοφορεί τρένο για ένα χρόνο καταργούνται και μπορούν να "αξιοποιηθούν" και φανταστείτε τι θα γίνει σε κάθε γραμμή που κλείνει.

Η γραμμή της Φλώρινας είναι εξαιρετικά επιτυχημένη αν ληφθεί υπόψη ότι τα δρομολόγια είναι αραιά (η μεγάλη πληγή του σιδηρόδρομου σε όλη την χώρα) και ότι παρέμεινε κλειστή για χρόνια λόγω ανακαίνισης. Η πληρότητα των συρμών σε καθημερινή βάση ήταν άνω του 60% ένω τα Σαββατοκύριακα ξεπερνούσε το 100%, οι εισπράξεις όμως διατηρούνταν προκλητικά χαμηλές, λόγω του επίσης προκλητικά χαμηλού κομίστρου, έναντι των ανταγωνιστικών μέσων χερσαίας μεταφοράς. Παρόλα αυτά, η επιτυχία των δρομολογίων από πλευράς προσέλκυσης κοινού, δείχνει ότι ο κόσμος εμπιστεύεται το τρένο για τις μετακινήσεις του και ότι η κατάργηση τους είναι αδικαιολόγητη.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τον ΟΣΕ η γραμμή μεταξύ Έδεσσας - Φλώρινας εξυπηρετεί τουλάχιστον 150.000 επιβάτες ανά έτος, κάτι που φανερώνει, ότι η όποια αρνητική οικονομική θέση, δεν οφείλεται σε "άδεια τρένα", αλλά σε εσφαλμένο τρόπο εκμετάλλευσης (υψηλά κόστη παραγωγής, χαμηλό κόμιστρο). Η κίνηση της γραμμής είναι ευθέως συγκρίσιμη με άλλες αντίστοιχου χαρακτήρα ευρωπαϊκές περιφερειακές γραμμές, ενώ ο χρόνος της διαδρομής Θεσσαλονίκης - Φλώρινας είναι ανταγωνιστικός του ΙΧ. Παρόλα αυτά, αποτελεί πρόκληση και οργή το γεγονός ότι η αναστολή (σφαγή) των δρομολογίων έγινε χωρίς να προηγηθούν άλλου είδους μέτρα, τα οποία θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν πόρους, σύμφωνα με τα εντοπισμένα προβλήματα. Χαρακτηριστικό της αδιαφορίας του Κράτους για τα έσοδα από τον σιδηρόδρομο είναι η προπέρσινη απόφαση να μην γίνει η μεταφορά των ζαχαρότευτλων σιδηροδρομικά όπως κάθε χρόνο αλλά με φορτηγά, κίνηση που "αφαίρεσε" χιλιάδες ευρώ στον ΟΣΕ.

Οι επιλογές της κυβέρνησης αφήνουν τους κατοίκους του νομού Φλώρινας ανυπεράσπιστους στο μονοπώλειο των ΚΤΕΛ Φλώρινας τα οποία, αμέσως μετά την κατάργηση του τραίνου, προέβησαν σε αύξηση της τιμής του εισιτηρίου σε ποσοστό 20% για την εν λόγω διαδρομή. Ο νομός επίσης στερείται πλέον αξιόπιστης και ασφαλούς συγκοινωνίας καθώς ο σιδηρόδρομος είναι το μόνο χερσαίο μέσο μεταφοράς που μπορεί να λειτουργεί υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Τον χειμώνα ο νομός απειλείται με αποκλεισμό από την υπόλοιπη Ελλάδα! Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο σιδηρόδρομος είναι ένα μέσο που μπορεί να μειώσει τα τροχαία, στα οποία είναι πρωταθλήτρια η χώρα μας. Και όλα αυτά σε έναν ακριτικό νομό που θα έπρεπε να τυγχάνει περισσότερης φροντίδας από το Κράτος. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να αναλάβει κι αυτή τις ευθύνες της και να προστατέψει την πολύτιμη αυτή υποδομή.

Του Γιάννη Ψαραδάκη

http://www.amnizia.com/site