Ανακοίνωση του ΚΚΕ Φλώρινας με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον

Η Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον βρίσκει φέτος την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου να υφίστανται όλο και πιο έντονες τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης. Την ίδια ώρα υποβαθμίζεται ο ευρύτερος χώρος όπου ζουν και εργάζονται οι άνθρωποι του μόχθου, οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου: Το εργασιακό, το οικιστικό, το φυσικό περιβάλλον.
Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει τα κόμματα της άρχουσας τάξης, – ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τους κάθε είδους συνοδοιπόρους τους, – να συνδυάσουν και πάλι τη μέρα αυτή με τις υποκριτικές τους κορώνες για τη «σωτηρία του πλανήτη», τη «βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων» και να προβάλλουν σαν διέξοδο την «πράσινη οικονομία» και την προσέλκυση «πράσινων επενδύσεων». Προσπαθούν, έτσι, να συγκαλύψουν ότι πραγματικός στόχος της πολιτική αυτής είναι να διευρυνθεί το πεδίο των μονοπωλίων για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους. Δηλαδή, να διευκολυνθεί η ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, σε βάρος, ταυτόχρονα, και του Περιβάλλοντος και της Δημόσιας Υγείας, στο πλαίσιο ενός φαύλου κύκλου: Να χρηματοδοτούνται από το εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων μονοπωλιακοί όμιλοι για την αντιμετώπιση, με όρους υψηλής κερδοφορίας, περιβαλλοντικών προβλημάτων που η ίδια η δράση του κεφαλαίου δημιουργεί. Πρόκειται για την ουσία της ευρωενωσιακής αρχής: «ο ρυπαίνων πληρώνει», – η οποία διαπερνάει σαν «κόκκινη κλωστή» όλες τις οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ, – δηλαδή, στην ουσία, πληρώνεται και συνεχίζει να ρυπαίνει! Έτσι, πέρα από τα κόμματα εξουσίας της άρχουσας τάξης, στην ίδια κατεύθυνση κινούνται, όχι μόνο το κόμμα του ΛΑΟΣ, αλλά και οι άλλες δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι-Πράσινοι, κλπ) που συμμετείχαν ενεργά στην ψήφιση των κοινοτικών κατευθύνσεων, βάζοντας τελικά πλάτη στην υλοποίησή τους, κυρίως με τα στελέχη τους στην Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση.
Τον τελευταίο χρόνο μια νέα σειρά αντιπεριβαλλοντικών νόμων προστέθηκε στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, προκειμένου να επεκταθεί παραπέρα το πεδίο δράσης του κεφαλαίου σε βάρος δασών και δασικών εκτάσεων, οικοσυστημάτων φυσικών πόρων, της δημόσιας γης, της ποιότητας του αέρα, της ποιότητας και της επάρκειας των νερών.
Ανάμεσά τους:
** Ο νέος νόμος για την ανακύκλωση, που διευκολύνει παραπέρα τη διείσδυση των επιχειρηματικών ομίλων στη διαχείριση των απορριμμάτων και εγγυάται την υψηλή κερδοφορία τους κατ’ ευθείαν από το λαϊκό εισόδημα.
** Ο νόμος για την επιτάχυνση των «στρατηγικών επενδύσεων» (ο λεγόμενος “fast track”), που επιτρέπει συνοπτικές διαδικασίες, – κατά παρέκκλιση και αυτής ακόμη της αναποτελεσματικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, – τη χωροθέτηση σε προστατευόμενες περιοχές και των πλέον επιβαρυντικών εγκαταστάσεων μεγαλοεπενδυτών.
** Ο νόμος για την «προστασία» της βιοποικιλότητας, που επιτρέπει στο κεφάλαιο να συγκεντρώνει φτηνή γη, αρπάζοντάς την από μικροϊδιοκτήτες έναντι «πινακίου φακής», προκειμένου να κατασκευάσει τις εγκαταστάσεις του, ακόμη και σε περιοχές «Νατούρα».
Τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής τις βιώνουν οι εργαζόμενοι όλο και πιο έντονα, με χαρακτηριστικές, ανάμεσα στις άλλες, τις περιπτώσεις: Τα καμένα δάση, τη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων νερών, τα συχνά πλημμυρικά φαινόμενα, την επιβαρυμένη με ρύπους ατμόσφαιρα, τη συρρίκνωση των ελεύθερων χώρων, του αστικού και περιαστικού πράσινου, την απώλεια δημόσιας γης, τον αποκλεισμό της λαϊκής οικογένειας από την πρόσβαση σε παραλίες και σε άλλους χώρους αναψυχής, τις σοβαρές ελλείψεις στη διαχείριση των αποβλήτων και των αστικών λυμάτων, το υποβαθμισμένο εργασιακό περιβάλλον.
Η ευρύτερη περιοχή μας, με τις έξι λίμνες, τα δεκάδες δάση και το σπάνιο φυσικό περιβάλλον, αντιμετωπίζει έντονα περιβαλλοντικά προβλήματα, εξαιτίας, πριν απ’ όλα, της ασύδοτης δράσης της ΔΕΗ Α.Ε. (και όχι μόνο). Όχι μόνο δεν παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας από τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, τη μόλυνση και καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, την προστασία των δασών και των λιμνών, τη μετεγκατάσταση οικισμών, το εργασιακό περιβάλλον, κλπ., αλλά και οι όποιες εξαγγελίες έχουν γίνει μέχρι τώρα, μετακυλύουν το κόστος στο λαό. Σοβαρές ευθύνες γι’ αυτήν την κατάσταση έχουν και οι τοπικές αρχές (Νομάρχες, Δήμαρχοι, κ.λπ.), οι οποίοι έβαλλαν πλάτη για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. – Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και η συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα οξύνει ακόμα περισσότερο τα περιβαλλοντικά προβλήματα στην περιοχή μας.
Αποδεικνύεται από τις εξελίξεις ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι άρρηκτα δεμένη με την ίδια την καπιταλιστική ανάπτυξη, για την οποία το περιβάλλον είναι απλά πεδίο ληστρικής εκμετάλλευσης. Η ανάγκη των μονοπωλίων για μεγιστοποίηση της κερδοφορίας, βρίσκεται στην αντίπερα όχθη με τις λαϊκές ανάγκες, την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημόσια υγεία.
Η ζοφερή αυτή κατάσταση μπορεί ν’ αλλάξει. Για να γίνει αυτό κατορθωτό πρέπει ο λαός να ανοίξει και να προχωρήσει στο δρόμο της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος. Στο δρόμο της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στη γη, στο φυσικό πλούτο και στις υποδομές, στην ισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών και των κλάδων της οικονομίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, με εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Σε αυτό το πλαίσιο, θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση του εργαζόμενου ανθρώπου με τη φύση, με το σχεδιασμό των χρήσεων γης, με την προώθηση της επιστημονικής έρευνας και το συνδυασμό σύγχρονων τεχνολογιών, με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργατοϋπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους και τους απόμαχους της δουλιάς να συγκροτήσουν το δικό τους μέτωπο, να γίνουν το λαϊκό ποτάμι της νικηφόρας ρήξης με τα μονοπώλια και τα κόμματά τους, να παλέψουν για τη λαϊκή εξουσία.