Σε εκδήλωση που οργάνωσαν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ στην πόλη της Πτολεμαΐδας συμμετείχε ο Δήμαρχος Αμυνταίου Μάκης Ιωσηφίδης, ο οποίος μίλησε στους συγκεντρωμένους εκθέτοντας τις απόψεις του για τη διαφαινόμενη πώληση πακέτου μετοχών της ΔΕΗ και τις αναμενόμενες επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες.
Η ομιλία του δημάρχου Αμυνταίου
Οι στιγμές είναι κρίσιμες!
Ζούμε στη δίνη μίας πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που οδηγεί σε εξελίξεις που θα επηρεάσουν τη ζωή μας για τα επόμενα χρόνια. Προσωπικά πιστεύω ότι οι μέρες που ζούμε θα επηρεάσουν και τις επόμενες γενιές!
Σε αυτές τις συνθήκες η Κυβέρνηση καλείται να λάβει διάφορες αποφάσεις. Μεταξύ αυτών και η πώληση πακέτου μετοχών 17% της Δ.Ε.Η. Α.Ε. Όσοι έχουν ασκήσει διοίκηση γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει χειρότερη επιλογή από το να λάβεις αποφάσεις εν θερμώ και κάτω από το βάρος πιέσεων. Αυτό που σήμερα φαντάζει ευκαιρία -γιατί θα αποδώσει άμεσα κάποια χρήματα- αύριο θα αποδειχθεί ολέθριο λάθος, γιατί θα είναι ένα βήμα χωρίς αύριο, μία κίνηση από την οποία δεν θα υπάρχει επιστροφή!
Το έχω πει δημόσια –από τη θέση του Προέδρου του Δικτύου Ενεργειακών Δήμων- και δεν θα κουραστώ να το λέω. Η διαφαινόμενη πώληση πακέτου μετοχών 17% της Δ.Ε.Η. Α.Ε. δεν είναι μία απλή πράξη μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων, έναντι οποιουδήποτε χρηματικού τιμήματος. Είναι το ξεπούλημα του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ. Δεν πωλείται απλώς ένα πακέτο μετοχών, αλλά το Δημόσιο από το 51% θα κρατήσει στον έλεγχό του το 34%. Μοιραία θα ανοίξει η κερκόπορτα για να χαθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της διοίκησης της επιχείρησης. Αυτό δεν πρέπει να το αφήσουμε να συμβεί!
Για να είμαι δίκαιος, θέλω να επισημάνω ότι υπάρχουν και αντίθετες γνώμες. Πολλοί συγκρίνουν την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ με αυτή του ΟΤΕ και βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα: θα γίνει πιο ευέλικτη η επιχείρηση, θα αυξηθεί η κερδοφορία της, θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά της… Ας τα δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης…, εξάλλου όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Τους καλώ όμως να επιστρέψουν στην πραγματικότητα της περιοχής μας. Όταν λέω «περιοχή μας», εννοώ το Λιγνιτικό Κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας, που τροφοδότησε χρόνια τώρα και τροφοδοτεί με ενέργεια τη χώρα. Καλώς ή κακώς η περιοχή μας έχει συνδέσει τη μέχρι τώρα πορεία της και σε ένα μεγάλο βαθμό τα μελλοντικά της βήματα με τη ΔΕΗ. Η μονομερής ανάπτυξη, που στηρίζεται αποκλειστικά στην παραγωγή ενέργειας από το λιγνίτη, επηρεάζει την κοινωνική και οικονομική μας ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.
Πρώτα απ’ όλα το φυσικό περιβάλλον που κληρονομήσαμε από τους πατεράδες μας δεν είναι ίδιο με αυτό που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει η ΔΕΗ. Υπάρχει χρέος της επιχείρησης και της Πολιτείας, απέναντι στις επόμενες γενιές, να αποκατασταθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι περιβαλλοντικές ζημίες που έχουν γίνει. Αυτό το χρέος για έναν ιδιώτη που θα πάρει τη θέση της ΔΕΗ είναι ψιλά γράμματα, δεν θα το αναγνωρίσει ποτέ.
Αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε κι άλλη μία ιστορική ευκαιρία: να δημιουργήσουμε συνθήκες για τη μεταλιγνιτική περίοδο. Να δώσουμε διέξοδο σε δημιουργικά κομμάτια της τοπικής κοινωνίας να ανοίξουν άλλους ορίζοντες, πιο ανοιχτούς από τον πεπερασμένο της εκμετάλλευσης των λιγνιτικών μας κοιτασμάτων. Να δημιουργηθούν συνθήκες για την ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού, της γεωργίας με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις, αλλά και άλλων κλάδων της οικονομίας.
Για το σκοπό αυτό εμείς οι Δήμαρχοι των Ενεργειακών Δήμων, μέσα από το Δίκτυο που έχουμε δημιουργήσει, έχουμε θέσει για πρώτη φορά μία σαφή agenda διεκδίκησης των τοπικών κοινωνιών:
− Τη διαχείριση του Τοπικού Πόρου αποκλειστικά από τις τοπικές κοινωνίες και τη διάθεση των κονδυλίων του αποκλειστικά στις πληττόμενες περιοχές
− Την αύξηση του Τοπικού Πόρου, από 0,4% σε 1,2%. Ένα αίτημα απόλυτα δίκαιο, που θα μας δώσει τους απαραίτητους πόρους που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες και τα αναπτυξιακά έργα για την αλλαγή της δομής της τοπικής οικονομίας.
− Την απόδοση λιγνιτικού τέλους από τη ΔΕΗ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Επιμένω στη θέση μου, ότι είναι η πρώτη φορά που έχουν τεθεί με τόση σαφήνεια αυτά τα θέματα, που προσωπικά πιστεύω ότι είναι μονόδρομος για να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους για να οδηγήσουμε τον τόπο με ασφάλεια στη μεταλιγνιτική περίοδο.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι έχουμε τη δυνατότητα, ακόμη και σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, να πετύχουμε πολλούς από τους στόχους μας, γιατί είμαστε ενωμένοι και διεκδικούμε οργανωμένα τα αιτήματά μας. Είμαι σίγουρος όμως, ότι απέναντι σε έναν ιδιώτη δεν θα πετύχουμε ποτέ κάνεναν από αυτούς τους ιδιαίτερα σημαντικούς για την τοπική κοινωνία στόχους.
Και κάτι ακόμη! Διεκδικούμε την επαναπόδοση των εκτάσεων των ανενεργών ορυχείων στις τοπικές κοινωνίες, όπως προβλεπόταν αρχικά. Οι εκτάσεις αυτές είναι χιλιάδες στρέμματα. Εάν συνεχιστεί το υφιστάμενο καθεστώς θα βρεθεί ένας ιδιώτης που θα κατέχει ένα μεγάλο μέρος της Δυτικής Μακεδονίας. Θα πρόκειται για τον μεγαλύτερο τσιφλικά στην ιστορία της χώρας, με ότι συνεπάγεται αυτό, ενώ ταυτόχρονα οι αγρότες μας θα συνεχίζουν να είναι καταχρεωμένοι στις Τράπεζες και να μην μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Πρόκειται για κοινωνική πρόκληση.
Φίλες και φίλοι,
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η πώληση του μετοχικού πακέτου και η ταυτόχρονη απώλεια του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ μπορεί για τη χώρα να είναι πλήγμα, αλλά για την περιοχή μας είναι ανεπανόρθωτη ζημία. Η λειτουργία της ΔΕΗ υπό δημόσιο έλεγχο είναι προϋπόθεση για τη διασφάλιση της κοινωνικής αποδοχής των τοπικών κοινωνιών στις περιοχές των λιγνιτικών κέντρων.
Μέχρι τώρα ο δημόσιος χαρακτήρας της επιχείρησης ήταν αρκετός για να υπάρχει η ελάχιστη κοινωνική αποδοχή στο έργο της παραγωγής ενέργειας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο καλύτερος ιδιώτης είναι χειρότερος από τη χειρότερη ΔΕΗ με δημόσιο χαρακτήρα. Είχαμε και έχουμε περιβαλλοντικά και άλλα προβλήματα με τη ΔΕΗ που λειτουργεί με δημόσιο management. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει εάν τη θέση της καταλάβει ένας ιδιώτης, που μοναδικό του σκοπό έχει το κέρδος. Και δεν μπορώ να σκεφτώ το λόγο για τον οποίο οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να αποδεχτούν την καταστροφή της περιοχής μας από μία ιδιωτική επιχείρηση. Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. Είμαστε αποφασισμένοι να μην κάνουμε εκπτώσεις στο θέμα της περιβαλλοντικής προστασίας και πιστεύουμε πως μία επιχείρηση με δημόσιο χαρακτήρα θα δείξει μεγαλύτερο σεβασμό στο περιβάλλον.
Σήμερα λέμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στην προσπάθεια πώλησης του μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ. Είναι σίγουρο πως εάν δεν ληφθεί μέριμνα για σοβαρά ζητήματα όπως η τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και η επαναπόδοση των εκτάσεων των ανενεργών ορυχείων θα υπάρξουν κοινωνικές εντάσεις.
Φοβάμαι ότι οι κρατούντες είναι πολύ μακριά από την περιοχή του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας και δεν μπορούν να αφουγκραστούν τον παλμό της τοπικής κοινωνίας. Θα το πω απερίφραστα: είναι καζάνι που βράζει. Εάν ξεσπάσει η οργή του κόσμου η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να επικρατήσει η νηφαλιότητα και η Κυβέρνηση να επανεξετάσει το θέμα της πώλησης του πακέτου μετοχών της ΔΕΗ. Εμείς θα χειροκροτήσουμε μία τέτοια ενέργεια, καθώς έχουμε δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην πώληση οποιουδήποτε ποσοστού, που θα ρίξει τις μετοχές του κράτους στη ΔΕΗ κάτω από το 51%».
Οι στιγμές είναι κρίσιμες!
Ζούμε στη δίνη μίας πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που οδηγεί σε εξελίξεις που θα επηρεάσουν τη ζωή μας για τα επόμενα χρόνια. Προσωπικά πιστεύω ότι οι μέρες που ζούμε θα επηρεάσουν και τις επόμενες γενιές!
Σε αυτές τις συνθήκες η Κυβέρνηση καλείται να λάβει διάφορες αποφάσεις. Μεταξύ αυτών και η πώληση πακέτου μετοχών 17% της Δ.Ε.Η. Α.Ε. Όσοι έχουν ασκήσει διοίκηση γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει χειρότερη επιλογή από το να λάβεις αποφάσεις εν θερμώ και κάτω από το βάρος πιέσεων. Αυτό που σήμερα φαντάζει ευκαιρία -γιατί θα αποδώσει άμεσα κάποια χρήματα- αύριο θα αποδειχθεί ολέθριο λάθος, γιατί θα είναι ένα βήμα χωρίς αύριο, μία κίνηση από την οποία δεν θα υπάρχει επιστροφή!
Το έχω πει δημόσια –από τη θέση του Προέδρου του Δικτύου Ενεργειακών Δήμων- και δεν θα κουραστώ να το λέω. Η διαφαινόμενη πώληση πακέτου μετοχών 17% της Δ.Ε.Η. Α.Ε. δεν είναι μία απλή πράξη μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων, έναντι οποιουδήποτε χρηματικού τιμήματος. Είναι το ξεπούλημα του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ. Δεν πωλείται απλώς ένα πακέτο μετοχών, αλλά το Δημόσιο από το 51% θα κρατήσει στον έλεγχό του το 34%. Μοιραία θα ανοίξει η κερκόπορτα για να χαθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της διοίκησης της επιχείρησης. Αυτό δεν πρέπει να το αφήσουμε να συμβεί!
Για να είμαι δίκαιος, θέλω να επισημάνω ότι υπάρχουν και αντίθετες γνώμες. Πολλοί συγκρίνουν την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ με αυτή του ΟΤΕ και βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα: θα γίνει πιο ευέλικτη η επιχείρηση, θα αυξηθεί η κερδοφορία της, θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά της… Ας τα δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης…, εξάλλου όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Τους καλώ όμως να επιστρέψουν στην πραγματικότητα της περιοχής μας. Όταν λέω «περιοχή μας», εννοώ το Λιγνιτικό Κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας, που τροφοδότησε χρόνια τώρα και τροφοδοτεί με ενέργεια τη χώρα. Καλώς ή κακώς η περιοχή μας έχει συνδέσει τη μέχρι τώρα πορεία της και σε ένα μεγάλο βαθμό τα μελλοντικά της βήματα με τη ΔΕΗ. Η μονομερής ανάπτυξη, που στηρίζεται αποκλειστικά στην παραγωγή ενέργειας από το λιγνίτη, επηρεάζει την κοινωνική και οικονομική μας ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.
Πρώτα απ’ όλα το φυσικό περιβάλλον που κληρονομήσαμε από τους πατεράδες μας δεν είναι ίδιο με αυτό που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει η ΔΕΗ. Υπάρχει χρέος της επιχείρησης και της Πολιτείας, απέναντι στις επόμενες γενιές, να αποκατασταθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι περιβαλλοντικές ζημίες που έχουν γίνει. Αυτό το χρέος για έναν ιδιώτη που θα πάρει τη θέση της ΔΕΗ είναι ψιλά γράμματα, δεν θα το αναγνωρίσει ποτέ.
Αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε κι άλλη μία ιστορική ευκαιρία: να δημιουργήσουμε συνθήκες για τη μεταλιγνιτική περίοδο. Να δώσουμε διέξοδο σε δημιουργικά κομμάτια της τοπικής κοινωνίας να ανοίξουν άλλους ορίζοντες, πιο ανοιχτούς από τον πεπερασμένο της εκμετάλλευσης των λιγνιτικών μας κοιτασμάτων. Να δημιουργηθούν συνθήκες για την ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού, της γεωργίας με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις, αλλά και άλλων κλάδων της οικονομίας.
Για το σκοπό αυτό εμείς οι Δήμαρχοι των Ενεργειακών Δήμων, μέσα από το Δίκτυο που έχουμε δημιουργήσει, έχουμε θέσει για πρώτη φορά μία σαφή agenda διεκδίκησης των τοπικών κοινωνιών:
− Τη διαχείριση του Τοπικού Πόρου αποκλειστικά από τις τοπικές κοινωνίες και τη διάθεση των κονδυλίων του αποκλειστικά στις πληττόμενες περιοχές
− Την αύξηση του Τοπικού Πόρου, από 0,4% σε 1,2%. Ένα αίτημα απόλυτα δίκαιο, που θα μας δώσει τους απαραίτητους πόρους που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες και τα αναπτυξιακά έργα για την αλλαγή της δομής της τοπικής οικονομίας.
− Την απόδοση λιγνιτικού τέλους από τη ΔΕΗ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Επιμένω στη θέση μου, ότι είναι η πρώτη φορά που έχουν τεθεί με τόση σαφήνεια αυτά τα θέματα, που προσωπικά πιστεύω ότι είναι μονόδρομος για να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους για να οδηγήσουμε τον τόπο με ασφάλεια στη μεταλιγνιτική περίοδο.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι έχουμε τη δυνατότητα, ακόμη και σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, να πετύχουμε πολλούς από τους στόχους μας, γιατί είμαστε ενωμένοι και διεκδικούμε οργανωμένα τα αιτήματά μας. Είμαι σίγουρος όμως, ότι απέναντι σε έναν ιδιώτη δεν θα πετύχουμε ποτέ κάνεναν από αυτούς τους ιδιαίτερα σημαντικούς για την τοπική κοινωνία στόχους.
Και κάτι ακόμη! Διεκδικούμε την επαναπόδοση των εκτάσεων των ανενεργών ορυχείων στις τοπικές κοινωνίες, όπως προβλεπόταν αρχικά. Οι εκτάσεις αυτές είναι χιλιάδες στρέμματα. Εάν συνεχιστεί το υφιστάμενο καθεστώς θα βρεθεί ένας ιδιώτης που θα κατέχει ένα μεγάλο μέρος της Δυτικής Μακεδονίας. Θα πρόκειται για τον μεγαλύτερο τσιφλικά στην ιστορία της χώρας, με ότι συνεπάγεται αυτό, ενώ ταυτόχρονα οι αγρότες μας θα συνεχίζουν να είναι καταχρεωμένοι στις Τράπεζες και να μην μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Πρόκειται για κοινωνική πρόκληση.
Φίλες και φίλοι,
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η πώληση του μετοχικού πακέτου και η ταυτόχρονη απώλεια του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ μπορεί για τη χώρα να είναι πλήγμα, αλλά για την περιοχή μας είναι ανεπανόρθωτη ζημία. Η λειτουργία της ΔΕΗ υπό δημόσιο έλεγχο είναι προϋπόθεση για τη διασφάλιση της κοινωνικής αποδοχής των τοπικών κοινωνιών στις περιοχές των λιγνιτικών κέντρων.
Μέχρι τώρα ο δημόσιος χαρακτήρας της επιχείρησης ήταν αρκετός για να υπάρχει η ελάχιστη κοινωνική αποδοχή στο έργο της παραγωγής ενέργειας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο καλύτερος ιδιώτης είναι χειρότερος από τη χειρότερη ΔΕΗ με δημόσιο χαρακτήρα. Είχαμε και έχουμε περιβαλλοντικά και άλλα προβλήματα με τη ΔΕΗ που λειτουργεί με δημόσιο management. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει εάν τη θέση της καταλάβει ένας ιδιώτης, που μοναδικό του σκοπό έχει το κέρδος. Και δεν μπορώ να σκεφτώ το λόγο για τον οποίο οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να αποδεχτούν την καταστροφή της περιοχής μας από μία ιδιωτική επιχείρηση. Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. Είμαστε αποφασισμένοι να μην κάνουμε εκπτώσεις στο θέμα της περιβαλλοντικής προστασίας και πιστεύουμε πως μία επιχείρηση με δημόσιο χαρακτήρα θα δείξει μεγαλύτερο σεβασμό στο περιβάλλον.
Σήμερα λέμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στην προσπάθεια πώλησης του μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ. Είναι σίγουρο πως εάν δεν ληφθεί μέριμνα για σοβαρά ζητήματα όπως η τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και η επαναπόδοση των εκτάσεων των ανενεργών ορυχείων θα υπάρξουν κοινωνικές εντάσεις.
Φοβάμαι ότι οι κρατούντες είναι πολύ μακριά από την περιοχή του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας και δεν μπορούν να αφουγκραστούν τον παλμό της τοπικής κοινωνίας. Θα το πω απερίφραστα: είναι καζάνι που βράζει. Εάν ξεσπάσει η οργή του κόσμου η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να επικρατήσει η νηφαλιότητα και η Κυβέρνηση να επανεξετάσει το θέμα της πώλησης του πακέτου μετοχών της ΔΕΗ. Εμείς θα χειροκροτήσουμε μία τέτοια ενέργεια, καθώς έχουμε δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην πώληση οποιουδήποτε ποσοστού, που θα ρίξει τις μετοχές του κράτους στη ΔΕΗ κάτω από το 51%».
OI ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ (ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ 0 ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ) ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΚΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφή