Με το πρόσφατο σε κυκλοφορία βιβλίο της «Φώτισες τη ζωή μου» η αγαπητή συμπατριώτισσά μας, η Φλωρινιώτισσα Άννα Μητσοπούλου, έθεσε στο φως της δημοσιότητας και στην κρίση του κοινού την πρώτη συγγραφική της απόπειρα.
Ένα πρωτόλειο πόνημα που φαίνεται να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και να υπόσχεται πολλά για τη νεοεμφανιζόμενη συγγραφέα. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται το σπουδαίο θέμα της μητρότητας μέσα από τις παράλληλες και διαπλεκόμενες ιστορίες τριών γυναικών.
Είναι μια επιμελημένη έκδοση του οίκου «Μαλλιάρης-Παιδεία», ένα βιβλίο που από το φωτεινό εξώφυλλό του προϊδεάζει τον αναγνώστη για το ελπιδοφόρο περιεχόμενό του και για την αισιοδοξία που εκπέμπει. Η θετική διάθεση που διαπερνά και διατρέχει όλο το έργο αποτελεί το μέγιστο πλεονέκτημά του. Τα κεφάλαια διαδέχονται με εξαιρετική συνεκτικότητα το ένα το άλλο, δίνοντας στο βιβλίο μια φυσική και αβίαστη ροή, ενώ η συγγραφέας μπαινοβγαίνει στις ιστορίες των ηρωίδων της με την ευκολία του έμπειρου μυθιστοριογράφου.
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι στιβαροί και κρυστάλλινοι. Διαθέτουν ισχυρές προσωπικότητες, ενώ η ζωή και το παρελθόν τους σκιαγραφείται με ευκρίνεια και παραστατικότητα. Οι καθημερινές δραστηριότητες των ηρώων, που είναι γυναίκες στην πλειοψηφία τους, και οι διάφοροι κοινωνικοί ρόλοι που επιτελούν βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο. Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται η κυρίαρχη αναζήτησή τους για την κατάκτηση της γονεϊκής ιδιότητας. Μια αναζήτηση με σταθερή προσήλωση στο στόχο για τον πατέρα, με έντονο και διακαή πόθο για τη μητέρα.
Η επιστήμη με τα επιτεύγματά της έρχεται να διευκολύνει και να συνδράμει σε όλα αυτά. Αλλά, μια επιστήμη χρειάζεται πάντα την ηθική για να είναι χρήσιμη. Πού όμως, είναι τα όρια που προσδιορίζουν την ηθική μιας πράξης και μιας επιλογής;
Πόσο εγωιστικό είναι το να θέλουμε να αποκτήσουμε ένα παιδί και ποιοι είναι οι βαθύτεροι και υπόρρητοι λόγοι που μας οδηγούν σε αυτή τη λαχτάρα;
Από πού αντλούμε το δικαίωμά μας να διεκδικούμε αυτό που επιθυμούμε χρησιμοποιώντας τον άλλον ως μέσο;
Και με ποιον τρόπο, τελικά, ο άνθρωπος, που δικαιούται να αξιοποιήσει τις επιστημονικές καινοτομίες, μπορεί να προστατευτεί από έναν ανάλγητο και αδίστακτο επιστήμονα και μάλιστα όταν αυτός σε μια κρίσιμη στιγμή έχει την ευθύνη της ζωής και της ευτυχίας του;
Πολλές οι ηθικές συγκρούσεις και τα διλήμματα πάνω στο μεγάλο ζήτημα της τεκνοποιίας, με μια γκάμα απαντήσεων που ξεκινούν από την ορμέμφυτη επιθυμία για ενστικτώδη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους και φτάνουν ως τα ανεξερεύνητα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Μπροστά στα μεγάλα αυτά ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με τις προσπάθειες για τεκνοποίηση θα βρεθούνε οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου, η Ελένη, η Φωτεινή και η Μελίνα, που βιώνουν η καθεμιά ξεχωριστά τον προσωπικό της αγώνα για την κατάκτηση της ζωής και της ευτυχίας, μέχρι που οι συγκυρίες των γεγονότων και της ανθρώπινης παράνοιας θα τις φέρουν τη μια κοντά στην άλλη και οι ηρωίδες θα βιώσουν την ύψιστη προσφορά της ανθρώπινης αγάπης, αλλά και την υπέρτατη αναλγησία της παρέμβασης αδίστακτων ανθρώπων στη ζωή τους.
Η εμπορία των βρεφών και η παρένθετη μητρότητα είναι δυο από τα πιο σκληρά θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας των τριών γυναικών και των προσώπων που εμπλέκονται με θετικό ή αρνητικό τρόπο στις ζωές τους. Και μάλιστα, η πρωτοτυπία του έγκειται στη διαπραγμάτευση του θέματος της παρένθετης μητρότητας, την οποία θέτει σε καθαρά ανθρωπιστική και αλτρουιστική βάση. Δεν επιτρέπει εξ ορισμού σε αυτή την τόσο ευαίσθητη διαδικασία να εμπλέκονται οικονομικές παράμετροι.
Κυρίαρχο συναίσθημα του έργου είναι το πάθος για τη μητρότητα, η αγάπη για το παιδί, που προεκτείνει την ανθρώπινη ζωή στην εγκόσμια αθανασία. Το πάθος της γυναίκας να ολοκληρωθεί με την απόκτηση παιδιού, και όχι απαραίτητα με την εγκυμοσύνη, είναι διάχυτο σε όλο το βιβλίο και πάνω του νευρώνονται γεγονότα και καταστάσεις.
Η πλοκή κορυφώνεται με τραγικές εξελίξεις, αλλά η εναλλαγή και ο ατέλειωτος χορός της χαράς με τη λύπη που καταγράφονται στο βιβλίο δίνουν τη βαθιά αίσθηση της αισιοδοξίας και της ελπίδας, γιατί η δύναμη της ζωής και της αγάπης είναι καταλυτικές και ακαταμάχητες.
Η δικαίωση έρχεται να ανταμείψει την υπομονή, την αθωότητα, την έντιμη στάση ζωής. Όσοι αναίτια πόνεσαν και υπέφεραν βρίσκουν μέσα από τον αγώνα τους το δρόμο της ευτυχίας. Οι παράνομοι, οι ανέντιμοι, οι «έμποροι» του ανθρώπινου πόνου και της ελπίδας μπρος στη μέγιστη και ανυπέρβλητη αλήθεια του τέλους λυγίζουν, επανεκτιμούν τις πραγματικές αξίες και μέσα από τη μετάνοια βρίσκουν τη λύτρωση. Οι «ανυποψίαστοι» και οι ανέτοιμοι της ζωής είναι τα αθώα θύματα, οι παράπλευρες απώλειες του κοινωνικού αυτού πολέμου.
Παραμυθένιο μυθιστόρημα, με εξιδανικευμένες ηρωίδες και φωτεινές διεξόδους στα προβλήματα. Μια ρομαντική άποψη για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις, που ίσως κάποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει με μια πρώτη ματιά. Με μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, γίνεται προφανές ότι ζώντας σε μια ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειαζόμαστε «χείρες βοηθείας και παραμυθίας». Χρειαζόμαστε ένα νέο άνοιγμα στο όραμα και στην ιδεατή κατάσταση της συναδέλφωσης, της αλληλοπεριχώρησης και της αλληλεγγύης. Χρειαζόμαστε τη θετική όψη των πραγμάτων για να κλαδώσουμε και πάλι πάνω της τα όνειρά μας. Άλλωστε, ποτέ δεν προετοιμάζεσαι για το καλό μιλώντας για το κακό.
Θάλασσα αξιών το βιβλίο, συγκινεί τον αναγνώστη ανοίγοντάς του έναν ονειρεμένο κόσμο, έναν κόσμο όπου η πραγματική φιλία είναι ο βράχος της ψυχής των ανθρώπων, όπου η συζυγική συντροφικότητα ανθεί, όπου ο σεβασμός σε όλα τα έμβια όντα υφίσταται και όπου η ανθρωπιά πρυτανεύει. Για αυτό και μέσα σε καιρούς χαλεπούς το βιβλίο της Άννας Μητσοπούλου έρχεται σαν ηλιαχτίδα που «φωτίζει τη ζωή μας» και γλυκαίνει τα συναισθήματά μας με την ανθρώπινη ζεστασιά που ξεχειλίζει από τις σελίδες του.
Σημαντικά πλεονεκτήματα του βιβλίου είναι η συνετή και άρτια χρήση της γλώσσας, η ρέουσα και συνεκτική καταγραφή των γεγονότων, το λεξιλόγιο που υιοθετείται, αλλά και το προσιτό μέγεθος, που καθιστούν ευχάριστη και εύκολη την ανάγνωσή του. Η πλοκή εξελίσσεται ομαλά, χωρίς κενά και ασάφειες, τα γεγονότα ξεδιπλώνονται διαδοχικά και οι εκπλήξεις ενσωματώνονται αβίαστα καθώς η ιστορία οδεύει προς την τελική κορύφωση.
Η χρησιμότητα του βιβλίου έγκειται στη σοβαρή τεκμηρίωσή του πάνω σε θέματα μητρότητας και κυοφορίας. Πολλές οι επιστημονικές αναφορές, τα πληροφοριακά στοιχεία για την περίοδο της κύησης και της λοχείας, που καταγράφονται μέσα σε προσωπικά ημερολόγια και ιατρικές συμβουλές, αλλά και χρήσιμη η ενημέρωση για τις περιπτώσεις της παρένθετης μητρότητας. Θα μπορούσε να είναι και ένα «Εγκόλπιο για νέες υποψήφιες μητέρες», γιατί καλλιεργεί την αγάπη και τη στοργή και διδάσκει έμμεσα την προετοιμασία για την υποδοχή ενός παιδιού στην οικογένεια. Γιατί η μητρότητα δεν είναι τόσο η ενστικτώδης αίσθηση που έχει πολλές φορές υπερτιμηθεί, αλλά ένας σπουδαίος ρόλος, ο σπουδαιότερος, που χρειάζεται κανείς να μυηθεί και να προετοιμαστεί κατάλληλα για αυτόν.
Δικαιωματικά, λοιπόν, η συμπατριώτισσα μας, Άννα Μητσοπούλου, με το πρώτο της βιβλίο πολιτογραφείται «πολίτης εις των ιδεών την πόλι», γιατί με θάρρος και κόπο προβαίνει στην κατάθεση της ψυχής της, στην εξωτερίκευση των προβληματισμών της και μας κάνει κοινωνούς ενός ιδεατού κόσμου, όπου το καλό υπερνικάει το κακό, ενός κόσμου που όλοι οραματιζόμαστε και που αξίζει να αγωνιζόμαστε για αυτόν.
Για αυτό αγαπητή μου Άννα, παραφράζοντας τον μεγάλο μας Καβάφη, «κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει νάσαι περήφανη κι ευτυχισμένη. Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι. Τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
Σε ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκες την παρουσίαση του βιβλίου σου! Σου εύχομαι εγκάρδια: Καλή συνέχεια και έμπνευση για τις επόμενες δημιουργίες σου!
Όλγα Μούσιου-Μυλωνά
Σχολική Σύμβουλος Π.Ε.
Ένα πρωτόλειο πόνημα που φαίνεται να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και να υπόσχεται πολλά για τη νεοεμφανιζόμενη συγγραφέα. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται το σπουδαίο θέμα της μητρότητας μέσα από τις παράλληλες και διαπλεκόμενες ιστορίες τριών γυναικών.
Είναι μια επιμελημένη έκδοση του οίκου «Μαλλιάρης-Παιδεία», ένα βιβλίο που από το φωτεινό εξώφυλλό του προϊδεάζει τον αναγνώστη για το ελπιδοφόρο περιεχόμενό του και για την αισιοδοξία που εκπέμπει. Η θετική διάθεση που διαπερνά και διατρέχει όλο το έργο αποτελεί το μέγιστο πλεονέκτημά του. Τα κεφάλαια διαδέχονται με εξαιρετική συνεκτικότητα το ένα το άλλο, δίνοντας στο βιβλίο μια φυσική και αβίαστη ροή, ενώ η συγγραφέας μπαινοβγαίνει στις ιστορίες των ηρωίδων της με την ευκολία του έμπειρου μυθιστοριογράφου.
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι στιβαροί και κρυστάλλινοι. Διαθέτουν ισχυρές προσωπικότητες, ενώ η ζωή και το παρελθόν τους σκιαγραφείται με ευκρίνεια και παραστατικότητα. Οι καθημερινές δραστηριότητες των ηρώων, που είναι γυναίκες στην πλειοψηφία τους, και οι διάφοροι κοινωνικοί ρόλοι που επιτελούν βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο. Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται η κυρίαρχη αναζήτησή τους για την κατάκτηση της γονεϊκής ιδιότητας. Μια αναζήτηση με σταθερή προσήλωση στο στόχο για τον πατέρα, με έντονο και διακαή πόθο για τη μητέρα.
Η επιστήμη με τα επιτεύγματά της έρχεται να διευκολύνει και να συνδράμει σε όλα αυτά. Αλλά, μια επιστήμη χρειάζεται πάντα την ηθική για να είναι χρήσιμη. Πού όμως, είναι τα όρια που προσδιορίζουν την ηθική μιας πράξης και μιας επιλογής;
Πόσο εγωιστικό είναι το να θέλουμε να αποκτήσουμε ένα παιδί και ποιοι είναι οι βαθύτεροι και υπόρρητοι λόγοι που μας οδηγούν σε αυτή τη λαχτάρα;
Από πού αντλούμε το δικαίωμά μας να διεκδικούμε αυτό που επιθυμούμε χρησιμοποιώντας τον άλλον ως μέσο;
Και με ποιον τρόπο, τελικά, ο άνθρωπος, που δικαιούται να αξιοποιήσει τις επιστημονικές καινοτομίες, μπορεί να προστατευτεί από έναν ανάλγητο και αδίστακτο επιστήμονα και μάλιστα όταν αυτός σε μια κρίσιμη στιγμή έχει την ευθύνη της ζωής και της ευτυχίας του;
Πολλές οι ηθικές συγκρούσεις και τα διλήμματα πάνω στο μεγάλο ζήτημα της τεκνοποιίας, με μια γκάμα απαντήσεων που ξεκινούν από την ορμέμφυτη επιθυμία για ενστικτώδη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους και φτάνουν ως τα ανεξερεύνητα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Μπροστά στα μεγάλα αυτά ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με τις προσπάθειες για τεκνοποίηση θα βρεθούνε οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου, η Ελένη, η Φωτεινή και η Μελίνα, που βιώνουν η καθεμιά ξεχωριστά τον προσωπικό της αγώνα για την κατάκτηση της ζωής και της ευτυχίας, μέχρι που οι συγκυρίες των γεγονότων και της ανθρώπινης παράνοιας θα τις φέρουν τη μια κοντά στην άλλη και οι ηρωίδες θα βιώσουν την ύψιστη προσφορά της ανθρώπινης αγάπης, αλλά και την υπέρτατη αναλγησία της παρέμβασης αδίστακτων ανθρώπων στη ζωή τους.
Η εμπορία των βρεφών και η παρένθετη μητρότητα είναι δυο από τα πιο σκληρά θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας των τριών γυναικών και των προσώπων που εμπλέκονται με θετικό ή αρνητικό τρόπο στις ζωές τους. Και μάλιστα, η πρωτοτυπία του έγκειται στη διαπραγμάτευση του θέματος της παρένθετης μητρότητας, την οποία θέτει σε καθαρά ανθρωπιστική και αλτρουιστική βάση. Δεν επιτρέπει εξ ορισμού σε αυτή την τόσο ευαίσθητη διαδικασία να εμπλέκονται οικονομικές παράμετροι.
Κυρίαρχο συναίσθημα του έργου είναι το πάθος για τη μητρότητα, η αγάπη για το παιδί, που προεκτείνει την ανθρώπινη ζωή στην εγκόσμια αθανασία. Το πάθος της γυναίκας να ολοκληρωθεί με την απόκτηση παιδιού, και όχι απαραίτητα με την εγκυμοσύνη, είναι διάχυτο σε όλο το βιβλίο και πάνω του νευρώνονται γεγονότα και καταστάσεις.
Η πλοκή κορυφώνεται με τραγικές εξελίξεις, αλλά η εναλλαγή και ο ατέλειωτος χορός της χαράς με τη λύπη που καταγράφονται στο βιβλίο δίνουν τη βαθιά αίσθηση της αισιοδοξίας και της ελπίδας, γιατί η δύναμη της ζωής και της αγάπης είναι καταλυτικές και ακαταμάχητες.
Η δικαίωση έρχεται να ανταμείψει την υπομονή, την αθωότητα, την έντιμη στάση ζωής. Όσοι αναίτια πόνεσαν και υπέφεραν βρίσκουν μέσα από τον αγώνα τους το δρόμο της ευτυχίας. Οι παράνομοι, οι ανέντιμοι, οι «έμποροι» του ανθρώπινου πόνου και της ελπίδας μπρος στη μέγιστη και ανυπέρβλητη αλήθεια του τέλους λυγίζουν, επανεκτιμούν τις πραγματικές αξίες και μέσα από τη μετάνοια βρίσκουν τη λύτρωση. Οι «ανυποψίαστοι» και οι ανέτοιμοι της ζωής είναι τα αθώα θύματα, οι παράπλευρες απώλειες του κοινωνικού αυτού πολέμου.
Παραμυθένιο μυθιστόρημα, με εξιδανικευμένες ηρωίδες και φωτεινές διεξόδους στα προβλήματα. Μια ρομαντική άποψη για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις, που ίσως κάποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει με μια πρώτη ματιά. Με μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, γίνεται προφανές ότι ζώντας σε μια ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειαζόμαστε «χείρες βοηθείας και παραμυθίας». Χρειαζόμαστε ένα νέο άνοιγμα στο όραμα και στην ιδεατή κατάσταση της συναδέλφωσης, της αλληλοπεριχώρησης και της αλληλεγγύης. Χρειαζόμαστε τη θετική όψη των πραγμάτων για να κλαδώσουμε και πάλι πάνω της τα όνειρά μας. Άλλωστε, ποτέ δεν προετοιμάζεσαι για το καλό μιλώντας για το κακό.
Θάλασσα αξιών το βιβλίο, συγκινεί τον αναγνώστη ανοίγοντάς του έναν ονειρεμένο κόσμο, έναν κόσμο όπου η πραγματική φιλία είναι ο βράχος της ψυχής των ανθρώπων, όπου η συζυγική συντροφικότητα ανθεί, όπου ο σεβασμός σε όλα τα έμβια όντα υφίσταται και όπου η ανθρωπιά πρυτανεύει. Για αυτό και μέσα σε καιρούς χαλεπούς το βιβλίο της Άννας Μητσοπούλου έρχεται σαν ηλιαχτίδα που «φωτίζει τη ζωή μας» και γλυκαίνει τα συναισθήματά μας με την ανθρώπινη ζεστασιά που ξεχειλίζει από τις σελίδες του.
Σημαντικά πλεονεκτήματα του βιβλίου είναι η συνετή και άρτια χρήση της γλώσσας, η ρέουσα και συνεκτική καταγραφή των γεγονότων, το λεξιλόγιο που υιοθετείται, αλλά και το προσιτό μέγεθος, που καθιστούν ευχάριστη και εύκολη την ανάγνωσή του. Η πλοκή εξελίσσεται ομαλά, χωρίς κενά και ασάφειες, τα γεγονότα ξεδιπλώνονται διαδοχικά και οι εκπλήξεις ενσωματώνονται αβίαστα καθώς η ιστορία οδεύει προς την τελική κορύφωση.
Η χρησιμότητα του βιβλίου έγκειται στη σοβαρή τεκμηρίωσή του πάνω σε θέματα μητρότητας και κυοφορίας. Πολλές οι επιστημονικές αναφορές, τα πληροφοριακά στοιχεία για την περίοδο της κύησης και της λοχείας, που καταγράφονται μέσα σε προσωπικά ημερολόγια και ιατρικές συμβουλές, αλλά και χρήσιμη η ενημέρωση για τις περιπτώσεις της παρένθετης μητρότητας. Θα μπορούσε να είναι και ένα «Εγκόλπιο για νέες υποψήφιες μητέρες», γιατί καλλιεργεί την αγάπη και τη στοργή και διδάσκει έμμεσα την προετοιμασία για την υποδοχή ενός παιδιού στην οικογένεια. Γιατί η μητρότητα δεν είναι τόσο η ενστικτώδης αίσθηση που έχει πολλές φορές υπερτιμηθεί, αλλά ένας σπουδαίος ρόλος, ο σπουδαιότερος, που χρειάζεται κανείς να μυηθεί και να προετοιμαστεί κατάλληλα για αυτόν.
Δικαιωματικά, λοιπόν, η συμπατριώτισσα μας, Άννα Μητσοπούλου, με το πρώτο της βιβλίο πολιτογραφείται «πολίτης εις των ιδεών την πόλι», γιατί με θάρρος και κόπο προβαίνει στην κατάθεση της ψυχής της, στην εξωτερίκευση των προβληματισμών της και μας κάνει κοινωνούς ενός ιδεατού κόσμου, όπου το καλό υπερνικάει το κακό, ενός κόσμου που όλοι οραματιζόμαστε και που αξίζει να αγωνιζόμαστε για αυτόν.
Για αυτό αγαπητή μου Άννα, παραφράζοντας τον μεγάλο μας Καβάφη, «κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει νάσαι περήφανη κι ευτυχισμένη. Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι. Τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
Σε ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκες την παρουσίαση του βιβλίου σου! Σου εύχομαι εγκάρδια: Καλή συνέχεια και έμπνευση για τις επόμενες δημιουργίες σου!
Όλγα Μούσιου-Μυλωνά
Σχολική Σύμβουλος Π.Ε.
