Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Γράφει ο Γιώργος Μούλης

Γραμματέας της Ν.Ε. Φλώρινας του ΚΚΕ

ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 6 ΟΚΤΩΒΡΗ παρατείνεται - σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν - η ημερομηνία για την πληρωμή της περίφημης «εισφοράς αλληλεγγύης». Για να …διευκολυνθούν, λέει, οι φορολογούμενοι! Από τέτοιες «διευκολύνσεις» πολλές θα δούμε ακόμη και πολλές ημερομηνίες θα παραταθούν. Όμως, σε τίποτε δε θα αλλάξει αυτό την πραγματικότητα. Αυτή που λέει ότι ο κόσμος και ΔΕΝ ΕΧΕΙ και δεν θέλει να πληρώσει τα χαράτσια που του επιβάλλουν.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ. Από απόψεις και εκτιμήσεις για την πορεία της κρίσης βρίθει η επικαιρότητα. Ο καθένας λέει το λογάκι του: Ο Τζορτζ Σόρος ζητάει ενιαία διακυβέρνηση στην Ευρωζώνη, ο Γερμανός πρώην υπουργός Π. Στάινμπρουκ δηλώνει πως η Ελλάδα έχει πτωχεύσει και ο Ρομπάι με τον Σόιμπλε ζητούν άμεση εφαρμογή των αποφάσεων που έχουν ληφθεί. Σε αυτούς προσθέστε μια έκθεση της HSBC, που προβλέπει κίνδυνο παγκόσμιας ύφεσης, και καμιά 50αριά «διακεκριμένους οικονομολόγους», που ζητάνε επίσης «άμεσα» και «αποφασιστικά» μέτρα. Ποιος από όλους αυτούς, – αλλά και όσους θα ακούσουμε ακόμη, – ασχολείται με το επίπεδο ζωής και τα δικαιώματα των εργαζομένων τόσο στην ΕΕ όσο και στην Ελλάδα; Φυσικά, κανένας! Τέτοιες απόψεις είναι εξοβελισμένες από τον «παγκόσμιο προβληματισμό» για την οικονομική κρίση και φυσικά την κατεύθυνση ακολουθούν πιστά και τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, όλοι συζητάνε έχοντας δεδομένες τις πολιτικές λιτότητας, υπερφορολόγησης και κατάργησης δικαιωμάτων, που εφαρμόζονται παντού στην ΕΕ, - είτε υπάρχει δημόσιο χρέος, είτε όχι.
Προφανώς, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από όλους αυτούς τους «ειδικούς» και τους «γκουρού» της παγκόσμιας οικονομίας. Στο κάτω - κάτω τα δικά τους συμφέροντά υπηρετούν, μιας και όλοι εμπλέκονται με συγκεκριμένες μερίδες του κεφαλαίου!...

Λυσσαλέα επίθεση κατά των κινητοποιήσεων
Από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους και να παρεμποδίσουν με κάθε μορφή οργανωμένης πάλης την άγρια φοροληστεία και να αποτρέψουν την εξαθλίωση που τους επιφυλάσσουν, το μαύρο αντιλαϊκό μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας - ΝΔ - ΛΑΟΣ και αστικά ΜΜΕ άρχισε να επιτίθεται με λύσσα κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων. Η κυβέρνηση επιστρατεύει τους εισαγγελείς για να τρομοκρατήσει τους μαθητές που αγωνίζονται, η ΝΔ μπαίνει μπροστά και αξιώνει να ψηφιστεί νόμος που θα καταργήσει ουσιαστικά τις διαδηλώσεις, ενώ τα αστικά ΜΜΕ «στοχοποίησαν» ήδη τις καταλήψεις στα υπουργεία ως «παράλογες αντιδράσεις συντεχνιών που βυθίζουν τη χώρα στην ανομία». «Τι νόημα έχουν, π.χ., οι καταλήψεις υπουργείων όταν το μόνο που μπορούν να επιτύχουν είναι να τσαλακώσουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και να πείσουν τους δανειστές μας και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην Ευρώπη ότι η χώρα δεν αξίζει τις προσπάθειες που γίνονται για τη σωτηρία της;», αναρωτιούνται στο χθεσινό άρθρο τους ΤΑ ΝΕΑ, με εξόφθαλμα εχθρική διάθεση απέναντι στους λαϊκούς αγώνες. Από το μαύρο μέτωπο δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει το κόμμα της Ντ. Μπακογιάννη, ο εκπρόσωπος της οποίας κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει δράση, δηλαδή καταστολή. «Η κυβέρνηση δείχνει ανοχή στις συντεχνιακές ομάδες που παρανομούν και δεν κάνει τίποτα για να τις αντιμετωπίσει», υποστήριξε. Ο λαός δεν έχει κανέναν λόγο να τους φοβάται. Αντίθετα ήρθε η ώρα αυτός να τους τρομοκρατήσει και να δείξει τη δύναμή του βάζοντας ανοιχτά ως στόχο τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

«Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο από το χέρι,
μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι»!
(Μπ. Μπρεχτ)
Στους παραπάνω στίχους του Μπρεχτ δεν θα μπορούσε να βρει κανείς καλύτερη αντανάκλαση για τις αιτίες και το περιεχόμενο των μαθητικών κινητοποιήσεων. Μιλούν κάποιοι για ανάγκη να υπάρχουν «ανοιχτά σχολεία» τη στιγμή που άφησαν τους μαθητές χωρίς βιβλία, χωρίς εκπαιδευτικούς, φορτωμένες τις οικογένειές τους με τα χαράτσια της φοροληστείας, την ανεργία, τη φτώχεια από τη δραστική μείωση των μισθών, τη στιγμή που έκλεισαν 2.000 σχολεία με τις συγχωνεύσεις. Θέλουν να πείσουν ότι οι εισαγγελείς και οι απειλές είναι παιδαγωγικό μέσο.
Το σχολείο αποτελεί αντανάκλαση κάθε εποχής. Το φτωχό σχολείο όπου ο εισαγγελέας, ο διευθυντής σε ρόλο …εισαγγελέα, ο εκπαιδευτικός σε ρόλο καταδότη, ο φιμωμένος τρομοκρατημένος μαθητής, αντανακλά το μοντέλο που στήνουν οι ίδιοι οι οποίοι χτυπούν αλύπητα το λαό γιατί τον θέλουν υποταγμένο. Και το πασχίζουν από τα σχολειά ακόμη!

Κυνικοί και αδίσταχτοι
Έγραφε χτες η «Καθημερινή»: «Σύμφωνα με την "αριστερή ηθική" η κατάσταση της αθλιότητας στην οποία μπορεί να περιπέσει ένας άνθρωπος συνεπάγεται και υποχρεώσεις εις βάρος των υπολοίπων μελών της κοινωνίας (δηλαδή να τον συντηρούν σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης). Αν ακολουθήσουμε τη γραμμή αυτής της κατά βάσιν αριστερής λογικής μέχρι τα άκρα της, καταλήγουμε στην τελεία απάλειψη της ατομικής ευθύνης. Η λογική αυτή γίνεται έτσι το όχημα για κάθε είδους τζαμπατζήδες, ώσπου φθάνουμε και στην αναγνώριση του δικαιώματος στην τεμπελιά, όπου η κοινωνία οφείλει να τρέφει τον καθένα ανεπρόκοπο που δεν "γουστάρει" να εργάζεται, επειδή ενδεχομένως είναι πολύ ευαίσθητος και τον τρομάζουν οι θόρυβοι ή, ενδεχομένως, φοβάται τις σκιές. Σε μια κοινωνία της Δύσης, με φιλελεύθερη παράδοση και ελεύθερη οικονομία, η αντίληψη που περιγράφεται παραπάνω δεν θα ήταν τίποτε περισσότερο από μια "ψυχοπονιάρικη" γραφικότητα περιθωριακής προελεύσεως. Στη χώρα μας, όμως, συμβαίνει, επάνω σε αυτήν αλλά και παρόμοιες αντιλήψεις, να έχει οικοδομηθεί η λεγόμενη "κοινωνική πολιτική"».
Είναι κυνικοί και αδίσταχτοι! Καταδικάζουν τη ζωή της εργατικής τάξης, όλων των ανθρώπων του μόχθου στην ανεργία, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, την έχουν αναλώσιμη, καύσιμο στα κέρδη και τις απολαύσεις τους, τους ωθούν στον αργό θάνατο και τους βρίζουν επιπλέον τζαμπατζήδες, ανεπρόκοπους και τεμπέληδες. Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, αφού εδώ και πάνω από έναν αιώνα ζουν ως παράσιτα της κοινωνίας που οι ίδιοι δημιούργησαν, απομυζώντας τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι με ιδρώτα και αίμα. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την παραπάνω αστική αντίληψη αίσχος, αλλά δεν είναι ηθικό το πρόβλημα. Η πραγματικότητα έχει προ πολλού αποκαλύψει πως αυτή η αντίληψη είναι μέρος της ιδεολογίας των αστών και των αξιών τους, ταυτισμένες με την ύπαρξή τους ως τάξης που ιστορικά είναι άχρηστη, αφού δε δουλεύει, δεν έχει καμιά σχέση με την παραγωγή και πρέπει να καταργηθεί και που μέχρι να καταργηθεί θα στέλνει στην κόλαση τους εργαζόμενους.
Γιατί κόλαση είναι να στερούν τη δουλειά από την εργάτη και έφτασαν την ανεργία σε πρωτοφανή αριθμό αφού ξεπερνά το 1.000.000 και από πάνω να τον λένε τεμπέλη οι κηφήνες της κοινωνίας. Η οικονομική κρίση που βαθαίνει δική τους είναι, αυτοί με τα κέρδη και την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου την έφεραν, που φορτώνει με αβάσταχτα βάσανα το λαό, αφού η ανεργία καλπάζει, το ίδιο με τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε πως στόχος του είναι να υπάρχει ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια. Κόλαση είναι οι μισθοί των 500 ευρώ, η μείωση (ουσιαστικά κατάργηση) του αφορολόγητου, η πληρωμή φόρου για μισθό και σύνταξη 350 ευρώ, το κόψιμο του 13ου και 14ου μισθού, η δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, η «εργασιακή εφεδρεία», το φοροχαράτσι της έκτακτης εισφοράς και της λαϊκής κατοικίας. Κόλαση είναι η κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων σε ανέργους και σε άτομα με αναπηρία, η κατάργηση οργανισμών Πρόνοιας, οι δραστικές περικοπές στον τομέα Υγείας, τα ανύπαρκτα βιβλία στα σχολεία, το κόψιμο της σίτισης και στέγασης στους φοιτητές των λαϊκών οικογενειών, το ξεκλήρισμα των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών. Κόλαση είναι η ανυπαρξία παιδικών σταθμών, τα νηστικά παιδιά στα σχολεία, οι άστεγοι και τα συσσίτια που αυξάνονται. Τέτοια κοινωνία φτιάχνουν οι αστοί. Οι εργαζόμενοι, ο λαός να πουν «φτάνει πια»! Τώρα αγώνας για την ανακούφιση των οικογενειών μας σε ρότα σύγκρουσης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.