Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Γράφει ο Γιώργος Μούλης

Ι. Για τις απολαβές των βουλευτών

Αν και τα χρέη και το έλλειμμα οφείλονται στα προνόμια των μονοπωλίων και όχι στους μισθούς και στις συντάξεις των εργαζομένων, που πετσοκόβονται για την κερδοφορία του κεφαλαίου, ούτε στις απολαβές των βουλευτών (αυτά είναι τα ψιλά, τα κέρματα), το ΚΚΕ κατέθεσε, για πολλοστή φορά, εδώ και ενάμιση μήνα, πρόταση νόμου στη Βουλή για την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, για τη δραστική μείωση των μισθών των βουλευτών, και την κατάργηση των διαφόρων επιδομάτων, όσων συμμετέχουν στις επιτροπές της Βουλής.

Την πρόταση ακόμα δεν την έχει φέρει για συζήτηση το προεδρείο της Βουλής και όλα τα άλλα κόμματα έχουν τοποθετηθεί διά της σιωπής τους. Κατά τα άλλα, αν κάποιοι μεμονωμένοι βουλευτές, – οι περισσότεροι για λόγους επικοινωνιακούς, – παραιτούνται κάποιων απολαβών τους, γίνονται αντικείμενο προβολής από τα ΜΜΕ (όπως, λ.χ., ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Καρατζαφέρης παλιότερα ή οι τέσσερεις βουλευτές της ΔΗΜ. ΑΡ. πρόσφατα). Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!...

ΙΙ. Αντί για σχολικά βιβλία, μοιράζουν το βιβλίο της ΕΕ!
Το εγχειρίδιο της «καλής ΕΕ» μοιράζουν στα σχολεία, ενώ ακόμη οι μαθητές δεν έχουν προμηθευτεί τα σχολικά βιβλία και οι οικογένειές τους καλούνται να πληρώσουν για φωτοτυπίες και άλλα λειτουργικά έξοδα των σχολείων!
Στο πλαίσιο της κυβερνητικής προσπάθειας για εντατική χειραγώγηση της νεολαίας, που, μπροστά στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει, ξεσηκώνεται και διεκδικεί μόρφωση, βιβλία, καθηγητές, σχολεία, σε αρκετά σχολεία της χώρας μοιράστηκε στους μαθητές ένα βιβλίο - ημερολόγιο που εξυμνεί την ΕΕ, τη συνθήκη του Μάαστριχτ, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Μαθαίνει στο μαθητή - αναγνώστη πως «η ΕΕ εργάζεται για τον Ευρωπαίο σπουδαστή, Ευρωπαίο καταναλωτή, τον Ευρωπαίο πολίτη».
Εργάζεται η ΕΕ και μάλιστα εντατικά. Το βλέπουν αυτό άλλωστε και οι μαθητές και οι γονείς τους, που ζουν από πρώτο χέρι τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που υλοποιούν κυβερνήσεις και κόμματα του ευρωμονόδρομου. Βιώνουν την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, τη μείωση των μισθών, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση...

ΙΙΙ. Να τον κάνει Υπουργό!
Απορώ πως δεν το έχει κάνει ακόμα Υπουργό! Ο λόγος για τον γνωστό Χρ. Κώνστα του ALTER. «Βασιλικότερος του βασιλέως»! Παπαγαλάκι των δανειστών - τοκογλύφων, της πλουτοκρατίας, της τρόϊκας και κάθε βάρβαρου - αντιλαϊκού μέτρου που παίρνει η κυβέρνηση. Προτείνουμε στον Πρωθυπουργό να το κάνει αμέσως Υπουργό! Ο άνθρωπος είναι εγγύηση ότι τα μέτρα θα προχωρήσουν άμεσα και χωρίς ταλαντεύσεις…

ΙV. Να ολοκληρωθεί το βήμα
Η κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική, αποτυπώνεται και στη δημοσκοπική αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι ψηφοφόροι τους, από τα λαϊκά στρώματα, δείχνουν σημάδια απεγκλωβισμού από το δικομματισμό. Εκφράζουν απογοήτευση, αγανάκτηση, θυμό για τα κόμματα που στήριξαν για χρόνια με την ψήφο τους, χωρίς ωστόσο αυτή η αντίδραση να έχει αποκτήσει μέχρι τώρα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Με άλλα λόγια, χιλιάδες ψηφοφόροι των δυο βασικών εκφραστών της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής, δείχνουν σημάδια χειραφέτησης από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, δίχως όμως ακόμα να βλέπουν μέχρι την άκρη του δρόμου, να ενταχθούν, δηλαδή, στην πάλη με όρους ρήξης και ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, αλλαγής των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα.
Η αποδυνάμωση της δικομματικής εναλλαγής, που μέχρι σήμερα εξασφάλιζε ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις στην υπηρεσία του κεφαλαίου, έχει θορυβήσει τα αστικά επιτελεία. Σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, η αστική τάξη και ο προπαγανδιστικός της μηχανισμός, θωράκιζε την καπιταλιστική διαχείριση με τη μετάγγιση ψηφοφόρων από το ένα κόμμα στο άλλο, για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Σήμερα, σε συνθήκες αναταράξεων στο αστικό σύστημα και απαξίωσης των κομμάτων του, η χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων με τα παλιά εργαλεία γίνεται πιο δύσκολη, υποχρεώνοντας τους αστούς να αναζητούν άλλες λύσεις για να διατηρήσουν και να διευρύνουν τα κεκτημένα τους. Στο έδαφος αυτό φύονται τα σενάρια για συγκυβέρνηση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με συμμετοχή και από τα κόμματα - δορυφόρους τους.
Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να πείσει ότι η πολιτική του αποτελεί έκφραση ενός σύγχρονου «πατριωτικού καθήκοντος» για να σωθεί δήθεν η χώρα. Επιχειρούν να εκβιάσουν το λαό ότι άλλος δρόμος, από αυτόν που οι ίδιοι υπηρετούν, δεν υπάρχει και βάζουν τον κομματικό μηχανισμό σε θέσεις μάχης και συκοφάντησης όποιου αγωνίζεται, κύρια των εργαζόμενων εκείνων και των άλλων λαϊκών ανθρώπων που τώρα βγαίνουν στο δρόμο, σπάζοντας τους δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ. Ο μεγαλύτερος φόβος του αστικού συστήματος είναι να συναντηθεί αυτή η κρίσιμη μάζα με το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα. Να μετουσιωθεί η αγανάκτηση σε συνειδητή ταξική πάλη, για το γκρέμισμα του παλιού και το χτίσιμο του καινούριου που φέρνει η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.
Ο λαϊκός κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κανένα λόγο να κρατάει στάση αναμονής απέναντι στο κόμμα που ψήφιζε για χρόνια, να τρέφει αυταπάτες ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αλλάξει, να γίνει φιλολαϊκό. Το ίδιο και ο λαϊκός κόσμος που ακολουθεί τη ΝΔ. Δεν μπορεί να τρέφει ελπίδες ότι θα τον σώσει αν γίνει κυβέρνηση. Να βγάλουν συμπεράσματα από όσα τους έλεγε το ΚΚΕ για το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας στο χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων, στην ενσωμάτωση του εργατικού λαϊκού κινήματος, για την σύμπλευση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Για το δικό τους συμφέρον είναι να αποδυναμώσουν όσο γίνεται περισσότερο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, να μη διαχυθούν στα κάθε είδους αναχώματα. Το βήμα που ξεκίνησε με τη χειραφέτηση από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, πρέπει να ολοκληρωθεί για να πιάσει τόπο. Να γίνει εφαλτήριο αναμέτρησης με τον πυρήνα της στρατηγικής τους, με ισχυρό ΚΚΕ και δυνατό ταξικό κίνημα παντού.