Απουσίες, σκέψεις και απορίες…

Το απόγευμα της Τρίτης 3 Μαΐου 2011 (αναρτήθηκε στις: 3.58 π.μ.), διάβασα στην ιστοσελίδα (ή site ή blog ή … άλλως πως) της ΕΛΜΕ (Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) ΦΛΩΡΙΝΑΣ την παρακάτω ανακοίνωση, την οποία παραθέτω αυτούσια προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, παρερμηνειών, κ.λ.π.
……………
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ
Εκδήλωση για την Πυρηνική Ενέργεια
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ και τους ΣΕΙΣΜΟΥΣ
Η ΕΛΜΕ ΦΛΩΡΙΝΑΣ και ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ σας καλούν στην ΕΚΔΗΛΩΣΗ για την ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ που διοργανώνουν την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΜΑΪΟΥ 2011 ώρα 19.00 στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ του ΔΗΜΟΥ Φλώρινας (παλιό γήπεδο)
με θέμα: «ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;» (ΣΕΙΣΜΟΙ – ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ – ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ – …)
ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
- ΤΣΑΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, Καθηγητής Σεισμολογίας Α.Π.Θ.
- ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ, Αναπληρωτής καθηγητής στον Τομέα Φυσικής και Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων.
Θα ακολουθήσει συζήτηση.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΛΜΕ ΜΠΟΥΝΤΟΥΛΟΥΛΗΣ ΒΑΓΓ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠ/ΚΩΝ Α/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ
ΜΠΑΤΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
……………
Οφείλω να ομολογήσω πως εντυπωσιάσθηκα τόσο από το θέμα, όσο και από τους ομιλητές.
Πρώτα από το θέμα, επειδή αφορά γεγονότα τα οποία μπορεί να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή, αφού αδυνατούμε να τα ελέγξουμε, αλλά ταυτόχρονα θα κληθούμε να υποστούμε τις δυσάρεστες συνέπειες της εκδήλωσής τους, αφού αδυνατούμε να τις αποφύγουμε ή – έστω – να τις περιορίσουμε.
Στη συνέχεια από τους ομιλητές, αφού είναι γνωστό ότι πρόκειται για διακεκριμένους επιστήμονες διεθνούς εμβέλειας στην επιστήμη τους, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.
Παράλληλα εντυπωσιάσθηκα διαπιστώνοντας ότι υπάρχουν ακόμη στη Φλώρινα κάποιοι φορείς επιστημόνων, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και του πνευματικού και μορφωτικού τους επιπέδου. ΑΛΛΑ ..
Πήγα στο χώρο της εκδήλωσης, όπου – με μεγάλη μου λύπη – διεπίστωσα τα εξής: α) Οι παρευρισκόμενοι εκπαιδευτικοί Α/θμιας εκπαίδευσης συμπλήρωναν μονοψήφιο αριθμό και β) Οι παρευρισκόμενοι λειτουργοί μέσης εκπαίδευσης μπορούσαν να μετρηθούν στα δάκτυλα του ενός χεριού. Δεν παρευρίσκοντο ούτε τα μέλη των διοικητικών τους συμβουλίων.
Επί της ουσίας, η ικανότητα των ομιλητών να μεταδίδουν τις γνώσεις τους, συνέβαλε στην κατανόηση των εισηγήσεών τους και από τους πλέον αδαείς. Αλλά, αυτοί που έδωσαν «χρώμα» στην εκδήλωση ήταν κυρίως οι παρευρισκόμενοι νέοι, οι οποίοι με τις ερωτήσεις τους έδωσαν στους καθηγητές – ομιλητές την ευκαιρία μιας σύντομης δευτερολογίας, η οποία κατέστησε κατανοητά και τα πλέον «σκοτεινά» σημεία των θεμάτων που παρουσίασαν, από το σύνολο του – δυστυχώς ολιγάριθμου – κοινού.
ΟΜΩΣ. Με τη λήξη της εκδήλωσης, ο αρχικός εντυπωσιασμός μου από την πρωτοβουλία των δύο συνδικαλιστικών φορέων που συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση, είχε εξανεμισθεί. Έφυγα προβληματισμένος, αλλά και απογοητευμένος διαπιστώνον-τας – από τις χαμηλόφωνες συζητήσεις που άκουγα δίπλα μου – ότι αυτό που έμεινε σε όλο το ακροατήριο δεν ήταν τα θέματα που παρουσιάσθηκαν, αλλά οι απουσίες αυτών που θα έπρεπε να έχουν γεμίσει ασφυκτικά το χώρο της εκδήλωσης. Προκύπτουν λοιπόν κάποιες σκέψεις οι οποίες μπορούν να διατυπωθούν με τη μορφή ρητορικών ερωτημάτων.
Ως κλάδος, οι λειτουργοί της εκπαίδευσης και των δύο βαθμίδων, αποτελούν τη μεγαλύτερη ή μια από τις μεγαλύτερες τάξεις εργαζομένων της χώρας. Το έργο που επιτελούν στους χώρους εργασίας τους δεν αμφισβητείται. Εκπαιδεύουν τις νεότερες γενιές της πατρίδας μας. Διαπλάθουν χαρακτήρες. Διδάσκουν ηθικές αρχές και κοινωνικές αξίες. Με ποιο ηθικό δικαίωμα απαξιώνουν τους συναδέλφους τους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τους οποίους οι ίδιοι έχουν προσκαλέσει; Ποιο μήνυμα θα λάβουν οι μαθητές και μαθήτριες από αυτή τη στάση των καθηγητών τους;
Ως συνδικαλιστικά όργανα, εκπροσωπώντας μεγάλο αριθμό μελών, διαθέτουν τεράστια διαπραγματευτική δύναμη. Αναπτύσσουν έντονη, αξιόλογη και συνεχή δράση καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Διαθέτουν τη δύναμη να ασκήσουν ασφυκτικές πιέσεις ακόμη και στην κυβέρνηση της χώρας, περισσότερο από πολλά άλλα συνδικαλιστικά όργανα. Διαθέτουν δύναμη και εμπειρία. Δεν μπορούσαν να προστατεύσουν την εκδήλωσή τους; Δεν μπορούσαν ούτε να τιμήσουν αυτή την εκδήλωση, έστω με την παρουσία μόνον των μελών των διοικητικών συμβουλίων;
Μια κοινωνική ομάδα προκειμένου να διεκδικήσει κάτι που της ανήκει, πρέπει να έχει κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση της κοινωνίας (Ο σεβασμός και η εκτίμηση κερδίζονται. Δεν επιβάλλονται). Η διοργάνωση μιας εκδήλωσης αποτελεί γιορτή για το διοργανωτή. Πως μπορεί κάποιος να κερδίσει το σεβασμό των άλλων όταν δε σέβεται την ίδια τη γιορτή του; Γιατί να τον σεβαστούν οι άλλοι;
Μια τελευταία σκέψη. Πιθανόν, τα αποτελέσματα των εκλογών που προηγήθηκαν να χάλασαν τη διάθεση κάποιων. Οι υπόλοιποι;
Η προσωπική μου επιθυμία – υποθέτω και πολλών άλλων – είναι η διοργάνωση (στο κοντινό μέλλον) και άλλων (πολλών) αξιόλογων εκδηλώσεων από τους παραπάνω συνδικαλιστικούς φορείς, σε συνδυασμό ή μεμονωμένα, κατά τη διάρκεια των οποίων – εκτός της αναμενόμενης επιτυχίας – θα έχουν την ευκαιρία αυτοί οι δύο κλάδοι να αποδείξουν ότι το προχθεσινό συμβάν, απετέλεσε μια ατυχή στιγμή ανάξια περαιτέρω αναφοράς.

Ημιενεργός Φλωρινιώτης ή Γκρινιάρης