Η συγγραφέας του Mary Valle
έχει ρίζες στη Φλώρινα
Εντυπωσιακή κυκλοφοριακή επιτυχία σημειώνει στην Αυστραλία ένα νέο ογκώδες βιβλίο, σε μια πολυτελή έκδοση, που κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα, με θέμα του την ελληνική κουζίνα.
Όπως γράφει η ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος», ο βασιλικός, οι ντοματιές, οι μελιτζανιές, οι πιπεριές σε όμορφα καλαίσθητα παρτέρια, οι λιγνόκορμες, περήφανες φασολιές πιο πέρα και η ασβεστωμένη αυλή με τις περικοκλάδες και τα γαρύφαλλα στις γλάστρες είναι μερικές από τις εικόνες που έχει κλείσει στην ψυχή της, από τα ταξίδια της στην Ελλάδα και ζει ξανά και ξανά η Μαίρη Βέιλ, συγγραφέας του νέου βιβλίου ελληνικής κουζίνας, με τίτλο «My Greek kitchen».
Η ίδια γεννημένη στο Ρίτσμοντ της Μελβούρνης, με ρίζες στη Φλώρινα, θα πει ότι οι πιο όμορφες αναμνήσεις της είναι εκείνες που δένονται με την παιδική της ζωή, «σε μια οικογένεια στην οποία το γέλιο, οι κουβέντες με τ’ αγαπημένα μου πρόσωπα και ένα γευστικό φαγητό κυριαρχούσαν σ’ ένα ζεστό σπιτικό. Η κουζίνα ήταν το μέρος όπου ακούγονταν ιστορίες διάφορες, δίνονταν συμβουλές από τους γονείς στα παιδιά, γίνονταν όνειρα για το μέλλον και μοιραζόμασταν φαγητά που είχαν γίνει με πολλή αγάπη και από την καρδιά».
«Θυμάμαι τη μικρή μας κουζίνα -θα πει η Μαίρη- στολισμένη με δαντελένια τραπεζομάντηλα, λουλούδια από την αυλή στα βάζα, έντονα χρώματα παντού, κατσαρόλες και ταψιά μέσα και πάνω από το φούρνο. Τόσες αναμνήσεις απ’ αυτή τη μικρή κουζίνα!»
Αναμνήσεις, μυρωδιές και γεύσεις που θα κρατήσει η Μαίρη ζωντανές, και χρόνια αργότερα θα προσφέρει την ευκαιρία στα δικά της παιδιά να γευτούν όλα εκείνα που είδε τη μητέρα της να φτιάχνει: «Η μητέρα μου δεν μετρούσε ποτέ. Υπολόγιζε με το μάτι -όπως άλλωστε όλες οι παλιές νοικοκυρές- και το αποτέλεσμα ήταν πάντα τέλειο. Οι συνταγές της μητέρας μου, ένας θησαυρός ανεκτίμητος, έγιναν δικές μου, έτσι αβίαστα και φυσιολογικά. Σ’ αυτές προστέθηκαν άλλες από τους συγγενείς στο χωριό των δικών μου, ιδιαίτερα όλες τις αγαπημένες θείες μου, όλες άριστες μαγείρισσες του καλού παραδοσιακού ελληνικού φαγητού, φτιαγμένες με υλικά αγνά από το περιβόλι που έκοβαν την ώρα που ήταν να μαγειρέψουν. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, μια θεία μου να λέει ότι ποτέ δεν χρησιμοποιεί λαχανικά που δεν είναι από τον κήπο της. Έτσι απλά, με αποτέλεσμα, όμως, που πάντα ικανοποιεί στο έπακρον. Μ’ αρέσει στα ταξίδια μου, να βλέπω νοικοκυρές να μαγειρεύουν. Τις παρακολουθώ και μεταφέρω στις ‘αποσκευές’ μου τις συνταγές τους. Είναι από τα πιο πολύτιμα ‘αντικείμενα’ των ταξιδιών μου».
Η δημιουργία του βιβλίου «Μy Greek Kitchen» προέκυψε, θα πει η Μαίρη, από την επιθυμία της να αφήσει στα παιδιά της τις συνταγές που η ίδια κληρονόμησε από τη μητέρα της.
«Εκείνα ήταν που με προέτρεψαν να τα μοιραστώ. Μαζί με όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για την ελληνική κουζίνα. Ήταν μια χρονοβόρα και κοπιαστική δουλειά, που με κρατούσε τα βράδια άγρυπνη, να προσπαθώ να θυμηθώ τι άλλο ήξερα. Να τα βάλω σε μια τάξη. Να αρχίσω να μετρώ πλέον τα υλικά σ’ όλες αυτές τις συνταγές, που μέχρι τώρα έφτιαχνα ‘με το μάτι’, ακριβώς όπως η μητέρα μου. Έφτασα σ’ ένα σημείο που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτε άλλο, εκτός από ελληνικές συνταγές. Μετά, ήθελα να τις συνδέσω με εικόνες, γιατί έτσι μου έρχονταν στο μυαλό, όπως και να ’χει. Αν πάρουμε, για παράδειγμα, τους λουκουμάδες, πώς να μη θυμηθώ τον πατέρα μου που όταν ‘ανακοίνωνε’ ότι θα φτιάξει λουκουμάδες που ήταν η σπεσιαλιτέ του, εμείς τα παιδιά είχαμε σωστό πανηγύρι. Μοσχομύριζε όλο το σπίτι από το πάντρεμα της κανέλλας και του μελιού».
Η αυθεντική ελληνική κουζίνα είναι κάτι περισσότερο από ένα σύνολο συνταγών. Είναι γεύσεις που έχουν δεθεί με τη ζωή των απλών ανθρώπων, με την καθαρότητα, την αγνότητα και την εφευρετικότητα των ανθρώπων της υπαίθρου, σε περιόδους συχνά που έπρεπε να φτιάξουν ένα φαγητό ‘εκ των ενόντων’ και με κύρια συστατικά την αγάπη και τη λαχτάρα να το φάνε τα μέλη της οικογένειας και να τους αρέσει. Είναι ένα κομμάτι βουτηγμένο και παρμένο μέσα από τα μυρωδάτα χνώτα της παράδοσης.
του Σ. Χατζημανώλη
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Όπως γράφει η ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος», ο βασιλικός, οι ντοματιές, οι μελιτζανιές, οι πιπεριές σε όμορφα καλαίσθητα παρτέρια, οι λιγνόκορμες, περήφανες φασολιές πιο πέρα και η ασβεστωμένη αυλή με τις περικοκλάδες και τα γαρύφαλλα στις γλάστρες είναι μερικές από τις εικόνες που έχει κλείσει στην ψυχή της, από τα ταξίδια της στην Ελλάδα και ζει ξανά και ξανά η Μαίρη Βέιλ, συγγραφέας του νέου βιβλίου ελληνικής κουζίνας, με τίτλο «My Greek kitchen».
Η ίδια γεννημένη στο Ρίτσμοντ της Μελβούρνης, με ρίζες στη Φλώρινα, θα πει ότι οι πιο όμορφες αναμνήσεις της είναι εκείνες που δένονται με την παιδική της ζωή, «σε μια οικογένεια στην οποία το γέλιο, οι κουβέντες με τ’ αγαπημένα μου πρόσωπα και ένα γευστικό φαγητό κυριαρχούσαν σ’ ένα ζεστό σπιτικό. Η κουζίνα ήταν το μέρος όπου ακούγονταν ιστορίες διάφορες, δίνονταν συμβουλές από τους γονείς στα παιδιά, γίνονταν όνειρα για το μέλλον και μοιραζόμασταν φαγητά που είχαν γίνει με πολλή αγάπη και από την καρδιά».
«Θυμάμαι τη μικρή μας κουζίνα -θα πει η Μαίρη- στολισμένη με δαντελένια τραπεζομάντηλα, λουλούδια από την αυλή στα βάζα, έντονα χρώματα παντού, κατσαρόλες και ταψιά μέσα και πάνω από το φούρνο. Τόσες αναμνήσεις απ’ αυτή τη μικρή κουζίνα!»
Αναμνήσεις, μυρωδιές και γεύσεις που θα κρατήσει η Μαίρη ζωντανές, και χρόνια αργότερα θα προσφέρει την ευκαιρία στα δικά της παιδιά να γευτούν όλα εκείνα που είδε τη μητέρα της να φτιάχνει: «Η μητέρα μου δεν μετρούσε ποτέ. Υπολόγιζε με το μάτι -όπως άλλωστε όλες οι παλιές νοικοκυρές- και το αποτέλεσμα ήταν πάντα τέλειο. Οι συνταγές της μητέρας μου, ένας θησαυρός ανεκτίμητος, έγιναν δικές μου, έτσι αβίαστα και φυσιολογικά. Σ’ αυτές προστέθηκαν άλλες από τους συγγενείς στο χωριό των δικών μου, ιδιαίτερα όλες τις αγαπημένες θείες μου, όλες άριστες μαγείρισσες του καλού παραδοσιακού ελληνικού φαγητού, φτιαγμένες με υλικά αγνά από το περιβόλι που έκοβαν την ώρα που ήταν να μαγειρέψουν. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, μια θεία μου να λέει ότι ποτέ δεν χρησιμοποιεί λαχανικά που δεν είναι από τον κήπο της. Έτσι απλά, με αποτέλεσμα, όμως, που πάντα ικανοποιεί στο έπακρον. Μ’ αρέσει στα ταξίδια μου, να βλέπω νοικοκυρές να μαγειρεύουν. Τις παρακολουθώ και μεταφέρω στις ‘αποσκευές’ μου τις συνταγές τους. Είναι από τα πιο πολύτιμα ‘αντικείμενα’ των ταξιδιών μου».
«Εκείνα ήταν που με προέτρεψαν να τα μοιραστώ. Μαζί με όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για την ελληνική κουζίνα. Ήταν μια χρονοβόρα και κοπιαστική δουλειά, που με κρατούσε τα βράδια άγρυπνη, να προσπαθώ να θυμηθώ τι άλλο ήξερα. Να τα βάλω σε μια τάξη. Να αρχίσω να μετρώ πλέον τα υλικά σ’ όλες αυτές τις συνταγές, που μέχρι τώρα έφτιαχνα ‘με το μάτι’, ακριβώς όπως η μητέρα μου. Έφτασα σ’ ένα σημείο που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτε άλλο, εκτός από ελληνικές συνταγές. Μετά, ήθελα να τις συνδέσω με εικόνες, γιατί έτσι μου έρχονταν στο μυαλό, όπως και να ’χει. Αν πάρουμε, για παράδειγμα, τους λουκουμάδες, πώς να μη θυμηθώ τον πατέρα μου που όταν ‘ανακοίνωνε’ ότι θα φτιάξει λουκουμάδες που ήταν η σπεσιαλιτέ του, εμείς τα παιδιά είχαμε σωστό πανηγύρι. Μοσχομύριζε όλο το σπίτι από το πάντρεμα της κανέλλας και του μελιού».
Η αυθεντική ελληνική κουζίνα είναι κάτι περισσότερο από ένα σύνολο συνταγών. Είναι γεύσεις που έχουν δεθεί με τη ζωή των απλών ανθρώπων, με την καθαρότητα, την αγνότητα και την εφευρετικότητα των ανθρώπων της υπαίθρου, σε περιόδους συχνά που έπρεπε να φτιάξουν ένα φαγητό ‘εκ των ενόντων’ και με κύρια συστατικά την αγάπη και τη λαχτάρα να το φάνε τα μέλη της οικογένειας και να τους αρέσει. Είναι ένα κομμάτι βουτηγμένο και παρμένο μέσα από τα μυρωδάτα χνώτα της παράδοσης.
του Σ. Χατζημανώλη
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Θερμά συγχαρητήρια στην Κα Mary Valle για την κυκλοφοριακή επιτυχία του ΟΓΚΩΔΟΥΣ βιβλίου της. Επίσης, την ευχαριστούμε για την προβολή της ελληνικής κουζίνας. Μένει να δούμε πόσοι θα καταλήξουν εξ' ίσου ογκώδεις απ' αυτούς που θα καταναλώσουν τα περιγραφόμενα στο βιβλίο εδέσματα και σε πόσον χρόνο. Εκτιμώ ότι ο χρόνος αύξησης του όγκου τους θα είναι πολύ μικρότερος από τον χρόνο που απαιτήθηκε για τη συγγραφή του βιβλίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή