Δύναμή μας… οι αξίες μας!!!

Συζητήσεις στην καθημερινότητά μας γίνονται πολλές πάνω στις πολιτικές που εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Για πράγματα και υποθέσεις που φυσικά μας αφορούν. Που αφορούν το τώρα και το μέλλον το δικός μας και των παιδιών μας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι συζητήσεις αναλώνονται στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας, με τις προσεγγίσεις για την επίλυσή του να είναι διαφορετικές (όσο μπορεί να τις πει κανείς διαφορετικές). Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που τα έχουν λυμένα όλα και δεν τους ακουμπά τόσο η οικονομική κρίση όσο και η πραγματικότητα, η κατάντια της κοινωνίας μας, αυτό δηλαδή που μας έκανε να φθάσουμε σε αυτό το τέλμα.
Κανένας δε μιλά για την όλο και αυξανόμενη ενίσχυση του «εγώ» έναντι του «εμείς», την έξαρση της απάθειας, του εγωισμού, του μισούς και της υπεροπτικής μαγκιάς. Την έλλειψη σεβασμού στους συνανθρώπους μας, τον σεβασμό στην διαφορετικότητα, την τήρηση των νόμων και τον σεβασμό κανόνων υγιεινής και προστασίας του περιβάλλοντος.
Άραγε ποιος έχει μιλήσει όλον αυτόν τον καιρό για τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που είναι άστεγοι και χωρίς εργασία; Ποιος έχει ασχοληθεί με τη φτωχοποίηση της κοινωνίας και τους ανθρώπους που ψάχνουν να φάνε από τα σκουπίδια; Ποιος νοιάστηκε και ποιος ενδιαφέρθηκε για τους χιλιάδες άρρωστους συνανθρώπους μας που έχουν μπλέξει με τα ναρκωτικά; Ποιος ενδιαφέρθηκε για τα παιδάκια που γυρίζουν με τα σιδερικά, μέσα στα καλάθια; Με τα παιδιά των φαναριών; Με την αυξανόμενη πορνεία και τις ανεξέλεγκτες μεταδιδόμενες ασθένειες; Ποιος ασχολήθηκε με την έξαρση της βίας στα σχολεία και ποιος ενδιαφέρθηκε για την ζωή των χιλιάδων ανθρώπων μεταναστών που περνούν από την χώρα μας; Ποιος έχει ασχοληθεί με όλα αυτά και άλλα τόσα που αφορούν συνανθρώπους μας και συμπολίτες μας, που ζουν μαζί μας και το σύστημα τους έχει περιθωριοποιήσει;
Σε μια εποχή με όλες αυτές τις δυσκολίες η μεγαλύτερη δύναμη μας για την αντιμετώπιση της κρίσης θα ήταν η ενιαία γροθιά. Η ενιαία γροθιά, για να κρατήσουμε τις αξίες και την περηφάνια μας. Απέναντι σε όλους αυτούς, που προσπαθούν να μας καθηλώσουν, να μας διαχωρίσουν, μέσω των ψεύτικών και αναίτιων διαχωριστικών διπόλων. Σε εκείνους που προσπαθούν να «αμερικανοποιήσουν» την κοινωνία μας, μέσω της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής, της κατάρρευσης του ρόλου της οικογένειας και το σπάσιμο των ηθών-εθίμων και των παραδόσεών μας και εν τέλει της ενίσχυσης του «εγώ έναντι του εμείς». Μας φθάσανε να χάσουμε τον αυτοσεβασμό μας, να μην μας ενδιαφέρουν πράγματα και καταστάσεις που μας αφορούν άμεσα ή έμμεσα. Τέλος, μας έκαναν να αναλωνόμαστε με το ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα ένα οικονομικό πρόγραμμα που μας επιβάλλουν και όχι με τα καθημερινά προβλήματα που βιώνουμε και την κατάρρευση των αξιών που μας χαρακτηρίζανε διαχρονικά και μας έκαναν ξεχωριστούς.

Μαύρου Βασίλης
Τεχνικός Η/Υ