Το «ανθελληνικό» μανιτάρι

Η περιπέτεια ενός δασκάλου στην ακριτική Φλώρινα θυμίζει ότι στη χώρα μας δεν έχουν πάψει να κυβερνούν οι εμφυλιοπολεμικές ψυχώσεις. Ο Σταύρος Ζωγράφος είναι σήμερα 50 χρόνων και εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση επί 18 χρόνια. Ζει στην πόλη της Φλώρινας και είναι παντρεμένος από το 1992 με τη Βέσνα Πέτροβα, με την οποία έχουν αποκτήσει δύο κόρες.
Στις 16 Οκτωβρίου 2014, ένα μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, τον κάλεσε ο διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας στο γραφείο της Διεύθυνσης και του ανακοίνωσε την υπουργική απόφαση με αριθμό πρ.166408/Δ1/14-10-2014 που διέταζε τη μετάθεσή του από το Δημοτικό Σχολείο Αετού στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γερμανού.
Για όποιον γνωρίζει την τοπογραφία της περιοχής, είναι σαφές ότι η μετάθεση αυτή ήταν «δυσμενής» για κάποιον που κατοικεί στη Φλώρινα και όχι στις Πρέσπες.

Ανευ λόγου
Η απόφαση του υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου δεν ανέφερε τον λόγο της μετάθεσης. Από τις διατάξεις που επικαλείται ο τότε υπουργός (άρθρο 16, Κεφ. Β΄, παράγραφοι 1β και 7β του νόμου 1566/85), υποδηλώνεται ότι πρόκειται για ενέργεια που πραγματοποιείται «από υπαιτιότητα του εκπαιδευτικού», εφόσον μόνο σ' αυτή την περίπτωση επιτρέπεται «άμεση απομάκρυνση εκπαιδευτικού κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους».
Ο κ. Ζωγράφος έμεινε έκπληκτος από την απόφαση αυτή και επιχείρησε να ανακαλύψει τους λόγους που οδήγησαν το υπουργείο σ' αυτή την απόφαση. Οι τοπικοί υπηρεσιακοί παράγοντες δεν γνώριζαν βέβαια τίποτα περισσότερο. Δεν υπήρχε ούτε εκκρεμούσε κανένα πειθαρχικό, διοικητικό, ποινικό ή άλλου είδους παράπτωμα είτε καταγγελία εις βάρος του.
Οι εκπρόσωποι της ΔΟΕ στην περιοχή ενημερώθηκαν αμέσως και προσπάθησαν να ερευνήσουν την υπόθεση, αλλά δεν κατάφεραν να βγάλουν άκρη. «Είναι θέμα υπουργού», του απάντησαν. Μάλιστα, η μετάθεση δημιούργησε και άλλη δυσλειτουργία. Υποχρεώθηκε να φύγει κάποιος άλλος δάσκαλος, παρά τη θέλησή του, προκειμένου να αδειάσει η θέση του.
Ποια ήταν λοιπόν αυτή η μυστηριώδης «υπαιτιότητα» του κ. Ζωγράφου, που οδήγησε σ' αυτή την απόφαση; Υποχρεώθηκε -όπως μας εξηγεί ο ίδιος- να απευθυνθεί στον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Φλώρινας, κ. Στάθη Κωνσταντινίδη, ο οποίος ενδιαφέρθηκε άμεσα και ενημέρωσε τον δάσκαλο τηλεφωνικά στις 17 Οκτώβρη, αναφέροντας ότι επικοινώνησε με τον κ. Λοβέρδο και πληροφορήθηκε ότι «κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει».
Σύμφωνα με τη διήγηση του βουλευτή, «ο υπουργός μού είπε, δείχνοντας με προτεταμένο το δάχτυλο του χεριού του, πες αυτού του Ζωγράφου, που πολύ ασχοληθήκαμε μαζί του, να πάει εκεί που τον στέλνουμε για να μη γίνει χαμός». Ο κ. Κωνσταντινίδης εξήγησε ότι δεν έμαθε τον λόγο της μετάθεσης, «αλλά από ό,τι κατάλαβα είναι κάτι που συνέβη πρόσφατα, τις τελευταίες μέρες».

Η γιορτή
Προκειμένου να ανακαλύψει τη λύση του γρίφου, ο δάσκαλος άρχισε να σκέφτεται ποια μπορεί να ήταν η αφορμή που έδωσε ο ίδιος στο υπουργείο Παιδείας για μια τέτοια τιμωρία. Η μόνη απάντηση που μπόρεσε να δώσει είναι ότι λίγες μέρες πριν από την υπουργική απόφαση, στις 11-12 Οκτωβρίου, είχε οργανώσει την «11η Πανελλήνια Μανιταρογιορτή» στη Φλώρινα, εφόσον είναι γ.γ. του συλλόγου «Μανιταρόφιλοι Δυτικής Μακεδονίας».
Είναι κοινό μυστικό στην περιοχή ότι ο Σταύρος Ζωγράφος ήταν επί χρόνια η ψυχή αυτού του συλλόγου, σε έναν τόπο που έχει πράγματι εκατοντάδες ποικιλίες μανιταριών. Ο φετινός εορτασμός πραγματοποιήθηκε με κάθε επισημότητα, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας και του δήμου, με εκδηλώσεις στον πεζόδρομο του Σακουλέβα και το αμφιθέατρο του Αριστοτέλη. Μετείχαν εκπρόσωποι «μανιταρόφιλων» από όλη την Ελλάδα, αλλά η γιορτή είχε παμβαλκανικό χαρακτήρα, με εκπροσώπους από τη Σερβία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την ΠΓΔΜ.
Μας διηγείται ο κ. Ζωγράφος: «Κάποιοι Σέρβοι φίλοι μας, σε ένδειξη φιλίας και αδελφοσύνης, μού χάρισαν ένα πανό με το έμβλημα του συλλόγου τους, το οποίο με χαροποίησε αφάνταστα. Αμέσως μετά παρήγγειλαν στην ορχήστρα μας και έναν τοπικό παραδοσιακό χορό. Χόρευα ανεμίζοντας το μπαϊράκι και, επειδή το έμβλημα και το φόντο του ταίριαζε με τη γνωστή ανθελληνική σημαία, οι ρουφιάνοι που ήταν σε διακριτική απόσταση μπερδεύτηκαν λόγω σκότους και άγνοιας και ρουφιάνεψαν άλλα αντί άλλων».

«Αφορμή»
Να, λοιπόν, που το σημαιάκι του Συλλόγου Σέρβων Μανιταρόφιλων, με σήμα το μανιτάρι, θεωρήθηκε «σκοπιανό έμβλημα» και ο δάσκαλος εξοβελιστέος. Ο ίδιος θεωρεί ότι αυτή η «παρεξήγηση» ήταν η αφορμή για τη δίωξή του. Αλλωστε δεν είναι άγνωστο το μπλέξιμο που συνηθίζουν οι επαγγελματίες εθνικόφρονες μεταξύ Σερβίας και ΠΓΔΜ.
Ας συμπληρωθεί ότι πολλοί απ' αυτούς ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν τον τοπικό παραδοσιακό χορό (το πουστσένο) που χορεύεται και τραγουδιέται και από τις δύο πλευρές των συνόρων.
Ας συμπληρωθεί το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα για ορισμένους θυλάκους του βαθέος κράτους είναι εξ ορισμού «εθνικώς ύποπτοι» οι ντόπιοι κάτοικοι της περιοχής που γνωρίζουν και μιλούν την τοπική γλώσσα, όπως ο Σταύρος Ζωγράφος, τον οποίο βαρύνει επίσης το ολίσθημα ότι η σύζυγός του κατάγεται από την ΠΓΔΜ.
Εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι πάντως το γεγονός ότι στην απόφαση αυτή παρασύρθηκε ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι το πρόβλημα. Και έχει υποστεί ο ίδιος την μήνι του βαθέος κράτους, όταν το 2003 επιχείρησε ως υφυπουργός Εξωτερικών να λύσει το χρονίζον πρόβλημα των τελευταίων προσφύγων του εμφυλίου πολέμου.

Συντάκτης: Δημήτρης Ψαρράς

http://www.efsyn.gr