Πανελλήνια μέρα κατάληψης

Με το κείμενο αυτό θέλω να εκφράσω κάποιες απορίες μου σχετικά με την τακτική που ακολουθούν τα σχολεία της πόλης μας και του νομού μας γενικότερα, σχετικά με τις καταλήψεις.
Να ενημερώσω όποιον τυχόν δεν γνωρίζει πως η 3η Νοέμβρη είχε «ορισθεί» ως μέρα πανελλήνιας κατάληψης και κινητοποιήσεων των μαθητών ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθεί το υπουργείο Παιδείας. Ενώ σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα (μαθητές-εκπαιδευτικοί) και οι «δορυφόροι» της (γονείς) την καταδικάζουν ή τουλάχιστον την επικρίνουν, μπροστά σε μια συντονισμένη δράση η μικρή μας κοινωνία σιώπησε εκκωφαντικά…
Αντίθετα όταν πρόκειται για μια κατάληψη του χαβαλέ, χωρίς ουσιαστικά αιτήματα, και εκ των προτέρων χωρίς ουσιαστικό αντίκτυπο, μιας και θα εθελοτυφλούσαμε αν πιστεύαμε ότι το υπουργείο δεν θα εφαρμόσει τις αλλαγές επειδή στην Φλώρινα γίνονται καταλήψεις. Τότε η εκπαιδευτική κοινότητα της περιοχής επικροτεί στηρίζει ή τουλάχιστον ανέχεται τις καταλήψεις.
Και αν δεχτούμε πως η κατάληψη δεν βοηθά, γιατί δεν οργανώθηκε ένα συλλαλητήριο; Γιατί δεν συστάθηκε μια διασχολική επιτροπή στο νομό που θα καταθέσει ένα ψήφισμα;
Τότε ναι! Τέτοιες δράσεις θα άξιζε όλοι εμείς οι μαθητές μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς μας να στηρίξουμε. Αλλά η κριτική είναι για όλους μας εύκολη, η προσπάθεια για έναν - υποτυπωδώς - σοβαρό αγώνα αποδεικνύεται, εκ του αποτελέσματος, πολύ δύσκολη.

Μαθητής