Ανάπτυξη για ποιόν;

Σε μια προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ διακηρύσσει ότι η πολιτική της μπορεί να επαναφέρει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, μέσα από την παραπέρα μείωση των φορολογικών συντελεστών για το κεφάλαιο και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Πρόκειται για ωμή κοροϊδία στο λαό. Σε ότι αφορά τις μειώσεις στη φορολογία του κεφαλαίου, αυτές δοκιμάστηκαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στην Ιρλανδία, η οποία χαρακτηρίστηκε «θαύμα» για τους ρυθμούς ανάπτυξης που κατέγραψε, με το κεφάλαιο να συσσωρεύει αμύθητο πλούτο. Η υπερσυσσώρευση όμως αυτή ήταν η αιτία της κρίσης που ξέσπασε λυσσαλέα στις πλάτες του ιρλανδικού λαού, ο οποίος βρίσκεται σήμερα στην ίδια μοίρα με τον ελληνικό.
Το ίδιο ισχύει και με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, την αξιοποίηση των οποίων, μάλιστα, η ΝΔ προσπαθεί να δώσει και εθνικοπατριωτικό χαρακτήρα. Ποιος, όμως, θα αξιοποιήσει το υπέδαφος, τα δάση, τα νερά, τον αέρα, και τη θάλασσα (μαζί με τον υποθαλάσσιο πλούτο) της Ελλάδας; Μα φυσικά τα μονοπώλια, αφού αυτά κατέχουν τα μέσα παραγωγής. Με τι εργασιακές σχέσεις; Με αυτές τις ξεχαρβαλωμένες που έχει νομοθετήσει το αστικό κράτος για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με μισθούς πείνας, με σύνταξη στα 71, όπως επιτάσσουν οι αποφάσεις στο πλαίσιο της ΕΕ. Ακόμα και οι υποτιθέμενοι φόροι, που θα εισπράττει το κράτος από τα μονοπώλια, θα επιστρέφουν σ' αυτά σαν απευθείας επιδοτήσεις, ενισχύσεις και κάθε είδους προνόμια και δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν αυξήσεις σε μισθούς, νοσοκομεία και σχολεία, με σύγχρονες και δωρεάν παροχές στο λαό.
Το μαρτυρά, άλλωστε, η πείρα από χώρες πλούσιες σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, – ακόμα και κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, – όπου τα μονοπώλια της Ενέργειας τρώνε και πίνουν, την ίδια ώρα που ο λαός πεινάει (46.000.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ σιτίζονται από συσσίτια) και οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις. Ακόμα και στην Ελλάδα, η απελευθέρωση της Ενέργειας, με το σπάσιμο του, κατ' ευφημισμόν, κρατικού μονοπωλίου και το μπάσιμο των πολυεθνικών, δεν οδήγησε σε φθηνότερες και ποιοτικότερες υπηρεσίες για το λαό. Αντίθετα, τα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ αυξήθηκαν και τα πολυεθνικά μονοπώλια έστησαν υπερκερδοφόρο πάρτι, εμπορευόμενα στοιχειώδη δικαιώματα του λαού (όπως είναι η απρόσκοπτη και φθηνή πρόσβαση στο νερό και την ενέργεια). Ο χορός των υπερκερδών γύρω από την Ενέργεια και το φυσικό πλούτο, που είναι ανεξάντλητος στη χώρα μας, είναι και ο λόγος για τον οποίο τα μονοπώλια εκδηλώνουν έντονο ενδιαφέρον για να επενδύσουν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια.
Είναι ψέμα ότι ο λαός θα κερδίσει από την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, όσο αυτός βρίσκεται στα χέρια των μονοπωλίων και του κράτους τους. Απ' όποια πλευρά κι αν το πιάσει κανείς, το θεμελιώδες ερώτημα που προκύπτει είναι ανάπτυξη από ποιον; για ποιον; Όσο το κλειδί της οικονομίας, η ιδιοκτησία, δηλαδή, και η διεύθυνση των μέσων παραγωγής βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, ο λαός δεν πρόκειται να δει χαΐρι. Προϋπόθεση για να ευημερήσει από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την πλήρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και δυνατοτήτων είναι, να πάρει ο ίδιος ο λαός την εξουσία, να οργανώσει την οικονομία, με βάση τις δικές του σύγχρονες ανάγκες, μετατρέποντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής σε κοινωνική. Αυτό προϋποθέτει ισχυρό ΚΚΕ, γκρέμισμα της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, πόλεμο στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, που υπηρετούν, στρατηγικά, τον ίδιο, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Νομαρχιακή Επιτροπή Φλώρινας